Μαρία Λάσνιγκ
Μαρία Λάσνιγκ | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Maria Lassnig (Γερμανικά) |
Γέννηση | 8 Σεπτεμβρίου 1919[1][2][3] Kappel am Krappfeld[4] |
Θάνατος | 6 Μαΐου 2014[5][2][6] Βιέννη[7][8][9] |
Τόπος ταφής | Κεντρικό Νεκροταφείο της Βιέννης |
Χώρα πολιτογράφησης | Αυστρία[10] |
Σπουδές | Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης |
Ιδιότητα | ζωγράφος[11], χαράκτης[12], ανιματέρ[11], σκιτσογράφος[11] και γλύπτης[11] |
Κίνημα | φεμινιστική τέχνη[13] και άμορφη τέχνη |
Καλλιτεχνικά ρεύματα | φεμινιστική τέχνη[13] και άμορφη τέχνη |
Βραβεύσεις | Max Beckmann prize (2004), City of Vienna Prize for Fine Arts (1977)[14], Rubenspreis (2002), Αυστριακή διάκριση για την επιστήμη και τη τέχνη (2005) και Grand Austrian State Prize (1988) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μαρία Λάσνιγκ (γερμανικά: Maria Lassnig) ήταν μια Αυστριακή καλλιτέχνης, γνωστή για τις ζωγραφισμένες αυτοπροσωπογραφίες της και της θεωρίας της «επίγνωσης του σώματος». Ήταν η πρώτη γυναίκα καλλιτέχνης που κέρδισε το Μεγάλο Αυστριακό Κρατικό Βραβείο, το 1988, ενώ απέκτησε και το μεγαλόσταυρο επιστημών και τέχνης το 2005. Η Λάσνιγκ έζησε και δίδαξε στη Βιέννη από το 1980 μέχρι το θάνατό της, το 2014.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μαρία Λάσνιγκ γεννήθηκε στο Κάπελ αμ Κράπφελντ της Αυστρίας στις 8 Σεπτεμβρίου 1919.[15][16] Η μητέρα της την γέννησε εκτός γάμου και αργότερα παντρεύτηκε έναν πολύ μεγαλύτερο από εκείνη άντρα, όμως η σχέση τους ήταν προβληματική και η Λάσνιγκ μεγάλωσε ως επί το πλείστον με τη γιαγιά της.[17] Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου φοιτούσε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης.[18]
Τη δεκαετία του 1950 η Λάσνιγκ αποτέλεσε μέρος της ομάδας «Χοντσγκρούπε», στην οποία συμμετείχε ο Άρνουλφ Ράινερ, ο Ερνστ Φουκς, ο Άντον Λίχμντεν, ο Άρικ Μπράουερ και ο Βόλφγκανγκ Χόλεγκα. Τα έργα της ομάδας επηρεάστηκαν από τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό και τη ζωγραφική δράσης.[19] Το 1951 η Λάσνιγκ ταξίδεψε στο Παρίσι με τον Άρνουλφ Ράινερ, όπου οργάνωσαν έκθεση εικονιστικής τέχνης.[20] Στο Παρίσι γνώρισε το σουρεαλιστικό καλλιτέχνη Αντρέ Μπρετόν και τους ποιητές Πάουλ Τσέλαν και Μπενζαμέν Περέ.[21][22]
Η Λάσνιγκ ξεκίνησε την καριέρα της ζωγραφίζοντας αφηρημένα έργα, ενώ της άρεσε ιδιαίτερα να ζωγραφίζει αυτοπροσωπογραφίες. Μία από τις πρώτες της ήταν η «Εκφραστική Αυτοπροσωπογραφία» (1945), την οποία ζωγράφισε μερικές εβδομάδες μετά την φυγή της από τη Βιέννη.[23] Το 1948 επινόησε τον όρο «επίγνωσης του σώματος» για να περιγράψει την πρακτική της.[24] Σε αυτό το στυλ, η Λάσνιγκ απεικόνιζε τα μέρη του σώματός της που η ίδια πραγματικά αισθανόταν όταν εργαζόταν.[25] Ως εκ τούτου, πολλές από τις αυτοπροσωπογραφίες της, απεικονίζουν φιγούρες στις οποίες λείπουν μέρη του σώματος ή χρησιμοποιούνται αφύσικα χρώματα. Από τη δεκαετία του 1960 απομακρύνθηκε από την αφηρημένη ζωγραφική εντελώς και άρχισε να επικεντρώνεται περισσότερο στο ανθρώπινο σώμα και την ψυχή.[26] Έκτοτε δημιούργησε εκατοντάδες αυτοπροσωπογραφίες.[27]
Από το 1968 έως το 1980 έζησε στην πόλη της Νέας Υόρκης, ενώ το διάστημα 1970-1972 σπούδαζε στη Σχολή Εικαστικών Τεχνών της πόλης.[28][29] Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έκανε έξι ταινίες μικρού μήκους, συμπεριλαμβανομένων το «Αυτοπροσωπογραφία» (1971) και «Ζευγάρια» (1972).[30] Η πιο διάσημη ταινία της, ωστόσο, το «Καντάτε», παρήχθη το 1992, όταν ήταν εκείνη ήταν εβδομήντα τριών ετών.[31]
Το 1980 επέστρεψε στην Αυστρία για να γίνει καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Εργαζόμενη στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών, έγινε η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια ζωγραφικής σε γερμανόφωνη χώρα. Παρέμεινε στην έδρα της στο πανεπιστήμιο μέχρι το 1997, έτος που δημοσίευσε ένα βιβλίο με σχέδιά τη με τίτλο «Η πένα είναι η αδελφή του πινέλου».[32][33]
Εκθέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διανύοντας την έβδομη δεκαετία της ζωής της, η Λάσνιγκ άρχισε να αμβάνει ευρεία αναγνώριση, ειδικά στην Ευρώπη.[34] Εκπροσώπησε την Αυστρία στην Μπιενάλε της Βενετίας, μαζί με την καλλιτέχνη Βάλι Έξπορτ, το 1980. Το 1996 πραγματοποιήθηκε μια αναδρομική έκθεση έργων της στο Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού.[35] Το 1982 και το 1997 συμμετείχε στην Ντοκουμέντα, διεθνή καλλιτεχνική έκθεση που διοργανώνεται κάθε 5 χρόνια στο Κάσσελ της Γερμανίας.[36] Την σεζόν 2005/2006 σχεδίασε ένα μεγάλης κλίμακας έργο (176 μ2) για την Κρατική Όπερα της Βιέννης. Το 2008 μια έκθεση πρόσφατων έργων ζωγραφικής της παρουσιάστηκε στην Γκαλερί Σέρπενταϊν, η οποία ταξίδεψε το επόμενο έτος στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης στο Σινσινάτι.[37][38] Στην έκθεση περιλαμβάνονταν τριάντα καμβάδες και επτά ταινίες.[39][40]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb126534726. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Maria Lassnig». (Ολλανδικά) RKDartists. 48195.
- ↑ awarewomenartists
.com /artiste /maria-lassnig /. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2022. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118569937. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2015.
- ↑ (Αγγλικά) Discogs. 2393286. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118569937. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ www
.derstandard .at /story /1397522652157 /malerin-maria-lassnig-verstorben. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2023. - ↑ www
.marialassnig .org. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2024. - ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 3402. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /68508. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ 68886. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ 13,0 13,1 maria-lassnig.
- ↑ www
.wien .gv .at /kultur /abteilung /ehrungen /preise /preistraeger .html #bild. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018. - ↑ Nach 1970: österrichische Kunst aus der Albertina (στα Γερμανικά). Albertina. 2008. σελ. 305.
- ↑ Karen Rosenberg (27 Μαρτίου 2014), A Painter, Well Aware, Takes Twists and Turns The New York Times, Ανακτήθηκε 16 Απριλίου 2014.
- ↑ Randy Kennedy (9/5/2014), Maria Lassnig, Painter of Self From the Inside Out, Dies at 94 New York Times.
- ↑ Scott, Andrea K. "Her: The radically prescient self-portraits of Maria Lassnig, at MoMA PS1" The New Yorker, Ανακτήθηκε 16 Απριλίου 2014.
- ↑ Douglas Crow in Ernst Grabovszki, James N. Hardin, Literature in Vienna at the Turn of the Centuries, Boydell and Brewer, 2003, σελ. 166. ISBN 1-57113-233-3
- ↑ http://www.tate.org.uk/art/artworks/rainer-rain-t03906/text-catalogue-entry
- ↑ http://www.nytimes.com/2014/05/09/arts/design/maria-lassnig-painter-of-self-from-the-inside-out-dies-at-94.html
- ↑ http://prod-images.exhibit-e.com/www_petzel_com/cd1a47ef.pdf
- ↑ http://online.wsj.com/news/articles/SB10001424052702303824204579421603586696772
- ↑ http://www.nytimes.com/2014/03/28/arts/design/maria-lassnig-celebrates-the-artist-at-moma-ps1.html
- ↑ http://prod-images.exhibit-e.com/www_petzel_com/cd1a47ef.pdf
- ↑ http://www.nytimes.com/2002/11/22/arts/art-in-review-maria-lassnig.html
- ↑ http://online.wsj.com/news/articles/SB10001424052702303824204579421603586696772
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2016.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2016.
- ↑ http://prod-images.exhibit-e.com/www_petzel_com/ML_Master_CV.pdf
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2016.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2016.
- ↑ http://prod-images.exhibit-e.com/www_petzel_com/ML_Master_CV.pdf
- ↑ http://www.nytimes.com/2014/05/09/arts/design/maria-lassnig-painter-of-self-from-the-inside-out-dies-at-94.html
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2016.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2016.
- ↑ http://arts.guardian.co.uk/art/visualart/story/0,,2276438,00.html
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2016.
- ↑ https://shareart0019.wordpress.com/2014/03/09/maria-lassnig-body-awareness/
- ↑ https://theartstack.com/artist/maria-lassnig/selbstportrat-expressiv[νεκρός σύνδεσμος]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Maria Lassnig στο Wikimedia Commons
|