Επισκληρίδιος αναισθησία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 35: Γραμμή 35:
=== Συνδυασμένη ραχιαία-επισκληρίδιος αναισθησία ===
=== Συνδυασμένη ραχιαία-επισκληρίδιος αναισθησία ===
Για ορισμένες διαδικασίες απαιτούνται τόσο η ταχεία έναρξη μιας ραχιαίας αναισθησίας όσο και τα μετεγχειρητικά αναλγητικά αποτελέσματα της επισκληριδίου αναισθησίας. Αυτή η τεχνική ονομάζεται συνδυασμένη ραχιαία-επισκληρίδιος αναισθησία (CSE). Η ραχιαία αναισθησία μπορεί να χορηγηθεί σε μία θέση, και η επισκληρίδιος σε μια γειτονική θέση. Εναλλακτικά, αφού εντοπιστεί ο επισκληρίδιος χώρος με τη βελόνα Tuohy, μια ραχιαία βελόνα μπορεί να εισαχθεί μέσω της βελόνας Tuohy στον υποαραχνοειδή χώρο.<ref name=":1" /> Στη συνέχεια η ραχιαία βελόνα αποσύρεται και ο επισκληρίδιος καθετήρας εισάγεται κανονικά. Αυτή η τεχνική μπορεί να σχετίζεται με ελαφρώς υψηλότερο κίνδυνο τοποθέτησης του καθετήρα στον υποαραχνοειδή χώρο.<ref>{{Cite journal|title=Combined spinal-epidural versus spinal anaesthesia for caesarean section|first2=Alicia T|first5=Matthew R|last4=Richardson|first4=Matthew G|last3=Cyna|first3=Allan M|last2=Dennis|last=Simmons|url=https://www.cochranelibrary.com/doi/10.1002/14651858.CD008100.pub2|first=Scott W|doi=10.1002/14651858.cd008100.pub2|pmid=31600820|pmc=PMC6786885|issn=1465-1858|date=2019-10-10|journal=Cochrane Database of Systematic Reviews|last5=Bright}}</ref><ref name=":2" />
Για ορισμένες διαδικασίες απαιτούνται τόσο η ταχεία έναρξη μιας ραχιαίας αναισθησίας όσο και τα μετεγχειρητικά αναλγητικά αποτελέσματα της επισκληριδίου αναισθησίας. Αυτή η τεχνική ονομάζεται συνδυασμένη ραχιαία-επισκληρίδιος αναισθησία (CSE). Η ραχιαία αναισθησία μπορεί να χορηγηθεί σε μία θέση, και η επισκληρίδιος σε μια γειτονική θέση. Εναλλακτικά, αφού εντοπιστεί ο επισκληρίδιος χώρος με τη βελόνα Tuohy, μια ραχιαία βελόνα μπορεί να εισαχθεί μέσω της βελόνας Tuohy στον υποαραχνοειδή χώρο.<ref name=":1" /> Στη συνέχεια η ραχιαία βελόνα αποσύρεται και ο επισκληρίδιος καθετήρας εισάγεται κανονικά. Αυτή η τεχνική μπορεί να σχετίζεται με ελαφρώς υψηλότερο κίνδυνο τοποθέτησης του καθετήρα στον υποαραχνοειδή χώρο.<ref>{{Cite journal|title=Combined spinal-epidural versus spinal anaesthesia for caesarean section|first2=Alicia T|first5=Matthew R|last4=Richardson|first4=Matthew G|last3=Cyna|first3=Allan M|last2=Dennis|last=Simmons|url=https://www.cochranelibrary.com/doi/10.1002/14651858.CD008100.pub2|first=Scott W|doi=10.1002/14651858.cd008100.pub2|pmid=31600820|pmc=PMC6786885|issn=1465-1858|date=2019-10-10|journal=Cochrane Database of Systematic Reviews|last5=Bright}}</ref><ref name=":2" />

== Χρήση ==

=== Ανακούφιση από τον πόνο κατά τη διάρκεια του τοκετού ===
[[Αρχείο:EDK Pump 1.jpg|μικρογραφία|Επισκληρίδιος αντλία έγχυσης με [[οπιοειδές]] ([[σουφεντανίλη]]) και [[αναισθητικό]] ([[βουπιβακαΐνη]]).]]
Η επισκληρίδιος ένεση χρησιμοποιείται συνήθως για την ανακούφιση του πόνου (αναλγησία) κατά τη διάρκεια του τοκετού.<ref>{{Cite journal|title=Labor analgesia|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22534222/|journal=American Family Physician|date=2012-03-01|issn=1532-0650|pmid=22534222|pages=447–454|volume=85|issue=5|first=Steven D.|last=Schrock|first2=Carolyn|last2=Harraway-Smith}}</ref> Συνήθως περιλαμβάνει την έγχυση ενός τοπικού αναισθητικού και οπιοειδών.<ref name=":2" /> Είναι πιο αποτελεσματική από τη λήψη φαρμάκων από το στόμα ή άλλους κοινούς τρόπους αναλγησίας κατά τον τοκετό.<ref name=":3">{{Cite web|url=https://europepmc.org/article/med/22161362|title=Europe PMC|website=europepmc.org|accessdate=2021-07-10}}</ref> Αφού χορηγηθεί η επισκληρίδιος ένεση, μια γυναίκα μπορεί να μην αισθάνεται πόνο, αλλά μπορεί να αισθανθεί πίεση.<ref>{{Cite web|url=https://sarahbuckley.com/epidurals-risks-and-concerns-for-mother-and-baby/|title=Epidurals: risks and concerns for mother and baby|last=Buckley|first=Sarah|ημερομηνία=2014-01-24|website=Dr Sarah Buckley|language=en-US|accessdate=2021-07-10}}</ref> Η επισκληρίδιος [[κλονιδίνη]] χρησιμοποιείται σπάνια, αλλά έχει μελετηθεί εκτενώς για τη διαχείριση της αναλγησίας κατά τη διάρκεια του τοκετού.<ref>{{Cite journal|title=Epidural Clonidine|url=https://doi.org/10.2165/00023210-199606060-00007|journal=CNS Drugs|date=1996-12-01|issn=1179-1934|pages=474–497|volume=6|issue=6|doi=10.2165/00023210-199606060-00007|language=en|first=Sanjay S.|last=Patel|first2=Christopher J.|last2=Dunn|first3=Harriet M.|last3=Bryson}}</ref>

Η επισκληρίδιος αναλγησία θεωρείται ασφαλέστερη και πιο αποτελεσματική μέθοδος ανακούφισης του πόνου σε σύγκριση με την ενδοφλέβια ή από του στόματος αναλγησία. Σε μια συστηματική ανασκόπηση της Cochrane το 2018 όπου συγκρίθηκε η επισκληρίδιος αναλγησία με τα οπιούχα που λαμβάνονταν από το στόμα, ορισμένα πλεονεκτήματα της επισκληρίδιου αναλγησίας περιελάμβαναν καλύτερη αποτελεσματικότητα, λιγότερες περιπτώσεις χρήσης [[Ναλοξόνη|ναλοξόνης]] σε νεογέννητα και μειωμένο κίνδυνο [[Υπεραερισμός|υπεραερισμού]] της μητέρας. Ορισμένα μειονεκτήματα της επισκληριδίου περιλάμβαναν την αύξηση του αριθμού των [[Καισαρική τομή|καισαρικών τομών]] που απαιτούνταν λόγω εμβρυϊκής δυσφορίας, μεγαλύτερη διάρκεια του τοκετού, αυξημένη ανάγκης για [[ωκυτοκίνη]] για διέγερση των συστολών της μήτρας, αυξημένο κίνδυνο χαμηλής αρτηριακής πίεσης και μυϊκής αδυναμίας, καθώς και πυρετό. Ωστόσο, η ανασκόπηση δεν βρήκε καμία διαφορά στα συνολικά ποσοστά καισαρικής τομής και καμία ένδειξη αρνητικών επιπτώσεων στο μωρό αμέσως μετά τη γέννα. Επιπλέον, η εμφάνιση μακροχρόνιου πόνου στην πλάτη ήταν αμετάβλητη μετά την επισκληρίδιο χρήση.<ref name=":3" /> Οι επιπλοκές της επισκληρίδιου αναλγησίας είναι σπάνιες, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν πονοκεφάλους, ζάλη, δυσκολία στην αναπνοή και επιληπτικές κρίσεις της μητέρας. Το παιδί μπορεί να παρουσιάσει αργό καρδιακό παλμό, μειωμένη ικανότητα ρύθμισης της θερμοκρασίας και πιθανή έκθεση στα φάρμακα που χορηγούνται στη μητέρα.<ref>{{Cite web|url=https://search.credoreference.com/content/entry/hupwh/anesthesia/0?searchId=9b195ee2-c732-11e3-b874-0aea1e3b2a47&result=1|title=Anesthesia {{!}} New Harvard Guide to Women's Health, The - Credo Reference|website=search.credoreference.com|accessdate=2021-07-10}}</ref>

Τέλος, δεν υπάρχει συνολική διαφορά στα αποτελέσματα με βάση τον χρόνο χορήγησης της επισκληρίδιου στη μητέρα, συγκεκριμένα καμία αλλαγή στο ποσοστό της καισαρικής τομής, τη γέννηση που πρέπει να υποβοηθείται από όργανα, και στη διάρκεια του τοκετού. Δεν υπάρχει επίσης καμία αλλαγή στην [[κλίμακα Άπγκαρ]] του νεογέννητου μεταξύ πρώιμης και καθυστερημένης επισκληρίδιου χορήγησης.<ref>{{Cite journal|title=Early versus late initiation of epidural analgesia in labor: Does it increase the risk of cesarean section? A randomized trial|last=Ohel|first5=Luis|last4=Barak|first4=Shlomi|last3=Vaida|first3=Sonia|last2=Gonen|first2=Roni|first=Gonen|url=https://www.ajog.org/article/S0002-9378(05)02444-0/abstract|language=English|doi=10.1016/j.ajog.2005.10.821|issue=3|volume=194|pages=600–605|issn=0002-9378|date=2006-03-01|journal=American Journal of Obstetrics & Gynecology|last5=Gaitini}}</ref> Οι επισκληρίδιες χορηγήσεις μαζί με την επισκληρίδιο χαμηλής δόσης επηρεάζουν την ικανότητα της μητέρας να κινείται κατά τη διάρκεια του τοκετού. Η κίνηση όπως το περπάτημα ή η αλλαγή της θέσης μπορεί να συμβάλει σε λιγότερη δυσφορία κατά τη γέννηση και στη μείωση του κινδύνου των επιπλοκών.<ref>{{Cite web|url=https://www.ingentaconnect.com/content/springer/jpe/2009/00000018/00000003;jsessionid=krljm1so8f6o.x-ic-live-01|title=The Journal of Perinatal Education: Ingenta Connect Table Of Contents|website=www.ingentaconnect.com|accessdate=2021-07-10}}</ref>


== Παραπομπές ==
== Παραπομπές ==

Έκδοση από την 09:09, 10 Ιουλίου 2021

Επισκληρίδιος αναισθησία
Η επισκληρίδιος αναισθησία χορηγείται για την ανακούφιση από τους πόνους του τοκετού.
ΕιδικότηταΑναισθησιολογία
Ταξινόμηση
ICD-903.90
MeSHD000767

Η επισκληρίδιος αναισθησία είναι μία μέθοδος χορήγης φαρμάκων στον επισκληρίδιο χώρο γύρω από το νωτιαίο μυελό για να εμποδίσει τον πόνο σε μια συγκεκριμένη περιοχή του σώματος. Ο στόχος της είναι να παρέχει αναλγησία ή ανακούφιση από τον πόνο, παρά αναισθησία, η οποία οδηγεί σε πλήρη έλλειψη αίσθησης.[1][2][3]

Τα επισκληρίδια φάρμακα μπλοκάρουν τα νευρικά ερεθίσματα από τα κάτω τμήματα της σπονδυλικής στήλης με αποτέλεσμα τη μειωμένη αίσθηση στο κάτω μισό του σώματος. Τα φάρμακα αυτά εμπίπτουν σε μια κατηγορία φαρμάκων που ονομάζονται τοπικά αναισθητικά, όπως η βουπιβακαΐνη, η χλωροπροκαΐνη ή η λιδοκαΐνη. Συχνά χορηγούνται σε συνδυασμό με οπιοειδή ή ναρκωτικά, όπως η φαιντανύλη και η σουφεντανίλη προκειμένου να μειωθεί η απαιτούμενη δόση τοπικού αναισθητικού. Αυτό παράγει ανακούφιση από τον πόνο με ελάχιστη επίδραση. Τα φάρμακα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό με επινεφρίνη, φαιντανύλη, μορφίνη ή κλονιδίνη για την παράταση της επίδρασης της επισκληρίδιου αναισθησίας ή για τη σταθεροποίηση της αρτηριακής πίεσης της μητέρας.[1]

Η μέθοδος αυτή θεωρείται ασφαλής και αποτελεσματική για την ανακούφιση από τον πόνο κατά τη διάρκεια του τοκετού και της χειρουργικής επέμβασης και θεωρείται πιο αποτελεσματική και ασφαλέστερη από τη χορήγηση φαρμάκων για τον πόνο από το στόμα ή μέσω ενδοφλέβιας γραμμής. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη χορήγηση στεροειδών για τη θεραπεία φλεγμονωδών καταστάσεων του νωτιαίου μυελού. Δεν συνιστάται σε άτομα με σοβαρές αιμορραγικές διαταραχές, χαμηλά αιμοπετάλια ή λοιμώξεις κοντά στο σημείο της ένεσης. Σοβαρές επιπλοκές από την επισκληρίδιο χορήγηση είναι σπάνιες, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν προβλήματα που προκύπτουν από ακατάλληλη χορήγηση, καθώς και παρενέργειες των φαρμάκων που χορηγούνται. Οι πιο συχνές επιπλοκές περιλαμβάνουν προβλήματα αιμορραγίας, πονοκεφάλους και ανεπαρκή έλεγχο του πόνου. Η επισκληρίδιος αναισθησία μπορεί επίσης να επηρεάσει την ικανότητα της μητέρας να κινείται κατά τη διάρκεια του τοκετού. Πολύ μεγάλες δόσεις αναισθητικών ή αναλγητικών μπορούν να οδηγήσουν σε αναπνευστική καταστολή.

H επισκληρίδιος ένεση συνήθως χορηγείται στην περιοχή της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, ακριβώς έξω από τη σκληρή μήνιγγα. Η συγκεκριμένη περιοχή χορήγησης καθορίζει τα συγκεκριμένα νεύρα που επηρεάζονται, και έτσι η περιοχή του σώματος από την οποία ο πόνος θα μπλοκαριστεί. Η εισαγωγή ενός επισκληριδίου καθετήρα συνίσταται στο σπείρωμα μιας βελόνας μεταξύ οστών και συνδέσμων για να φθάσει στον επισκληρίδιο χώρο.[4] Μόλις τοποθετηθεί, το φάρμακο μπορεί να χορηγηθεί σε μία ή περισσότερες διακεκομμένες δόσεις ή μπορεί να εγχύεται συνεχώς για μια χρονική περίοδο. Ο επισκληρίδιος καθετήρας συνήθως αφαιρείται μετά το πέρας της επέμβασης και αντικαθίσταται από τη λήψη φαρμάκων από το στόμα.

Τεχνική

Ανατομία

Ο νωτιαίος μυελός καταλήγει στο επίπεδο του πρώτου (Ο1 ή L1) με δεύτερου οσφυϊκού σπονδύλου. Η επισκληρίδιος ένεση χορηγείται λίγο πιο κάτω, στο επίπεδο του τρίτου με τέταρτου οσφυϊκού σπονδύλου.

Η επισκληρίδιος ένεση χορηγείται στον επισκληρίδιο χώρο, έξω από τη σκληρή μήνιγγα. Σε επαφή με την εσωτερική επιφάνεια της σκληρής μήνιγγας βρίσκεται μια άλλη μεμβράνη που ονομάζεται αραχνοειδής μήνιγγα, κάτω από την οποία βρίσκεται ο υπαραχνοειδής χώρος, όπου κυκλοφορεί το εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Σε ενήλικες, ο νωτιαίος μυελός καταλήγει στο επίπεδο του πρώτου (Ο1) με δεύτερου (Ο2) οσφυϊκού σπονδύλου. Κάτω από το νωτιαίο μυελό υπάρχει μια δέσμη νεύρων που είναι γνωστά ως ιππουρίδα. Ως εκ τούτου, οι οσφυϊκές επισκληρίδιες ενέσεις ενέχουν χαμηλό κίνδυνο τραυματισμού του νωτιαίου μυελού. Η εισαγωγή επισκληρίδιας βελόνας περιλαμβάνει το σπείρωμα μιας βελόνας μεταξύ των οστών και συνδέσμων για να φτάσει στον επισκληρίδιο χώρο χωρίς να τρυπήσει το στρώμα αμέσως κάτω από το οποίο βρίσκεται το εγκεφαλονωτιαίο υγρό υπό πίεση.[5]

Εισαγωγή

Η βελόνα Tuohy (16G Portex) και απο δίπλα ο επισκληρίδιος καθετήρας. Γενικά, οι βελόνες που χρησιμοποιούνται στην τοπική αναισθησία διακρίνονται από το σχήμα του άκρου τους.[4]

Η χορήγηση της επισκληρίδιας ένεσης είναι μια διαδικασία που απαιτεί από το άτομο που εκτελεί την εισαγωγή να είναι τεχνικά ικανό προκειμένου να αποφευχθούν επιπλοκές. Η επάρκεια μπορεί να αποκτηθεί χρησιμοποιώντας μπανάνες ή άλλα φρούτα ως πρότυπο.[6][7]

Το άτομο στο οποίο χορηγείται η επισκληρίδιος μπορεί να κάθεται ή να βρίσκεται στο πλάι ή στο στομάχι του. Το επίπεδο της σπονδυλικής στήλης στην οποία τοποθετείται ο καθετήρας εξαρτάται κυρίως από τη θέση της προβλεπόμενης επέμβασης - με βάση τη θέση του πόνου. Το σημείο αναφοράς είναι η λαγόνια ακρολοφία για οσφυϊκές επισκληρίδιες ενέσεις, καθώς αυτό το επίπεδο αντιστοιχεί περίπου στον τέταρτο οσφυϊκό σπόνδυλο, ο οποίος συνήθως είναι πολύ κάτω από την άκρη του νωτιαίου μυελού.[5] Η βελόνα Tuohy, σχεδιασμένη με καμπυλωτή άκρη και πλευρική οπή 90ο για να ανακατευθύνει τον εισαγόμενο καθετήρα κάθετα κατά μήκος του άξονα της σπονδυλικής στήλης, μπορεί να εισαχθεί στη μέση γραμμή, μεταξύ των σπονδύλων. Με βάση τη μέση προσπέλαση, η βελόνα επισκληρίδιου αναισθησίας διαπερνά τον επακάνθιο και τον μεσακάνθιο σύνδεσμο, ο οποίος προκαλεί την αίσθηση της αυξημένης αντίστασης. Η βελόνα διέρχεται από τον ωχρό σύνδεσμο και σταματά στον επισκληρίδιο χώρο.[4][8]

Προσομοίωση της εισαγωγής επισκληρίδιας βελόνας μεταξύ των οσφυϊκών σπονδύλων. Μια σύριγγα συνδέεται με την επισκληρίδιο βελόνα και ο επισκληρίδιος χώρος αναγνωρίζεται από μια τεχνική για την εκτίμηση της απώλειας αντίστασης.

Μαζί με μια ξαφνική απώλεια αντίστασης στην πίεση στο έμβολο της σύριγγας, μπορεί να γίνει αισθητή μια ελαφριά αίσθηση κλικ από τον χειριστή καθώς το άκρο της βελόνας παραβιάζει τον ωχρό σύνδεσμο και εισέρχεται στον επισκληρίδιο χώρο. Εκτός από την τεχνική απώλειας της αντίστασης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεση απεικόνιση της τοποθέτησης. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί με φορητό σαρωτή υπερήχων ή φθοριοσκόπηση (κινούμενες εικόνες ακτίνων Χ).[9] Μετά την τοποθέτηση του άκρου της βελόνας, ένας καθετήρας (σ.σ. μικρός σωλήνας) περνιέται μέσω της βελόνας στον επισκληρίδιο χώρο. Στη συνέχεια, η βελόνα αφαιρείται πάνω από τον καθετήρα. Ο καθετήρας εισάγεται γενικά 4-6 εκ στον επισκληρίδιο χώρο και συνήθως στερεώνεται στο δέρμα με κολλητική ταινία, παρόμοια με μια ενδοφλέβια πεταλούδα.[10]

Χρήση και αφαίρεση

Εάν είναι επιθυμητή μια σύντομης διάρκειας δράση, μπορεί να χορηγηθεί μία δόση φαρμάκου που ονομάζεται δόση bolus (σ.σ. δόση ταχείας έγχυσης). Στη συνέχεια, η δόση bolus μπορεί να επαναληφθεί εάν είναι απαραίτητο υπό τον όρο ότι ο καθετήρας παραμένει στη θέση του. Για παρατεταμένο αποτέλεσμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί συνεχής έγχυση φαρμάκου. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι μια αυτοματοποιημένη διακεκομμένη τεχνική bolus μπορεί να παρέχει καλύτερο έλεγχο του πόνου από μια τεχνική συνεχούς έγχυσης ακόμα και όταν η συνολική ποσότητα που χορηγείται είναι ίδια.[11][12][13] Τέλος, συνήθως οι επιδράσεις της επισκληριδίας ένεσης σημειώνονται κάτω από ένα συγκεκριμένο επίπεδο ή τμήμα του σώματος, που καθορίζεται από τη θέση της ένεσης. Μια ένεση σε υψηλότερο σημείο μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να μην επηρεαστεί η νευρική λειτουργία στα κάτω νεύρα. Για παράδειγμα, μία θωρακική επισκληρίδιος που εκτελείται για χειρουργική επέμβαση άνω κοιλιακής χώρας μπορεί να μην έχει καμία επίδραση στην περιοχή που περιβάλλει τα γεννητικά όργανα ή τα πυελικά όργανα.[14]

Συνδυασμένη ραχιαία-επισκληρίδιος αναισθησία

Για ορισμένες διαδικασίες απαιτούνται τόσο η ταχεία έναρξη μιας ραχιαίας αναισθησίας όσο και τα μετεγχειρητικά αναλγητικά αποτελέσματα της επισκληριδίου αναισθησίας. Αυτή η τεχνική ονομάζεται συνδυασμένη ραχιαία-επισκληρίδιος αναισθησία (CSE). Η ραχιαία αναισθησία μπορεί να χορηγηθεί σε μία θέση, και η επισκληρίδιος σε μια γειτονική θέση. Εναλλακτικά, αφού εντοπιστεί ο επισκληρίδιος χώρος με τη βελόνα Tuohy, μια ραχιαία βελόνα μπορεί να εισαχθεί μέσω της βελόνας Tuohy στον υποαραχνοειδή χώρο.[5] Στη συνέχεια η ραχιαία βελόνα αποσύρεται και ο επισκληρίδιος καθετήρας εισάγεται κανονικά. Αυτή η τεχνική μπορεί να σχετίζεται με ελαφρώς υψηλότερο κίνδυνο τοποθέτησης του καθετήρα στον υποαραχνοειδή χώρο.[15][4]

Χρήση

Ανακούφιση από τον πόνο κατά τη διάρκεια του τοκετού

Επισκληρίδιος αντλία έγχυσης με οπιοειδές (σουφεντανίλη) και αναισθητικό (βουπιβακαΐνη).

Η επισκληρίδιος ένεση χρησιμοποιείται συνήθως για την ανακούφιση του πόνου (αναλγησία) κατά τη διάρκεια του τοκετού.[16] Συνήθως περιλαμβάνει την έγχυση ενός τοπικού αναισθητικού και οπιοειδών.[4] Είναι πιο αποτελεσματική από τη λήψη φαρμάκων από το στόμα ή άλλους κοινούς τρόπους αναλγησίας κατά τον τοκετό.[17] Αφού χορηγηθεί η επισκληρίδιος ένεση, μια γυναίκα μπορεί να μην αισθάνεται πόνο, αλλά μπορεί να αισθανθεί πίεση.[18] Η επισκληρίδιος κλονιδίνη χρησιμοποιείται σπάνια, αλλά έχει μελετηθεί εκτενώς για τη διαχείριση της αναλγησίας κατά τη διάρκεια του τοκετού.[19]

Η επισκληρίδιος αναλγησία θεωρείται ασφαλέστερη και πιο αποτελεσματική μέθοδος ανακούφισης του πόνου σε σύγκριση με την ενδοφλέβια ή από του στόματος αναλγησία. Σε μια συστηματική ανασκόπηση της Cochrane το 2018 όπου συγκρίθηκε η επισκληρίδιος αναλγησία με τα οπιούχα που λαμβάνονταν από το στόμα, ορισμένα πλεονεκτήματα της επισκληρίδιου αναλγησίας περιελάμβαναν καλύτερη αποτελεσματικότητα, λιγότερες περιπτώσεις χρήσης ναλοξόνης σε νεογέννητα και μειωμένο κίνδυνο υπεραερισμού της μητέρας. Ορισμένα μειονεκτήματα της επισκληριδίου περιλάμβαναν την αύξηση του αριθμού των καισαρικών τομών που απαιτούνταν λόγω εμβρυϊκής δυσφορίας, μεγαλύτερη διάρκεια του τοκετού, αυξημένη ανάγκης για ωκυτοκίνη για διέγερση των συστολών της μήτρας, αυξημένο κίνδυνο χαμηλής αρτηριακής πίεσης και μυϊκής αδυναμίας, καθώς και πυρετό. Ωστόσο, η ανασκόπηση δεν βρήκε καμία διαφορά στα συνολικά ποσοστά καισαρικής τομής και καμία ένδειξη αρνητικών επιπτώσεων στο μωρό αμέσως μετά τη γέννα. Επιπλέον, η εμφάνιση μακροχρόνιου πόνου στην πλάτη ήταν αμετάβλητη μετά την επισκληρίδιο χρήση.[17] Οι επιπλοκές της επισκληρίδιου αναλγησίας είναι σπάνιες, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν πονοκεφάλους, ζάλη, δυσκολία στην αναπνοή και επιληπτικές κρίσεις της μητέρας. Το παιδί μπορεί να παρουσιάσει αργό καρδιακό παλμό, μειωμένη ικανότητα ρύθμισης της θερμοκρασίας και πιθανή έκθεση στα φάρμακα που χορηγούνται στη μητέρα.[20]

Τέλος, δεν υπάρχει συνολική διαφορά στα αποτελέσματα με βάση τον χρόνο χορήγησης της επισκληρίδιου στη μητέρα, συγκεκριμένα καμία αλλαγή στο ποσοστό της καισαρικής τομής, τη γέννηση που πρέπει να υποβοηθείται από όργανα, και στη διάρκεια του τοκετού. Δεν υπάρχει επίσης καμία αλλαγή στην κλίμακα Άπγκαρ του νεογέννητου μεταξύ πρώιμης και καθυστερημένης επισκληρίδιου χορήγησης.[21] Οι επισκληρίδιες χορηγήσεις μαζί με την επισκληρίδιο χαμηλής δόσης επηρεάζουν την ικανότητα της μητέρας να κινείται κατά τη διάρκεια του τοκετού. Η κίνηση όπως το περπάτημα ή η αλλαγή της θέσης μπορεί να συμβάλει σε λιγότερη δυσφορία κατά τη γέννηση και στη μείωση του κινδύνου των επιπλοκών.[22]

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 «What is an Epidural». American Pregnancy Association (στα Αγγλικά). 26 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2021. 
  2. ↑ Avila-Hernandez, Adrian N.· Singh, Paramvir (2021). StatPearls. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing. 
  3. ↑ «Epidural». nhs.uk (στα Αγγλικά). 23 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2021. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Τσαούση, Γεωργία. «Περιοχική αναισθησία» (PDF). Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2021. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Schneider, Byron; Zheng, Patricia; Mattie, Ryan; Kennedy, David J. (2016-08-02). «Safety of epidural steroid injections». Expert Opinion on Drug Safety 15 (8): 1031–1039. doi:10.1080/14740338.2016.1184246. ISSN 1474-0338. PMID 27148630. https://doi.org/10.1080/14740338.2016.1184246. 
  6. ↑ Raj, Diana; Williamson, Roy M.; Young, David; Russell, Douglas (2013-07). «A simple epidural simulator: A blinded study assessing the ‘feel’ of loss of resistance in four fruits» (στα αγγλικά). European Journal of Anaesthesiology | EJA 30 (7): 405–408. doi:10.1097/EJA.0b013e328361409c. ISSN 0265-0215. https://journals.lww.com/ejanaesthesiology/Fulltext/2013/07000/A_simple_epidural_simulator__A_blinded_study.6.aspx. 
  7. ↑ «A Greengrocer's Model of the Epidural Space». Anesthesiology 70 (2): 368–369. 1989-02-01. doi:10.1097/00000542-198902000-00038. ISSN 0003-3022. https://doi.org/10.1097/00000542-198902000-00038. 
  8. ↑ Nagel, Sean J.; Reddy, Chandan G.; Frizon, Leonardo A.; Holland, Marshall T.; Machado, Andre G.; Gillies, George T.; Howard, Matthew A. (2018). «Intrathecal Therapeutics: Device Design, Access Methods, and Complication Mitigation» (στα αγγλικά). Neuromodulation: Technology at the Neural Interface 21 (7): 625–640. doi:10.1111/ner.12693. ISSN 1525-1403. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/ner.12693. 
  9. ↑ Rapp, Hans-Jürgen; Folger, A.; Grau, T. (2005-08). «Ultrasound-Guided Epidural Catheter Insertion in Children» (στα αγγλικά). Anesthesia & Analgesia 101 (2): 333–339. doi:10.1213/01.ANE.0000156579.11254.D1. ISSN 0003-2999. https://journals.lww.com/anesthesia-analgesia/Fulltext/2005/08000/Ultrasound_Guided_Epidural_Catheter_Insertion_in.8.aspx. 
  10. ↑ Beilin, Yaakov; Bernstein, Howard H.; Zucker-Pinchoff, Barbara (1995-08). «The Optimal Distance That a Multiorifice Epidural Catheter Should Be Threaded into the Epidural Space» (στα αγγλικά). Anesthesia & Analgesia 81 (2): 301–304. ISSN 0003-2999. https://journals.lww.com/anesthesia-analgesia/Fulltext/1995/08000/The_Optimal_Distance_That_a_Multiorifice_Epidural.16.aspx. 
  11. ↑ Lim, Y.; Sia, A. T. H.; Ocampo, C. (2005-10-01). «Automated regular boluses for epidural analgesia: a comparison with continuous infusion» (στα English). International Journal of Obstetric Anesthesia 14 (4): 305–309. doi:10.1016/j.ijoa.2005.05.004. ISSN 0959-289X. PMID 16154735. https://www.obstetanesthesia.com/article/S0959-289X(05)00065-8/abstract. 
  12. ↑ Wong, Cynthia A.; Ratliff, John T.; Sullivan, John T.; Scavone, Barbara M.; Toledo, Paloma; McCarthy, Robert J. (2006-03). «A Randomized Comparison of Programmed Intermittent Epidural Bolus with Continuous Epidural Infusion for Labor Analgesia» (στα αγγλικά). Anesthesia & Analgesia 102 (3): 904–909. doi:10.1213/01.ane.0000197778.57615.1a. ISSN 0003-2999. https://journals.lww.com/anesthesia-analgesia/Fulltext/2006/03000/A_Randomized_Comparison_of_Programmed_Intermittent.40.aspx. 
  13. ↑ Sia, Alex T.; Lim, Yvonne; Ocampo, Cecilia (2007-03). «A Comparison of a Basal Infusion with Automated Mandatory Boluses in Parturient-Controlled Epidural Analgesia During Labor» (στα αγγλικά). Anesthesia & Analgesia 104 (3): 673–678. doi:10.1213/01.ane.0000253236.89376.60. ISSN 0003-2999. https://journals.lww.com/anesthesia-analgesia/Fulltext/2007/03000/A_Comparison_of_a_Basal_Infusion_with_Automated.45.aspx. 
  14. ↑ Basse, Linda; Werner, Mads; Kehlet, Henrik (2000-09-01). «Is Urinary Drainage Necessary During Continuous Epidural Analgesia After Colonic Resection?» (στα αγγλικά). Regional Anesthesia & Pain Medicine 25 (5): 498–501. doi:10.1053/rapm.2000.9537. ISSN 1098-7339. PMID 11009235. https://rapm.bmj.com/content/25/5/498. 
  15. ↑ Simmons, Scott W; Dennis, Alicia T; Cyna, Allan M; Richardson, Matthew G; Bright, Matthew R (2019-10-10). «Combined spinal-epidural versus spinal anaesthesia for caesarean section». Cochrane Database of Systematic Reviews. doi:10.1002/14651858.cd008100.pub2. ISSN 1465-1858. PMID 31600820. PMC PMC6786885. https://www.cochranelibrary.com/doi/10.1002/14651858.CD008100.pub2. 
  16. ↑ Schrock, Steven D.; Harraway-Smith, Carolyn (2012-03-01). «Labor analgesia». American Family Physician 85 (5): 447–454. ISSN 1532-0650. PMID 22534222. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22534222/. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «Europe PMC». europepmc.org. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2021. 
  18. ↑ Buckley, Sarah (24 Ιανουαρίου 2014). «Epidurals: risks and concerns for mother and baby». Dr Sarah Buckley (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2021. 
  19. ↑ Patel, Sanjay S.; Dunn, Christopher J.; Bryson, Harriet M. (1996-12-01). «Epidural Clonidine» (στα αγγλικά). CNS Drugs 6 (6): 474–497. doi:10.2165/00023210-199606060-00007. ISSN 1179-1934. https://doi.org/10.2165/00023210-199606060-00007. 
  20. ↑ «Anesthesia | New Harvard Guide to Women's Health, The - Credo Reference». search.credoreference.com. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2021. 
  21. ↑ Ohel, Gonen; Gonen, Roni; Vaida, Sonia; Barak, Shlomi; Gaitini, Luis (2006-03-01). «Early versus late initiation of epidural analgesia in labor: Does it increase the risk of cesarean section? A randomized trial» (στα English). American Journal of Obstetrics & Gynecology 194 (3): 600–605. doi:10.1016/j.ajog.2005.10.821. ISSN 0002-9378. https://www.ajog.org/article/S0002-9378(05)02444-0/abstract. 
  22. ↑ «The Journal of Perinatal Education: Ingenta Connect Table Of Contents». www.ingentaconnect.com. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2021. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Επισκληρίδιος_αναισθησία&oldid=8937526"