Εθνική γιορτή της Γαλλίας
.jpg)
Η Εθνική γιορτή της Γαλλίας (Γαλλικά: Fête nationale française), που ονομάζεται επίσης 14η Ιουλίου και Ημέρα της Βαστίλης, γιορτάζεται στις 14 Ιουλίου κάθε έτους. Θεσπίστηκε ως ετήσια εθνική εορτή τον Ιούλιο του 1880, για να τιμήσει την άλωση της Βαστίλης στις 14 Ιουλίου 1789, σημείο καμπής της Γαλλικής Επανάστασης και σύμβολο του τέλους της απόλυτης μοναρχίας, καθώς και τη γιορτή της Ομοσπονδίας στις 14 Ιουλίου 1790, σύμβολο της ένωσης του έθνους.[1]
Είναι ημέρα αργίας στη Γαλλία και γιορτάζεται σε όλη τη χώρα. «Η παλαιότερη και μεγαλύτερη στρατιωτική παρέλαση στην Ευρώπη» [2] πραγματοποιείται στις 14 Ιουλίου στη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων στο Παρίσι μπροστά στον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, Γάλλους αξιωματούχους και ξένους προσκεκλημένους.[3]
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η άλωση της Βαστίλης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κύριο άρθρο Άλωση της Βαστίλης
Όταν στις 11 Ιουλίου 1789 ο Ζακ Νεκέρ, υπουργός Οικονομικών του Λουδοβίκου ΙΣΤ' και δημοφιλής στην Τρίτη τάξη, απολύθηκε από τον βασιλιά, ο λαός του Παρισιού, εν μέσω επαναστατικού ενθουσιασμού και υπό τον φόβο επικείμενης επίθεσης από τον βασιλικό στρατό ή από ξένα συντάγματα μισθοφόρων στην υπηρεσία του βασιλιά, και κυρίως επιδιώκοντας να αποκτήσει όπλα, πυρομαχικά και πυρίτιδα, αποφάσισε να κινητοποιηθεί. Στις 13 Ιουλίου επιτέθηκαν στο μέγαρο των Απομάχων από όπου αποκόμισαν πυροβόλα όπλα, μουσκέτα και κανόνια αλλά τους έλειπαν τα πυρομαχικά. Η Βαστίλη ήταν μια φυλακή-φρούριο στο Παρίσι όπου συχνά φυλακίζονταν άνθρωποι βάσει των βασιλικών επιστολών εντολής εγκλεισμού, αυθαίρετα βασιλικά κατηγορητήρια στα οποία δεν μπορούσε να ασκηθεί έφεση και δεν ανέφεραν τον λόγο της φυλάκισης, καθώς και πολιτικοί κρατούμενοι των οποίων τα γραπτά είχαν δυσαρεστήσει τη βασιλική κυβέρνηση, και ως εκ τούτου ήταν σύμβολο του απολυταρχισμού της μοναρχίας, αν και τη στιγμή της επίθεσης τον Ιούλιο του 1789, υπήρχαν μόνο επτά κρατούμενοι, κανένας μεγάλης πολιτικής σημασίας. Συγχρόνως όμως, στη Βαστίλη υπήρχαν ποσότητες πυρομαχικών και πυρίτιδας. Έτσι, επιχείρησαν την έφοδο και η άλωση της Βαστίλης, μετά από πολύωρη πολιορκία των στασιαστών, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της 14ης Ιουλίου 1789.
Η άλωση της Βαστίλης αποτελεί την πρώτη νίκη του γαλλικού λαού κατά ενός συμβόλου του Παλαιού Καθεστώτος. Το κτήριο της Βαστίλης κατεδαφίστηκε πλήρως τους μήνες που ακολούθησαν.[4] Λίγο μετά την άλωση της Βαστίλης, στις 4 Αυγούστου, μετά από μια θυελλώδη συνέλευση της Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης, η φεουδαρχία καταργήθηκε και στις 26 Αυγούστου, διακηρύχθηκε η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη.[5]
Η γιορτή της Ομοσπονδίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένα χρόνο αργότερα, η γιορτή της Ομοσπονδίας στις 14 Ιουλίου 1790 ήταν ένας εορτασμός της ενότητας του γαλλικού έθνους κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης. Ο στόχος αυτής της γιορτής, ένα χρόνο μετά την άλωση της Βαστίλης, ήταν να συμβολίσει την ειρήνη, καθώς πίστευαν ότι η επανάσταση είχε φθάσει στο τέλος της. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Πεδίον του Άρεως, το οποίο βρισκόταν έξω από το Παρίσι εκείνη την εποχή. Για τις απαιτούμενες εργασίες της περιοχής για τον εορτασμό, χιλιάδες Παριζιάνοι πολίτες συγκεντρώθηκαν και ολοκλήρωσαν την κατασκευή.[6]
Την ημέρα της γιορτής, περίπου 260.000 Παριζιάνοι πολίτες συγκεντρώθηκαν, υπό βροχή, στο Πεδίον του Άρεως. Ο δημοφιλής στρατηγός Λαφαγιέτ, ως αρχηγός της Εθνικής Φρουράς του Παρισιού και έμπιστος του βασιλιά, ορκίστηκε στο σύνταγμα, ακολουθούμενος από τον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΣΤ', ο οποίος επίσης ορκίσθηκε και υποσχέθηκε να σέβεται το νόμο και το σύνταγμα. Μετά το τέλος της επίσημης γιορτής, η ημέρα τελείωσε σε μια τεράστια τετραήμερη λαϊκή γιορτή.
Εθνική γιορτή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο εορτασμός της 14ης Ιουλίου εγκαταλείφθηκε μέχρι την Τρίτη Δημοκρατία. Το 1880, με πρόταση του βουλευτή του Σηκουάνα Μπενζαμέν Ρασπάιγ, θεσπίστηκε ο νόμος της 6ης Ιουλίου 1880 που ισχύει μέχρι σήμερα, με τον οποίο η 14η Ιουλίου ορίσθηκε ως εθνική εορτή της Γαλλικής Δημοκρατίας.[4]
Εκδηλώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η 14η Ιουλίου είναι αργία στη Γαλλία. Στο Παρίσι, διοργανώνεται στρατιωτική παρέλαση στη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων και μονάδες του γαλλικού στρατού από όλη τη Γαλλία (και πρόσφατα προσκεκλημένες ξένες μονάδες) παρελαύνουν μπροστά στον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, άλλες κρατικές αρχές και καλεσμένους. Σε όλη τη Γαλλία, οι εκπρόσωποι του κράτους και οι στρατιωτικές αρχές οργανώνουν μικρές παρελάσεις τοπικών στρατιωτικών μονάδων.
Το απόγευμα της ημέρας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διοργανώνει γιορτή με επίσημους προσκεκλημένους στους κήπους του μεγάρου Ελιζέ, που είναι η επίσημη κατοικία του.
Το βράδυ, και συχνά ακόμη και το προηγούμενο βράδυ, σε πολλές πόλεις πραγματοποιούνται γιορτές που χρηματοδοτούνται από τους δήμους με χορούς και πυροτεχνήματα.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η 14η Ιουλίου στην ιστοσελίδα της Γαλλικής Πρεσβείας στην Ελλάδα (ελληνικά)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ . «elysee.fr/la-presidence/la-fete-nationale-du-14-juillet».
- ↑ . «france24.com/en/20140714-france-commemorates-bastille-day-world-war-centenary».
- ↑ . «sansimera.gr/articles/Η Άλωση της Βαστίλης».
- ↑ 4,0 4,1 . «gr.ambafrance.org/Η 14η Ιουλίου».
- ↑ . «gouvernement.fr/le-14-juillet-jour-de-fete-nationale-depuis-1880».
- ↑ Prendergast, Christopher (2008). The Fourteenth of July. Profile Books Ltd. pp. 105–106. ISBN 9781861979391.