Έγκλημα στο Αφγανιστάν
Το έγκλημα στο Αφγανιστάν είναι παρόν σε διάφορες μορφές και περιλαμβάνει τις ακόλουθες κατηγορίες: διαφθορά, δολοφονίες, βομβιστικές επιθέσεις, απαγωγές, διακίνηση ναρκωτικών, ξέπλυμα χρήματος, διακίνηση όπλων και κοινά εγκλήματα όπως κλοπές και επιθέσεις.
Η καλλιέργεια παπαρούνας από την οποία παραγέται το όπιο και η διακίνηση ναρκωτικών διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην πολιτική και οικονομική κατάσταση του Αφγανιστάν τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια.[1] Μετά τη σοβιετική αποχώρηση από το Αφγανιστάν, η καλλιέργεια παπαρούνας του οπίου αυξήθηκε σημαντικά.[2] Πολλοί διοικητές Μουτζαχεντίν φορολόγησαν την καλλιέργεια παπαρούνας, ακόμη και αν συμμετείχαν άμεσα στο παράνομο εμπόριο ναρκωτικών με σκοπό την εξασφάλιση στρατιωτικής χρηματοδότησης.[2] Αν και οι Ταλιμπάν καταδίκασαν την καλλιέργεια ναρκωτικών ουσιών, οι ανάγκες για χρήματα ενθάρρυναν την ανεκτικότητα και τη φορολογία της καλλιέργειας ναρκωτικών.[3]Το 1999, το Αφγανιστάν παρήγαγε πάνω από 4.581 μετρικούς τόνους ακατέργαστου και εξευγενισμένου οπίου.[2] [3]Αυτό οδήγησε σε αυξανόμενη διεθνή πίεση από κράτη που έχουν καταναλωτικό πληθυσμό αφγανικών ναρκωτικών.[2] Σε απάντηση, οι Ταλιμπάν απαγόρευσαν την καλλιέργεια παπαρούνας οπίου στα τέλη του 2000, αλλά επέτρεψαν να συνεχιστεί το εμπόριο οπίου.[2] Σύμφωνα με την απαγόρευση, η καλλιέργεια παπαρούνας οπίου μειώθηκε σε 185 μετρικούς τόνους.[2] Αυτή η μικρή παραγωγή οπίου συνεχίστηκε σε περιοχές υπό τον έλεγχο του Ενωμένου Ισλαμικού Μετώπου για τη Σωτηρία του Αφγανιστάν.[2] Από την πτώση των Ταλιμπάν το 2001, η καλλιέργεια και η εμπορία οπίου αυξήθηκαν σημαντικά.[4]
Σε όλη τη χώρα, οι διοικητές των περιφερειακών πολιτοφυλακών, οι εγκληματικές οργανώσεις και οι διεφθαρμένοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν εμπλακεί στο εμπόριο ναρκωτικών ως μια πηγή εσόδων τους.[1] Ορισμένες αντικυβερνητικές ομάδες κερδίζουν από το λαθρεμπόριο ναρκωτικών.[5] Λόγω αυτών των παραγόντων, το εμπόριο ναρκωτικών αυξάνει την πολιτική αστάθεια στη χώρα[5] και αποτελεί απειλή για την αδύναμη εσωτερική ασφάλεια της χώρας και την εμβρυϊκή δημοκρατική κυβέρνηση.[1]
Το Αφγανιστάν είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός οπίου στον κόσμο [5] και το 2001, αποτελούσε την βασική πηγή του 87% του παράνομου οπίου στον κόσμο.[1] Το 80-90% της ηρωίνης που καταναλώνεται στην Ευρώπη προέρχεται από όπιο που παράγεται στο Αφγανιστάν.[5] Σύμφωνα με τον Αντόνιο Μαρία Κόστα, τα ναρκωτικά αποτελούν πλέον έναν σαφή και σημερινό κίνδυνο στο Αφγανιστάν.[6] Σύμφωνα με έρευνα του 2007 από το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα ναρκωτικά και το έγκλημα, το 93% των οπιούχων στην παγκόσμια αγορά προήλθαν από το Αφγανιστάν.[7]
Η ανεργία σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού και οι στοιχειώδεις βασικές υπηρεσίες αποτελούν σημαντικούς παράγοντες πίσω από το έγκλημα. [8] Άλλες μορφές εγκλήματος περιλαμβάνουν ληστείες, καθώς και απαγωγές και επιθέσεις.[8] Πολλές ταραχές έχουν συμβεί στη χώρα ως απάντηση σε διάφορα πολιτικά και άλλα ζητήματα.[8] Μετά την πτώση των Ταλιμπάν, το ποσοστό εγκληματικότητας έχει αυξηθεί σημαντικά στην πρωτεύουσα Καμπούλ.[9] Πολλές ένοπλες ληστείες αναφέρονται τακτικά στις δυτικές περιοχές της Καμπούλ.[9] Μεταξύ Μαρτίου 2002 και Ιανουαρίου 2003, αναφέρθηκαν 48 περιπτώσεις ανθρωποκτονιών, 80 περιπτώσεις κλοπών και 12 περιπτώσεις απαγωγών εντός των δημοτικών ορίων της Καμπούλ.[4][9] Τρομοκρατικές επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων μαζικών πυροβολισμών και βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας, έχουν συμβεί πολλές φορές μετά την εισβολή του 2001 στο Αφγανιστάν. Διεξάγονται από τους Ταλιμπάν και το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και την επαρχία Λεβάντ- Χορασάν.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Lee V. Barton (2007). Illegal Drugs and Governmental Policies. Nova Publishers. σελίδες 97. ISBN 1-60021-351-0.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Lee V. Barton (2007). Illegal Drugs and Governmental Policies. Nova Publishers. σελίδες 104. ISBN 1-60021-351-0.
- ↑ 3,0 3,1 Olga Oliker, Thomas S. Szayna (2003). Faultlines of Conflict in Central Asia and the South Caucasus: Implications. Rand Corporation. σελ. 84. ISBN 0-8330-3260-7.
- ↑ 4,0 4,1 Dilip K. Das, Michael Palmiotto (2006). World Police Encyclopedia. Taylor & Francis. σελ. 4. ISBN 0-415-94251-9.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «CIA World Factbook - Afghanistan». CIA World Factbook. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Record Opium Cultivation in Afghanistan Is a Threat to Central Asia and CIS Countries
- ↑ «Afghanistan Opium Survey 2007» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 28 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 «Consular Information Sheet: Afghanistan». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2020. Bureau of Consular Affairs
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Caroline O N Moser (2004). Environment & Urbanization. IIED. σελ. 33. ISBN 1-84369-528-6.