Μετάβαση στο περιεχόμενο

2595 Γκουντιατσβίλι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2595 Γκουντιατσβίλι
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Ρίτσαρντ Μάρτιν Γουέστ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 19 Μαΐου 1979
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1979 KL, 1952 SE, 1959 ET
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 18 Απριλίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456400,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,145
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,784 AU (416,5 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,380 AU (356,0 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,189 AU (477,0 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1696,9 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 9,868 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

148,45 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 278,484 °
Μέση ανωμαλία (M): 307,80 °


Ο Γκουντιατσβίλι (Gudiachvili) είναι ένας είναι ένας από τους πλέον σκουρόχρωμους αστεροειδείς της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών, με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,20. Ανακαλύφθηκε το 1979 από τον Δανό αστρονόμο Ρίτσαρντ Μάρτιν Γουέστ, που παρατηρούσε από το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο, στην κορυφή Λα Σίγια των χιλιανών Άνδεων, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Γεωργιανού ζωγράφου Λάντο Γκουντιατσβίλι (ლადო გუდიაშვილი, 1896-1980).

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Γκουντιατσβίλι εκτιμάται σε 32,3 χιλιόμετρα, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0223, δηλαδή η επιφάνειά του είναι πιο μαύρη από ένα κομμάτι κάρβουνο. Ο Γκουντιατσβίλι περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του πιθανώς μία φορά κάθε 4,7 ώρες.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]