Τεκμήριο αθωότητας

Ως τεκμήριο αθωότητας νοείται η νομική αρχή σύμφωνα με την οποία κάθε άτομο που κατηγορείται για οποιοδήποτε έγκλημα θεωρείται αθώο έως ότου αποδειχθεί η ενοχή του. Υπό το τεκμήριο της αθωότητας, το νομικό βάρος απόδειξης φέρει, επομένως, η κατηγορούσα αρχή, η οποία πρέπει να παρουσιάσει επιτακτικά στοιχεία στον δικαστή ή τον ένορκο. Εάν η δίωξη δεν αποδείξει τις κατηγορίες αληθείς, τότε το άτομο απαλλάσσεται από τις κατηγορίες. Η εισαγγελία πρέπει στις περισσότερες περιπτώσεις να αποδείξει ότι ο κατηγορούμενος είναι ένοχος πέρα από εύλογη αμφιβολία. Εάν υπάρχουν εύλογες αμφιβολίες, ο κατηγορούμενος πρέπει να αθωωθεί.

Σε πολλές χώρες και σε πολλά νομικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων του κοινού δικαίου και του αστικού δικαίου, το τεκμήριο αθωότητας αποτελεί νόμιμο δικαίωμα του κατηγορουμένου σε ποινική δίκη. Είναι επίσης ένα διεθνές ανθρώπινο δικαίωμα σύμφωνα με την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, άρθρο 11.

Επισήμως, καθιερώθηκε με τον Πανδέκτη επί Ιουστινιανού.