Έντμπουρ του Γουίντσεστερ
| Έντμπουρ του Γουίντσεστερ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 15 Ιουνίου 960 |
| Eορτασμός αγίου | 15 Ιουνίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μοναχή |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Εδουάρδος ο Γηραιός[1][2] και Εαντγκίφου του Κέντ[1][2] |
| Αδέλφια | Ήντιθ της Αγγλίας Εαντγκίφου του Ουέσεξ Έθελσταν Εδμόνδος Α΄ της Αγγλίας[2] Έντρεντ της Αγγλίας[2] Έλφγουιρντ της Αγγλίας Έντουιν του Εδουάρδου του Πρεσβύτερου Εντίθ του Πόλεσγουορθ Eadgifu[2] |
| Οικογένεια | Οίκος του Ουέσσεξ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Αγία Έντμπουρ του Γουίντσεστερ (πέθανε στις 15 Ιουνίου 960) ήταν κόρη του βασιλιά των Αγγλοσαξόνων Εδουάρδου του Πρεσβύτερου με την τρίτη σύζυγο του Εαντγκίφου του Κέντ.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την Βιογραφία της έγραψε τον 12ο αιώνα ο Λατίνος συγγραφέας Όσμπερ ντε Κλερ που έγινε ηγούμενος στο Γουεστμίνστερ (1136), έγραψε επιπλέον την βιογραφία του Εδουάρδου του Ομολογητή.[3] Ο Όσμπερ γράφει ότι σε ηλικία τριών ετών η γιαγιά της Ίαλσουιθ ίδρυσε για λογαριασμό της το Αβαείο της Αγίας Μαρίας στο Γουεστμίνστερ, εκεί η Έντμπουρ εκπαιδεύτηκε και παρέμεινε μέχρι τον θάνατο της, πριν την ηλικία των 40 ετών.[4] Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για την ζωή της, ο ετεροθαλής αδελφός της Έθελσταν της Αγγλίας της παραχώρησε με ένα διάταγμα γη στο Χαμσάιρ.[5] Σύμφωνα με μιά άλλη πληροφορία ο πατέρας της΄σε ηλικία τριών ετών την προκάλεσε να επιλέξει ανάμεσα στην αριστοκρατική και την θρησκευτική ζωή, στο ένα χέρι κρατούσε δακτυλίδια και κοσμήματα, στο άλλο το Ευαγγέλιο και το Άγιο Δισκοπότηρο.
Μια νοσοκόμα έφερε το κορίτσι στον πατέρα του, ο Εδουάρδος την έβαλε στα γόνατα του και της ζήτησε να κάνει την επιλογή της, η Έντμπουρ επέλεξε τελικά τα θρησκευτικά αντικείμενα.[6][7] Η Αγιογραφία της που συνεγράφη τον 12ο αιώνα από τον Όσμπερ ντε Κλερ παρουσιάζει μερικά ασυνήθιστα περιστατικά που συνδέονται με την περίπτωση που ένα μέλος της βασιλικής οικογένειας γινόταν μοναχός. Σε μία από αυτές ο πατέρας επισκέφτηκε την κόρη του στο μοναστήρι και όταν η κόρη του τραγούδησε για χάρη του της πρόσφερε να της δώσει οτιδήποτε ζητούσε, ζήτησε μια έκταση και την πήρε. Σε άλλη περίπτωση η ηγουμένη ανακάλυψε ότι η αναγνώστρια της ήταν αντίθετη στους μοναστηριακούς κανόνες και την έδιωξε, όταν η ηγουμένη έμαθε αργότερα ότι ήταν πριγκίπισσα της ζήτησε να την συγχωρέσει. Σε τρίτη ιστορία η ίδια η πριγκίπισσα ζήτησε να καθαρίσει τα υποδήματα της συνοδείας της, εκείνοι έστειλαν μήνυμα στον πατέρα της ότι η συμπεριφορά της δεν ήταν η αρμόζουσα.[8]
Αγιοποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μιά λατρεία της που καθιερώθηκε μετά τον θάνατο της αναφέρεται στο Ψαλτήρι του Σόλσμπερι από τις αρχές της δεκαετίας του 970.[9] Τα οστά της μεταφέρθηκαν σε άλλο αβαείο στο Γουορστερσάιρ που αφιερώθηκε στους Αγίους Πέτρο και Παύλο και στην Έντμπουρ, εορτάζεται στις 15 Ιουλίου.[10] Η λατρεία της συμπεριλαμβάνεται στους Βίους των Αγίων που είχαν συγγραφεί τον 13ο και τον 14ο αιώνα, υπάρχουν πλήθος από εκκλησίες αφιερωμένες στην Αγία Έντμπουρ του Γουίντσεστερ.[11]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 «Kindred Britain»
- ↑ The text is edited by Susan J. Ridyard in her The Royal Saints of Anglo-Saxon England, σ. 253
- ↑ https://books.google.gr/books?id=_zJJtvK2_KsC&pg=PA134&lpg=PA134&dq=Eadburh+of+Winchester&source=bl&ots=4OwzlbWzy7&sig=CNIH18QsxHfu8dJwYLX74JAnt-0&hl=en&sa=X&ei=vibIVKHoAceyggSpkILwBw&redir_esc=y#v=onepage&q=Eadburh%20of%20Winchester&f=false
- ↑ Sawyer Νο. 446
- ↑ https://books.google.gr/books?id=gOsCAAAAQAAJ&pg=PA53&lpg=PA53&dq=Eadburh+of+Winchester&source=bl&ots=K2Vm_WdIoT&sig=StiNX-pI_UTmxFbkse6mohAIC1M&hl=en&sa=X&redir_esc=y#v=onepage&q=Eadburh%20of%20Winchester&f=false
- ↑ Hunt, William. A History of the English Church, Macmillan and Company, Limited, 1899, σ. 297
- ↑ Studies in the Early History of Shaftesbury Abbey, Dorset County Council, 1999
- ↑ https://books.google.gr/books?id=odK_b1SgZjwC&pg=PA175&dq=Eadburh+of+Winchester&hl=en&sa=X&redir_esc=y#v=onepage&q=Eadburh%20of%20Winchester&f=false
- ↑ https://books.google.gr/books?id=_zJJtvK2_KsC&pg=PA134&lpg=PA134&dq=Eadburh+of+Winchester&source=bl&ots=4OwzlbWzy7&sig=CNIH18QsxHfu8dJwYLX74JAnt-0&hl=en&sa=X&ei=vibIVKHoAceyggSpkILwBw&redir_esc=y#v=onepage&q=Eadburh%20of%20Winchester&f=false
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2020.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Osbert de Clare, Vita Edburgae, MS. Laud Misc. 114, f. 85–120 (Bodleian, Oxford), ed. S.J. Ridyard, The Royal Saints of Anglo-Saxon England. A Study of West Saxon and East Anglian Cults. Cambridge Studies in Medieval Life and Thought 4. Cambridge, 2008.
- Anonymous, De vita sanctae Edburgae virginis, preserved in the early fourteenth-century MS Lansdowne 436, f. 41v-43v (British Library, London), ed. Laurel Braswell, "Saint Edburga"
- Lectiones in Breviary of Hyde Abbey (late 13th century), Rawlinson liturg. E I and Gough liturg. 8 (Bodleian, Oxford)
- Life (in Middle English, late 13th century), MS Egerton 1993, f. 160-1 (BL, London); Eng. Poet. A I f. 32-32v and Bodley 779, f. 282-293v (Bodleian, Oxford), ed. *Laurel Braswell, "Saint Edburga" (see below). 329-33.
- Osbert de Clare, Vita Edburgae, MS. Laud Misc. 114, f. 85–120 (Bodleian, Oxford), ed. S.J. Ridyard, The Royal Saints of Anglo-Saxon England. A Study of West Saxon and East Anglian Cults. Cambridge Studies in Medieval Life and Thought 4. Cambridge, 2008. 253 ff (Appendix).
- Anonymous, De vita sanctae Edburgae virginis, preserved in the early fourteenth-century MS Lansdowne 436, f. 41v-43v (British Library, London), ed. Laurel Braswell, "Saint Edburga" (see below).
- Lectiones in Breviary of Hyde Abbey (late 13th century), Rawlinson liturg. E I and Gough liturg. 8 (Bodleian, Oxford)
- Life (in Middle English, late 13th century), MS Egerton 1993, f. 160-1 (BL, London); Eng. Poet. A I f. 32-32v and Bodley 779, f. 282-293v (Bodleian, Oxford), ed. Laurel Braswell, "Saint Edburga" (see below).