Καλύβα (μοναστική)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η μοναστική καλύβα, όπως οι σκήτες και τα κελιά αποτελούν μοναστικά ιδρύματα που ανήκουν σε κυρίαρχη Μονή ή Μοναστήρι.

Οι μοναστικές καλύβες είναι και αυτές οικοδομήματα μικρότερα σε μέγεθος των κελιών που επίσης φέρουν ενσωματωμένο ναΰδριο, στα οποία όμως δεν έχει παραχωρηθεί από την κυρίαρχη Μονή εδαφική έκταση, σε αντίθεση με τα κελιά.

Οι μοναχοί σ΄ αυτά τα μοναστικά ιδρύματα ζουν κατά ολιγάριθμες ομάδες, όπως και στα κελιά ασχολούμενοι κυρίως με διάφορες τέχνες και εργόχειρα. Είναι δυνατόν πολλές καλύβες μαζί να δίνουν την εντύπωση μικρού οικισμού πλην όμως δεν διατηρούν καμία μεταξύ τους οργάνωση ή σχέση.

ΟΙ περισσότερες μοναστικές καλύβες στην Ελλάδα βρίσκονται στο Άγιο Όρος και συγκεκριμένα στη νοτιοδυτική άκρη της Αθωνικής χερσονήσου, στις περιοχές: Μικρή Αγία Άννα, Κατουνάκια και Άγιο Βασίλειο.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου"
  • Σ. Καδάς "Το Άγιο Όρος" Εκδοτική Αθηνών - Αθήνα 1989