Όττο Χαίσλερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 26/01/2013.
Όττο Χαίσλερ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Otto Haesler (Γερμανικά)
Γέννηση13  Ιουνίου 1880[1][2]
Μόναχο[3]
Θάνατος2  Απριλίου 1962[1][2]
Wilhelmshorst[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Ιδιότητααρχιτέκτονας[5] και πολεοδόμος
ΚίνημαNeues Bauen
Καλλιτεχνικά ρεύματαNeues Bauen
ΒραβεύσειςΧάλκινο μετάλλιο του Τάγματος της Αξίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Όττο Χαίσλερ (γερμ. Otto Haesler) γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1880 στο Μόναχο και απεβίωσε στις 2 Απριλίου 1962 στην πόλη Βίλχελμχορστ (γερμ. Wilhelmshorst), κοντά στο Πότσδαμ. Ήταν Γερμανός αρχιτέκτονας. Ήταν ανάμεσα στους εξέχοντες εκπροσώπους του Μπαουχάους, όπως ο Βάλτερ Γκρόπιους και ο Μις φαν ντερ Ρόε.

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Celle
Συνοικία Rothenberg στην πόλη Κάσσελ

Από το 1898 ως το 1902 ο Otto Haesler παρακολούθησε τις σχολές Baugewerkschulen στις πόλεις Άουγκσμπουργκ και Βίρτσμπουργκ. Κατά τη διάρκεια των διακοπών του εξαμήνου, εργάστηκε ως συντάκτης του Stadtbauamt της πόλης Πάσσαου. Το 1902 ο Όττο Χαίσλερ ξεκίνησε μαθήματα κατασκευής στη Φρανκφούρτη. Το 1903 διορίστηκε στο γραφείο του Ludwig Bernoully στη Φρανκφούρτη. Αντικείμενο εργασίας του ήταν η ανακαίνιση και η ανέγερση εμπορικών καταστημάτων. Το 1906 ο Όττο Χαίσλερ άρχισε να εργάζεται ως ανεξάρτητος αρχιτέκτονας στην πόλη Celle. Το 1908 έχτισε με τη συνεργασία του Καρλ Ντρέχερ (Karl Dreher) ένα κοινοτικό γραφείο. Από το 1915 μέχρι τον τραυματισμό του το 1917 συμμετείχε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το 1918, μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ξεκίνησε το σχεδιασμό μικρών διαμερισμάτων "Auf der Heese" στην οδό Carsten. Εκεί ο Χαίσλερ καταφεύγει στα προπολεμικά του σχέδια, όπως μαρτυρά μια ακουαρέλα του το 1916 όπου απεικονίζεται ο ηττημένος συνεργάτης του Ντρέχερ. Οι 32 αστικές κατοικίες κατά σειρά είχαν δίριχτη στέγη και κουζίνα, σαφείς ενδείξεις για ένα προ-μοντέρνο σχεδιασμό. Επίσης, σε άλλα μεμονωμένα κτίρια όπως το σχολείο στο χωριό Bannetze το οποίο σήμερα χρησιμοποιείται ως συνεδριακό κέντρο, καταφεύγει στην παραδοσιακή μέθοδο σχεδιασμού και κατασκευής με τετράριχτη στέγη.

Νέα Κατασκευή (Neues Bauen)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χαίσλερ ήταν υπέρμαχος της κοινωνικής κατοικίας, η οποία έδινε την ευκαιρία σε πολλούς ενοικιαστές για μία προσιτή, αλλά και βελτιωμένη εκδοχή χώρου διαβίωσης. Με την τυποποίηση του σχεδιαγράμματος κάτοψης και στο πλαίσιο νέων κατασκευών με χάλυβα, ήθελε να περιορίσει το κόστος, αλλά και να δημιουργήσει μια βελτιωμένη μορφή στέγασης. Εισήγαγε τον ορθολογισμό και τη βιομηχανοποιημένη μορφή του σύγχρονου κτιρίου, καθώς και τις βιομηχανικές κατασκευές με γραμμικότητα και χρησιμοποίησε για τη μορφή της νέας αρχιτεκτονικής την επίπεδη στέγη, έχοντας κάνει μελέτη ηλιασμού.

Το 1925 έγινε μέλος της «Deutscher Werkbund» και το 1926 εντάχθηκε στην εταιρεία των αρχιτεκτόνων "Der Ring". Το 1927 εντάχθηκε στην ομοσπονδία Reichsforschungsresellschaft (RFG) του Κράτους για την αποδοτικότητα στις κατασκευές. Το 1930, ο Χαίσλερ έγινε ειδικός σύμβουλος στο διοικητικό συμβούλιο της RFG. Δέχθηκε πρόταση για τη διαδοχή του Ερνστ Μάυ ως πολεοδόμος Φρανκφούρτης και ως διευθυντής του κρατικού σχολείου Bauhochschule στη Βαϊμάρη. Το 1932 παραιτήθηκε από τη συνομοσπονδία των Γερμανών Αρχιτεκτόνων και το 1932 ίδρυσε το «σπίτι τύπου AG» (τυποποιημένα σπίτια).

Ύστερα από βίαια επίθεση από τους Ναζί, ασπάστηκε το κίνημα της εσωτερικής μετανάστευσης το 1934. Έκλεισε το γραφείο του στη πόλη Τσέλε (Celle), μετακόμισε στο Οϊτίν του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν και έχτισε εκεί σπίτια διατηρώντας την τυπική τούβλινη μορφή της βόρειας Γερμανίας προτείνοντας σύγχρονες λύσεις. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είχε αναλάβει διάφορες υψηλόβαθμες θέσεις (1942 - 1945): διετέλεσε αναπληρωτής δήμαρχος στις υπό κατοχή πόλεις Λοτζ και Λβιβ. Το 1943 μετείχε στον προσχεδιασμό της ανοικοδόμησης της κατεστραμμένης πόλης της Σεβαστούπολης. Μετά τον πόλεμο ο Χαίσλερ ηγήθηκε του σχεδιασμού ανοικοδόμησης της παλιάς πόλης του Ράτενοβ, όπου και μετακόμισε το 1946 στην κατειλημμένη από τη Σοβιετική Ένωση ζώνη. Το 1950 διορίστηκε καθηγητής με αντικείμενο την κοινωνική κατοικία. Το 1951 διορίστηκε καθηγητής στη Γερμανική Σχολή Αρχιτεκτονικής και ήταν επικεφαλής του τμήματος μηχανοποίησης και εκβιομηχάνισης. Ο Χαίσλερ μετακόμισε το 1953 από το Ράτενοβ στο Βίλχελμχορστ, κοντά στο Πότσδαμ. Το 1958 παντρεύτηκε την επί πολλά χρόνια οικονόμο του, Erna Heer.

Σημαντικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1924: Διαμόρφωση "ιταλικού κήπου" στην πόλη Celle
  • 1925: Διαμόρφωση του Georgsgarten στην πόλη Celle
  • 1929-1931: Δημοτικό Σχολείο της παλαιάς πόλης και οικίες διευθυντών στη Celle
  • 1929-1931: Δόμηση της συνοικίας Rothenberg στην πόλη Κάσσελ
  • 1929: Κτίρια στον οικισμό Dammerstock της Καρλσρούης
  • 1930-1931: Διαμόρφωση "αποθηκευτικών χώρων Blum" στην Celle
  • 1930-1932: Marie-von-Boschan-Aschrott-Altersheim στο Κάσσελ.
  • διάφορα κτίρια στo Rathenow (1946-1953)

Εκθέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έκθεση Memorial στην Celle για τον εορτασμό των 125ων γενεθλίων του Χαίσλερ.

Μοντέλα κοινωνικής κατοικίας 1924 - 1934. Δεκέμβριος 1989 / Ιανουάριος 1990, Πανεπιστήμιο της πόλης Κάσσελ, Τμήμα Πολεοδομίας και Σχεδιασμού Τοπίου.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Angela Schumacher: Otto Haesler und der Wohnungsbau in der Weimarer Republik. (= Kulturwissenschaftliche Reihe, Band 1.) Jonas-Verlag, Marburg 1982, ISBN 3-922561-16-0
  • Adalbert Behr: Otto Haesler 1880-1962; in: Institut für Städtebau und Architektur der Bauakademie der DDR (Hrsg.): Große Baumeister. Berlin 1987, ISBN 3-87024-114-4
  • Thomas Dierich: Das überschätzte Leitbild. Zum Stellenwert städtebaulicher Zielsetzungen im Großsiedlungsbau; in: Ulfert Herlyn, Adelheid von Saldern, Wulf Tessin (Hrsg.): Neubausiedlungen der 20er und 60er Jahre. Ein historisch-soziologischer Vergleich; Frankfurt/New York 1987, S. 127-156
  • Carsten Hettwer, Monika Markgraf: Otto Haesler. Modelle sozialen Wohnens 1924-1934 in: Ronald Kunze (Hrsg.): Ausstellungskatalog Band I, Kassel 1990
  • Ronald Kunze (Hrsg.): Otto Haesler. Modelle sozialen Wohnens 1924-1934. Ausstellungskatalog Band II zu den Werken Rothenbergsiedlung und Marie-von-Boschan-Aschrott-Altersheim in Kassel." Kassel 1990
  • Holger Barth, Lennart Hellberg: Otto Haesler und der Städtebau der Deutschen Demokratischen Republik in den Fünfziger Jahren. Hannover 1992
  • Brigitte Franzen, Peter Schmidt: Neues Bauen der 20er Jahre. Gropius, Haesler, Schwitters und die Dammerstocksiedlung in Karlsruhe 1929. Ausstellungskatalog, Info-Verlag, 1997, ISBN 978-3-88190217-5
  • Simone Oelker: Otto Haesler. Eine Architektenkarriere in der Weimarer Republik. München 2002, ISBN 3-935549-15-6
  • Ronald Kunze: Rothenberg-Siedlung; in: Stadt Kassel (Hrsg.): Kassel-Lexikon. Band 2. Kassel 2009, ISBN 978-3-933617-32-3
  • Kurzbiografie zu: Haesler, Otto. In: Wer war wer in der DDR? 5. Ausgabe. Band 1. Ch. Links, Berlin 2010, ISBN 978-3-86153-561-4.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 5  Μαΐου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. haesler-otto.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 19  Δεκεμβρίου 2014.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 11854456X. Ανακτήθηκε στις 13  Αυγούστου 2015.
  5. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 14  Ιουνίου 2009. 500025968. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Όττο_Χαίσλερ&oldid=9564584"