Έριχ Χάρτμαν
| Έριχ Χάρτμαν | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Erich Alfred Hartmann (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 19 Απριλίου 1922 Βέισαχ[1] |
| Θάνατος | 20 Σεπτεμβρίου 1993 (71 ετών) Βάιλ ιμ Σένμπουχ |
| Αιτία θανάτου | καρκίνος του εγκεφάλου |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αεροπόρος |
| Περίοδος ακμής | 1940 |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | συνταγματάρχης/Λούφτβαφε και Luftwaffe |
| Πόλεμοι/μάχες | Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Σταυρός των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού μετά Φύλλων Δρυός, Ξιφών και Αδαμάντων Γερμανικός Σταυρός σε χρυσό |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Έριχ Άλφρεντ Χάρτμαν (19 Απριλίου 1922 – 20 Σεπτεμβρίου 1993) ήταν Γερμανός πιλότος μαχητικών κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και ο πιο επιτυχημένος άσος μαχητικών στην ιστορία του εναέριου πολέμου.[2] Πέταξε σε 1.404 αποστολές μάχης και συμμετείχε σε εναέριες μάχες σε 825 διαφορετικές περιπτώσεις.[3] Του πιστώθηκε ότι κατέρριψε συνολικά 352 συμμαχικά αεροσκάφη: 345 σοβιετικά και 7 αμερικανικά ενώ υπηρετούσε στη Luftwaffe. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Χάρτμαν αναγκάστηκε να προσγειώσει το μαχητικό του 16 φορές μετά από μηχανική βλάβη ή ζημιά που υπέστη αφού κατέρριψε εχθρικά αεροσκάφη. Δεν καταρρίφθηκε ποτέ από άμεση εχθρική ενέργεια.[3]
Ο Χάρτμαν, ένας προπολεμικός πιλότος ανεμόπτερου, εντάχθηκε στη Luftwaffe το 1940 και ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του ως πιλότος μαχητικών το 1942. Τοποθετήθηκε στη μονάδα της Jagdgeschwader 52 (JG 52—52nd Fighter Wing) στο Ανατολικό Μέτωπο και τέθηκε υπό την επίβλεψη ορισμένων από τους πιο έμπειρους πιλότους μαχητικών της Luftwaffe. Υπό την καθοδήγησή τους, ο Χάρτμαν ανέπτυξε σταθερά την τακτική του.
Στις 29 Οκτωβρίου 1943, ο Χάρτμαν τιμήθηκε με τον Σταυρό των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού για την καταστροφή 148 εχθρικών αεροσκαφών και με τα Φύλλα Δρυός στον Σταυρό των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού για την καταστροφή 202 εχθρικών αεροσκαφών στις 2 Μαρτίου 1944. Tελικά, ο Χάρτμαν κέρδισε τον πολυπόθητο Σταυρό Ιπποτών του Σιδερένιου Σταυρού με φύλλα βελανιδιάς, σπαθιά και διαμάντια στις 25 Αυγούστου 1944 για 301 εναέριες νίκες.
Ο Χάρτμαν πέτυχε την 352η και τελευταία εναέρια νίκη του το μεσημέρι της 8ης Μαΐου 1945, ώρες πριν από τη γερμανική παράδοση. Μαζί με το υπόλοιπο JG 52, παραδόθηκε στις δυνάμεις του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών και τελικά παραδόθηκε στον Κόκκινο Στρατό. Σε μια προσπάθεια να τον πιέσουν να υπηρετήσει στον σοβιετικό Εθνικό Λαϊκό Στρατό της Ανατολικής Γερμανίας, δικάστηκε για εγκλήματα πολέμου και καταδικάστηκε. Ο Χάρτμαν καταδικάστηκε αρχικά σε 20 χρόνια φυλάκιση, αργότερα αυξήθηκε σε 25 χρόνια και πέρασε 10 χρόνια σε σοβιετικά στρατόπεδα φυλακών και γκουλάγκ μέχρι που απελευθερώθηκε το 1955. Το 1997, η Ρωσική Ομοσπονδία (μεταθανάτια) τον απάλλαξε από όλες τις κατηγορίες.
Το 1956, ο Χάρτμαν εντάχθηκε στη νεοσύστατη Πολεμική Αεροπορία της Δυτικής Γερμανίας στην Μπούντεσβερ.[4] Αναγκάστηκε να συνταξιοδοτηθεί το 1970 για την αντίθεσή του στην προμήθεια των F-104 Starfighter για λόγους ασφαλείας. Στα τελευταία του χρόνια, μετά το τέλος της στρατιωτικής του σταδιοδρομίας, έγινε πολιτικός εκπαιδευτής πτήσεων. Ο Χάρτμαν πέθανε στις 20 Σεπτεμβρίου 1993 σε ηλικία 71 ετών.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ www
.nytimes .com /1993 /10 /23 /obituaries /erich-hartmann-german-ace-of-world-war-ii-71 .html. - ↑ Zabecki, David T., επιμ. (2014). Germany at war: 400 years of military history. Santa Barbara, California: ABC-CLIO, LLC. σελ. 586. ISBN 978-1-59884-980-6.
- ↑ 3,0 3,1 Briggs, Marion F., επιμ. (1993). Die Luftwaffe. Die Geschichte der Luftfahrt (Authorized German language ed έκδοση). Eltville am Rhein: Bechtermünz. σελ. 132. ISBN 978-3-86047-050-3.
- ↑ Zabecki, David T. (28 Οκτωβρίου 2014). Germany at War: 400 Years of Military History [4 volumes]. Bloomsbury Publishing USA. ISBN 979-8-216-08977-3.
|