Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Σονάτα για Πιάνο No. 25 σε Σολ μείζονα, Op. 79 (αγγλικά: Piano Sonata No. 25 , γερμανικά: Sonate Nr. 25 G-Dur op. 79 ) είναι μία σύνθεση του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν , γραμμένη το 1809. Είναι γνωστή επίσης και ως Sonatina .[1] Presto alla tedescaAndante Vivace
π • σ • ε Σονάτες για πιάνο του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν Nos. 1–10(Opp. 2–14)
No. 1 σε Φα ελάσσονα, οp. 2 No. 1 Νο. 2 σε Λα μείζονα, Op. 2, No. 2 No. 3 σε Ντο μείζονα, Op. 2, No. 3 No. 4 σε Μι-ύφεση μείζονα, Op. 7 (Grand Sonata) No. 5 σε Ντο ελάσσονα, Op. 10, No. 1 No. 6 σε Φα μείζονα, Op. 10, No. 2 No. 7 σε Ρε μείζονα, Op. 10, No. 3 No. 8 σε Ντο ελάσσονα, Op. 13 (Παθητική) No. 9 σε Μι μείζονα, Op. 14, No. 1 No. 10 σε Σολ μείζονα, Op. 14, No. 2 Nos. 11–20(Opp. 22–49)
No. 11 σε Σι ύφεση μείζονα, Op. 22 No. 12 σε Λα ύφεση μείζονα, Op. 26 No. 13 σε Μι ύφεση μείζονα "Quasi una fantasia", Op. 27, No. 1 No.14 σε Ντο δίεση ελάσσονα "Quasi una fantasia", Op. 27, No. 2 (Σονάτα του Σεληνόφωτος) No. 15 σε Ρε μείζονα, Op. 28 (Pastorale) No. 16 σε Σολ μείζονα, Op. 31 No. 1 No. 17 σε Ρε ελάσσονα, Op. 31, No. 2 (Der Sturm) No. 18 σε Μι ύφεση μείζονα, Op. 31, No. 3 No. 19 σε Σολ ελάσσονα, Op. 49, No. 1 No. 20 σε Σολ μείζονα, Op. 49, No. 2 Nos. 21–32(Opp. 53–111)
No. 21 σε Ντο μείζονα, Op. 53 (Waldstein) No. 22 σε Φα μείζονα, Op. 54 No. 23 σε Φα ελάσσονα, Op. 57 (Appassionata) No. 24 σε Φα δίεση μείζονα, Op. 78 (à Thérèse) No. 25 σε Σολ μείζονα, Op. 79 No. 26 σε Μι ύφεση μείζονα, Op. 81a (Les Adieux) No. 27 σε Μι ελάσσονα, Op. 90 No. 28 σε Λα μείζονα, Op. 101 No. 29 σε Σι ύφεση μείζονα, Op. 106 (Hammerklavier) No. 30 σε Μι μείζονα, Op. 109 No. 31 σε Λα ύφεση μείζονα, Op. 110 No. 32 σε Ντο ελάσσονα, Op. 111 Αναρίθμητες (WoO ) Αμφίβολες (Anh. )
