Σκοτεινή ενέργεια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 19:44, 20 Ιουλίου 2013

Δεν πρέπει να συγχέεται με τη Σκοτεινή Ροή , το Σκοτεινό Υγρό, ή τη Σκοτεινή ΄Υλη

Στη φυσική κοσμολογία και αστρονομία, η σκοτεινή ενέργεια είναι ένα υποθετικό είδος ενέργειας που εκτείνεται σε όλο το διάστημα και τείνει να επιταχύνει τη διαστολή του σύμπαντος. Η σκοτεινή ενέργεια είναι η πιο αποδεκτή υπόθεση για να εξηγήσει παρατηρήσεις από το 1990 και μετά που δείχνουν ότι το σύμπαν διαστέλλεται με επιταχυνόμενο ρυθμό. Σύμφωνα με την ομάδα της αποστολής Planck, και βασιζόμενοι στο Καθιερωμένο Πρότυπο της κοσμολογίας, η συνολική μάζα-ενέργεια του σύμπαντος περιέχει 4.9% συνήθη ύλη, 26.8% σκοτεινή ύλη και 68.3% σκοτεινή ενέργεια. .^[1]^[2]^[3]

Δύο προτεινόμενες μορφές για τη σκοτεινή ενέργεια είναι: η κοσμολογική σταθερά, μία σταθερή πυκνότητα ενέργειας που γεμίζει το χώρο ομογενώς [,^[4] και βαθμωτά πεδία όπως η πεμπτουσία ή moduli, δυναμικές ποσότητες με πυκνότητα ενέργειας που μπορεί να μεταβάλλεται στο χρόνο και στο χώρο. Οι συνεισφορές από τα βαθμωτά πεδία που είναι σταθερές στο χώρο συνήθως επίσης συμπεριλαμβάνονται στην κοσμολογική σταθερά. Η κοσμολογική σταθερά είναι φυσικώς ισοδύναμη με την ενέργεια κενού. Βαθμωτά πεδία που αλλάζουν στο χώρο μπορεί να είναι δύσκολο να διαχωριστούν από μια κοσμολογική σταθερά επειδή η αλλαγή μπορεί να είναι εξαιρετικά αργή.

Μετρήσεις υψηλής ακρίβειας της διαστολής του σύμπαντος απαιτούνται για την κατανόηση του πως ο ρυθμός διαστολής αλλάζει με το χρόνο. Στη γενική σχετικότητα, η εξέλιξη του ρυθμού διαστολής παραμετροποιείται από την κοσμολογική καταστατική εξίσωση (η σχέση ανάμεσα σε θερμοκρασία, πίεση, και συνδυασμένες ύλη, ενέργεια, και πυκνότητα ενέργειας κενού για οποιαδήποτε περιοχή του χώρου). Η μέτρηση της καταστατικής εξίσωσης για τη σκοτεινή ενέργεια είναι μία από τις μεγαλύτερες προσπάθειες στην παρατηρησιακή κοσμολογία σήμερα.

Προσθέτοντας την κοσμολογική σταθερά στο καθιερωμένο μοντέλο της κοσμολογίας FLRW metric οδηγεί στο μοντέλο Lambda-CDM model, το οποίο έχει αναφερθεί σαν "καθιερωμένο πρότυπο" της κοσμολογίας εξαιτίας της ακριβούς συμφωνίας με τις παρατηρήσεις. Η σκοτεινή ενέργεια έχει χρησιμοποιηθεί σαν κρίσιμο συστατικό σε μια πρόσφατη προσπάθεια για την ανάπτυξη ςνός κυκλικού μοντέλου του σύμπαντος.[6]

References

↑ Ade, P. A. R.; Aghanim, N.; Armitage-Caplan, C.; et al. (Planck Collaboration) (22 March 2013). «Planck 2013 results. I. Overview of products and scientific results – Table 9.». Astronomy and Astrophysics (submitted). http://arxiv.org/pdf/1303.5062v1.pdf.
↑ Ade, P. A. R.; Aghanim, N.; Armitage-Caplan, C.; et al. (Planck Collaboration) (31 March 2013). «Planck 2013 Results Papers». Astronomy and Astrophysics (submitted). http://www.sciops.esa.int/index.php?project=PLANCK&page=Planck_Published_Papers.
↑ «First Planck results: the Universe is still weird and interesting».
↑ Carroll, Sean (2001). «The cosmological constant». Living Reviews in Relativity 4. http://relativity.livingreviews.org/Articles/lrr-2001-1/index.html. Ανακτήθηκε στις 2006-09-28.

[planck_overview-1] Ade, P. A. R.; Aghanim, N.; Armitage-Caplan, C.; et al. (Planck Collaboration) (22 March 2013). «Planck 2013 results. I. Overview of products and scientific results – Table 9.». Astronomy and Astrophysics (submitted). http://arxiv.org/pdf/1303.5062v1.pdf.

[planck_overview2-2] Ade, P. A. R.; Aghanim, N.; Armitage-Caplan, C.; et al. (Planck Collaboration) (31 March 2013). «Planck 2013 Results Papers». Astronomy and Astrophysics (submitted). http://www.sciops.esa.int/index.php?project=PLANCK&page=Planck_Published_Papers.

[wmap7parameters-3] «First Planck results: the Universe is still weird and interesting».

[carroll-4] Carroll, Sean (2001). «The cosmological constant». Living Reviews in Relativity 4. http://relativity.livingreviews.org/Articles/lrr-2001-1/index.html. Ανακτήθηκε στις 2006-09-28.

[1]

[2]

[3]

[4]

Έκδοση από την 19:42, 20 Ιουλίου 2013 επεξεργασία 77.49.9.248 (συζήτηση) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας ← Προηγούμενη διαφορά		Έκδοση από την 19:44, 20 Ιουλίου 2013 επεξεργασία αναίρεση 77.49.9.248 (συζήτηση) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Επόμενη διαφορά →
Γραμμή 5:		Γραμμή 5:


	Δύο προτεινόμενες μορφές για τη σκοτεινή ενέργεια είναι: η κοσμολογική σταθερά, μία σταθερή πυκνότητα ενέργειας που γεμίζει το χώρο ομογενώς,[5] και βαθμωτά πεδία όπως η [[ πεμπτουσία]] ή [[moduli]], δυναμικές ποσότητες με πυκνότητα ενέργειας που μπορεί να μεταβάλλεται στο χρόνο και στο χώρο. Οι συνεισφορές από τα βαθμωτά πεδία που είναι σταθερές στο χώρο συνήθως επίσης συμπεριλαμβάνονται στην κοσμολογική σταθερά. Η κοσμολογική σταθερά είναι φυσικώς ισοδύναμη με την ενέργεια κενού. Βαθμωτά πεδία που αλλάζουν στο χώρο μπορεί να είναι δύσκολο να διαχωριστούν από μια κοσμολογική σταθερά επειδή η αλλαγή μπορεί να είναι εξαιρετικά αργή.		Δύο προτεινόμενες μορφές για τη σκοτεινή ενέργεια είναι: η κοσμολογική σταθερά, μία σταθερή πυκνότητα ενέργειας που γεμίζει το χώρο ομογενώς [,<ref name="carroll">{{cite journal\|author=[[Sean M. Carroll\|Carroll, Sean ]]\|year=2001\|url=http://relativity.livingreviews.org/Articles/lrr-2001-1/index.html\|title=The cosmological constant\|journal=Living Reviews in Relativity\|volume=4\|accessdate=2006-09-28}}</ref> και βαθμωτά πεδία όπως η [[ πεμπτουσία]] ή [[moduli]], δυναμικές ποσότητες με πυκνότητα ενέργειας που μπορεί να μεταβάλλεται στο χρόνο και στο χώρο. Οι συνεισφορές από τα βαθμωτά πεδία που είναι σταθερές στο χώρο συνήθως επίσης συμπεριλαμβάνονται στην κοσμολογική σταθερά. Η κοσμολογική σταθερά είναι φυσικώς ισοδύναμη με την ενέργεια κενού. Βαθμωτά πεδία που αλλάζουν στο χώρο μπορεί να είναι δύσκολο να διαχωριστούν από μια κοσμολογική σταθερά επειδή η αλλαγή μπορεί να είναι εξαιρετικά αργή.

	Μετρήσεις υψηλής ακρίβειας της διαστολής του σύμπαντος απαιτούνται για την κατανόηση του πως ο ρυθμός διαστολής αλλάζει με το χρόνο. Στη γενική σχετικότητα, η εξέλιξη του ρυθμού διαστολής παραμετροποιείται από την κοσμολογική καταστατική εξίσωση (η σχέση ανάμεσα σε θερμοκρασία, πίεση, και συνδυασμένες ύλη, ενέργεια, και πυκνότητα ενέργειας κενού για οποιαδήποτε περιοχή του χώρου). Η μέτρηση της καταστατικής εξίσωσης για τη σκοτεινή ενέργεια είναι μία από τις μεγαλύτερες προσπάθειες στην παρατηρησιακή κοσμολογία σήμερα.		Μετρήσεις υψηλής ακρίβειας της διαστολής του σύμπαντος απαιτούνται για την κατανόηση του πως ο ρυθμός διαστολής αλλάζει με το χρόνο. Στη γενική σχετικότητα, η εξέλιξη του ρυθμού διαστολής παραμετροποιείται από την κοσμολογική καταστατική εξίσωση (η σχέση ανάμεσα σε θερμοκρασία, πίεση, και συνδυασμένες ύλη, ενέργεια, και πυκνότητα ενέργειας κενού για οποιαδήποτε περιοχή του χώρου). Η μέτρηση της καταστατικής εξίσωσης για τη σκοτεινή ενέργεια είναι μία από τις μεγαλύτερες προσπάθειες στην παρατηρησιακή κοσμολογία σήμερα.