Όστερμπρουννεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άποψη ενός Όστερμπρουννεν στο Χαϊλίγκενστατ.
Άποψη ενός Όστερμπρουννεν στο Τόιχατς.

Το Όστερμπρουννεν (γερμανικά: Osterbrunnen, μτφ. Πηγάδι του Πάσχα ή Κρήνη του Πάσχα) είναι γερμανική παράδοση διακόσμησης δημοσίων πηγαδιών ή κρηνών με αυγά του Πάσχα ενόψει του Πάσχα. Ως έθιμο ξεκίνησε κατά τις αρχές του 20ού αιώνα στην περιοχή της Φραγκονικής Ελβετίας, στην Άνω Φραγκονία, ωστόσο, στη συνέχεια, εξαπλώθηκε και σε άλλες περιοχές. Η διακόσμηση, συνήθως, διατηρείται από τη Μεγάλη Παρασκευή έως και δύο εβδομάδες μετά το Πάσχα.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διακόσμηση ενός πηγαδιού ενόψει του Πάσχα τιμάει το νερό, επουσιώδες ως πηγή ζωής, και το Πάσχα, τον εορτασμό της αναστάσεως. Πέραν των αυγών (σήμερα, συνήθως, τεχνητά, ώστε να προστατεύονται από τυχόν βανδαλισμούς), χάρτινες κορδέλες γνωστές ως «Πένζαλα» και γιρλάντες κλαδιών δέντρων τοποθετούνται περιμετρικά των άκρων του πηγαδιού ή μετατρέπονται σε στεφάνια, τα οποία, στη συνέχεια, τοποθετούνται επί του πηγαδιού.[1] Σε αριθμό τοποθεσιών, επίσης, χρησιμοποιούνται άνθη.[2]

Η Φραγκονική Ελβετία (γερμανικά: Fränkische Schweiz‎‎), γνωστή υπό τη συγκεκριμένη ονομασία λόγω των απόκρημνων βραχωδών όγκων της, ευρίσκεται στην περιοχή της Άνω Φραγκονίας, εντός του βόρειου τμήματος της Βαυαρίας.[3] Η παράδοση του Όστερμπρουννεν ξεκίνησε στη συγκεκριμένη τοποθεσία κατά τις απαρχές του 20ού αιώνα. Το Όστερμπρουννεν του Άουφζες θεωρείται ως πρώτο διακοσμημένο, προς το 1909. Εκείνο του χωριού του Ένγκελχαρντσμπεργκ διακοσμείται με έτος εκκίνησης το 1913. Μετά το πέρας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η σημασία των δημοσίων πηγαδιών περιορίστηκε, με συνέπεια να περιοριστεί ο αριθμός των διακοσμήσεων.[2] Ωστόσο, με έτος εκκίνησης το 1952, ο Δρ. Κούνστμανν και η σύζυγός του, καταγόμενοι από τη Νυρεμβέργη, εργάστηκαν με στόχο την αναβίωση της συγκεκριμένης παράδοσης στη Φραγκονική Ελβετία.[4] Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, η ιδέα εξαπλώθηκε και σε άλλα τμήματα της Άνω Φραγκονίας. Τα διακοσμημένα πηγάδια κατέστησαν σημαντικά αξιοθέατα, ενώ, ενδεικτικά, τα πηγάδια στο Χαϊλίγκενστατ και το Μπίμπερμπαχ αποτελούν προορισμό τουριστικών διαδρομών μέσω λεωφορείων με αφετηρία πόλεις όπως το Μόναχο και η Δρέσδη. Επιπλέον, το Χαϊλίγκενστατ έχει δεχθεί έως και 80 επισκέψεις μέσω λεωφορείων σε χρονικό διάστημα μίας ημέρας. Η κρήνη στο Μπίμπερμπαχ κατεγράφη το 2001 εντός του Guinness World Records, λόγω των 11.108 βαμμένων στο χέρι αυγών.[2]

Η παράδοση του Όστερμπρουννεν έχει, επίσης, εξαπλωθεί σε περιοχές εκτός της Φραγκονίας, όπως εντός της Έσσης[5] και του Στάιγκερβαλντ, στην κοιλάδα του Άλτμυλ, στη Σαξονία, στο Παλατινάτο, στο Ζάαρλαντ, καθώς και στη Σουηβία.

Πιθανές καταβολές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παλαιότερη παράδοση υφίστατο ανά τη Γερμανία, όπου αντλείτο νερό την ημέρα του Πάσχα με στόχο την κάθαρση και την ιατρική περίθαλψη,[6] το οποίο, ορισμένες φορές, αναφερόταν ως Όστερμπρουννεν.[7] Τα πηγάδια καθαρίζονταν και διακοσμούνταν με γιρλάντες, καθώς και, ορισμένες φορές, αυγά κατά τη διάρκεια του Μαΐου, μία παράδοση η οποία εξακολουθούσε να υφίσταται έως, περίπου, τα τέλη του 19ου αιώνα στο Μπάχαραχ.[8] Άλλες ημερομηνίες διακόσμησης των πηγαδιών περιελάμβαναν την Πεντηκοστή στο νότιο τμήμα της Θουριγγίας και το Μεσοκαλόκαιρο στη Φούλντα, ενώ η συγκεκριμένη παράδοση λάμβανε χώρα κατά τη διάρκεια του Πάσχα στη Βοημία.[9] Συγγραφείς του 19ου αιώνα, όπως ο Καρλ Βάινχολντ, εκτιμούσαν πως οι συγκεκριμένες παραδόσεις καθαρισμού και διακόσμησης των πηγαδιών αποτελούσαν κατάλοιπα προχριστιανικών παραδόσεων. Εντός έργου της το οποίο δημοσιεύτηκε αρχικώς το 1987, η Κλάουντα Σίλινγκερ υποστηρίζει, αντιθέτως, τη βενδική προέλευση της παραδόσεως της διακόσμησης των πηγαδιών στη Φραγκονία.[10]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ (Γερμανικά) Gertraud Kellers. «Brauchtum rund um Ostern» (PDF). Πανεπιστήμιο του Ρέγκενσμπουργκ. σελ. 2. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2012. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά) «Geschichte der Osterbrunnen – Mit Liste der Osterbrunnenorte». Fränkische Schweiz. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2012. 
  3. ↑ (Αγγλικά) «Easter in Germany». Journey to Germany. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2012. 
  4. ↑ (Γερμανικά) Helga Rühnagel (2005). Osterbrunnen in der Fränkischen Schweiz. Verlag Lippert, Ebermannstadt. ISBN 978-3-930125-06-7. 
  5. ↑ (Γερμανικά) «Osternester, Osterhasen, Osterbrunnen... große Vielfalt mit bunten Eiern». osthessen-news.de. 9 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2012. 
  6. ↑ (Γερμανικά) Otto von Reinsberg-Düringsfeld, Das festliche Jahr: in Sitten, Gebräuchen und Festen der germanischen Völker, Leipzig: Spamer, 1863, OCLC 6699310, σ. 102, αναφερόμενο στη Μεγάλη Πέμπτη.
  7. ↑ (Γερμανικά) Max Höfler, "Das Jahr im oberbayerischen Volksleben, mit besonderer Berücksichtigung der Volksmedicin", Beiträge zur Anthropologie und Urgeschichte Bayerns 13.1–3 (1899) σ. 17
  8. ↑ (Γερμανικά) von Reinsberg-Düringsfeld, σσ. 143–44
  9. ↑ (Γερμανικά) Karl Weinhold, "Die Verehrung der Quellen in Deutschland", Abhandlungen der königlichen-preußischen Akademie der Wissenschaften, Berlin, philosophisch-historische Classe 1 (1898) διαδικτυακή ανάγνωση, heiligequellen.de
  10. ↑ (Γερμανικά) Claudia Schillinger, Osterbrunnen in der Fränkischen Schweiz: Schwerpunkt und Ausweitung eines Brauchs, Bamberg: Bayerische Verlagsanstalt, 1987, (ISBN 9783870523770).

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (Γερμανικά) Claudia Schillinger (Text), Carlo Schillinger (Photos): Fränkische Osterbrunnen. Volksbrauch und Volkskunst. Heinrichs-Verlag, Bamberg 2002, (ISBN 978-3-89889-064-9)
  • (Γερμανικά) Lars Kuck (DVD) Osterbrunnen in der Fränkischen Schweiz. Verlag Kuck Filmproduktion, Oberreichenbach 2011, (ISBN 978-3-941491-12-0)

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Όστερμπρουννεν&oldid=10216765"