Μετάβαση στο περιεχόμενο

Επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
[[Αρχείο:20200101_Global_warming_-_climate_change_-_causes_effects_feedback.png|μικρογραφία|395x395εσ|Οι κύριες αιτίες<ref>{{Cite web|url=https://climate.nasa.gov/causes|title=The Causes of Climate Change|website=Climate Change: Vital Signs of the Planet|accessdate=2021-06-02}}</ref> και οι ευρείες επιπτώσεις<ref>{{Cite web|url=https://science2017.globalchange.gov/|title=Climate Science Special Report|last=USGCRP|website=science2017.globalchange.gov|language=en|accessdate=2021-06-02}}</ref><ref name=":0">"[https://www.ipcc.ch/site/assets/uploads/sites/3/2019/11/03_SROCC_SPM_FINAL.pdf IPCC, 2019: Summary for Policymakers]". In: IPCC Special Report on the Ocean and Cryosphere in a Changing Climate [H.-O.Pörtner,D.C.Roberts,V.Masson-Delmotte,P.Zhai,M.Tignor,E.Poloczanska,K.Mintenbeck,A.Alegría,M.Nicolai, A. Okem, J. Petzold, B. Rama, N.M. Weyer (eds.)]. In press.</ref> της [[Υπερθέρμανση του πλανήτη|υπερθέρμανσης]] του πλανήτη και η [[κλιματική αλλαγή]] που προκύπτει. Ορισμένα αποτελέσματα αποτελούν μηχανισμούς ανατροφοδότησης που εντείνουν την κλιματική αλλαγή σε σημεία ανατροπής του κλίματος.<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20161102022200/https://climate.nasa.gov/nasa_science/science/|title=Climate Change: Vital Signs of the Planet: Earth System Science|ημερομηνία=2016-11-02|website=web.archive.org|accessdate=2021-06-02}}</ref>]]
[[Αρχείο:20200101_Global_warming_-_climate_change_-_causes_effects_feedback.png|μικρογραφία|395x395εσ|Οι κύριες αιτίες<ref>{{Cite web|url=https://climate.nasa.gov/causes|title=The Causes of Climate Change|website=Climate Change: Vital Signs of the Planet|accessdate=2021-06-02}}</ref> και οι ευρείες επιπτώσεις<ref name=":1">{{Cite web|url=https://science2017.globalchange.gov/|title=Climate Science Special Report|last=USGCRP|website=science2017.globalchange.gov|language=en|accessdate=2021-06-02}}</ref><ref name=":0">"[https://www.ipcc.ch/site/assets/uploads/sites/3/2019/11/03_SROCC_SPM_FINAL.pdf IPCC, 2019: Summary for Policymakers]". In: IPCC Special Report on the Ocean and Cryosphere in a Changing Climate [H.-O.Pörtner,D.C.Roberts,V.Masson-Delmotte,P.Zhai,M.Tignor,E.Poloczanska,K.Mintenbeck,A.Alegría,M.Nicolai, A. Okem, J. Petzold, B. Rama, N.M. Weyer (eds.)]. In press.</ref> της [[Υπερθέρμανση του πλανήτη|υπερθέρμανσης]] του πλανήτη και η [[κλιματική αλλαγή]] που προκύπτει. Ορισμένα αποτελέσματα αποτελούν μηχανισμούς ανατροφοδότησης που εντείνουν την κλιματική αλλαγή σε σημεία ανατροπής του κλίματος.<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20161102022200/https://climate.nasa.gov/nasa_science/science/|title=Climate Change: Vital Signs of the Planet: Earth System Science|ημερομηνία=2016-11-02|website=web.archive.org|accessdate=2021-06-02}}</ref>]]
[[Αρχείο:Greenhouse-gas-emission-scenarios-01.png|μικρογραφία|300x300εσ|Πιθανά μελλοντικά σενάρια για παγκόσμιες εκπομπές [[Αέρια του θερμοκηπίου|αερίων του θερμοκηπίου]].]]
[[Αρχείο:Greenhouse-gas-emission-scenarios-01.png|μικρογραφία|300x300εσ|Πιθανά μελλοντικά σενάρια για παγκόσμιες εκπομπές [[Αέρια του θερμοκηπίου|αερίων του θερμοκηπίου]].]]
[[Αρχείο:Global Warming Predictions Map.jpg|μικρογραφία|300x300εσ|Ένας χάρτης προβλεπόμενης υπερθέρμανσης του πλανήτη προς τα τέλη του 21ου αιώνα. Στο μοντέλο HadCM3 για το κλίμα που χρησιμοποιείται, η μέση αύξηση της θερμοκρασίας είναι 3 °C. Σύμφωνα με το IPCC, η γη θα θερμανθεί κατά 1,1 έως 6,4 °C έως το 2100, ανάλογα με την ποσότητα των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και την ακριβή ευαισθησία του κλίματος.]]
[[Αρχείο:Global Warming Predictions Map.jpg|μικρογραφία|300x300εσ|Ένας χάρτης προβλεπόμενης υπερθέρμανσης του πλανήτη προς τα τέλη του 21ου αιώνα. Στο μοντέλο HadCM3 για το κλίμα που χρησιμοποιείται, η μέση αύξηση της θερμοκρασίας είναι 3 °C. Σύμφωνα με το IPCC, η γη θα θερμανθεί κατά 1,1 έως 6,4 °C έως το 2100, ανάλογα με την ποσότητα των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και την ακριβή ευαισθησία του κλίματος.]]
Οι '''επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής''' γίνονται αντιληπτές στο φυσικό περιβάλλον, στα οικοσυστήματα και στις ανθρώπινες κοινωνίες. H κλιματική αλλαγή προέρχεται από την [[υπερθέρμανση του πλανήτη]] που είναι η παρατηρούμενη και προβλεπόμενη τάση για υψηλότερη παγκόσμια μέση θερμοκρασία σε σύγκριση με τις προ-βιομηχανικές τιμές. Κάποιες από τις επιπτώσεις που προκύπτουν είναι η [[Άνοδος της στάθμης της θάλασσας|αύξηση της στάθμης της θάλασσας]], η [[τήξη των πάγων]], και οι μεταβαλλόμενες κλιματολογικές ζώνες. Οι προβλεπόμενες και παρατηρούμενες αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής αναφέρονται μερικές φορές ως «καταστροφή του κλίματος».<ref name=":1" /><ref name=":0" />
Οι '''επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής''' γίνονται αντιληπτές στο φυσικό περιβάλλον, στα οικοσυστήματα και στις ανθρώπινες κοινωνίες. Προκαλούν οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές σε έναν θερμότερο κόσμο. Η [[κλιματική αλλαγή]] που προκαλείται από τον άνθρωπο αποτελεί απειλή για τη [[Βιωσιμότητα|βιωσιμότητά]] του.<ref>Yohe, G.W., R.D. Lasco, Q.K. Ahmad, N.W. Arnell, S.J. Cohen, C. Hope, A.C. Janetos and R.T. Perez (2007) "[https://www.ipcc.ch/site/assets/uploads/2018/02/ar4-wg2-chapter20-1.pdf Perspectives on climate change and sustainability]". Climate Change 2007: Impacts, Adaptation and Vulnerability. Contribution of Working Group II to the Fourth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change, M.L. Parry, O.F. Canziani, J.P. Palutikof, P.J. van der Linden and C.E. Hanson, Eds., Cambridge University Press, Cambridge, UK, 811-841.</ref><ref>{{Cite journal|title=Planetary Boundaries: Exploring the Safe Operating Space for Humanity|last3=Noone|first9=Carl|last8=Scheffer|first8=Marten|last7=Lenton|first7=Timothy|last6=Lambin|first6=Eric|last5=Chapin|first5=F. Stuart III|last4=Persson|first4=Åsa|first3=Kevin|url=http://www.ecologyandsociety.org/vol14/iss2/art32/|last2=Steffen|first2=Will|last=Rockström|first=Johan|language=en|doi=10.5751/ES-03180-140232|issue=2|volume=14|issn=1708-3087|date=2009-11-18|journal=Ecology and Society|last9=Folke}}</ref>


Κι ενώ υπάρχει ευρεία συναίνεση σχετικά με τις αιτίες της υπερθέρμανσης του πλανήτη (κυρίως λόγω των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου), οι συνέπειές τους συζητούνται ευρέως. Ορισμένες συνέπειες αναμένονται μόνο στο μέλλον, αλλά πολλές είναι ήδη εμφανείς.<ref name=":2" /> Σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε το 2018, αναφέρθηκαν συνολικά 467 επιδράσεις των κλιματικών επιπτώσεων που επηρέαζουν την ανθρώπινη υγεία, το νερό, τα τρόφιμα, την οικονομία, τις υποδομές και την ασφάλεια. Η απειλή που δημιουργούν οι αρνητικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής θα αυξηθούν σημαντικά καθώς η κλιματική αλλαγή βρίσκεται σε εξέλιξη, ειδικά εάν δεν υλοποιηθούν γρήγορα και σαφή μέτρα προστασίας του κλίματος.<ref>{{Cite journal|title=Broad threat to humanity from cumulative climate hazards intensified by greenhouse gas emissions|last3=Franklin|first9=Jade|last8=Freel|first8=Kelle|last7=Smith|first7=Charlotte Z.|last6=Miles|first6=Wendy|last5=Kantar|first5=Michael B.|last4=Lynham|first4=John|first3=Erik C.|url=https://www.nature.com/articles/s41558-018-0315-6|last2=Spirandelli|first2=Daniele|last=Mora|first=Camilo|language=en|doi=10.1038/s41558-018-0315-6|issue=12|volume=8|pages=1062–1071|issn=1758-6798|date=2018-12|journal=Nature Climate Change|last9=Moy}}</ref>
Πολλές φυσικές επιπτώσεις της κλιματική αλλαγής είναι ήδη εμφανείς, συμπεριλαμβανομένων ακραίων καιρικών φαινομένων, υποχώρησης των [[Παγετώνας|παγετώνων]], αλλαγών στο χρονοδιάγραμμα των εποχικών γεγονότων (π.χ. νωρίτερη ανθοφορία των φυτών), [[Άνοδος της στάθμης της θάλασσας|ανόδου της στάθμης της θάλασσας]] και μείωσης της έκτασης του θαλάσσιου πάγου στην [[Αρκτική]].<ref name=":1">{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20181223122504/https://archive.ipcc.ch/report/ar5/wg2/|title=Fifth Assessment Report - Impacts, Adaptation and Vulnerability|ημερομηνία=2018-12-23|website=web.archive.org|accessdate=2021-06-02}}</ref> Ο ωκεανός έχει απορροφήσει 20% με 30% του ατμοσφαιρικού [[Διοξείδιο του άνθρακα|διοξειδίου του άνθρακα]] που απελευθερώνεται από τον άνθρωπο από τη δεκαετία του 1980, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα την οξίνισή του. Ο ωκεανός επίσης θερμαίνεται, και από το 1970 έχει απορροφήσει περισσότερο από το 90% της υπερβολικής θερμότητας που υπάρχει στο κλιματικό σύστημα.<ref name=":0" />


Σύμφωνα με μια μελέτη του Κέντρου Ανθεκτικότητας της Στοκχόλμης από το 2009, η οριακή τιμή που καθορίστηκε για την περιεκτικότητα σε [[διοξείδιο του άνθρακα]] στην ατμόσφαιρα έχει ήδη ξεπεραστεί κατά 11%, έτσι ώστε η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή να είναι το δεύτερο μεγαλύτερο παγκόσμιο οικολογικό πρόβλημα μετά την εξαφάνιση ειδών.
Η κλιματική αλλαγή έχει ήδη επηρεάσει τα οικοσυστήματα και τους ανθρώπους.<ref name=":0" /> Συμβάλει στην [[ερημοποίηση]] και στην [[υποβάθμηση του εδάφους]] σε πολλές περιοχές του κόσμου. Μαζί με την κλιματική μεταβλητότητα, κάνει τα [[wikt:επισιτιστικός|επισιτιστικά]] προβλήματα ακόμη χειρότερα<ref>Siegmund, Peter; Abermann, Jakob; Baddour, Omar; Canadell, Pep (2019). "[https://library.wmo.int/doc_num.php?explnum_id=9936 The Global Climate in 2015–2019]". ''World Meteorological Society,'' 3.</ref> και ασκεί πίεση στην διάθεση του γλυκού νερού. Επιπλέον, μαζί με τα ακραία καιρικά φαινόμενα, οδηγεί σε αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία.<ref name=":0" /> Οι αλλαγές αυτές έχουν επιπτώσεις στη διαβίωση, καθώς πολλοί άνθρωποι εξαρτώνται από τη γη για τα τρόφιμα, τις ζωοτροφές, την ξυλεία και την ενέργεια. Εκτός αυτού, οι αυξανόμενες θερμοκρασίες, τα μεταβαλλόμενα πρότυπα βροχόπτωσης και η αύξηση των ακραίων γεγονότων απειλούν την οικονομική ανάπτυξη των αναπτυσσόμενων χώρων και συμβάλλουν στη μετανάστευση σε διάφορα μέρη του κόσμου.<ref>{{Cite web|url=https://www.nrdc.org/onearth/climate-change-already-driving-mass-migration-around-globe|title=Climate Change Is Already Driving Mass Migration Around the Globe|website=NRDC|language=en|accessdate=2021-06-02}}</ref>


Εκτός από τις αναμενόμενες αναστρέψιμες συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη, υπάρχουν στοιχεία ανατροπής στο κλιματικό σύστημα της γης. Όταν ξεπεραστεί μια συγκεκριμένη θερμοκρασία, ένα φαινόμενο ντόμινο μπορεί να τεθεί σε κίνηση, το οποίο επιταχύνεται και οδηγεί σε μια καυτή περίοδο που είναι εχθρική για την ανθρώπινη ζωή. Ωστόσο, διαφορετικά κλιματικά μοντέλα έχουν διαφορετικά αποτελέσματα ως προς τη θερμοκρασία στην οποία βρίσκεται αυτό το όριο. Μια μετανάλυση κατέληξε στο συμπέρασμα το 2018 ότι ο στόχος 2 βαθμών που τέθηκε στη [[Συμφωνία του Παρισιού]] ενδέχεται να μην είναι αρκετός για να αποτρέψει τέτοιες συνέπειες.<ref>{{Cite journal|title=Trajectories of the Earth System in the Anthropocene|first3=Katherine|first9=Sarah E.|last8=Barnosky|first8=Anthony D.|last7=Summerhayes|first7=Colin P.|last6=Liverman|first6=Diana|last5=Folke|first5=Carl|last4=Lenton|first4=Timothy M.|last3=Richardson|last2=Rockström|url=https://www.pnas.org/content/115/33/8252|first2=Johan|last=Steffen|first=Will|language=en|doi=10.1073/pnas.1810141115|issue=33|volume=115|pages=8252–8259|pmid=30082409|issn=0027-8424|date=2018-08-14|journal=Proceedings of the National Academy of Sciences|last9=Cornell}}</ref>
Ο μελλοντικός αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής εξαρτάται από το κατά πόσο τα έθνη θα εφαρμόσουν προσπάθειες πρόληψης, μείωσης των εκπομπών [[Αέρια του θερμοκηπίου|αερίων του θερμοκηπίου]] και προσαρμογής στις αναπόφευκτες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Μεγάλο μέρος της πολιτικής συζήτησης σχετικά με τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής εστιάζει σε ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα, κάτι το οποίο όμως κρύβει ορισμένα από τα προβλήματα που σχετίζονται το συγκεκριμένο ζήτημα.<ref name=":1" /> Οι πολιτικές αποφάσεις που θα λαμβάνονται τις επόμενες δεκαετίες θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο παγκόσμιο κλίμα, τα οικοσυστήματα και τις ανθρώπινες κοινωνίες, όχι μόνο για αυτόν τον αιώνα, αλλά και για τις επόμενες χιλιετίες, καθώς οι βραχυπρόθεσμες πολιτικές επηρεάζουν σημαντικά τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην κλιματική αλλαγή.<ref>{{Cite journal|title=Consequences of twenty-first-century policy for multi-millennial climate and sea-level change|last3=Marcott|first9=Patrik L.|last8=Milne|first8=Glenn A.|last7=Levermann|first7=Anders|last6=Kulp|first6=Scott|last5=Eby|first5=Michael|last4=Mix|first4=Alan C.|first3=Shaun A.|url=https://www.nature.com/articles/nclimate2923|last2=Shakun|first2=Jeremy D.|last=Clark|first=Peter U.|language=en|doi=10.1038/nclimate2923|issue=4|volume=6|pages=360–369|issn=1758-6798|date=2016-04|journal=Nature Climate Change|last9=Pfister}}</ref>


Tέλος, η [[οξίνιση των ωκεανών]], η οποία είναι επίσης πολύ προβληματική από οικολογικής άποψης, δεν αντιμετωπίζεται και προκαλείται άμεσα από την αυξανόμενη αναλογία του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα.<ref>{{Cite web|url=https://www.noaa.gov/education/resource-collections/ocean-coasts/ocean-acidification|title=Ocean acidification {{!}} National Oceanic and Atmospheric Administration|website=www.noaa.gov|accessdate=2021-06-02}}</ref>
Οι αυστηρές πολιτικές μετριασμού ενδέχεται να είναι σε θέση να περιορίσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη (το 2100) σε περίπου 2 βαθμούς Κελσίου ή χαμηλότερα σε σχέση με τα προ-βιομηχανικά επίπεδα. Χωρίς περιορισμούς, η αυξημένη ζήτηση για [[ενέργεια]] και η εκτεταμένη χρήση [[Ορυκτά καύσιμα|ορυκτών καυσίμων]] μπορούν να οδηγήσουν σε [[υπερθέρμανση του πλανήτη]] κατά περίπου 4 βαθμούς Κελσίου. Με υψηλότερη θερμοκρασία, οι κοινωνίες και τα οικοσυστήματα πιθανότατα θα αντιμετωπίσουν προβλήματα στην προσαρμογή.<ref name=":1" />


== Αναμενόμενο επίπεδο υπερθέρμανσης του πλανήτη ==
== Αναμενόμενο επίπεδο υπερθέρμανσης του πλανήτη ==
Ο βαθμός στον οποίο αυξάνεται η μέση θερμοκρασία κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα εξαρτάται κυρίως από την ποσότητα των αερίων του θερμοκηπίου που εκπέμπονται. Στην πέμπτη έκθεση αξιολόγησης, η [[Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή]] (IPCC) υπέθεσε ότι η παγκόσμια μέση θερμοκρασία θα αυξηθεί κατά 1,5 έως 4,5 °C έως το 2100, ανάλογα με την περαιτέρω αύξηση των εκπομπών.<ref>"[https://archive.ipcc.ch/pdf/assessment-report/ar4/wg1/ar4-wg1-spm.pdf IPCC, 2007: Summary for Policymakers]". In: Climate Change 2007: The Physical Science Basis. Contribution of Working Group I to the Fourth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change [Solomon, S., D. Qin, M. Manning, Z. Chen, M. Marquis, K.B. Averyt, M.Tignor and H.L. Miller (eds.)]. Cambridge University Press, Cambridge, United Kingdom and New York, NY, USA.</ref>
Ο βαθμός στον οποίο αυξάνεται η μέση θερμοκρασία κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα εξαρτάται κυρίως από την ποσότητα των αερίων του θερμοκηπίου που εκπέμπονται. Στην πέμπτη έκθεση αξιολόγησης, η [[Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή]] (IPCC) υπέθεσε ότι η παγκόσμια μέση θερμοκρασία θα αυξηθεί κατά 1,5 έως 4,5 °C έως το 2100, ανάλογα με την περαιτέρω αύξηση των εκπομπών.<ref name=":2">"[https://archive.ipcc.ch/pdf/assessment-report/ar4/wg1/ar4-wg1-spm.pdf IPCC, 2007: Summary for Policymakers]". In: Climate Change 2007: The Physical Science Basis. Contribution of Working Group I to the Fourth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change [Solomon, S., D. Qin, M. Manning, Z. Chen, M. Marquis, K.B. Averyt, M.Tignor and H.L. Miller (eds.)]. Cambridge University Press, Cambridge, United Kingdom and New York, NY, USA.</ref>


Οι αυξανόμενες μέσες θερμοκρασίες μετατοπίζουν το φάσμα της θερμοκρασίας. Ενώ τα ακραία φαινόμενα κρύου συμβαίνουν λιγότερο συχνά, είναι εξαιρετικά πιθανό να συμβαίνουν ακραία φαινόμενα ζέστης. Επί του παρόντος, τα κλιματικά μοντέλα περιγράφουν τις συνέπειες σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά μπορούν να κάνουν εκτιμήσεις με μεγάλη αβεβαιότητα σε περιφερειακό επίπεδο.<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20070930155115/http://www.umweltbundesamt.de/uba-info-presse/hintergrund/Klimaaenderungsworkshop.pdf|title=Wayback Machine|ημερομηνία=2007-09-30|website=web.archive.org|accessdate=2021-06-02}}</ref>
Οι αυξανόμενες μέσες θερμοκρασίες μετατοπίζουν το φάσμα της θερμοκρασίας. Ενώ τα ακραία φαινόμενα κρύου συμβαίνουν λιγότερο συχνά, είναι εξαιρετικά πιθανό να συμβαίνουν ακραία φαινόμενα ζέστης. Επί του παρόντος, τα κλιματικά μοντέλα περιγράφουν τις συνέπειες σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά μπορούν να κάνουν εκτιμήσεις με μεγάλη αβεβαιότητα σε περιφερειακό επίπεδο.<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20070930155115/http://www.umweltbundesamt.de/uba-info-presse/hintergrund/Klimaaenderungsworkshop.pdf|title=Wayback Machine|ημερομηνία=2007-09-30|website=web.archive.org|accessdate=2021-06-02}}</ref>

Έκδοση από την 21:55, 2 Ιουνίου 2021

Οι κύριες αιτίες[1] και οι ευρείες επιπτώσεις[2][3] της υπερθέρμανσης του πλανήτη και η κλιματική αλλαγή που προκύπτει. Ορισμένα αποτελέσματα αποτελούν μηχανισμούς ανατροφοδότησης που εντείνουν την κλιματική αλλαγή σε σημεία ανατροπής του κλίματος.[4]
Πιθανά μελλοντικά σενάρια για παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Ένας χάρτης προβλεπόμενης υπερθέρμανσης του πλανήτη προς τα τέλη του 21ου αιώνα. Στο μοντέλο HadCM3 για το κλίμα που χρησιμοποιείται, η μέση αύξηση της θερμοκρασίας είναι 3 °C. Σύμφωνα με το IPCC, η γη θα θερμανθεί κατά 1,1 έως 6,4 °C έως το 2100, ανάλογα με την ποσότητα των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και την ακριβή ευαισθησία του κλίματος.

Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής γίνονται αντιληπτές στο φυσικό περιβάλλον, στα οικοσυστήματα και στις ανθρώπινες κοινωνίες. H κλιματική αλλαγή προέρχεται από την υπερθέρμανση του πλανήτη που είναι η παρατηρούμενη και προβλεπόμενη τάση για υψηλότερη παγκόσμια μέση θερμοκρασία σε σύγκριση με τις προ-βιομηχανικές τιμές. Κάποιες από τις επιπτώσεις που προκύπτουν είναι η αύξηση της στάθμης της θάλασσας, η τήξη των πάγων, και οι μεταβαλλόμενες κλιματολογικές ζώνες. Οι προβλεπόμενες και παρατηρούμενες αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής αναφέρονται μερικές φορές ως «καταστροφή του κλίματος».[2][3]

Κι ενώ υπάρχει ευρεία συναίνεση σχετικά με τις αιτίες της υπερθέρμανσης του πλανήτη (κυρίως λόγω των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου), οι συνέπειές τους συζητούνται ευρέως. Ορισμένες συνέπειες αναμένονται μόνο στο μέλλον, αλλά πολλές είναι ήδη εμφανείς.[5] Σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε το 2018, αναφέρθηκαν συνολικά 467 επιδράσεις των κλιματικών επιπτώσεων που επηρέαζουν την ανθρώπινη υγεία, το νερό, τα τρόφιμα, την οικονομία, τις υποδομές και την ασφάλεια. Η απειλή που δημιουργούν οι αρνητικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής θα αυξηθούν σημαντικά καθώς η κλιματική αλλαγή βρίσκεται σε εξέλιξη, ειδικά εάν δεν υλοποιηθούν γρήγορα και σαφή μέτρα προστασίας του κλίματος.[6]

Σύμφωνα με μια μελέτη του Κέντρου Ανθεκτικότητας της Στοκχόλμης από το 2009, η οριακή τιμή που καθορίστηκε για την περιεκτικότητα σε διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα έχει ήδη ξεπεραστεί κατά 11%, έτσι ώστε η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή να είναι το δεύτερο μεγαλύτερο παγκόσμιο οικολογικό πρόβλημα μετά την εξαφάνιση ειδών.

Εκτός από τις αναμενόμενες αναστρέψιμες συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη, υπάρχουν στοιχεία ανατροπής στο κλιματικό σύστημα της γης. Όταν ξεπεραστεί μια συγκεκριμένη θερμοκρασία, ένα φαινόμενο ντόμινο μπορεί να τεθεί σε κίνηση, το οποίο επιταχύνεται και οδηγεί σε μια καυτή περίοδο που είναι εχθρική για την ανθρώπινη ζωή. Ωστόσο, διαφορετικά κλιματικά μοντέλα έχουν διαφορετικά αποτελέσματα ως προς τη θερμοκρασία στην οποία βρίσκεται αυτό το όριο. Μια μετανάλυση κατέληξε στο συμπέρασμα το 2018 ότι ο στόχος 2 βαθμών που τέθηκε στη Συμφωνία του Παρισιού ενδέχεται να μην είναι αρκετός για να αποτρέψει τέτοιες συνέπειες.[7]

Tέλος, η οξίνιση των ωκεανών, η οποία είναι επίσης πολύ προβληματική από οικολογικής άποψης, δεν αντιμετωπίζεται και προκαλείται άμεσα από την αυξανόμενη αναλογία του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα.[8]

Αναμενόμενο επίπεδο υπερθέρμανσης του πλανήτη

Ο βαθμός στον οποίο αυξάνεται η μέση θερμοκρασία κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα εξαρτάται κυρίως από την ποσότητα των αερίων του θερμοκηπίου που εκπέμπονται. Στην πέμπτη έκθεση αξιολόγησης, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) υπέθεσε ότι η παγκόσμια μέση θερμοκρασία θα αυξηθεί κατά 1,5 έως 4,5 °C έως το 2100, ανάλογα με την περαιτέρω αύξηση των εκπομπών.[5]

Οι αυξανόμενες μέσες θερμοκρασίες μετατοπίζουν το φάσμα της θερμοκρασίας. Ενώ τα ακραία φαινόμενα κρύου συμβαίνουν λιγότερο συχνά, είναι εξαιρετικά πιθανό να συμβαίνουν ακραία φαινόμενα ζέστης. Επί του παρόντος, τα κλιματικά μοντέλα περιγράφουν τις συνέπειες σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά μπορούν να κάνουν εκτιμήσεις με μεγάλη αβεβαιότητα σε περιφερειακό επίπεδο.[9]

Το πόσο ισχυρές θα είναι οι αλλαγές εξαρτάται από το πόσο γρήγορα προχωρά η κλιματική αλλαγή. Εάν συμβεί σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, τόσο το κόστος οικονομικής προσαρμογής όσο και οι επιπτώσεις στη φύση θα γίνουν άμεσα αισθητά. Οι υπολογισμοί που πραγματοποιήθηκαν από τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή βασίζονται στην αναμενόμενη περαιτέρω ανάπτυξη των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου για την παγκόσμια μέση αύξηση της στάθμης της θάλασσας, η οποία το 2007 ήταν 59 εκατοστά, εκτιμήθηκε σε 82 εκατοστά το 2014 και, σύμφωνα με την ειδική έκθεση του 2019 στα 110 εκατοστά. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι λογικό ότι οι καταιγίδες θα αυξηθούν στο εγγύς μέλλον και τα κύματα θα χτυπούν τις ακτές πιο συχνά. Αυτό που προηγουμένως ήταν μια πλημμύρα του αιώνα, θα συμβαίνει στο μέλλον κάθε χρόνο.[10]

Στην έκθεση για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και την κλιματική αλλαγή, τα Ηνωμένα Έθνη ορίζουν συγκεκριμένες διαστάσεις μείωσης για τα αέρια θερμοκηπίου που βλάπτουν το κλίμα, καθώς εάν οι εκπομπές παραμένουν αμετάβλητες, η μέση θερμοκρασία της Γης μπορεί να αυξηθεί κατά 3,4 έως 3,9 βαθμούς Κελσίου έως τα τέλη του 21ου αιώνα. Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος του 1,5 βαθμού, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου θα πρέπει να μειωθούν κατά 7,6% ετησίως μεταξύ 2020 και 2030. Ο περιορισμός της θερμοκρασίας σε 2 βαθμούς Κελσίου θα απαιτούσε ετήσια μείωση αερίων του θερμοκηπίου 2,7%.[11]

Παραπομπές

  1. ↑ «The Causes of Climate Change». Climate Change: Vital Signs of the Planet. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2021. 
  2. ↑ 2,0 2,1 USGCRP. «Climate Science Special Report». science2017.globalchange.gov (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 "IPCC, 2019: Summary for Policymakers". In: IPCC Special Report on the Ocean and Cryosphere in a Changing Climate [H.-O.Pörtner,D.C.Roberts,V.Masson-Delmotte,P.Zhai,M.Tignor,E.Poloczanska,K.Mintenbeck,A.Alegría,M.Nicolai, A. Okem, J. Petzold, B. Rama, N.M. Weyer (eds.)]. In press.
  4. ↑ «Climate Change: Vital Signs of the Planet: Earth System Science». web.archive.org. 2 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2021. 
  5. ↑ 5,0 5,1 "IPCC, 2007: Summary for Policymakers". In: Climate Change 2007: The Physical Science Basis. Contribution of Working Group I to the Fourth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change [Solomon, S., D. Qin, M. Manning, Z. Chen, M. Marquis, K.B. Averyt, M.Tignor and H.L. Miller (eds.)]. Cambridge University Press, Cambridge, United Kingdom and New York, NY, USA.
  6. ↑ Mora, Camilo; Spirandelli, Daniele; Franklin, Erik C.; Lynham, John; Kantar, Michael B.; Miles, Wendy; Smith, Charlotte Z.; Freel, Kelle και άλλοι. (2018-12). «Broad threat to humanity from cumulative climate hazards intensified by greenhouse gas emissions» (στα αγγλικά). Nature Climate Change 8 (12): 1062–1071. doi:10.1038/s41558-018-0315-6. ISSN 1758-6798. https://www.nature.com/articles/s41558-018-0315-6. 
  7. ↑ Steffen, Will; Rockström, Johan; Richardson, Katherine; Lenton, Timothy M.; Folke, Carl; Liverman, Diana; Summerhayes, Colin P.; Barnosky, Anthony D. και άλλοι. (2018-08-14). «Trajectories of the Earth System in the Anthropocene» (στα αγγλικά). Proceedings of the National Academy of Sciences 115 (33): 8252–8259. doi:10.1073/pnas.1810141115. ISSN 0027-8424. PMID 30082409. https://www.pnas.org/content/115/33/8252. 
  8. ↑ «Ocean acidification | National Oceanic and Atmospheric Administration». www.noaa.gov. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2021. 
  9. ↑ «Wayback Machine» (PDF). web.archive.org. 30 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2021. 
  10. ↑ «ZEIT ONLINE | Lesen Sie zeit.de mit Werbung oder im PUR-Abo. Sie haben die Wahl». www.zeit.de. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2021. 
  11. ↑ UN Environment Programme (2019). «Emissions Gap Report 2019». www.unep.org. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2021. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Επιπτώσεις_της_κλιματικής_αλλαγής&oldid=8875851"