Γεώργιος Πλυτάς

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 13/05/2010.
Γεώργιος Πλυτάς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση13  Αυγούστου 1910
Αθήνα
Θάνατος30 Αυγούστου 1997 (87 ετών)
Αθήνα
Τόπος ταφήςΠρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΟικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός, ασφαλιστής
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕθνική Ριζοσπαστική Ένωσις, Νέα Δημοκρατία και Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού
Οικογένεια
ΓονείςΑμβρόσιος Πλυτάς
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Πολιτισμού και Επιστημών της Ελλάδας (1977–1978)
Δήμαρχος Αθηναίων (1964–1967)
μέλος της Βουλής των Ελλήνων[1]
δεδομένα

Ο Γεώργιος Πλυτάς (Αθήνα, 13 Αυγούστου 1910 - 30 Απριλίου 1997) ήταν γιός του τέως δημάρχου Αθηναίων Αμβρόσιου Πλυτά και της Ιωάννας Κακλαμάνου. Πολιτικός και βετεράνος ασφαλιστής που διέπρεψε στον ελληνικό και διεθνή ασφαλιστικό χώρο αλλά και στη διαχείριση των κοινών, όπου διακρίθηκε τόσο ως Δημοτικός Αρχών της πόλεως των Αθηνών όσο και ως Υπουργός.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ)[2][3], Εμπορικό Δίκαιο και Πολιτική Οικονομία στο (Hohere Handschuhe des Institute) Ελβετικό Ινστιτούτο στο Σεντ Γκάλεν[4], καθώς επίσης και στο Ασφαλιστικό Ινστιτούτο του Λονδίνου (Chartered Insurance Institute)[5][6]

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διατέλεσε Δήμαρχος Αθηναίων την περίοδο 1964-1967.[7] Εκλέχτηκε βουλευτής Αθηνών με την ΕΡΕ (1961) και με τη ΝΔ τα έτη 1977 και 1981. Πρόεδρος της Κεντρικής Ενώσεως Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδος. Αντιπρόεδρος της Τοπικής Διοικήσεως στο Συμβούλιο της Ευρώπης στο Στρασβούργο. Βουλευτής Αθηνών. Υπουργός Πολιτισμού και Επιστημών (1977-1978). Υπουργός Χωροταξίας - Οικισμού και Περιβάλλοντος (1980- 1981) [7]. Το 1982 διαγράφηκε από τη ΝΔ και προσχώρησε στο ΚΟΔΗΣΟ, του οποίου διατέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ως το 1984 οπότε και επανεντάχθηκε στη ΝΔ.[5][8]

Επιχειρηματική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρξε ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος ελληνικών ασφαλιστικών εταιρειών όπως της Εμπορικής Ένωσις της Ελλάδος[9], των Ασφαλειών Κρήτης και των Ασφαλειών Γ.Α. Πλυτά[10]. Επίσης διατέλεσε Αντιπρόσωπος για την Ελλάδα αλλοδαπών ασφαλιστικών εταιριών, όπως των Βρετανικών Commercial Union[11][12], The Licences and General Insurance Company[13] και The National of Great Britain[14], της Γαλλικής Union Des Assurances De Paris και της Γερμανικής Aachener und Munchener[15][16].

Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γεώργιος Πλυτάς επέδειξε και συγγραφικό έργο. Τα συγγράμματά του είναι:

  • Οικονομία και Οικονομολογία της Κοινότητος Αθηνών
  • Τοπική Διοίκηση στα Κράτη της Κοινής Αγοράς
  • Οικονομικά Δήμου Αθηναίων Προβλήματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης[7] (1975)
  • Στην κόψη του ξυραφιού

Παραλλήλα διατέλεσε Εκδότης και Συντάκτης των Εφημερίδων Νέον Άστυ[17], Εθνική Ενότης[18][19], και Νέα Δημοκρατία[20] κατά την περίοδο της επταετίας (1967-1974) στο Λονδίνο.

Αναγνώριση & διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διατέλεσε Πρόεδρος Ενώσεως Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος[21][22], Πρόεδρος ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ Α.Ο. (1967)[23] και Ιδρυτικό Μέλος της BYRON SOCIETY στο Λονδίνο[24].

Έχει τιμηθεί με το Παράσημο του Ταξιάρχη του Φοίνικος, το Παράσημο της Αξίας της Γαλλικής Δημοκρατίας, τον Ανώτερο Ταξιάρχη της Τυνησίας και έχει παρασημοφορηθεί και από τις κυβερνήσεις Ελλάδος, Δανίας, Ιταλίας, Γιουγκοσλαβίας και του Βατικανού[7].

Προσωπική ζωή & θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γεώργιος Πλυτάς μιλούσε τρεις γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Θείος[25] [26]του ήταν ο διπλωμάτης και δημοσιογράφος Δημήτριος Κακλαμάνος.

Από τον γάμο του με την Βιργινία Πλυτά απέκτησε δύο κόρες και πέντε εγγόνια συμπεριλαμβανομένου της συγγραφέας Μαρία-Λάουρα Μακροπούλου Πλυτά.

Ο Γεώργιος Πλυτάς απεβίωσε στην Αθήνα στις 30 Απριλίου 1997 και η κηδεία έγινε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών[27], στον τάφο της Οικογενείας Αμβροσίου Πλυτά.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Βουλή των Ελλήνων. b9522048-64c3-43ce-b28c-b12c0091140e. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.
  2. ↑ Κυρ. Ντελόπουλος, Επιμέλεια Έκδοσης. Η Βουλή των Ελλήνων από το 1974. Αθήνα: Εκδόσεις ΖΗΔΡΟΣ. σελ. "σελ.345". ISBN 960-7055-05-7 Check |isbn= value: checksum (βοήθεια). 
  3. ↑ Βασίλης Χιώτης, Γρηγόρης Τζιοβάρας. Ο Πολιτικός Χάρτης της Μεταπολίτευσης 1974-2004. ΑΘΗΝΑ: Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ (2004). σελ. "σελ. 449". ISBN 978-9601-4085-14. Προλογίζουν: Απόστολος Κακλαμάνης, Ντόρα Μπακογιάννη 
  4. ↑ Βασίλης Χιώτης, Γρηγόρης Τζιοβάρας. Ο Πολιτικός Χάρτης της Μεταπολίτευσης 1974-2004. ΑΘΗΝΑ: Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ. σελ. "σελ. 449". ISBN 978-9601-4085-14. Προλογίζουν: Απόστολος Κακλαμάνης, Ντόρα Μπακογιάννη 
  5. ↑ 5,0 5,1 Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών. «Γεώργιος Πλυτάς (1910-1997)». Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2024. 
  6. ↑ Βασίλης Χιώτης, Γρηγόρης Τζιοβάρας. Ο Πολιτικός Χάρτης της Μεταπολίτευσης 1974-2004. ΑΘΗΝΑ: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ. σελ. "σελ.449". ISBN 978-9601-4085-14. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 «Γεώργιος Πλυτάς - Βιογραφικό Σημείωμα». culture.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2024. 
  8. ↑ «Γεώργιος Πλυτάς Βιογραφικό Σημείωμα». 
  9. ↑ Σπύρου, Ευάγγελος. ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΑ, Με ιστορία και καλλιτεχνική αξία από το 19ο έως τον 20ο αιώνα. ΑΘΗΝΑ: Εκδόσεις ΜΙΛΗΤΟΣ & Εκδόσεις ΣΠΥΡΟΥ. σελ. "σελ.250'. ISBN 978-960-464-818-4. 
  10. ↑ Σπύρου, Ευάγγελος. ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΑ, Με ιστορία και καλλιτεχνική αξία από το 19ο έως τον 20ο αιώνα. ΑΘΗΝΑ: Εκδόσεις ΜΙΛΗΤΟΣ & Εκδόσεις ΣΠΥΡΟΥ. σελ. "σελ.229". ISBN 978-960-464-818-4. 
  11. ↑ Σπύρου, Ευάγγελος. ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΑ, Με ιστορία και καλλιτεχνική αξία από το 19ο έως τον 20ο αιώνα. Εκδόσεις ΜΙΛΗΤΟΣ & Εκδόσεις ΣΠΥΡΟΥ. σελ. "σελ 140". ISBN 978-960-464-818-4. 
  12. ↑ Σπύρου, Ευάγγελος. ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΑ, Με ιστορία και καλλιτεχνική αξία από το 19ο έως τον 20ο αιώνα. ΑΘΗΝΑ: Εκδόσεις ΜΙΛΗΤΟΣ & Εκδόσεις ΣΠΥΡΟΥ. σελ. "σελ.223". ISBN 978-960-464-818-4. 
  13. ↑ Σπύρου, Ευάγγελος. ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΑ, Με ιστορία και καλλιτεχνική αξία από το 19ο έως τον 20ο αιώνα. ΑΘΗΝΑ: Εκδόσεις ΜΙΛΗΤΟΣ & Εκδόσεις ΣΠΥΡΟΥ. σελ. "σελ 185". ISBN 978-960-464-818-4. 
  14. ↑ Σπύρου, Ευάγγελος. ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΑ, Με ιστορία και καλλιτεχνική αξία από το 19ο έως τον 20ο αιώνα. ΑΘΗΝΑ: Εκδόσεις ΜΙΛΗΤΟΣ & Εκδόσεις ΣΠΥΡΟΥ. σελ. "σελ.227". ISBN 978-960-464-818-4. 
  15. ↑ Σπύρου, Ευάγγελος. ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΑ, Με ιστορία και καλλιτεχνική αξία από το 19ο έως τον 20ο αιώνα. ΑΘΗΝΑ: Εκδόσεις ΜΙΛΗΤΟΣ & Εκδόσεις ΣΠΥΡΟΥ. σελ. "σελ.229". ISBN 978-960-464-818-4. 
  16. ↑ Ταμβουράς, Αλέξανδρος. WHO IS WHO στην Ασφαλιστική Αγορά,. ΑΘΗΝΑ: ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΤΑΜΒΟΥΡΑ. σελ. "σελ. 158". 
  17. ↑ «Ψηφιοποιημένες Συλλογές ΑΣΚΙ». Έκδοση Οργανισμού Νέου Άστυ και ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΣ. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2024. 
  18. ↑ Καράβια, Μαρία. Το Ημερολόγιο του Λονδίνου, Σημειώσεις από την Εποχή της Δικτατορίας. ΑΘΗΝΑ: Εκδόσεις ΑΓΡΑ. σελ. "σελ.177,181". ISBN 978-960-325-687-8. 
  19. ↑ «Ψηφιοποιημένες Συλλογές ΑΣΚΙ». Έκδοση Οργανισμού Νέου Άστυ και ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΣ. 
  20. ↑ «Βουλή Περιοδικό, Επί του ... Περιστυλίου, τεύχος 075, "σελ. 6", 16 Απριλίου 2024». Βουλή Περιοδικό, Επί του ... Περιστυλίου. 16 Απριλίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2024. 
  21. ↑ Μάκρη, Κώστα. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΘΗΝΑ: Έκδοση ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ. σελ. "σελ. 234". 
  22. ↑ Σπύρου, Ευάγγελος. ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΑ, Με ιστορία και καλλιτεχνική αξία από το 19ο έως τον 20ο αιώνα. ΑΘΗΝΑ: Εκδόσεις ΜΙΛΗΤΟΣ & Εκδόσεις ΣΠΥΡΟΥ. σελ. "σελ.250'. ISBN 978-960-464-818-4. 
  23. ↑ νewsroom ολά πράσινα, Παναθηναϊκός (11 Νοεμβρίου 2020). «Οι πρόεδροι του Παναθηναϊκού Α.Ο». 
  24. ↑ Depot legal: D/1980/2971/01, Editions SERVI-TECH. WHO'S WHO IN EUROPE 1980 - 1981, 4th Edition. Bruxelles: Depose international a Geneve sous le no 259886. σελ. "σελ.1832-1833". ISBN -2-87061001-7. 
  25. ↑ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ, Π.Γ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΚΑΛΜΑΝΟΣ, Ο άνθρωπος και το συγγραφικό του έργο. Αθήνα: Εκδόσεις ΔΟΜΟΣ. σελ. "σελ.46". ISBN 960-7217-88-8. 
  26. ↑ Bruxelles, Editions SERVI-TECH. WHO'S WHO IN EUROPE 1980 - 1981, 4th Edition, (1980). Depose internationalement a Geneve sous le no 259886: Depose internationalement a Geneve sous le no 259886. σελ. "σελ.1832-1833". ISBN -2-87061001-7. 
  27. ↑ «Κηδεύεται το απόγευμα ο Γεώργιος Πλυτάς». Εφημερίδα Τα Νέα. 2 Μαΐου 1997. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2024. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2024. 

Βιβλιογραφικές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η Βουλή των Ελλήνων από το 1974, επιμέλεια έκδοσης Κυρ. Ντελόπουλος, "σελ. 345", ISDN: 960-7055-05-7, Εκδόσεις ΖΗΔΡΟΣ (1991)
  • Ο Πολιτικός Χάρτης της Μεταπολίτευσης 1974-2004, Γρηγόρης Τζιοβάρας - Βασίλης Χιώτης, Προλογίζουν: Απόστολος Κακλαμάνης, Ντόρα Μπακογιάννη, "σελ.449", ISDN: 978-9601-4085-14, Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ (2004)
  • Οικονομικά Δήμου Αθηναίων Προβλήματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Γεώργιος Πλυτάς, ISBN: 7265, Εκδόσεις ΠΑΠΑΖΗΣΗ (1975)
  • Βουλή Περιοδικό, Επί του ... Περιστυλίου, τεύχος 075, "σελ.6", 16 Απριλίου 2024
  • Η Ιστορία της Ιδιωτικής Ασφάλισης στην Ελλάδα, Κ. Μακρής, "σελ.234", Έκδοση Εθνική Ασφαλιστική (1996)
  • Το Ημερολόγιο του Λονδίνου, Σημειώσεις από την Εποχή της Δικτατορίας, Μαρία Καράβια, "σελ.177, 181", ISDN: 978-960-325-687-8, Εκδόσεις ΑΓΡΑ (2007)
  • WHO IS WHO στην Ασφαλιστική Αγορά, Αλέξανδρος Ταμπουράς, "σελ.158", Εκδόσεις ΤΑΜΠΟΥΡΑ (1992)
  • WHO'S WHO IN EUROPE 1980 - 1981, 4th Edition, Editions SERVI-TECH, Bruxelles (1980), "σελ. 1832, 1833", ISBN: -2-87061001-7 (Depot legal: D/1980/2971/01)
  • ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΟΣ Ο άνθρωπος και το συγγραφικό του έργο του, Π.Γ. Καλλίνικος, "σελ. 46", Εκδόσεις ΔΟΜΟΣ, ISBN: 960-7217-88-8
  • ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΑ, Με ιστορία και καλλιτεχνική αξία από το 19ο έως τον 20ο αιώνα, Ευάγγελος Σπύρου, "σελ. 140, 185, 227, 229, 250", Εκδόσεις ΜΙΛΗΤΟΣ & Εκδόσεις ΣΠΥΡΟΥ, ISBN: 978-960-464-818-4

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γεώργιος_Πλυτάς&oldid=10564511"