Νοητική αναπηρία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Επόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
+μετ. σελίδας από αγγ. ΒΠ
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 08:48, 16 Ιουλίου 2021

Νοητική αναπηρία
Παιδιά με νοητική αναπηρία αγωνίζονται στους Ειδικούς Ολυμπιακούς Αγώνες.
ΕιδικότηταΕιδική αγωγή, Παιδιατρική, Ψυχιατρική
Νοσηρότητα153 εκ. άτομα το 2015
Ταξινόμηση

Η νοητική αναπηρία (ΝΑ), λέγεται και νοητική (καθ)υστέρηση,[1][2] είναι μια σημαντικά μειωμένη ικανότητα κατανόησης νέων ή σύνθετων πληροφοριών και μάθησης και εφαρμογής νέων δεξιοτήτων (μειωμένη νοημοσύνη). Αυτό οδηγεί σε μειωμένη ικανότητα ανεξάρτητης κοινωνικής λειτουργίας (μειωμένη κοινωνική λειτουργία) και ξεκινά πριν από την ενηλικίωση, με διαρκή επίδραση στην ανάπτυξη. Η αναπηρία αυτή εξαρτάται όχι μόνο από τις συνθήκες υγείας του παιδιού ή τις βλάβες, αλλά επίσης από το βαθμό στον οποίο οι περιβαλλοντικοί παράγοντες υποστηρίζουν την ενσωμάτωση και την πλήρη συμμετοχή του παιδιού στην κοινωνία.[3]

Eίναι μια γενικευμένη νευροαναπτυξιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από σημαντικά μειωμένη νοητική λειτουργία και προσαρμοστική συμπεριφορά. Η νοητική λειτουργία - ονομάζεται επίσης νοημοσύνη - αναφέρεται στη γενική ψυχική ικανότητα, όπως η μάθηση, η συλλογιστική, η επίλυση προβλημάτων κ.α. Ένας τρόπος μέτρησης της νοητικής λειτουργίας είναι το τεστ IQ. Η προσαρμοστική συμπεριφορά είναι η συλλογή εννοιολογικών, κοινωνικών και πρακτικών δεξιοτήτων που μαθαίνονται και εκτελούνται από τους ανθρώπους στην καθημερινή τους ζωή.Παραδείγματα προσαρμοστικής συμπεριφοράς αποτελούν η ομιλία, η γραφή και ανάγνωση, η χρήση χρημάτων, τηλεφώνου, η μεταφορά κ.α.[4] Άτομα με νοητική αναπηρία έχουν IQ κάτω από 70 σε σταθμισμένα τεστ νοημοσύνης, όπως επίσης ελλείψεις σε δύο ή περισσότερες προσαρμοστικές συμπεριφορές που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή.[5][6]

Η νοητική αναπηρία ταξινομείται σε ήπια (IQ 50-70), μέτρια (IQ 35-50), σοβαρή (IQ 20-35) και βαριά (IQ κάτω από 20).[2] Εκτός της ταξινόμησης με βάση τη βαρύτητα, η διανοητική αναπηρία υποδιαιρείται σε συνδρομική νοητική αναπηρία, στην οποία υπάρχουν νοητικά ελλείμματα που σχετίζονται με άλλα ιατρικά και συμπεριφορικά κλινικά συμπτώματα, και μη-συνδρομική νοητική αναπηρία, στην οποία τα νοητικά ελλείμματα εμφανίζονται χωρίς άλλες ανωμαλίες.[7] Το σύνδρομο Down και το σύνδρομο εύθραυστου Χ είναι παραδείγματα συνδρομικών νοητικών αναπηριών.[8]

Η νοητική αναπηρία επηρεάζει περίπου το 2 έως 3% του γενικού πληθυσμού.[9] Εβδομήντα πέντε έως ενενήντα τοις εκατό των προσβεβλημένων ατόμων έχουν ήπια νοητική αναπηρία. Οι μη-συνδρομικές ή ιδιοπαθείς περιπτώσεις αντιπροσωπεύουν το 30 έως 50% των συνολικών περιπτώσεων. Περίπου το ένα τέταρτο των περιπτώσεων είναι συνδρομικές και προκαλούνται από μια γενετική διαταραχή, και περίπου το 5% των περιπτώσεων κληρονομούνται από τους γονείς ενός ατόμου.[10] Περιπτώσεις άγνωστης αιτίας επηρεάζουν περίπου 95 εκατομμύρια άτομα από το 2013.[11]

Παραπομπές

  1. ↑ Παντελιάδου, Σουζάνα. «Π 2107 – Ειδική Αγωγή και αποτελεσματική διδασκαλία: Ενότητα 8.1: Νοητική αναπηρία» (PDF). Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2021. 
  2. ↑ 2,0 2,1 IACAPAP Εγχειρίδιο Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων. «Νοητική αναπηρία» (PDF). Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2021. 
  3. ↑ «Definition: intellectual disability». www.euro.who.int (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2021. 
  4. ↑ «Definition». www.aaidd.org. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2021. 
  5. ↑ «Μαθητές με νοητικές αναπηρίες» (PDF). Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2021. 
  6. ↑ Boat, Thomas F.· Wu, Joel T. (28 Οκτωβρίου 2015). Clinical Characteristics of Intellectual Disabilities. National Academies Press (US). 
  7. ↑ Barros, Isabela I.; Leão, Vitor; Santis, Jessica O.; Rosa, Reginaldo C. A.; Brotto, Danielle B.; Storti, Camila B.; Siena, Ádamo D. D.; Molfetta, Greice A. και άλλοι. (2021-03-11). «Non-Syndromic Intellectual Disability and Its Pathways: A Long Noncoding RNA Perspective». Non-coding RNA 7 (1). doi:10.3390/ncrna7010022. ISSN 2311-553X. PMID 33799572. PMC 8005948. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33799572/. 
  8. ↑ Κεντέρογλου, Ουρανία-Αλεξάνδρα (2019). «Διαγνωστική προσπέλαση ασθενών με Νοητική Υστέρηση με τη χρήση μικροσυστοιχιών DNA». Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2021. 
  9. ↑ Daily, D. K.; Ardinger, H. H.; Holmes, G. E. (2000-02-15). «Identification and evaluation of mental retardation». American Family Physician 61 (4): 1059–1067, 1070. ISSN 0002-838X. PMID 10706158. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10706158/. 
  10. ↑ «mentally retarded». TheFreeDictionary.com. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2021. 
  11. ↑ Global Burden of Disease Study 2013 Collaborators (2015-08-22). «Global, regional, and national incidence, prevalence, and years lived with disability for 301 acute and chronic diseases and injuries in 188 countries, 1990-2013: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2013». Lancet (London, England) 386 (9995): 743–800. doi:10.1016/S0140-6736(15)60692-4. ISSN 1474-547X. PMID 26063472. PMC 4561509. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26063472/. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νοητική_αναπηρία&oldid=8945822"