Ανθρώπινη μύτη
Η ανθρώπινη μύτη (ή ανθρώπινη ρίνα) ειναι όργανο το οποίο βρίσκεται στο πρόσωπο ανάμεσα στα χείλη και τα μάτια, προεξέχει από αυτό και έχει δύο εισόδους (τα ρουθούνια) που χρησιμεύουν στην αναπνοή και την όσφρηση. Το σχήμα της μυτης καθορίζεται απο τα ρινικά οστά και χόντρους. Η μέση ανδρική μύτη είναι μεγαλύτερη από μια γυναικία. Στον θόλο της μύτης, υπάρχει μια περιοχή από ειδικά κυτταρα, υπεύθυνα για την όσφρηση. Αλλες λειτουργίες της μυτης είναι η θέρμανση, εφύγρανση και διήθηση του αέρα. Τρίχες εντός της μύτης εμποδίζουν μεγάλα αντικείμενα να εισέλθουν στο αναπνευστικό σύστημα.
Μορφολογική ανατομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εξωτερική μύτη αποτελείται από δυο ρουθούνια (αλλιώς ρώθωνες ή μυκτήρες), οι οποίοι χωρίζονται από το ρινικό διάφραγμα. Η εξωτερική πλευρά τους είναι στρογγυλή και κινητή και ονομάζεται ala nasi. Προς τα πάνω, η μορφή της μύτης σχηματίζεται από τον υάλινο ρινικό χόνδρο και το ρινικό τμήμα του μετωπιαίου οστού. Το δερμα αρδεύεται από την Οφθαλμική και Γναθιαία Αρτηρία. Νεύρωση λαμβάνει από την πέμπτη Εγκεφαλική Συζυγία (τρίδυμο νεύρο). [1]
Η ρινική κοιλότητα επεκτείνεται από τους ρώθωνες προς τα εμπρός εως την χοάνη προς τα πίσω, και ονομάζεται ρινική θαλάμη. Περικλείεται από 4 τοιχώματα, το άνω, το κάτων, το έσω και το έξω. Το έξω τοίχωμα έχει 3 προσεκβολες, οι οποίες ονομάζονται ρινικές κόγχες. Ο χώρος κάτω από την κάθε κόγχη σχηματίζει ένα ρινικό πόρο. [1]
Οι ρινικές θαλάμες επικοινωνούν με τους παραρρίνιους κόλπους, οι οποίοι είναι κοιλότητες εντός των γειτονικών οστών. Οι παρραρίνιοι κόλποι είναι οι Μετωπιαίοι κόλπο, οι ηθμοειδείς κυψέλες, το ιγμόρειο άντρο και ο σφηνοειδής κόλπος. [1]
Ιστολογία-Εμβρυολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εσωτερική ρίνα, επενδύεται από αναπνευστικό επιθήλιο (ψευδοπολύστιβο κυλινδρικό κροσσωτό). Στον θόλο της μύτης, ειδικά νευρικά κύτταρα σχηματίζουν τον οσφρητικό βλεννογόνο. Τα ειδικά νευρικά κύτταρα του οσφρητικού βλεννογόνου θα σχηματίσουν τα οσφρητικά νημάτια, μετά τον οσφρητικό βολβό και τελικά την πρώτη Εγκεφαλική Συζυγία. Τα νευρικά κύτταρα του οσφρητικού βλεννογόνου είναι τα μόνα νευρικά κύτταρα του ανθρώπινου σώματος που ανανεώνονται.[1] Λεμφικός ιστός που συνοδεύει τους βλεννογόνους (MALT) υπάρχει στην συμβολή ρίνας με φάρυγγα, δημιουργόντας τις αδενοειδής εκβλαστήσεις, γνωστές ως "κρεατάκια", τα οποία υπερπλάθονται εως την ηλικία των πέντε χρονών και αργότερα υποστρέφουν.[2]
Εμβρυολογικά, η μύτη αναπτύσσεται από το εξώδερμα. Οι ρινικοί δίσκοι ή πλάκες (nasal discs/plates) εμφανίζονται ως παχύνσεις το εξωδέρματος. Αναπτύσσονται από τις ρινικές πλάκες τα ρινικά βοθρία (nasal pits) τα οποία θα εκβάλουν τελικά στο στόμα. Τα ρινικά βοθρία θα αναπτυχθούν και θα σχηματίσουν τους ρινικούς σακους (nasal sacs) οι οποίοι θα εκβάλουν στους ρώθωνες. Οι ρινικοί σάκοι θα αποτελούν τις μελλοντικές ρινικές κοιλότητες.
Οι παραρίνιοι κόλποι θα αναπτυχθούν στο τέλος της εμβρυικής περιόδου. Αρχικά θα εμφανιστούν ως εκκολπώματα του έξω τοιχώματος της ρινικής κοιλότητας και θα εισδύσουν στα περιβάλλοντα οστά. Αρα, όλοι παροχετεύονται στην ρινική κοιλότητα. Τόσο ο μετωπιαίος κόλπος, όσο και ο σφηνοειδής, θα διεισύσουν στα ομόνυμα οστά κατά την παιδική ηλικία. [3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Snell, Richard (2012). Clinical Anatomy by Region 9th edition. Lippincott Williams & Wilkins/Wolters Kluwer. σελ. 639-641. ISBN 978-1451110326.
- ↑ Alan Stevens, James Lowe (1997). Ιστολογία του Ανθρώπου. Αθήνα: Ιατρικές Εκδόσεις ΠΧ Πασχαλίδης. σελ. 159-161.
- ↑ Rahilly, Ronan (2000). Εμβρυολογία και Τερατολογία του Ανθρώπου. Αθήνα: Ιατρικές Εκδόσεις ΠΧ Πασχαλίδης. σελ. 297-299.
