Αμβρόσιος ο Σιναΐτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Αμβρόσιος ο Σιναΐτης (19ος αιώνας) ήταν ηγούμενος της Μονής των Ταξιαρχών, που ήταν μετόχιο (στην τότε Επαρχία Κορίνθου) της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης του Σινά, από όπου και η επωνυμία του Αμβροσίου. Ως εγγράμματος ιερομόναχος, κατείχε το αξίωμα του πρωτοσυγκέλλου.[1]

Στις παραμονές της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 ο Αμβρόσιος μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και έγραψε επιστολές στους προύχοντες της Κορίνθου να εξεγερθούν εναντίον των Τούρκων. Επειδή όμως οι Κορίνθιοι ανέβαλλαν τη συμμετοχή τους στην εξέγερση εξαιτίας της συλλήψεως του Σωτήρη Νοταρά στην Τριπολιτσά (Μάρτιος 1821), ο Αμβρόσιος πήγε νύχτα στην Περαχώρα, τα Μέγαρα και τα Βίλια, και συγκρότησε ένοπλο σώμα από 2.200 άνδρες. Με το «προσωπικό» του αυτό στρατιωτικό σώμα έλαβε μέρος σε πολλές μάχες και πολιορκίες του Αγώνα, κυρίως όμως διακρίθηκε στην άλωση του Ακροκορίνθου. Για τη μεγάλη του ικανότητα στις πολιορκίες, και γενικότερα για τη σημαντική συμβολή του στην Επανάσταση του 1821, έμεινε γνωστός με το προσωνύμιο «Ράσο της φωτιάς».

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. [https://www.greekencyclopedia.com/amvrosios-o-sinatis-p11862.html Ο Αμβρόσιος ο Σιναΐτης στο Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό της Εκδοτικής Αθηνών, τόμ. 1

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το λήμμα «Αμβρόσιος Σιναΐτης» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 4, σελ. 713