Θεαίτητος (κρατήρας)

Θεαίτητος Theaetetus
Φωτογράφηση από το LRO το 2011
Συντεταγμένες	37.01°N 6.06°E / 37.01; 6.06
Επωνύμιο	Θεαίτητος ο Αθηναίος
Πολυμέσα σχετικά με τον κρατήρα
δεδομένα ()

Ο Θεαίτητος (Theaetetus) είναι κρατήρας στην ορατή από τη Γη πλευρά της Σελήνης, με διάμετρο 25χιλιόμετρα (km). Βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του κρατήρα Κασίνι, κοντά στο ανατολικό άκρο της Θάλασσας των Βροχών, σε σεληνογραφικές συντεταγμένες 37,0° βόρειο πλάτος και 6,0° ανατολικό μήκος. Στα ανατολικά του υψώνεται η οροσειρά του σεληνιακού Καυκάσου, ενώ στα νοτιοδυτικά του Θεαίτητου βρίσκεται ο ευδιάκριτος κρατήρας Αρίστυλλος.

Ο κρατήρας πήρε το όνομά του προς τιμή του αρχαίου Έλληνα γεωμέτρη Θεαίτητου.

Χαρακτηριστικά

Το χείλος του Θεαίτητου πλησιάζει περισσότερο στο πολυγωνικό παρά στο κυκλικό σχήμα, έχοντας απλώς μια ελαφρά καμπύλωση στις κορυφές. Υπάρχει μία μικρή εξωτερική ανύψωση (τείχος) και ελαφρά κεντρική ανύψωση στον πυθμένα του κρατήρα, ενώ κατά τα άλλα το εσωτερικό του είναι σχετικώς ομαλό. Το βάθος του πυθμένα είναι 2,8 km κάτω από το επίπεδο της γύρω Θάλασσας των Βροχών. Κάποιες ακτίνες που προέρχονται από τον Αρίστυλλο περιβάλλουν τον Θεαίτητο: μία μεγαλύτερη στα δυτικά και δύο μικρότερες στα νότια.

Πλάγια άποψη του κρατήρα από την αποστολή Απόλλων 15

Κατά το παρελθόν ο Θεαίτητος έχει αναφερθεί ως τοποθεσία ενός πιθανού παροδικού σεληνιακού φαινομένου: Το 1902 ένα λευκό σύννεφο παρατηρήθηκε για λίγο κοντά στον κρατήρα. Από άλλες παρατηρήσεις, όπως αυτές των Πάτρικ Μουρ και Ουίλλιαμ Χένρι Πίκερινγκ, καταγράφηκαν επίσης ασυνήθιστα φαινόμενα στην περιοχή.

Πηγές

• Andersson, L.E.· Whitaker, E.A. (1982). NASA Catalogue of Lunar Nomenclature. NASA RP-1097. 
• Blue, Jennifer (25 Ιουλίου 2007). «Gazetteer of Planetary Nomenclature». United States Geological Survey. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2007. 
• Bussey, B.· Spudis, P. (2004). The Clementine Atlas of the Moon. Νέα Υόρκη: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-81528-4. 
• Cocks, Elijah E.· Cocks, Josiah C. (1995). Who's Who on the Moon: A Biographical Dictionary of Lunar Nomenclature. Tudor Publishers. ISBN 978-0-936389-27-1. 
• McDowell, Jonathan (15 Ιουλίου 2007). «Lunar Nomenclature». Jonathan's Space Report. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2007. 
• Menzel, D.H.; Minnaert, M.; Levin, B.; Dollfus, A.; Bell, B. (1971). «Report on Lunar Nomenclature by the Working Group of Commission 17 of the IAU». Space Science Reviews 12 (2): 136–186. doi:10.1007/BF00171763. Bibcode: 1971SSRv...12..136M. 
• Moore, Patrick (2001). On the Moon. Sterling Publishing Co. ISBN 978-0-304-35469-6. 
• Price, Fred W. (1988). The Moon Observer's Handbook. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-33500-3. 
• Rükl, Antonín (1990). Atlas of the Moon. Kalmbach Books. ISBN 978-0-913135-17-4. 
• Webb, Rev. T.W. (1962). Celestial Objects for Common Telescopes (6η αναθεωρημένη έκδοση). Dover. ISBN 978-0-486-20917-3. 
• Whitaker, Ewen A. (1999). Mapping and Naming the Moon. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-62248-6. 
• Wlasuk, Peter T. (2000). Observing the Moon. Springer. ISBN 978-1-85233-193-1.