Σερβικές γενικές εκλογές (2022): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Επόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Νέα σελίδα: {{Κουτί πληροφοριών εκλογών|εκλογή_ημερομηνία=3 Απριλίου 2022|χώρα=Σερβία|προηγούμενη_εκλογή=Σερβικές προεδρικές εκλογές (2017)|προηγούμενη_έτος=2017|εκλογή_όνομα=Προεδρική εκλογή στη Σερβία|τίτλος=Πρόεδρος|πριν_εκλογή=Αλεξάνταρ Βούτσιτς...
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 16:48, 10 Μαρτίου 2022

Προεδρική εκλογή στη Σερβία
2017 ←
 3 Απριλίου 2022
Απερχόμενος Πρόεδρος

Αλεξάνταρ Βούτσιτς
Σερβικό Προοδευτικό

Εκλεγμένος Πρόεδρος

Αναμένεται

Στις 3 Απριλίου 2022 θα διεξαχθούν γενικές εκλογές στη Σερβία, για να εκλεγούν ο Πρόεδρος και τα μέλη της Εθνοσυνέλευσης. Την ίδια ημέρα θα διεξαχθούν περιφερειακές εκλογές για τα συμβούλια 12 δήμων και 2 πόλεων, με συμπεριλαμβανόμενο το Βελιγράδι.[1][2]

Οι βουλευτικές εκλογές για τα μέλη της Εθνοσυνέλευσης είναι πρόωρες, δηλαδή ο Πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς είχε ανακοινώσει εκ των προτέρων, από τον Οκτώβριο του 2020, ότι οι επόμενες εκλογές που κανονικά θα διεξάγονταν το 2024 θα γίνουν νωρίτερα, κατά τον Απρίλιο του 2022.

Ιστορικό

Μετά τις εκλογές του 2012, μία λαϊκιστική συμμαχία στην οποία ηγήθηκε το Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα (ΣΠΚ) ανέβηκε στην εξουσία, μαζί με το Σοσιαλιστικό Κόμμα Σερβίας (ΣΚΣ)[3]. Ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς, ο οποίος το 2012 ήταν αναπληρωτής του Πρωθυπουργού Ίβιτσα Ντάσιτς, μετά τις εκλογές του 2014 έγινε Πρωθυπουργός, και τελικά μετά την προεδρική εκλογή του 2017 έγινε Πρόεδρος της Σερβίας.[4] Από τότε που ανέβηκε στην εξουσία, οι κριτικοί λένε ότι η Σερβία δημοκρατικά οπισθοδρόμησε προς αυταρχισμό, με περιορισμό στην ελευθερία των μέσων ενημέρωσης και στις πολιτικές ελευθερίες.[5][6] Η εκλογή του Βούτσιτς το 2017 συνοδεύτηκε από μαζικές διαδηλώσεις για τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης.[7][8] Στη συνέχεια, ο Βούτσιτς διόρισε πρωθυπουργό την Άνα Μπρνάμπιτς,[9] η οποία αρχικά ήταν ανεξάρτητη πολιτικός αλλά από το 2019 έχει μπει στο ΣΠΚ.[10]

Στα τέλη Νοεμβρίου του 2018 ξεκίνησαν μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες,[11][12][13][14] που σταμάτησαν το 2020 λόγω της κρίσης από την πανδημία κορονοϊού και των απαγορεύσεων που επιβλήθηκαν για την αντιμετώπισή της.[15] Με τις διαδηλώσεις αυξήθηκε η ενότητα των δυνάμεων της αντιπολίτευσης, από τις οποίες η Συμμαχία για τη Σερβία (ΣγΣ) ήταν η μεγαλύτερη και η πιο επιφανής,[16][17] και οι διαδηλωτές ζήτησαν την παραίτηση του Βούτσιτς και άλλων υψηλόβαθμων αξιωματούχων της κυβέρνησης.[18][19] Το 2019 ο Βούτσιτς ξεκίνησε την εκστρατεία του για «Το Μέλλον της Σερβίας».[20] Η αντιπολίτευση μποϊκόταρε τις εκλογές του 2020, λέγοντας ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις για να είναι «ελεύθερες και δίκαιες» εκλογές.[21][22]

Υποψήφιοι προεδρικής εκλογής

Υποψήφιος Κόμμα Πληροφορίες Υπογραφές
Αλεξάνταρ Βούτσιτς,

52 ετών

Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα Πρόεδρος της Σερβίας (2017–σήμερα)

Πρωθυπουργός της Σερβίας (2014–2017)

Αναπληρωτής Πρωθυπουργός της Σερβίας (2012–2014)

148.846[23][24]
Ζντράβκο Πόνος,

59 ετών

Ενωμένη Σερβία για τη Νίκη Αντιπρόεδρος του Λαϊκού Κόμματος (2017–2021)

Αρχηγός του Σερβικού Γενικού Επιτελείου (2006–2008)

11.786[25][26]
Μίλος Γιοβάνοβιτς,

45 ετών

Εθνική Δημοκρατική Εναλλακτική Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος Σερβίας (2016–σήμερα)

Βουλευτής (2012–2013)

11.232[25][26]
Μιλίτσα Ντούρντεβιτς,

31 ετών

Σερβικό Κόμμα Ορκισμένων Εκπρόσωπος του Σερβικού Κόμματος Ορκισμένων 11.102[27][28]

Παραπομπές

  1. ↑ «Izbori 3. aprila». B92.net (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  2. ↑ «U Srbiji raspisani parlamentarni i lokalni izbori za 3. april». 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  3. ↑ «Izbori 2012: Rezultati i postizborna trgovina - Nedeljnik Vreme». www.vreme.com (στα Σερβικά). 10 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  4. ↑ «Vucic Wins Serbian Presidential Elections». Balkan Insight (στα Αγγλικά). 2 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  5. ↑ Bieber, Florian (2018-07-03). «Patterns of competitive authoritarianism in the Western Balkans». East European Politics 34 (3): 337–354. doi:10.1080/21599165.2018.1490272. ISSN 2159-9165. https://doi.org/10.1080/21599165.2018.1490272. 
  6. ↑ Maerz, Seraphine F.; Lührmann, Anna; Hellmeier, Sebastian; Grahn, Sandra; Lindberg, Staffan I. (2020-08-17). «State of the world 2019: autocratization surges – resistance grows». Democratization 27 (6): 909–927. doi:10.1080/13510347.2020.1758670. ISSN 1351-0347. https://doi.org/10.1080/13510347.2020.1758670. 
  7. ↑ «Media 'turning blind eye' to Serbian anti-corruption rallies». The Independent (στα Αγγλικά). 8 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  8. ↑ Board, The Editorial (2017-04-09). «Opinion | A Serbian Election Erodes Democracy» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2017/04/09/opinion/a-serbian-election-erodes-democracy.html. Ανακτήθηκε στις 2022-03-10. 
  9. ↑ Surk, Barbara (2017-06-28). «Serbia Gets Its First Female, and First Openly Gay, Premier» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2017/06/28/world/europe/serbia-ana-brnabic-prime-minister.html. Ανακτήθηκε στις 2022-03-10. 
  10. ↑ «PM Brnabic joins Vucic's ruling Serbian Progressive Party | N1 Srbija». web.archive.org. 31 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  11. ↑ Staff, Our Foreign (2018-01-16). «Prominent Kosovo Serb politician Oliver Ivanovic killed in drive-by shooting» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/news/2018/01/16/prominent-kosovo-serb-politician-oliver-ivanovic-killed-drive/. Ανακτήθηκε στις 2022-03-10. 
  12. ↑ «Borko Stefanović napadnut u Kruševcu». N1 (στα Σερβικά). 23 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  13. ↑ «Thousands protest in Serbia over attack on opposition politician» (στα αγγλικά). Reuters. 2018-12-08. https://www.reuters.com/article/us-serbia-protests-idUSKBN1O70S7. Ανακτήθηκε στις 2022-03-10. 
  14. ↑ Santora, Marc; Engelbrecht, Cora; Guzman, Orlando De; Laffin, Ben (2019-01-19). «Video: Serbian Protesters Fear Creeping Authoritarianism» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/video/world/europe/100000006309082/serbia-democracy-protest-putin.html. Ανακτήθηκε στις 2022-03-10. 
  15. ↑ «Protesti subotom se obustavljaju dok se ne popravi epidemiološka situacija». N1 (στα Σερβικά). 10 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  16. ↑ «Formirana Udružena opozicija Srbije, cilj smena bahatog režima - Politika - Dnevni list Danas» (στα Σερβικά). 10 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  17. ↑ «Thousands march against Serbia's president for 4th week». AP NEWS (στα Αγγλικά). 29 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  18. ↑ «Protests against Serbia's President Vucic enter sixth week» (στα αγγλικά). Reuters. 2019-01-12. https://www.reuters.com/article/us-serbia-protests-idUSKCN1P60PF. Ανακτήθηκε στις 2022-03-10. 
  19. ↑ Protesters Call On Serbian President To Resign, https://www.rferl.org/a/serbia-belgrade-opposition-protest-march-third-consecutive/29672069.html, ανακτήθηκε στις 2022-03-10 
  20. ↑ «Protests against President Vucic spreads throughout Serbia». France 24 (στα Αγγλικά). 9 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  21. ↑ «Opposition Alliance for Serbia declares boycott». N1 (στα Σερβικά). 16 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  22. ↑ «Organizatori protesta "1 od 5 miliona" pozvali na bojkot izbora (VIDEO) - Politika - Dnevni list Danas» (στα Σερβικά). 3 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  23. ↑ ite.gov.rs. «20. sednica Republičke izborne komisije». www.rik.parlament.gov.rs (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  24. ↑ Colic, Nina (4 Ιουνίου 2020). «RIK proglasio 13 lista, krajnji rok za predaju ističe 5. juna - IZBORI - Dnevni list Danas» (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  25. ↑ 25,0 25,1 ite.gov.rs. «16. sednica Republičke izborne komisije». www.rik.parlament.gov.rs (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  26. ↑ 26,0 26,1 «RIK: Miloš Jovanović i Zdravko Ponoš zvanično predsednički kandidati». NOVA portal (στα Σερβικά). 6 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  27. ↑ ite.gov.rs. «19. sednica Republičke izborne komisije». www.rik.parlament.gov.rs (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
  28. ↑ «RIK proglasio Đurđević Stamenkovski za predsedničkog kandidata - IZBORI 22 - Dnevni list Danas» (στα Σερβικά). 8 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σερβικές_γενικές_εκλογές_(2022)&oldid=9367052"