Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λουίς Αλμπέρτο Λακάγιε Πόου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Λουίς Λακάγιε Πόου)
Λουίς Αλμπέρτο Λακάγιε Πόου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Luis Lacalle Pou (Ισπανικά)
Γέννηση11  Αυγούστου 1973[1]
Μοντεβιδέο
ΚατοικίαResidencia de Suárez y Reyes (από 2020)[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΟυρουγουάη[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙσπανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
ΣπουδέςUniversidad Católica del Uruguay
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταattorney at law
δικηγόρος
πολιτικός
Περίοδος ακμής1998
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕθνικό Κόμμα
Οικογένεια
ΣύζυγοςLorena Ponce de León (2000–2024)
ΓονείςLuis Alberto Lacalle και María Julia Pou Brito del Pino
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ουρουγουάης (2000–2015)
Πρόεδρος της Ουρουγουάης (από 2020)
μέλος της Γερουσίας τ της Ουρουγουάης (2015–2020)
Mercosur Pro Tempore Presidency (Ιουλίου 2020 – Δεκέμβριος 2020)
President of the Chamber of Representatives of Uruguay (2011–2012)[3]
ΒραβεύσειςΕθνικό Τάγμα Αξίας της Παραγουάης (15  Μαΐου 2022)[4]
Ιστότοπος
lacallepou.uy
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λουίς Αλμπέρτο Αλεχάντρο Απαρίσιο Λακάγιε Πόου (Luis Alberto Alejandro Aparicio Lacalle Pou, γενν. στις 11 Αυγούστου 1973) είναι Ουρουγουανός δικηγόρος, πολιτικός και πρόεδρος της Ουρουγουάης, μετά τη νίκη του στις γενικές εκλογές της Ουρουγουάης του 2019.

Ο Λακάγιε Πόου γεννήθηκε στο Μοντεβιδέο και είναι γιος του πρώην προέδρου της Ουρουγουάης, Λουίς Αλμπέρτο Λακάγιε και της Χούλια Πόου. Είναι παντρεμένος με τη Λορένα Πόνθε δε Λεόν και μαζί έχουν τρία παιδιά: τον Λουίς Αλμπέρτο, τη Βιολέτα και τον Μάνουελ.

Η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του ολοκληρώθηκε στις Βρετανικές Σχολές του Μοντεβιδέο και το 1998 έλαβε το πτυχίο νομικής του από το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ουρουγουάης.

Πολιτική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις γενικές εκλογές του 1999, εξελέγη εκπρόσωπος για το Κανελόνες, όπου υπηρετούσε την περίοδο 2000-2005. Επανεκλέχθηκε το 2004 με το κίνημα Herrerismo του Εθνικού Κόμματος, ένα κίνημα που ίδρυσε ο προπάππος του, ο Λουίς Αλμπέρτο ντε Ερέρα. Το 2009 εξελέγη για τρίτη συνεχόμενη φορά και υπηρέτησε μέχρι το 2015.

Η σταδιοδρομία του Λακάγιε Πόου αντικατοπτρίζει επιφανειακά εκείνη του Πέδρο Μπορδαμπέρι, επίσης υιού πρώην προέδρου της Ουρουγουάης, ο οποίος ακολούθησε τον πατέρα του στην πολιτική.

Ο Λακάγιε Πόου είναι ο ηγέτης των πολιτικών καταλόγων 404 (Μοντεβιδέο) και 400 (Κανελόνες).

Προεδρικές υποψηφιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 30 Μαρτίου 2014, ο Λακάγιε Πόου ξεκίνησε την καμπάνια του για την προεδρική υποψηφιότητα.[5]

Την 1η Ιουνίου 2014, εκλέχτηκε ως μοναδικός δεξιός υποψήφιος του κόμματός του για τις προεδρικές εκλογές του Οκτωβρίου.[6] Ηττήθηκε στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, στις 30 Νοεμβρίου 2014.

Στις προκριματικές προεδρικές εκλογές του 2019, ο Λακάγιε Πόου συναγωνίστηκε εναντίον του Ενρίκε Αντία, του Κάρλος Ιαφιγκλιόλα, ξανά του Χόρχε Λαρανιάγκα και του νέου υποψηφίου Χουάν Σαρτόρι, με τον οποίο διατήρησε μία τεταμένη σχέση. Ο Λακάγιε Πόου τον κατηγόρησε ότι διέδωσε ψευδή νέα και μερικές από αυτές τις υποθέσεις ήρθαν στη δικαιοσύνη.[7]

Ο Λακάγιε Πόου κέρδισε με το 53% των ψήφων, αρκετό για να ανακοινώσει την ίδια βραδιά της 30ης Ιουνίου, την Μπεατρίθ Αργκιμόν ως υποψήφια αντιπρόεδρο.[8]

Στις 24 Νοεμβρίου 2019, ο Λακάγιε Πόου συγκέντρωσε το 48,71% της ανεπίσημης ψηφοφορίας στον δεύτερο γύρο των γενικών εκλογών του 2019. Ο αντίπαλός του, υποψήφιος του Frente Amplio και πρώην δήμαρχος του Μοντεβιδέο, Ντανιέλ Μαρτίνες έλαβε το 47,51% των ψήφων. Το εκλογικό δικαστήριο της Ουρουγουάης θα δημοσίευε τα επίσημα αποτελέσματα έως την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2019, καθώς κάποιες ψηφοφορίες δεν είχαν μετρηθεί ακόμα, υπερβαίνοντας τη διαφορά μεταξύ των δύο υποψηφίων και έτσι είναι πολύ κοντά για το τελικό αποτέλεσμα. Ο Ντανιέλ Μαρτίνεζ δεν αναγνώρισε το αποτέλεσμα στη συνέχεια, περιμένοντας την επίσημη καταμέτρηση. Ωστόσο, ο Λακάγιε Πόου δήλωσε ανεπίσημα τον εαυτό του ως νικητή, καθώς οι ήδη μετρημένες ψήφοι σηματοδότησαν μία μη αναστρέψιμη τάση. Ο Μαρτίνες παραδέχθηκε επίσημα την ήττα του στις 28 Νοεμβρίου 2019. Στις 30 Νοεμβρίου, η οριστική καταμέτρηση ψήφων επιβεβαίωσε ότι ο Λακάγιε Πόου είναι ο νικητής, με το 48,8% των συνολικών ψήφων, έναντι 47,3% του Μαρτίνες.[9] Όταν ανέλαβε καθήκοντα, έγινε ο πρώτος κεντροδεξιός πρόεδρος της Ουρουγουάης ύστερα από τον πατέρα του, ο οποίος υπηρέτησε από το 1990 έως το 1995.

Η ορκωμοσία του έγινε την 1η Μαρτίου 2020.

  1. 1,0 1,1 1,2 (Ισπανικά) Authority file of the National Library of Uruguay. 000004149. Ανακτήθηκε στις 20  Απριλίου 2024.
  2. www.elobservador.com.uy/nota/entre-obras-y-el-alboroto-de-vecinos-asi-fue-la-mudanza-de-lacalle-pou-a-suarez-y-reyes-20208619380.
  3. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουλίου 2022.
  4. www.subrayado.com.uy/lacalle-pou-fue-condecorado-paraguay-y-reitero-que-uruguay-necesita-abrirse-al-mundo-n868306.
  5. «Lacalle Pou starts his presidential campaign» (στα Ισπανικά). Brecha. 4 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2019. 
  6. «Unexpected victory of Lacalle Pou in the Uruguayan primaries» (στα Ισπανικά). El País. 2 Ιουνίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2014. 
  7. «The National Party denounced Juan Sartori for fake news» (στα Ισπανικά). El Observador. 11 Αυγούστου 2019. 
  8. «Lacalle Pou surprised announced his partner for the October elections» (στα Ισπανικά). El País. 11 Αυγούστου 2019. 
  9. «Lacalle won with 48.8% and Martínez obtained 47.3% in the 2019 ballot: look at the results». El Pais. 30 Νοεμβρίου 2019. https://www.elpais.com.uy/informacion/politica/elecciones-resultado-balotaje-analisis-todos-datos-escrutinio.html. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]