Σονάτα για πιάνο No. 9 (Μπετόβεν)

Η Σονάτα για Πιάνο No. 9 σε Μι μείζονα, Op. 14, No. 1 (αγγλικά: Piano Sonata No. 9, γερμανικά: Sonate Nr. 9 E-Dur op. 14 Nr. 1) είναι μία σύνθεση του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, γραμμένη μεταξύ των ετών 1798 και 1799, και αφιερωμένη στη Γιοζέφα φον Μπράουν. Το έργο αποτελείται από τρία μέρη: Ι. Allegro σε Μι μείζονα, ΙΙ. Allegretto σε Μι ελάσσονα - Trio σε Ντο Μείζονα (και επιστροφή στην Coda) και ΙΙΙ. Rondo – Allegro σε Μι μείζονα. Ο μουσικολόγος και πιανίστας Τσαρλς Ρόζεν είπε:^[1] «ότι και οι δύο Opus 14 είναι αρκετά πιο μετριοπαθής από τους προκατόχους τους και προορίζεται για οικιακή χρήση, με λίγες τεχνικές δυσκολίες».

Παραπομπές

↑ Rosen, p. 144

Βιβλιογραφία

Rosen, Charles (2002). Beethoven's Piano Sonatas: A Short Companion, Volume 1. Yale University Press. ISBN 0300090706.
Behrend, William (1927). Ludwig Van Beethoven's Pianoforte Sonatas (translated by Ingeborg Lund). London: J. M. Dent & Sons.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

A lecture by András Schiff on Beethoven's piano sonata op. 14 no. 1
Notes on the cycle of the sonatas performed by Artur Pizarro
Notes by Christian Leotta includes information on the quartet version

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μουσική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] Rosen, p. 144

[1]

π σ ε Σονάτες για πιάνο του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν
Nos. 1–10 (Opp. 2–14)	No. 1 σε Φα ελάσσονα, οp. 2 No. 1 Νο. 2 σε Λα μείζονα, Op. 2, No. 2 No. 3 σε Ντο μείζονα, Op. 2, No. 3 No. 4 σε Μι-ύφεση μείζονα, Op. 7 (Grand Sonata) No. 5 σε Ντο ελάσσονα, Op. 10, No. 1 No. 6 σε Φα μείζονα, Op. 10, No. 2 No. 7 σε Ρε μείζονα, Op. 10, No. 3 No. 8 σε Ντο ελάσσονα, Op. 13 (Παθητική) No. 9 σε Μι μείζονα, Op. 14, No. 1 No. 10 σε Σολ μείζονα, Op. 14, No. 2
Nos. 11–20 (Opp. 22–49)	No. 11 σε Σι ύφεση μείζονα, Op. 22 No. 12 σε Λα ύφεση μείζονα, Op. 26 No. 13 σε Μι ύφεση μείζονα "Quasi una fantasia", Op. 27, No. 1 No.14 σε Ντο δίεση ελάσσονα "Quasi una fantasia", Op. 27, No. 2 (Σονάτα του Σεληνόφωτος) No. 15 σε Ρε μείζονα, Op. 28 (Pastorale) No. 16 σε Σολ μείζονα, Op. 31 No. 1 No. 17 σε Ρε ελάσσονα, Op. 31, No. 2 (Der Sturm) No. 18 σε Μι ύφεση μείζονα, Op. 31, No. 3 No. 19 σε Σολ ελάσσονα, Op. 49, No. 1 No. 20 σε Σολ μείζονα, Op. 49, No. 2
Nos. 21–32 (Opp. 53–111)	No. 21 σε Ντο μείζονα, Op. 53 (Waldstein) No. 22 σε Φα μείζονα, Op. 54 No. 23 σε Φα ελάσσονα, Op. 57 (Appassionata) No. 24 σε Φα δίεση μείζονα, Op. 78 (à Thérèse) No. 25 σε Σολ μείζονα, Op. 79 No. 26 σε Μι ύφεση μείζονα, Op. 81a (Les Adieux) No. 27 σε Μι ελάσσονα, Op. 90 No. 28 σε Λα μείζονα, Op. 101 No. 29 σε Σι ύφεση μείζονα, Op. 106 (Hammerklavier) No. 30 σε Μι μείζονα, Op. 109 No. 31 σε Λα ύφεση μείζονα, Op. 110 No. 32 σε Ντο ελάσσονα, Op. 111
Αναρίθμητες (WoO)	Τρεις σονάτες για Πιάνο, WoO 47 Σονάτα για Πιάνο σε Φα μείζονα, WoO. 50 (ανολοκλήρωτο έργο) Σονάτα για Πιάνο σε Ντο μείζονα, WoO. 51 (ανολοκλήρωτο έργο)
Αμφίβολες (Anh.)	Σοναντίνα σε Σολ μείζονα, Anh. 5, No. 1 Σοναντίνα σε Φα μείζονα, Anh. 5, No. 2