Αντικαταθλιπτικό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Τα αντικαταθλιπτικά είναι [[φάρμακα]] που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής και άλλων [[Ψυχική ασθένεια|ψυχικών διαταραχών]], συμπεριλαμβανομένων μερικών [[Άγχος|αγχωδών διαταραχών]], ορισμένων χρόνιων παθήσεων του πόνου και για την αντιμετώπιση ορισμένων [[Εθισμός|εθισμών]]. Τυπικές παρενέργειες των αντικαταθλιπτικών περιλαμβάνουν [[ξηροστομία]], αύξηση σωματικού βάρους, απώλεια [[λίμπιντο]], [[ανηδονία]], συναισθηματική άμβλυνση και σε μερικές περιπτώσεις [[στυτική δυσλειτουργία]]. Οι περισσότεροι τύποι αντικαταθλιπτικών φαρμάκων είναι συνήθως ασφαλείς, αλλά μπορεί να προκαλέσουν αυξημένες σκέψεις [[Αυτοκτονία|αυτοκτονίας]] όταν λαμβάνονται από παιδιά, εφήβους και νεαρούς ενήλικες. Ένα σύνδρομο μετά τη διακοπή (discontinuation syndrome) μπορεί να συμβεί μετά τη διακοπή οποιουδήποτε αντικαταθλιπτικού που μοιάζει με υποτροπιάζουσα κατάθλιψη. Η συζήτηση στην ιατρική κοινότητα επικεντρώνεται στο κατά πόσον τα παρατηρούμενα αποτελέσματα σε ασθενείς μπορούν να αποδοθούν στο φαινόμενο του [[Εικονικό φάρμακο|εικονικού φαρμάκου]] (placebo). |
Τα αντικαταθλιπτικά είναι [[φάρμακα]] που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής και άλλων [[Ψυχική ασθένεια|ψυχικών διαταραχών]], συμπεριλαμβανομένων μερικών [[Άγχος|αγχωδών διαταραχών]], ορισμένων χρόνιων παθήσεων του πόνου και για την αντιμετώπιση ορισμένων [[Εθισμός|εθισμών]]. Τυπικές παρενέργειες των αντικαταθλιπτικών περιλαμβάνουν [[ξηροστομία]], αύξηση σωματικού βάρους, απώλεια [[λίμπιντο]], [[ανηδονία]], συναισθηματική άμβλυνση και σε μερικές περιπτώσεις [[στυτική δυσλειτουργία]] <ref name=Bahrick>{{cite journal |doi=10.2174/1874350100801010042 |title=Persistence of Sexual Dysfunction Side Effects after Discontinuation of Antidepressant Medications: Emerging Evidence |journal=The Open Psychology Journal |volume=1 |pages=42–50 |year=2008 |last1=Bahrick |first1=Audrey S. | name-list-format = vanc }}</ref><ref>{{cite journal | vauthors = Taylor MJ, Rudkin L, Bullemor-Day P, Lubin J, Chukwujekwu C, Hawton K | title = Strategies for managing sexual dysfunction induced by antidepressant medication | journal = The Cochrane Database of Systematic Reviews | volume = 5 | issue = 5 | pages = CD003382 | date = May 2013 | pmid = 23728643 | doi = 10.1002/14651858.CD003382.pub3 }}</ref><ref>{{cite journal | vauthors = Kennedy SH, Rizvi S | title = Sexual dysfunction, depression, and the impact of antidepressants | journal = Journal of Clinical Psychopharmacology | volume = 29 | issue = 2 | pages = 157–64 | date = April 2009 | pmid = 19512977 | doi = 10.1097/jcp.0b013e31819c76e9 }}</ref>. Οι περισσότεροι τύποι αντικαταθλιπτικών φαρμάκων είναι συνήθως ασφαλείς, αλλά μπορεί να προκαλέσουν αυξημένες σκέψεις [[Αυτοκτονία|αυτοκτονίας]] όταν λαμβάνονται από παιδιά, εφήβους και νεαρούς ενήλικες. Ένα σύνδρομο μετά τη διακοπή (discontinuation syndrome) μπορεί να συμβεί μετά τη διακοπή οποιουδήποτε αντικαταθλιπτικού που μοιάζει με υποτροπιάζουσα κατάθλιψη. Η συζήτηση στην ιατρική κοινότητα επικεντρώνεται στο κατά πόσον τα παρατηρούμενα αποτελέσματα σε ασθενείς μπορούν να αποδοθούν στο φαινόμενο του [[Εικονικό φάρμακο|εικονικού φαρμάκου]] (placebo). |
||
==Παραπομπές== |
|||
<references /> |
|||
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Antidepressant}} |
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Antidepressant}} |
||
Έκδοση από την 11:56, 29 Μαΐου 2019
Τα αντικαταθλιπτικά είναι φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής και άλλων ψυχικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένων μερικών αγχωδών διαταραχών, ορισμένων χρόνιων παθήσεων του πόνου και για την αντιμετώπιση ορισμένων εθισμών. Τυπικές παρενέργειες των αντικαταθλιπτικών περιλαμβάνουν ξηροστομία, αύξηση σωματικού βάρους, απώλεια λίμπιντο, ανηδονία, συναισθηματική άμβλυνση και σε μερικές περιπτώσεις στυτική δυσλειτουργία [1][2][3]. Οι περισσότεροι τύποι αντικαταθλιπτικών φαρμάκων είναι συνήθως ασφαλείς, αλλά μπορεί να προκαλέσουν αυξημένες σκέψεις αυτοκτονίας όταν λαμβάνονται από παιδιά, εφήβους και νεαρούς ενήλικες. Ένα σύνδρομο μετά τη διακοπή (discontinuation syndrome) μπορεί να συμβεί μετά τη διακοπή οποιουδήποτε αντικαταθλιπτικού που μοιάζει με υποτροπιάζουσα κατάθλιψη. Η συζήτηση στην ιατρική κοινότητα επικεντρώνεται στο κατά πόσον τα παρατηρούμενα αποτελέσματα σε ασθενείς μπορούν να αποδοθούν στο φαινόμενο του εικονικού φαρμάκου (placebo).
Παραπομπές
- ↑ Bahrick, Audrey S. (2008). «Persistence of Sexual Dysfunction Side Effects after Discontinuation of Antidepressant Medications: Emerging Evidence». The Open Psychology Journal 1: 42–50. doi:.
- ↑ «Strategies for managing sexual dysfunction induced by antidepressant medication». The Cochrane Database of Systematic Reviews 5 (5): CD003382. May 2013. doi:. PMID 23728643.
- ↑ «Sexual dysfunction, depression, and the impact of antidepressants». Journal of Clinical Psychopharmacology 29 (2): 157–64. April 2009. doi:. PMID 19512977.
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Antidepressant της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |