Υποβάθμιση του περιβάλλοντος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Επόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
δημιουργία λήμματος
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 09:49, 10 Ιουνίου 2021

Ογδόντα και πλέον χρόνια μετά την εγκατάλειψη των ορυχείων Wallaroo (Kadina, Νότια Αυστραλία), τα βρύα παραμένουν η μόνη βλάστηση σε ορισμένα σημεία του εδάφους.

Η υποβάθμιση του περιβάλλοντος ορίζεται ως οποιαδήποτε αλλαγή ή διαταραχή στο περιβάλλον που θεωρείται επιβλαβής ή ανεπιθύμητη. Πραγματοποιείται μέσω της εξάντλησης των πόρων, όπως η ποιότητα του αέρα, του νερού και του εδάφους, η καταστροφή των οικοσυστημάτων, η καταστροφή των ενδιαιτημάτων, η εξαφάνιση της άγριας ζωής, και η ρύπανση.[1]

Η υποβάθμιση του περιβάλλοντος είναι μία από τις δέκα απειλές που έχουν καταγραφεί στο Πλαίσιο Υψηλού Επιπέδου για τις Απειλές, Προκλήσεις και Αλλαγές των Ηνωμένων Εθνών. Η Διεθνής Στρατηγική των ΗΕ για τη Μείωση της Καταστροφής ορίζει την υποβάθμιση του περιβάλλοντος ως τη "μείωση της ικανότητας του περιβάλλοντος να επιτυγχάνει κοινωνικούς και οικολογικούς στόχους και ανάγκες".[2]

Η υποβάθμιση του περιβάλλοντος έρχεται σε πολλές μορφές. Όταν τα φυσικά ενδιαιτήματα καταστρέφονται ή οι φυσικοί πόροι εξαντλούνται, το περιβάλλον υποβαθμίζεται. Οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος περιλαμβάνουν την προστασία του περιβάλλοντος και τη διαχείριση των περιβαλλοντικών πόρων.[3]

Απώλεια της βιοποικιλότητας

Αποδάσωση στην πολιτεία Maranhão Βραζιλίας, το 2016.
Παράνομη αποδάσωση για δημιουργία φυτείας φοινικέλαιου.

Mε βάση τις επιστημονικές παρατηρήσεις, η ανθρώπινη δραστηριότητα προκαλεί μια έκτη κατά σειρά μαζική εξαφάνιση των ειδών.[4] Η απώλεια της βιοποικιλότητας οφείλεται κυρίως στη συνεχή αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού και στην κατάχρηση των φυσικών πόρων από τον άνθρωπο.[5][6] To 2020, μια έκθεση της WWF διαπίστωσε ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα, ιδίως η υπερκατανάλωση, η αύξηση του πληθυσμού και η εντατική καλλιέργεια, έχουν καταστρέψει το 68% των σπονδυλωτών από το 1970.[7] Η Παγκόσμια Έκθεση Αξιολόγησης της Βιοποικιλότητας και των Οικοσυστημάτων, που δημοσιεύθηκε από το IPBES των Ηνωμένων Εθνών το 2019, επισημαίνει ότι περίπου το ένα εκατομμύριο των ειδών φυτών και ζώων αντιμετωπίζουν εξαφάνιση από ανθρωπογενείς αιτίες, όπως η επέκταση της χρήσης της γης για εντατική καλλιέργεια και εκτροφή ζώων, και υπεραλίευση.[8][9][10]

Από το ξεκίνημα χρήσης της γεωργίας από τον άνθρωπο πριν από 11.000 χρόνια, έχει αλλάξει περίπου το 70% της επιφάνειας της γης, με την παγκόσμια βιομάζα της βλάστησης να μειώνεται κατά το ήμισυ, και η μείωση της βιοποικιλότητας για τις χερσαίες κοινότητες ζώων να είναι μεγαλύτερη από 20% κατά μέσο όρο.[11] Μια μελέτη του 2021 αναφέρει ότι μόλις το 3% της επιφάνειας της Γης είναι οικολογικά ανέπαφη, δηλαδή περιλαμβάνει περιοχές με υγιείς πληθυσμούς εγγενών ζώων και λίγη έως καμία ανθρώπινη παρέμβαση. Πολλά από αυτά τα άθικτα οικοσυστήματα βρίσκονται σε περιοχές που κατοικούνται από αυτόχθονες πληθυσμούς.[12][13]

Οι επιπτώσεις που μπορούν να έχουν αυτές οι απώλειες στην ανθρώπινη διαβίωση και την ευημερία έχουν προκαλέσει σοβαρές ανησυχίες. Με βάση την έκθεση που δημοσιεύθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη το 2019 για την κατάσταση της βιοποικιλότητας στον κόσμο για τα τρόφιμα και τη γεωργία, "υπάρχουν αναφορές από τις χώρες ότι πολλά είδη που συμβάλλουν σε ζωτικές υπηρεσίες των οικοσυστημάτων, όπως οι επικονιαστές, οι φυσικοί εχθροί των παρασίτων, οι οργανισμοί του εδάφους και κάποια είδη της άγριας πανίδας, έχουν ελαττωθεί ως αποτέλεσμα της καταστροφής και της υποβάθμισης των οικοτόπων, της υπερεκμετάλλευσης, της ρύπανσης και άλλων απειλών". "Τα βασικά οικοσυστήματα που παρέχουν υπηρεσίες απαραίτητες για την τροφή και τη γεωργία, όπως ο ανεφοδιασμός του πόσιμου νερού, η προστασία από τους κινδύνους και η παροχή οικοτόπων, για είδη όπως ψάρια και επικονιαστές, μειώνονται".[3]

Παραπομπές

  1. ↑ Johnson, D. L.; Ambrose, S. H.; Bassett, T. J.; Bowen, M. L.; Crummey, D. E.; Isaacson, J. S.; Johnson, D. N.; Lamb, P. και άλλοι. (1997). «Meanings of Environmental Terms» (στα αγγλικά). Journal of Environmental Quality 26 (3): 581–589. doi:10.2134/jeq1997.00472425002600030002x. ISSN 1537-2537. https://acsess.onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.2134/jeq1997.00472425002600030002x. 
  2. ↑ «Information Note: A short report of the UN/ISDR secretariat» (PDF). unisdr.org. 2007. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «The state of the world's biodiversity for food and agriculture» (PDF). fao.org. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021. 
  4. ↑ Ripple, William J.; Wolf, Christopher; Newsome, Thomas M.; Galetti, Mauro; Alamgir, Mohammed; Crist, Eileen; Mahmoud, Mahmoud I.; Laurance, William F. και άλλοι. (2017-12-01). «World Scientists’ Warning to Humanity: A Second Notice». BioScience 67 (12): 1026–1028. doi:10.1093/biosci/bix125. ISSN 0006-3568. https://doi.org/10.1093/biosci/bix125. 
  5. ↑ Pimm, S. L.; Jenkins, C. N.; Abell, R.; Brooks, T. M.; Gittleman, J. L.; Joppa, L. N.; Raven, P. H.; Roberts, C. M. και άλλοι. (2014-05-30). «The biodiversity of species and their rates of extinction, distribution, and protection» (στα αγγλικά). Science 344 (6187). doi:10.1126/science.1246752. ISSN 0036-8075. PMID 24876501. https://science.sciencemag.org/content/344/6187/1246752. 
  6. ↑ Ceballos, Gerardo; Ehrlich, Paul R.; Dirzo, Rodolfo (2017-07-25). «Biological annihilation via the ongoing sixth mass extinction signaled by vertebrate population losses and declines» (στα αγγλικά). Proceedings of the National Academy of Sciences 114 (30): E6089–E6096. doi:10.1073/pnas.1704949114. ISSN 0027-8424. PMID 28696295. https://www.pnas.org/content/114/30/E6089. 
  7. ↑ «Humans exploiting and destroying nature on unprecedented scale – report». the Guardian (στα Αγγλικά). 9 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021. 
  8. ↑ Plumer, Brad (2019-05-06). «Humans Are Speeding Extinction and Altering the Natural World at an ‘Unprecedented’ Pace» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2019/05/06/climate/biodiversity-extinction-united-nations.html. Ανακτήθηκε στις 2021-06-10. 
  9. ↑ Vidal, John (15 Μαρτίου 2019). «We Face A Crisis Bigger Than Climate Change, But We're Not Talking About It». HuffPost (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021. 
  10. ↑ «Human society under urgent threat from loss of Earth's natural life». the Guardian (στα Αγγλικά). 6 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021. 
  11. ↑ Bradshaw, Corey J. A.; Ehrlich, Paul R.; Beattie, Andrew; Ceballos, Gerardo; Crist, Eileen; Diamond, Joan; Dirzo, Rodolfo; Ehrlich, Anne H. και άλλοι. (2021). «Underestimating the Challenges of Avoiding a Ghastly Future» (στα English). Frontiers in Conservation Science 1. doi:10.3389/fcosc.2020.615419. ISSN 2673-611X. https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fcosc.2020.615419/full. 
  12. ↑ «Just 3% of world's ecosystems remain intact, study suggests». the Guardian (στα Αγγλικά). 15 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021. 
  13. ↑ Plumptre, Andrew J.; Baisero, Daniele; Belote, R. Travis; Vázquez-Domínguez, Ella; Faurby, Soren; Jȩdrzejewski, Włodzimierz; Kiara, Henry; Kühl, Hjalmar και άλλοι. (2021). «Where Might We Find Ecologically Intact Communities?» (στα English). Frontiers in Forests and Global Change 4. doi:10.3389/ffgc.2021.626635. ISSN 2624-893X. https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/ffgc.2021.626635/full. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Υποβάθμιση_του_περιβάλλοντος&oldid=8890569"