Σονάτα για πιάνο No. 30 (Μπετόβεν)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χειρόγραφο του Μπετόβεν, με τα πρώτα μέτρα της σονάτας.

Η Σονάτα για Πιάνο No. 30 σε Μι μείζονα, Op. 109 (αγγλικά: Piano Sonata No. 30, γερμανικά: Nr. 30 op. 109 in E-Dur) είναι μία σύνθεση του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, γραμμένη το 1820, και αφιερωμένη στην Μαξιμιλιανή Μπρετάνο, την κόρη του φίλου του, Αντόνι Μπρετάνο. Η σονάτα αυτή χαρακτηρίζεται από την ελευθερία και αυθεντικότητα μίας σονάτας. Η εστίασή της επικεντρώνεται στο τρίτο μέρος, με μια σειρά από παραλλαγές που ερμηνεύουν το θέμα της σε μια ευρεία ποικιλία των επιμέρους τρόπων.[1]

Το έργο αποτελείται από τρία μέρη: I. Vivace ma non troppo / Adagio espressivo, Μι μείζονα, 2/4 - II. Prestissimo, Μι ελάσσονα, 6/8 - III. Gesangvoll, mit innigster Empfindung. Andante molto cantabile ed espressivo, Μι μείζονα, 3/4. Μία τυπική εκτέλεση της σονάτας διαρκεί περίπου 20 λεπτά, με το τελευταίο μέρος να διαρκεί πάνω από τον μισό συνολικό χρόνο. Συνολικά, η σονάτα είναι "προικισμένη" με πλούσια μελωδία και ενδιαφέρουσα, περίπλοκη αρμονία.[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Kerman, Joseph· Tyson, Alan (Αυγ. 1983). The New Grove Beethoven. W W Norton & Co Inc. ISBN 978-0-393-30091-8. 
  2. Badura-Skoda, Paul· Demus, Jörg (1970). Die Klaviersonaten von Ludwig van Beethoven. Wiesbaden: F. A. Brockhaus. ISBN 3-7653-0118-3. 

Περαιτέρω μελέτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]