Άιδος κυνή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία η Άιδος κυνή ή Άιδος κυνέη ήταν η περικεφαλαία του θεού του Κάτω Κόσμου Ά(ι)δη ή Πλούτωνα. Κατασκευάστηκε από τους Κύκλωπες και είχε τη θαυματουργό ιδιότητα να καθιστά αόρατο όποιον τη φορούσε. Εκτός από τον Πλούτωνα, σε διάφορους μύθους αναφέρεται ότι τη χρησιμοποίησαν περιστασιακά και άλλοι θεοί, όπως ο θεός Ερμής, που φόρεσε την εξαιρετική αυτή περικεφαλαία προκειμένου να σκοτώσει τον Τιτάνα Ιππόλυτο. Ακόμα και θνητοί ήρωες αναφέρεται πως φόρεσαν την κυνή για να γίνουν αόρατοι και να μπορέσουν έτσι να επιτελέσουν ευκολότερα τα κατορθώματά τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των τελευταίων είναι ο Περσέας. Παρά την ευρεία αυτή χρήση πάντως, η Άιδος κυνή δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί σύμβολο του Πλούτωνα.

Οι ερμηνευτές των αρχαίων μύθων πιστεύουν στην πλειονότητά τους ότι η κυνή συμβόλιζε το αόρατο των θεών γενικώς. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, οι αρχαίοι φαντάζονταν τον θάνατο σαν μια θεϊκή δύναμη που πλησιάζει αόρατη τον άνθρωπο και του παίρνει τη ζωή.

Μεγάλη αναλογία παρουσιάζει η αρχαία ελληνική μυθική κυνή με μυθολογίες αρκετών άλλων λαών. Αλλά και σε θρύλους του νεότερου ελληνισμού (λαογραφικούς) οι Καλικάντζαροι γίνονται αόρατοι όταν φορούν τη μαγική τους σκούφια., ενώ και πολλοί ήρωες παραμυθιών χρησιμοποιούν καλύμματα του κεφαλιού για να γίνονται αόρατοι και να επιτυγχάνουν έτσι ευκολότερα τους όποιους σκοπούς τους.


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 2, σελ. 669