Δημόσια ραδιοτηλεόραση

Η δημόσια ραδιοτηλεόραση περιλαμβάνει το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και άλλα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης των οποίων η κύρια αποστολή είναι η δημόσια υπηρεσία/λειτούργημα. Οι δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί λαμβάνουν χρηματοδότηση από διάφορες πηγές, συμπεριλαμβανομένων των τελών αδείας, ατομικές συνεισφορές, δημόσια χρηματοδότηση και εμπορική χρηματοδότηση.

Η δημόσια ραδιοτηλεόραση μπορεί να λειτουργεί σε εθνικό ή τοπικό επίπεδο, ανάλογα με τη χώρα και το σταθμό. Σε ορισμένες χώρες, η δημόσια ραδιοτηλεόραση διοικείται από έναν ενιαίο οργανισμό. Άλλες χώρες έχουν πολλούς δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς που λειτουργούν περιφερειακά ή σε διαφορετικές γλώσσες. Ιστορικά, η δημόσια ραδιοτηλεόραση ήταν κάποτε η κυρίαρχη ή μοναδική μορφή ραδιοτηλεόρασης σε πολλές χώρες (με την αξιοσημείωτη εξαίρεση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής). Η εμπορική ραδιοτηλεόραση τώρα υπάρχει στις περισσότερες από αυτές τις χώρες. Ο αριθμός των χωρών με μόνη τη δημόσια ραδιοτηλεόραση μειώθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια του τελευταίου μέρους του 20ου αιώνα.

Ορισμός της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης

Η κύρια αποστολή της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης ότι αυτή της δημόσιας υπηρεσίας, απευθυνόμενη και εμπλέκοντας τον πολίτη. Το βρετανικό μοντέλο έχει γίνει ευρέως αποδεκτό ως ένας καθολικός ορισμός. Το μοντέλο ενσωματώνει τις ακόλουθες αρχές:

• την καθολική προσβασιμότητα (γεωγραφική)
• καθολικό κοινό (γενικές προτιμήσεις και τα ενδιαφέροντά)
• ιδιαίτερη προσοχή στις μειονότητες
• συμβολή στην αίσθηση της εθνικής ταυτότητας και της κοινότητας
• απόσταση από τα κατεστημένα συμφέροντα
• απευθείας χρηματοδότηση
• ανταγωνισμός σε καλό πρόγραμμα αντί για αριθμούς
• κατευθυντήριες γραμμές που απελευθερώνουν αντί να περιορίζουν τους διαμορφωτές του προγράμματος

Ενώ η εφαρμογή ορισμένων αρχών μπορεί να είναι απλή, όπως στην περίπτωση της προσβασιμότητας, ορισμένες από τις αρχές μπορεί να είναι αόριστες ή δύσκολο να εφαρμοστούν. Στο πλαίσιο μιας μεταβαλλόμενης εθνικής ταυτότητας, ο ρόλος της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης μπορεί να είναι ασαφής. Ομοίως, η υποκειμενική φύση του καλού προγραμματισμού, μπορεί να θέσει το ζήτημα της ατομικών ή δημόσιων προτιμήσεων.Στο πλαίσιο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης υπάρχουν δύο διαφορετικές απόψεις σχετικά με την εμπορική δραστηριότητα. Η μία είναι ότι η δημόσια ραδιοτηλεόραση είναι ασυμβίβαστη με εμπορικούς στόχους. Η άλλη είναι ότι η δημόσια ραδιοτηλεόραση μπορεί και πρέπει να ανταγωνιστεί στην αγορά με τους ιδιωτικούς ραδιοτηλεοπτικούς φορείς. Αυτή η διχογνωμία τονίζεται από τις πτυχές της δημόσιας υπηρεσίας των παραδοσιακών εμπορικών ραδιοτηλεοπτικών φορέων.

Σε ορισμένες περιοχές η δημόσια ραδιοτηλεόραση μπορεί να είναι ή να μην είναι συνώνυμη με ελεγχόμενους από την κυβέρνηση ραδιοτηλεοπτικούς φορείς. Σε ορισμένες χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, οι δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς δεν εξαρτώνται από κυβερνητικές υπηρεσίες, και έχουν ανεξάρτητο μέσο χρηματοδότησης και, ως εκ τούτου, απολαμβάνουν τη συντακτική ανεξαρτησία.