Λιουτπράνδος του Μπενεβέντο
| Λιουτπράνδος του Μπενεβέντο | |
|---|---|
 Τρέμισις του Λιουτπράνδου, από την αντιβασιλεία της Σκαουνιπέγκας. Επιγρ.: DΝ- -ΙVN P P / VICTORI VGVTI S L CONOB. | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 8ος αιώνας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Αρέχις Β΄ του Μπενεβέντο |
| Γονείς | Γισούλφος Β΄ του Μπενεβέντο και Scauniperga |
| Οικογένεια | Οίκος των Γκαουζιδών |
Ο Λιουτπράνδος, Liutprand, (απεβ. μετά το 759) ήταν δούκας του Μπενεβέντο από το τέλος τού πατέρα του Γισούλφου Β΄ το 749 μέχρι τη δική του εκτόπιση. Βασίλευσε υπό την αντιβασιλεία της μητέρας του, Σκαουνιπέργκας, η οποία υποστήριξε τον βασιλιά Άιστουλφ, μέχρι το 756.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αφού έφθασε στην ενηλικίωσή του, παρέδωσε το δουκάτο του στον Πεπίνο τον Βραχύ, βασιλιά των Φράγκων, πιθανότατα με την παρότρυνση του πάπα Στεφάνου Β΄ και επαναστάτησε κατά του βασιλιά Δεζιδέριου των Λομβαρδών. Καθαιρέθηκε το 758, για να αντικατασταθεί από τον Αρέχι Β΄. Ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Ε΄ ο Εικονομάχος προσφέρθηκε να συλλάβει τον φυγά Λιουτπράνδο, εάν ο Δεζιδέριος επιτεθεί στον πάπα, ωσότου μία Ρωμαϊκή δύναμη από τη Σικελία ενωθεί μαζί του. Ο Δεζιδέριος δεν επιτέθηκε και ο Λιουτπράνδος δεν αιχμαλωτίστηκε.