Αύγουστος του Όλντενμπουργκ
Ο Αύγουστος (γερμανικά: August Ι., 13 Ιουλίου 1783 - 27 Φεβρουαρίου 1853) από τον Οίκο του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Γκόττορπ ήταν μέγας δούκας του Όλντενμπουργκ (1829 - 1853).
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Παύλος Φρειδερίκος Αύγουστος ήταν ο πρωτότοκος γιος του Πέτρου Α΄ μεγάλου δούκα του Όλντενμπουργκ και της Φρειδερίκης, κόρης του Φρειδερίκου Β΄ Ευγενίου δούκα της Βυρτεμβέργης.
Γεννήθηκε στο Ανάκτορο Ράστεντε κοντά στο Ολδεμβούργο. Το 1785 ήταν δύο ετών, όταν απεβίωσε η μητέρα του από επιπλοκές μετά τον τοκετό του τρίτου της (νεκρού) τέκνου σε ηλικία 20 ετών. Το 1785 ο πατέρας του έγινε Λουθηρανός επίσκοπος της Λυβέκης και ανέλαβε τη διακυβέρνηση του δουκάτου του Ολδεμβούργου, λόγω της ανικανότητας του εξαδέλφου του.
Το διάστημα 1788-1803 εκπαιδεύτηκε με τον μικρότερο αδελφό του Γεώργιο από τον πατέρα τους στο σπίτι. Συνέχισαν στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας (1803-05) και τα επόμενα δύο έτη ταξίδευσαν στην Αγγλία και τη Σκωτία. Το 1808 συνόδευσαν τον πατέρα τους στο Συνέδριο της Ερφούρτης, όπου ο Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας συνάντησε τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Το 1810 το Ολδεμβούργο καταλήφθηκε από τον στρατό του Ναπολέοντα και προσαρτήθηκε στη Γαλλία. Ο Πέτρος Α΄ ταξίδευσε στη Ρωσία, όπου έμεινε εξόριστος με τους συγγενείς του (ο Αύγουστος ήταν τρίτος εξάδελφος του Παύλου, πατέρα του Αλεξάνδρου Α΄)[6]. Η προσάρτηση του Ολδεμβούργου προκάλεσε το 1812 πόλεμο από τη Ρωσία, που επέφερε την πτώση του Ναπολέοντα. Το 1814 οι Γάλλοι αποσύρθηκαν από το δουκάτο.
Ο Αύγουστος ορίστηκε κυβερνήτης της Εσθονίας (1811-16) και εργάστηκε για την προετοιμασία της κατάργησης της δουλοπαροικίας. Συμμετείχε στους Ναπολεόντειους Πολέμους των ετών 1812-14[6]. Με τη λήξη τους επέστρεψε στην Εσθονία για την ολοκλήρωση του έργου του ως κυβερνήτη. Το 1816 επέστρεψε στο Ολδεμβούργο[6]. Το 1823 ο πατέρας του έγινε δούκας του Ολδεμβούργου, που από το 1815 το Συνέδριο της Βιέννης είχε αναβαθμίσει σε μεγάλο δουκάτο. Ο Αύγουστος συμμετείχε στη διακυβέρνηση ως διάδοχος[7].
Το 1829 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε. Ασχολήθηκε με την αναμόρφωση της διοίκησης και ενδιαφέρθηκε για τη γεωργία, τις μεταφορές, την κοινωνική ευημερία, τις τέχνες και τις επιστήμες. Το Ολδεμβούργο έγινε ένα από τα πολιτιστικά κέντρα της βόρειας Γερμανίας. Ήταν απρόθυμος στην εισαγωγή Συντάγματος, το οποίο είχε ζητήσει ο λαός. Το άρθρο 13 της Γερμανικής Συνομοσπονδίας έκανε υποχρεωτικό το Σύνταγμα, αλλά ο Αύγουστος ακολούθησε τις προτροπές των Ρώσων συγγενών του και το ανέβαλε, ώσπου το υποσχέθηκε το 1830.
Το έδωσε το 1849[6] ως συνέπεια των επαναστάσεων του 1848 και υπό την πίεση των συμβούλων του. Το 1852 το Σύνταγμα αναθεωρήθηκε. Απεβίωσε το επόμενο έτος στο Ολδεμβούργο και τάφηκε στο νεκροταφείο της Αγίας Γερτρούδης (Gertrudenfriedhof) στο Δουκικό Μαυσωλείο που είχε ανεγερθεί επ' αφορμή του πρόωρου θανάτου της μητέρας του, Φρειδερίκης. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Πέτρος. Ο οικισμός Άουγκουστφεν (Augustfehn) στο Άμμερλαντ της Κάτω Σαξονίας πήρε το όνομά του από αυτόν, αφού είχε συμβάλλει σημαντικά στη δημιουργία του οικισμού και του καναλιού (Fehn) στην ελώδη αυτή περιοχή.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε πρώτα το 1817 την Αδελαΐδα, κόρη του Βίκτωρα Β΄ του Άνχαλτ-Μπέρνμπουργκ-Σάουμμπουργκ-Χόιμ,[8] και είχε τέκνα:
- Αμαλία (1818 - 1875), παντρεύτηκε τον Όθωνα της Βαυαρίας, Βασιλιά της Ελλάδας.
- Φρειδερίκη (1820 - 1891), παντρεύτηκε τον Γιάκομπ φον Βάσινγκτον, συγγενή του Τζορτζ Ουάσινγκτον, πρώτου προέδρου των ΗΠΑ.
Το 1820 απεβίωσε η Αδελαΐδα και ο Αύγουστος έκανε το 1825 δεύτερο γάμο με την Ίντα[8], μικρότερη αδελφή της Αδελαΐδας, και απέκτησε ένα τέκνο:
- Πέτρος Β΄ (1827 - 1900), Μέγας Δούκας του Ολδεμβούργου.
Η Ίντα απεβίωσε το 1828. Το 1831 ο Αύγουστος έκανε τρίτο γάμο[8] με την Καικιλία, κόρη του δεύτερου εξαδέλφου του Γουσταύου Δ΄ Αδόλφου της Σουηδίας, και απέκτησε τέκνα:
- Αλέξανδρος Φρειδερίκος Γουσταύος (1834 - 1835).
- Νικόλαος Φρειδερίκος Αύγουστος (1836 - 1837).
- Έλιμαρ (1844 - 1895), Πρίγκιπας του Ολδεμβούργου.
Η Καικιλία απεβίωσε το 1844 λίγες μέρες μετά τη γέννηση του τρίτου παιδιού τους.
Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Hermann Lübbing (1953), "August I.", Neue Deutsche Biographie (NDB) (γερμ.), 1, Berlin: Duncker & Humblot, pp. 446–447
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11043.htm#i110422. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 p11043.htm#i110422. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Theodor Merzdorf (1875), "Paul Friedrich August (Großherzog von Oldenburg)", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (Γερμανικά), 1, Leipzig: Duncker & Humblot, σελ. 667–669
- ↑ Oakes, Augustus Henry (1921). The Great European Treaties of the Nineteenth Century. Oxford: Oxford University Press.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Hans Friedl, , dans , Isensee Verlag, 1992 (ISBN 3-89442-135-5), σελ. 553-555 (Γερμανικά)
|
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Augustus, Grand Duke of Oldenburg της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |