Αυτο-πραξικόπημα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιππικό στους δρόμους του Παρισιού κατά τη διάρκεια του Γαλλικού πραξικοπήματος του 1851, με το οποίο ο δημοκρατικά εκλεγμένος Πρόεδρος Λουδοβίκος-Ναπολέων Βοναπάρτης κατέλαβε δικτατορικά την εξουσία. Ένα χρόνο αργότερα στέφθηκε Αυτοκράτορας των Γάλλων.

Αυτο-πραξικόπημα είναι μια μορφή στασιασμού υπό την μορφήν πραξικοπήματος στην οποία ο ηγέτης ενός κράτους (συνηθέστατα της εκτελεστικής του εξουσίας), παρά το γεγονός ότι κατέχει νόμιμα την εξουσία, διαλύει ή καθιστά ανίσχυρους τους πολιτειακούς θεσμούς και αναλαμβάνει παράνομα έκτακτες εξουσίες, που δεν θα του χορηγούνταν υπό κανονικές συνθήκες. Άλλα μέτρα που λαμβάνονται, μπορεί να περιλαμβάνουν την ακύρωση του εθνικού συντάγματος, την αναστολή πολιτικών δικαστηρίων και την ανάληψη δικτατορικών εξουσιών.[1]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Μια πρώιμη αναφορά του ισπανικού όρου για το αυτο-πραξικόπημα, autogolpe, μπορεί να βρεθεί σε Kaufman, Edy: Uruguay in Transition: From Civilian to Military Rule, Transaction, New Brunswick, 1979.