Τηλεϊατρική

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η τηλεϊατρική αναφέρεται στην εφαρμογή των σύγχρονων τεχνολογιών, των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής, για να προσφέρει σε ασθενείς κλινική βοήθεια από απόσταση. Η τηλεϊατρική βοηθάει περισσότερο εκείνους που βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές, όπως οι αγρότες, όταν ο ιατρός τους βρίσκεται σε άλλη περιοχή. Η χρήση των νέων τεχνολογιών επιτρέπει την εύκολη επικοινωνία του ιατρού με τον ασθενή μέσω της μετάδοσης ήχου και εικόνας. Πατέρας της τηλεϊατρικής θεωρείται ο Σκεύος Ζερβός.

Αποσαφήνιση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλλες εκφράσεις παρόμοιες με την τηλεϊατρική είναι η τηλε-υγεία και η ηλεκτρονική υγεία, οι οποίες χρησιμοποιούνται ως ευρύτερες έννοιες της απομακρυσμένης ιατρικής θεραπευτικής.[1] Οι ορισμοί τηλε-υγεία και ηλεκτρονική υγεία πολλές φορές αναφέρονται λανθασμένα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται σύγχυση με τη χρήση του όρου τηλεϊατρική. Επομένως είναι σκόπιμο να διευκρινιστεί ότι με τον όρο τηλεϊατρική αναφερόμαστε στην παροχή κλινικών υπηρεσιών, ενώ με τον όρο τηλε-υγεία σε κλινικές υπηρεσίες και μη κλινικές υπηρεσίες, οι οποίες εμπεριέχουν την εκπαίδευση, τη διαχείριση και την έρευνα στην ιατρική επιστήμη.

Ο όρος ηλεκτρονική υγεία, που συχνά χρησιμοποιείται σε Αμερική και Ευρώπη εμπεριέχει τον ορισμό τηλε-υγεία και αλλά στοιχεία της ιατρικής που χρησιμοποιούν την πληροφορική.[2]

Κατηγορίες Τηλεϊατρικής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τηλεϊατρική χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες: αποθήκευση – προώθηση, απομακρυσμένη παρακολούθηση και διαδραστικές υπηρεσίες. Η αποθήκευση και προώθηση τηλεϊατρικής εμπεριέχει ιατρικά δεδομένα, όπως ιατρικές φωτογραφίες, καρδιογραφήματα κ.ά. τα οποία μεταφέρονται μέσω των νέων τεχνολογιών στον ειδικό ιατρό για να εκτιμήσει την κατάσταση του αρρώστου και να δώσει την κατάλληλη θεραπεία.[2] Η απομακρυσμένη παρακολούθηση επιτρέπει την από μακριά παρατήρηση του ασθενούς. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται κυρίως για χρόνια νοσήματα (καρδιοπάθειες, άσθμα, διαβήτης κ.ά).

Ο όρος διαδραστική τηλεϊατρική παρέχει τη δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας μεταξύ του ασθενούς και του θεράποντος ιατρού [3]

Γενική ιατρική θεραπεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εφαρμογές τηλεϊατρικής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τηλεϊατρική είναι ένα χρήσιμο και αποδοτικό εργαλείο για ανθρώπους που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές, γιατί μπορούν να έχουν πρόσβαση σ΄ ένα μεγάλο εύρος από υπηρεσίες υγείας και περίθαλψης. Ακόμη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εκπαιδευτικό εργαλείο για την εκμάθηση των φοιτητών αλλά και του ιατρικού προσωπικού.[4] Εμπόδια για τη διάδοση της τηλεϊατρικής εντοπίζονται στο μεγάλο κόστος εξοπλισμού, στην απαιτούμενη τεχνολογική κατάρτιση του προσωπικού και στον εκτιμώμενο χρόνο συνεδρίας με το γιατρό, που πολλές φορές μπορεί να είναι μεγαλύτερος από τη χρήση του κλασικού ιατρείου.[5] Το πρώτο διαδραστικό τηλεϊατρικό σύστημα, που σχεδιάστηκε η απομακρυσμένη διάγνωση και θεραπεία των ασθενών, πραγματοποιήθηκε το 1989 από την εταιρεία MedPhone.[6] Η ημερομηνία αυτή θεωρείται ότι σηματοδοτεί την εκκίνηση της τηλεϊατρικής.

Η τηλεπαρακολούθηση είναι η ιατρική πρακτική της απομακρυσμένης παρακολούθησης του ασθενούς που δεν έχει τη δυνατότητα να βρίσκεται στο ίδιο γεωγραφικό τόπο με τον ιατρό του. Η πρακτική αυτή υλοποιείται μέσω συσκευών που είναι εγκαταστημένοι τόσο στο ιατρείο όσο και στο χώρο του ασθενούς. Οι συσκευές τηλεπαρακολούθησης μεταφέρουν πληροφορίες, όπως η πίεση του αίματος, ο ρυθμός της καρδιάς, το βάρος, η γλυκόζη στο αίμα κ.ά. παρέχοντας πληροφορίες για ζωτικές λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού. Με βάση τη συγκέντρωση των στοιχείων που αφορούν τον ασθενή καθορίζεται και η θεραπευτική του αγωγή.

Η τηλεπαρακολούθηση είναι μια ταχέως αναπτυσσόμενη υπηρεσία που αφορά κυρίως έκτακτα περιστατικά. Αυτή η μέθοδος επικεντρώνεται στα χρόνια νοσήματα και αναπτύσσεται περισσότερο στον ανεπτυγμένο βιομηχανικό κόσμο, στο λεγόμενο δυτικό.

Τηλε-νοσηλευτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τηλε-νοσηλευτική αναφέρεται στη χρήση των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής, όπου με τη χρήση αυτών των μέσων, παρέχονται οι απαραίτητες νοσηλευτικές υπηρεσίες στον ασθενή, με βάση τη καθορισμένη αγωγή του θεράποντα ιατρού, εκεί που η απόσταση μεταξύ του ασθενούς και νοσηλευτή είναι μεγάλη.[7]

Τηλε-φαρμακευτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τηλε-φαρμακευτική είναι η υπηρεσία που παρέχει σε απομακρυσμένους ασθενείς την απαιτούμενη φαρμακευτική τους προμήθεια και θεραπεία. Εμπεριέχει την παρακολούθηση του συνταγολογίου μέσω τηλε-συνδιάσκεψης ή βίντεο-συνδιάσκεψης.[8]

Τηλε-αποθεραπεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τηλε-αποθεραπεία είναι η μεταφορά των υπηρεσιών αποθεραπείας μέσω των τηλεπικοινωνιών και του internet. Τα περισσότερα ήδη αποθεραπείας χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: την κλινική εκτίμηση και την κλινική θεραπεία. Η πρώτη εκτιμά την κατάσταση υγείας του ασθενούς, ενώ η δεύτερη την απαιτούμενη παροχή υπηρεσιών. Τομείς αυτής της μεθόδου είναι: η εργοθεραπεία, η λογοθεραπεία, νευροψυχολογία και η φυσιοθεραπεία. Η τηλε-θεραπεία χρησιμοποιείται σε ασθενείς που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα ή το χρόνο ή βρίσκονται πολύ μακριά από τους θεράποντες ιατρούς.[9][10]

Τηλε-θεραπεία τραυματία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τηλεϊατρική μπορεί να αξιοποιηθεί για τη θεραπεία ενός τραυματία. Χρησιμοποιώντας την τηλεϊατρική είναι δυνατόν ο θεράπων ιατρός να επικοινωνήσει με τον τραυματία μέσω κινητού τηλεφώνου και να αποφανθεί για την κρισιμότητα του τραύματος. Παρέχεται έτσι η δυνατότητα στον ιατρό να αποφασίσει για τη μεταφορά ή μη του ασθενούς στο πλησιέστερο νοσοκομείο και την παροχή θεραπευτικής αγωγής αν κρίνεται απαραίτητη.[11]

Εξειδικευμένη θεραπεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τηλε-καρδιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τηλε-καρδιολογία αποτελεί τον τομέα μετάδοσης καρδιολογικών εξετάσεων, που δύναται να μεταφερθούν μέσω τηλεφώνου και μέσω ασύρματων δικτύων. Η τηλε-καρδιολογία απαιτεί την εγκατάσταση ενός ψηφιακού καρδιογράφου για την ανάκτηση του καρδιογραφήματος. Η τηλε- καρδιολογία θεωρείται ο πρώτος ιατρικός τομέας της τηλεϊατρικής. Ο Williem Einthoven , ο οποίος είναι ο εφευρέτης των τηλεγραφημάτων μετέφερε ιατρικά δεδομένα από το νοσοκομείο στο εργαστήριό του, επειδή το νοσοκομείο που εργαζόταν δεν του επέτρεπε τη μετακίνηση των ασθενών του.[12]

Τηλε-ψυχιατρική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τηλε-ψυχιατρική είναι η μέθοδος που χρησιμοποιεί την τηλε-συνδιάσκεψη για τους ασθενείς της που φυσικά διαμένουν μακριά από αστικά κέντρα ή σε δυσπρόσιτες περιοχές, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση σε ψυχιατρικές υπηρεσίες.[13] Ο τομέας της τηλε- ψυχιατρικής λειτουργεί εναλλακτικά για τα πάσχοντα άτομα, ωστόσο αποτελεί έναν δυναμικά αναπτυσσόμενο κλάδο. Η υπηρεσία αυτή παρέχει τη δυνατότητα για διάγνωση, εκτίμηση και συχνή επικοινωνία μεταξύ του ασθενούς και του ψυχιάτρου.

Τηλε- ακτινολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τηλε-ακτινολογία αναφέρεται στην ικανότητα του διαδικτύου να αποστέλλει ακτινολογικές εικόνες από μια τοποθεσία στην άλλη.[14] Για τη μεταφορά ακτινογραφιών χρειάζεται να έχουμε εγκατεστημένους δυο υπολογιστές με οθόνες υψηλής ευκρίνειας, για να υπάρχει η πιστή αποτύπωση της ακτινολογικής εικόνας. Χρειάζεται επίσης, ένας εκτυπωτής που να δέχεται ακτινογραφίες, ώστε να μπορεί να αντιγραφεί η ακτινογραφία. Εννοείται ότι όσο πιο καλή αποτύπωση της ακτινογραφίας έχουμε, τόσο καλύτερη διάγνωση γίνεται. Η τηλε- ακτινολογία είναι η πιο συνηθισμένη χρήση της τηλεϊατρικής. Αποτελεί το 50% του όγκου των τηλεϊατρικών συναλλαγών και υπηρεσιών.

Τηλε- παθολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τηλε-παθολογία είναι η μεταφορά παθολογικών εξετάσεων για τη γνωμάτευση και θεραπεία από απόσταση. Η τηλε-παθολογία χρησιμοποιείται σε πολλές εφαρμογές, όπως, διάγνωση ιστού, απεικόνιση ιστογραφήματος, αλλά και για έρευνα και εκπαίδευση του επιστημονικού δυναμικού.[15][16]

Τηλε- δερματολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τηλε-δερματολογία αποτελεί μια υποκατηγορία της δερματολογίας, η οποία αποτελεί επίσης μια από τις πιο διαδεδομένες υπηρεσίες της τηλεϊατρικής.[17] Στην τηλε-δερματολογία οι τηλεπικοινωνιακές τεχνολογίες συνήθως χρησιμοποιούνται για την ανταλλαγή ιατρικών πληροφοριών (αναφορικά με τις συνθήκες του δέρματος και της υγιεινής του δέρματος) από απόσταση, χρησιμοποιώντας ήχο, εικόνα και ιατρικά δεδομένα, όπως εξέταση αίματος. Οι εφαρμογές αυτές απαρτίζονται από διαγνώσεις, ιατρικό συμβούλιο και την ακολουθούμενη θεραπεία.[18] Ο δερματολόγος Perednia και Brown ήταν οι πρώτοι που επινόησαν τον όρο τηλε-δερματολογία το 1995.[19]

Τηλε-οδοντιατρική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τηλε-οδοντιατρική χρησιμοποιεί τις τηλεπικοινωνιακές τεχνολογίες για τη διάγνωση,τη θεραπεία της οδοντοστοιχίας και της στοματικής κοιλότητας, για τους ασθενείς που δεν έχουν άμεση επαφή με τον οδοντίατρο.

Τηλε- ακουολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τηλε-ακουολογία αξιοποιεί την τεχνολογία για να προσφέρει στους απομακρυσμένους ασθενείς τις απαραίτητες ιατρικές υπηρεσίας της ακουολογίας, δηλαδή ό,τι έχει σχέση με τη διάγνωση και θεραπεία των αυτιών.

Τηλε- οφθαλμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τηλε- οφθαλμολογία αποτελεί ένα ακόμα παρακλάδι της τηλεϊατρικής. Η υπηρεσία αυτή μπορεί να μεταφέρει από απόσταση, μέσω βέβαια ιατρικού εξοπλισμού, την απαραίτητη διάγνωση και θεραπεία.

Εξειδικευμένες υπηρεσίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τηλε-χειρουργείο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το απομακρυσμένο τηλε- χειρουργείο δίνει τη δυνατότητα στον χειρουργό να πραγματοποιήσει με επιτυχία μια χειρουργική επέμβαση, χωρίς ο ίδιος να βρίσκεται στο χειρουργείο. Το απομακρυσμένο χειρουργείο συνδυάζει στοιχεία ρομποτικής, τηλεματικής τεχνολογίας και πληροφορικών συστημάτων. Το τηλε- χειρουργείο αποτελεί τον πιο εξειδικευμένο κλάδο της τηλεϊατρικής.[20]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ About Telehealth: Telehealth Definition Αρχειοθετήθηκε 2011-09-27 στο Wayback Machine., Canadian Telehealth Forum. Retrieved from Coach: Canada's Health Teleinformatics Association website on August 21, 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 American Telemedicine Association. Telemedicine/Telehealth Terminology, American Telemedicine Association website, Washington, D.C. Retrieved August 21, 2011.
  3. ↑ Sachpazidis, Ilias Image and Medical Data Communication Protocols for Telemedicine and Teleradiology (dissertation), Department of Computer Science, Technical University of Darmstadt, Germany, 10 July 2008.
  4. ↑ Van't Haaff, Corey (March/April 2009). "Virtually On-sight". Just for Canadian Doctors. p. 22.
  5. ↑ JJ Moffatt (February 2011). "Barriers to the up-take of telemedicine in Australia – a view from providers". The University of Queensland, School of Medicine.
  6. ↑ W. John Blyth. "Telecommunications, Concepts, Development, and Management", Second Edition, Glencoe/McCgraw-Hill Company,1990, pp.280-282, http://www.youtube.com/watch?v=prOf7tiMvMg
  7. ↑ Nurses Happier Using Telecare, Says International Survey, eHealth Insider website, 15 June 2005, retrieved 2009-04-04;
  8. ↑ Angaran, DM. "Telemedicine and Telepharmacy: Current Status and Future Implications", American Journal of Health-System Pharmacy, 1999 Jul 15; Vol. 56: 1405-26
  9. ↑ Traynor, Kate. "Navy takes Telepharmacy Worldwide", American Journal of Health-System Pharmacy. 2010 Jul 15; Vol. 67:1134-36
  10. ↑ E-health care information systems: an introduction for students and professionals, John Wiley and Sons, 2005, p. 219, ISBN 978-0-7879-6618-8
  11. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2013. 
  12. ↑ Arora, Sanjeev; Karla Thornton, Glen Murata, Paulina Deming, Summers Kalishman, Denise Dion, Brooke Parish, Thomas Burke, Wesley Pak, Jeffrey Dunkelberg, Martin Kistin, John Brown, Steven Jenkusky, Miriam Komaromy, Clifford Qualls (2011-06). "Outcomes of Treatment for Hepatitis C Virus Infection by Primary Care Providers". New England Journal of Medicine: 110601140030042. doi:10.1056/NEJMoa1009370. ISSN 0028-4793. Retrieved 2011-06-02.
  13. ↑ Hoffman, Jan. When Your Therapist Is Only a Click Away, New York Times, September 25, 2011, pg. ST1. Also published September 23, 2011 online at www.nytimes.com.
  14. ↑ Kontaxakis, George; Visvikis, Dimitris; Ohl, Roland; Sachpazidis, Ilias; Suarez, Juan Pablo; Selby, Boris Peter; et al.: "Integrated Telemedicine Applications and Services for Oncological Positron Emission Tomography", Oncology Reports, Vol.15: 1091–1100, 2006
  15. ↑ Weinstein, RS; Graham, AM; Richter, LC; Barker, GP; Krupinski, EA; Lopez, AM; Yagi, Y; Gilbertson, JR et al. (2009), "Overview of telepathology, virtual microscopy and whole slide imagining: Prospects for the future.", Hum Pathol 40: 1057–1069
  16. ↑ Kumar, S (2009), "Telepathology: An Audit", in Kumar S, Dunn BE (editors), In: Telepathology (Springer-Verlag Berlin Heidelberg): 225–229
  17. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2013. 
  18. ↑ Wooton et al. 2005 Roy soc of med press; Wurm et al. 2007 JDDG; Burg et al. 2005 Teledermatology
  19. ↑ Perednia, Brown 1995 Bull Med Libr Assoc
  20. ↑ IST's Media Collection, Interface Surgical Technologies website. Retrieved 21 August 2011.

Συνιστώμενες επιπλέον πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τηλεϊατρική&oldid=10503367"