Χάγκεν Κλάινερτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ +εικόνα
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτα: μεγάλη προσθήκη
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Hagmich.jpg|thumb|200px|Ο Χάγκεν Κλάινερτ]]
[[Αρχείο:Hagmich.jpg|thumb|200px|Ο Χάγκεν Κλάινερτ]]

O '''Χάγκεν Κλάινερτ''' (''Hagen Kleinert'') είναι [[γερμανία|Γερμανός]] καθηγητής [[θεωρητική φυσική|Θεωρητικής Φυσικής]] στο [[Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου]]. Το 2008 τού απονεμήθηκε το [[βραβείο Max Born]] με μετάλλιο. Η συνεισφορά του προς τιμήν της μνήμης του [[Λεβ Λαντάου]] (Lew Dawidowitsch Landau) βραβεύτηκε το 2008 με το μετάλλιο Majorana του περιοδικού θεωρητικής φυσικής Electronic Journal of Theoretical Physics.
Ο '''Χάγκεν Κλάινερτ''' γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1941 στο Φέστενμπεργκ, στην Γερμανία, (τώρα [[Twardogóra]], Πολωνία). Είναι καθηγητής [[Θεωρητικής Φυσικής]] στο [[Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου]], [[Γερμανίας]] (από το 1968),
Ο Κλάινερτ σπούδασε από το 1960 έως το 1963 φυσική στο Πολυτεχνείο του [[Αννόβερο|Αννοβέρου]] και στη συνέχεια σε διάφορα Πανεπιστήμια στις [[ΗΠΑ|Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής]]. Το [[1967]] αναγορεύτηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου του [[Κολοράντο]] (University of Colorado at Boulder), όπου, μεταξύ άλλων, σπούδασε υπό την εποπτεία του [[Τζορτζ Γκάμοφ]] (George Gamow), ενός από τους θεμελιωτές της θεωρίας της Μεγάλης Έκρηξης (Big Bang).
[http://users.physik.fu-berlin.de/~kleinert/BITMAPS/Kleinert_with_Academic_Senate_of_West_University_of_Timisoara.jpg επίτιμος διδάκτωρ] στο
Από το [[1969]] είναι τακτικός καθηγητής του Ελευθέρου Πανεπιστημίου του [[Βερολίνο|Βερολίνου]].
[[West University of Timişoara|Δυτικό Πανεπιστήμιο της Τιμισοάρας]] ,[[Timişoara]], [http://users.physik.fu-berlin.de/~kleinert/news/drhc1a.jpg και]
στο
[http://www.4icu.org/reviews/3122.htm Κιργκιζικό-Ρωσικό Σλαβικό Πανεπιστήμιο], ([[Bishkek]]).
Είναι επίσης
[http://users.physik.fu-berlin.de/~kleinert/BITMAPS/akademieru.jpg επίτιμο μέλος]
[http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/news/academycreative.html Russian Academy of Creative Endeavors]. Για τις συνεισφορές στην φυσική στοιχειωδών σωματιδίων και στερεάς κατάστασης [http://www.iop.org/activity/awards/International_Bilateral_Awards/The_Max_Born_Medal_and_Prize/Born_medal_winners/page_29137.html απονεμήθηκε] το 2008 το [[Max Born prize|βραβείο Μαξ Μπορν]] με [http://www.dpg-physik.de/dpg/preise/preistraeger/max-born-preis.pdf μετάλλιο].
Με την συνεισφορά του <ref>
{{cite journal
| title = From Landau's Order Parameter to Modern Disorder Fields
| author = Kleinert H.
| journal = In "Lev Davidovich Landau and his Impact on Contemporary Theoretical Physics", publ. in
"Horizons in World Physics")
| volume = 264
| year = 2009
| doi =
| url = http://users.physik.fu-berlin.de/~kleinert/373/373.pdf}}</ref> στην [https://www.novapublishers.com/catalog/product_info.php?products_id=9382 δημοσίευση] προς τιμήν της 100ής επετείου από την γέννηση του [[Lev Davidovich Landau|Λεφ Λαντάου]] βραβεύτηκε το 2008 με το μετάλλιο [[Majorana Prize|Μαγιοράνα]].


==Έργο==
==Έργο==


Ο Κλαίνερτ έχει δημοσιεύσει πάνω από 370 άρθρα στα πεδία της [[mathematical physics|μαθηματικής]] και [[Atomic nucleus|πυρηνικής]] [[φυσικής]], στην φυσική [[στοιχειωδών σωματιδίων]] και [[solid|στερεάς κατάστασης]], πάνω σε [[liquid crystal|υγρούς κρυστάλλους]], [[biomembrane|βιολογικές μεμβράνες]], [[microemulsion|μικρογαλακτώματα]], [[polymer|πολυμερή]], και στην θεωρία [[financial markets|της οικονομίας των αγορών]]. Έχει γράψει βιβλία θεωρητικής φυσικής. To σημαντικότερό του βιβλίο ''Path Integrals in Quantum Mechanics, Statistics, Polymer Physics, and Financial Markets'' δημοσιεύτηκε σε τέσσερις εκδόσεις από το 1990, στις δύο τελευταίες εκδόσεις εμπεριέχονται κεφάλαια σχετικά με την εφαρμογή των [[path integral formulation|path integrals]] στην οικονομία αγορών. Tο βιβλίο έχει λάβει ενθουσιώδεις κριτικές.<ref>
Σε συνεργασία με τον [[Ρίτσαρντ Φάινμαν]] (Richard Feynman) ανέπτυξε προσεγγιστικές μεθόδους για τον υπολογισμό των ''path integrals''. Τα τελευταία 15 χρόνια επεκτάθηκε σε μαθηματική μέθοδο, με την οποία αποκλίνουσες δυναμοσειρές μπορούν να μετατραπούν σε συγκλίνουσες. Αυτή η θεωρία είναι σήμερα η βάση της ακριβέστερης θεωρίας των κρίσιμων εκθετών, οι οποίοι παρατηρούνται στη περιοχή των μεταβάσεων φάσεως δευτέρου βαθμού. Ιδίως για το υπερρευστό ήλιο η θεωρία έκανε ακριβείς προβλέψεις που αποδείχθηκαν σε ένα πείραμα που έγινε με τη βοήθεια ενός δορυφόρου.
{{cite journal
| title = Book Reviews
| author = Henry B.I.
| journal = Australian Physics
| volume = 44
| issue = 3
| pages = 110
| year = 2007
| doi =
| url = http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/b5/reviews/picrithenry.doc}}</ref>


Μετά από σπουδές στο [[University of Hanover|Πολυτεχνείο του Αννοβέρου]] και στο [[Georgia Institute of Technology]], έμαθε [[general relativity|την γενική θεωρία της σχετικότητας]] από τον [[George Gamov|Τζόρτζ Γκάμοβ]], έναν από τους θεμελιωτές της θεωρίας της [[Big Bang|Μεγάλης Έκρηξης]]. Ως καθηγητής ο Κλάινερτ επισκέφθηκε το Ινστιτούτο Τεχνολογίας στην Καλιφόρνια [[California Institute of Technology|Caltech]] το 1972 όπου γνώρισε τον αμερικανό φυσικό [[Richard Feynman|Ρίτσαρντ Φαίνμαν]]. Ο Κλάινερτ χρησιμοποίησε τον φορμαλισμό των path integrals του Φαίνμαν για να λύσει το [[Path integral formulation|path integral]] του [[ατόμου του υδρογόνου]].<ref>
Με τη βοήθεια της θεωρίας πεδίου των κουάρκ βρήκε το 1973 την απάντηση για την υποτιθέμενη άλγεβρα των συνδέσεων Regge των Cabibbo, L. Horwitz και Yuval Ne’eman.
{{cite journal
| title = Solution of the path integral for the H-atom
| author = Duru I.H., Kleinert H.
| journal = Physics Letters B
| volume = 84
| issue = 2
| pages = 185–188
| year = 1979
| doi = 10.1016/0370-2693(79)90280-6
| url = http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleiner_re65/65.pdf}}</ref><ref>
{{cite journal
| title = Quantum Mechanics of H-Atom from Path Integrals
| author = Duru I.H., Kleinert H.
| journal = Fortschr. Phys
| volume = 30
| issue = 2
| pages = 401–435
| year = 1982
| doi = 10.1002/prop.19820300802
| url = http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleiner_re83/83.pdf}}</ref><!-- please clarify what "solving the hydrogen atom" actually means" either links or explanation-->


Αργότερα ο Κλάινερτ συνεργάστηκε με τον Φάινμαν
Η θεωρία του των συλλογικών κβαντικών πεδίων και της αδρονίασης των κβαντικών θεωριών έδωσε αφορμή για την εξέλιξη πολλών θεωριών στη φυσική της συμπυκνωμένης ύλης, στην πηρυνική φυσική και στη φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων.
<ref>
{{cite journal
| title = Travailler avec Feynman
| author = Kleinert H.
| journal = Science (French edition)
| volume = 19
| pages = 89–95
| year = 2004
| doi =
| url = http://users.physik.fu-berlin.de/~kleinert/feynman/feynmanw-Dateien/FEYNMAN_CH11_30avr.pdf}}</ref> σε μερικές από τις τελευταίες εργασίες του αμερικανού φυσικού.<ref>
{{cite journal
| title = Effective classical partition functions
| author = [[Richard P. Feynman|Feynman R.P.]], Kleinert H.
| journal = [[Physical Review]]
| volume = A 34
| issue =
| pages = 5080–5084
| year = 1986
| doi = 10.1103/PhysRevA.34.5080
| url = http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/159/159.pdf
| pmid=9897894}}</ref>
Η συνεργασία οδήγησε σε μια μέθοδο για την μετατροπή [[divergent|αποκλινουσών]] δυναμοσειρών της ασθενούς σύζευξης σε [[wikt:convergent|συγκλίνουσες]] με ισχυρή σύζευξη. Η λεγόμενη [[variational perturbation theory|μεταβολική θεωρία διαταραχών]] αποδίδει επί του παρόντος την ακριβέστερη θεωρία των κρίσιμων εκθετών
<ref>
Kleinert, H., [http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/279/279.pdf "Critical exponents from seven-loop strong-coupling φ4 theory in three dimensions". [[Physical Review]] D 60, 085001 (1999)]</ref>
οι οποίοι παρατηρούνται κοντά σε [[phase transition|μεταβάσεις φάσεων]] δευτέρου βαθμού, όπως επιβεβαιώθηκε για το [[superfluid|υπέρρευστο]] ήλιο σε πειράματα με δορυφόρους.<ref>
{{cite journal
| title = Specific heat of liquid helium in zero gravity very near the lambda point
| author = Lipa J.A.
| journal = [[Physical Review]]
| volume = B 68
| issue =
| pages = 174518
| year = 2003
| doi = 10.1103/PhysRevB.68.174518
| url = http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/papers/lipa.pdf
| last2 = Nissen
| first2 = J.
| last3 = Stricker
| first3 = D.
| last4 = Swanson
| first4 = D.
| last5 = Chui
| first5 = T.}}</ref>
Στα πλαίσια της θεωρίας πεδίου των quarks βρήκε την προέλευση <ref>
{{cite journal
| title = Bilocal Form Factors and Regge Couplings
| author = Kleinert H.
| journal = Nucl. Physics
| volume = B65
| pages = 77–111
| year = 1973
| doi = 10.1016/0550-3213(73)90276-9
| url = http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/45/45.pdf}}</ref> [http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/papers/chn.pdf της άλγεβρας των υπολειμμάτων Regge]
μια εικασία των [[Nicola Cabibbo|N. Cabibbo]], L. Horwitz, και
[[Yuval Ne'eman|Y. Ne'eman]] (βλ. [http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/papers/neeman1.pdf p.232] στην αναφορά <ref>
{{cite journal
| title = Universality in the Algebra of Vertex Strengths as Generated by Bilocal Currents
| author = Ne'eman Y, Reddy V.T.N.
| journal = Nucl. Phys.
| volume = B 84
| pages = 221–233
| year = 1981
| doi = 10.1016/0550-3213(75)90547-7
| url = http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/papers/neemredd.pdf}}
</ref>).
Με τον Κ. Μάκι εξιχνίασε την δομή της [[εικοσαεδρικής φάσης]] των [[οιονεί-κρυστάλλων]] (quasicrystalls).<ref>
{{cite journal
| title = Lattice Textures in Cholesteric Liquid Crystals
| author = Kleinert H., Maki K.
| journal = Fortschritte der Physik
| volume = 29
| pages = 219–259
| year = 1981
| doi = 10.1002/prop.19810290503
| url = http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/75/75.pdf}}
</ref>
Για [[superconductor|υπεραγωγούς]] προέβλεψε το 1982 ένα τριπλό κρίσιμο σημείο στο [[phase diagram|διάγραμμα φάσεων]] μεταξύ υπεραγωγών τύπου I και τύπου II.<ref>
{{cite journal
| title = Disorder Version of the Abelian Higgs Model and the Order of the Superconductive Phase Transition
| author = Kleinert H.
| journal = Lett. Nuovo Cimento
| volume = 35
| pages = 405–412
| year = 1982
| doi = 10.1007/BF02754760
| url = http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/97/97.pdf}}
</ref> Οι προβλέψεις αυτές επιβεβαιώθηκαν το 2002 με [[Computer simulation|υπολογιστικές προσομοιώσεις Μόντε Κάρλο]].<ref>
{{cite journal
| title = Vortex interactions and thermally induced crossover from type-I to type-II superconductivity
| author = Hove J., Mo S., Sudbo A.
| journal = Phys. Rev.
| volume = B 66
| pages = 064524
| year = 2002
| doi = 10.1103/PhysRevB.66.064524
| url = http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/papers/sudbotre064524.pdf}}
</ref>
Η θεωρία βασίζεται στην [[disorder field|θεωρία πεδίου με αταξία]] (disorder field theory), την οποία ο Κλάινερτ ανέπτυξε στο βιβλίο του ''Gauge Fields in Condensed Matter'' (βλ. κάτω). Σε αυτήν την θεωρία οι στατιστικές ιδιότητες [[vortex|δινών]] με διακυμάνσεις ή [[Crystallographic defect|γραμμών ατελειών]] περιγράφονται ως στοιχειώδεις διεγέρσεις με την βοήθεια πεδίων.
Η θεωρία [[disorder field|πεδίου με αταξία]] είναι μια παράλληλη εκδοχή της [[order parameter|θεωρίας πεδίου με τάξη]] του [[Lev Landau|Λεφ Ντ. Λαντάου]] για [[μεταβάσεις φάσεων]].


Στο θερινό σχολείο στο [[Erice]] το 1978 πρότεινε το σπάσιμο [[supersymmetry|υπερσυμμετρίας]] σε πυρήνες ατόμων,<ref>
{{cite journal
| title = The New Aspects of Subnuclear Physics
| author = Ferrara S., Discussion Section of 1978 Erice Lecture publ. in
| journal = Plenum Press, N.Y., Zichichi A. Ed.
| volume =
| pages = 40
| year = 1980
| doi =
| url = http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/55/1978/supersnuc.pdf}}
</ref> η οποία έχει εν τω μεταξύ παρατηρηθεί πειραματικά.<ref>
{{cite journal
| title = Evidence for the Existence of Supersymmetry in Atomic Nuclei
| author = Metz A., Jolie J., Graw G., Hertenberger R., Gröger J., Günther C., Warr N., Eisermann Y.
| journal = Phys. Rev. Lett.
| volume = 83
| pages = 1542
| year = 1999
| doi = 10.1103/PhysRevLett.83.1542
| url = http://prola.aps.org/pdf/PRL/v83/i8/p1542_1}}
</ref>
Η θεωρία του περί συλλογικών κβαντικών πεδίων <ref>
{{cite journal
| title = Collective Quantum Fields
| author = Kleinert H.
| journal = Fortschritte der Physik
| volume = 36
| pages = 565–671
| year = 1978
| doi = 10.1002/prop.19780261102
| url = http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/55/55.pdf}}
</ref> και της δημιουργίας αδρονίων (hadronization) σε θεωρίες των quarks <ref>
{{cite journal
| title = On the Hadronization of Quark Theories
| author = Kleinert H., Lectures presented at the Erice Summer Institute 1976
| journal = Understanding the Fundamental Constituents of Matter, Plenum Press, New York, 1978 (A. Zichichi ed.)
| volume =
| pages = pp. 289–390
| year = 1978
| doi =
| url = http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/53/53.pdf}}
</ref>
έδωσε αφορμή για εξελίξεις στην φυσική της [[condensed matter|συμπυκνωμένης ύλης]], [[elementary particle physics|στοιχειωδών σωματιδίων]] και της [[nuclear physics|πυρηνικής φυσικής]].
Το 1986 εισήγαγε <ref>
{{cite journal
| title = The Membrane Properties of Condensing Strings
| author = Kleinert H.
| journal = Phys. Lett. B
| volume = 174
| issue =
| pages = 335
| year = 1989
| doi = 10.1016/0370-2693(86)91111-1
| url = http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/149/149.pdf}} </ref> την έννοια της δυσκαμψίας στην [[string theory|θεωρία χορδών]],
οι οποίες κανονικά διαθέτουν μόνο τάση. Με αυτόν τον τρόπο βελτίωσε σημαντικά τις φυσικές ιδιότητες των χορδών. Ο Ρώσος φυσικός [[Alexander Markovich Polyakov|Α. Πολυάκοφ]]
πρότεινε ταυτόχρονα μια παρόμοια επέκταση, το αποτέλεσμα ονομάζεται η [http://prola.aps.org/abstract/PRD/v41/i8/p2634_1 χορδή Polyakov-Kleinert].
Με τον A. Chervyakov ανέπτυξε μια επέκταση της θεωρίας των [[Distribution (mathematics)|συναρτησιακών κατανομών]] από γραμμικούς χώρους σε ημιομάδες ορίζοντας και τα γινόμενά τους (στην μαθηματική θεωρία ορίζονται μόνο γραμμικοί συνδυασμοί). Η επέκταση κατέστη δυνατή υπό την φυσική απαίτηση ότι τα ολοκληρώματα [[path integral formulation|path integrals]] πρέπει να είναι αναλλοίωτα υπό την αλλαγή του συστήματος συντεταγμένων.<ref>
{{cite journal
| title =Rules for integrals over products of distributions from coordinate independence of path integrals
| author = Kleinert H., Chervyakov A.
| journal = Europ. Phys. J.
| volume = C 19
| issue =
| pages = 743–747
| year = 2001
| doi = 10.1007/s100520100600
| url = http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleiner_re303/wardepl.pdf}}</ref>
Η ιδιότητα αυτή είναι απαραίτητη για την ισοδυναμία της [[Path Integral formulation|διατύπωσης των path integral]] και της θεωρίας του [[Schrödinger]].

Ως εναλλακτική για την [[String Theory|θεωρία χορδών]], ο Κλάινερτ χρησιμοποίησε την αναλογία μεταξύ της [[non-Euclidean Geometry|μη-Ευκλείδειας Γεωμετρίας]] και της γεωμετρίας των κρυστάλλων με [[Crystallographic defect|ατέλειες]] για να κατασκευάσει ένα μοντέλο του σύμπαντος το οποίο ονομάζεται
[[World Crystal|Παγκόσμιος κρύσταλλος]] ή [http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/papers/planckklcZN.pdf κρύσταλλος Kleinert] και περιγράφει σε αποστάσεις στο [[Planck length|μήκος του Planck]] αρκετά διαφορετική φυσική απ’ό,τι προβλέπει η θεωρία χορδών.
Στo μοντέλο αυτό η μάζα δημιουργεί ατέλειες στον χωρόχρονο οι οποίες παράγουν καμπυλότητα και όλες τις συνέπειες της [[General Theory of Relativity|γενικής θεωρίας της σχετικότητας]].
Αυτή η θεωρία ενέπνευσε την Ιταλίδα καλλιτέχνη [http://www.laurapesce.it/ Laura Pesce] να πλάσει γυάλινα γλυπτά με τίτλο [http://www.laurapesce.it/main/exhibitions/DICE2006/DICE2006.html "world crystal"] (βλ. επίσης κάτω αριστερά στην ακόλουθη σελίδα [http://www.laurapesce.it/main/exhibitions/ArteScienza/ArteScienza.html this page]).

Ο Κλάινερτ είναι ανώτερο μέλος του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού του προγράμματος International Relativistic Astrophysics Ph.D. [http://www.icra.it/IRAPPhD/2007/Welcome.htm (IRAP)] το οποίο αποτελεί μέρος του διεθνούς δικτύου για αστροφυσική ([[ICRANet]]). Συμμετείχε επίσης στo έργο
του [[European Science Foundation|Ευρωπαϊκού ιδρύματος Επιστημών ]] [http://www.esf.org/activities/research-networking-programmes/physical-and-engineering-sciences-pesc/current-research-networking-programmes/cosmology-in-the-laboratory-coslab.html Κοσμολογία στο Εργαστήριο].

Στα 60. γενέθλιά του ο Κλάινερτ τιμήθηκε με άρθρα ([[Festschrift]]) και ένα [http://users.physik.fu-berlin.de/~kleinert/books.html Festcolloquium] με 65 συνεισφορές από διεθνείς συναδέλφους (π.χ. [[Yuval Ne'eman|Y. Ne'eman]], [[Roman Jackiw|R. Jackiw]], [[Harald Fritzsch|H. Fritzsch]], [[Remo Ruffini|R. Ruffini]], [[Cécile DeWitt|C. DeWitt]], [[Louis H. Kauffman|L. Kauffman]], [[Jozef T. Devreese|J. Devreese]], [[Kazumi Maki|K. Maki]],...).


===References===
{{Reflist}}
* ''Gauge Fields in Condensed Matter'', Vol. I, " SUPERFLOW AND VORTEX LINES", pp.&nbsp;1–742, Vol. II, "STRESSES AND DEFECTS", pp.&nbsp;743–1456, [http://www.worldscibooks.com/physics/0356.html World Scientific (Singapore, 1989)]; Paperback ISBN 9971-5-0210-0 '' (also available online: [http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleiner_reb1/contents1.html Vol. I] and [http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleiner_reb1/contents2.html Vol. II])''

* ''Critical Properties of φ<sup>4</sup>-Theories'', [http://www.worldscibooks.com/physics/4733.html World Scientific (Singapore, 2001)]; Paperback ISBN 981-02-4658-7'' (also available [http://users.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleinert/?p=booklist&details=6 online]) (together with V. Schulte-Frohlinde)''

* ''Path Integrals in Quantum Mechanics, Statistics, Polymer Physics, and Financial Markets'', 4th edition, [http://www.worldscibooks.com/physics/7305.html World Scientific (Singapore, 2009)] (also available [http://users.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleinert/?p=booklist&details=11 online])


===Βιβλία===
* ''Gauge Fields in Condensed Matter'', Vol. I, " SUPERFLOW AND VORTEX LINES", pp. 1--742, Vol. II, "STRESSES AND DEFECTS", pp. 743-1456, [http://www.worldscibooks.com/physics/0356.html World Scientific (Singapore, 1989)]; Paperback ISBN 9971-5-0210-0 '' (also available online: [http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleiner_reb1/contents1.html Vol. I] and [http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleiner_reb1/contents2.html Vol. II])''
* ''Critical Properties of φ<sup>4</sup>-Theories'', [http://www.worldscibooks.com/physics/4733.html World Scientific (Singapore, 2001)]; Paperback ISBN 981-02-4658-7'' (also available [http://users.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleinert/?p=booklist&details=6 online])''
* ''Path Integrals in Quantum Mechanics, Statistics, Polymer Physics, and Financial Markets'', 5th edition, [http://www.worldscibooks.com/physics/7305.html World Scientific (Singapore, 2006)] (also available [http://users.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleinert/?p=booklist&details=11 online])
* ''Multivalued Fields in in Condensed Matter, Electrodynamics, and Gravitation'', [http://www.worldscibooks.com/physics/6742.html World Scientific (Singapore, 2008)] (also available [http://users.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleinert/?p=booklist&details=9 online])
* ''Multivalued Fields in in Condensed Matter, Electrodynamics, and Gravitation'', [http://www.worldscibooks.com/physics/6742.html World Scientific (Singapore, 2008)] (also available [http://users.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleinert/?p=booklist&details=9 online])

* ''Proceedings of the [http://www.icra.it/MG/mg11 Eleventh Marcel Grossmann Meeting] on [[General Relativity]]'', [http://www.worldscibooks.com/physics/6997.html World Scientific (Singapore, 2008)] (together with R.T. Jantzen)''


== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
Γραμμή 24: Γραμμή 254:


[[Κατηγορία:Γερμανοί φυσικοί|κλαινερτ]]
[[Κατηγορία:Γερμανοί φυσικοί|κλαινερτ]]


{{φυσικός-επέκταση}}
{{φυσικός-επέκταση}}

{{Persondata <!-- Metadata: see [[Wikipedia:Persondata]]. -->
| NAME = Kleinert, Hagen
| ALTERNATIVE NAMES =
| SHORT DESCRIPTION =
| DATE OF BIRTH = 15 June 1941
| PLACE OF BIRTH =
| DATE OF DEATH =
| PLACE OF DEATH =
}}
{{DEFAULTSORT:Kleinert, Hagen}}
[[Category:1941 births]]
[[Category:Living people]]
[[Category:German physicists]]
[[Category:University of Hanover alumni]]
[[Category:Georgia Institute of Technology alumni]]
[[Category:Free University of Berlin faculty]]
[[Category:People from Twardogóra]]


[[ar:هاغين كلاينيرت]]
[[ar:هاغين كلاينيرت]]

Έκδοση από την 10:44, 24 Φεβρουαρίου 2011

Ο Χάγκεν Κλάινερτ

Ο Χάγκεν Κλάινερτ γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1941 στο Φέστενμπεργκ, στην Γερμανία, (τώρα Twardogóra, Πολωνία). Είναι καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, Γερμανίας (από το 1968), επίτιμος διδάκτωρ στο Δυτικό Πανεπιστήμιο της Τιμισοάρας ,Timişoara, και στο Κιργκιζικό-Ρωσικό Σλαβικό Πανεπιστήμιο, (Bishkek). Είναι επίσης επίτιμο μέλος Russian Academy of Creative Endeavors. Για τις συνεισφορές στην φυσική στοιχειωδών σωματιδίων και στερεάς κατάστασης απονεμήθηκε το 2008 το βραβείο Μαξ Μπορν με μετάλλιο. Με την συνεισφορά του [1] στην δημοσίευση προς τιμήν της 100ής επετείου από την γέννηση του Λεφ Λαντάου βραβεύτηκε το 2008 με το μετάλλιο Μαγιοράνα.

Έργο

Ο Κλαίνερτ έχει δημοσιεύσει πάνω από 370 άρθρα στα πεδία της μαθηματικής και πυρηνικής φυσικής, στην φυσική στοιχειωδών σωματιδίων και στερεάς κατάστασης, πάνω σε υγρούς κρυστάλλους, βιολογικές μεμβράνες, μικρογαλακτώματα, πολυμερή, και στην θεωρία της οικονομίας των αγορών. Έχει γράψει βιβλία θεωρητικής φυσικής. To σημαντικότερό του βιβλίο Path Integrals in Quantum Mechanics, Statistics, Polymer Physics, and Financial Markets δημοσιεύτηκε σε τέσσερις εκδόσεις από το 1990, στις δύο τελευταίες εκδόσεις εμπεριέχονται κεφάλαια σχετικά με την εφαρμογή των path integrals στην οικονομία αγορών. Tο βιβλίο έχει λάβει ενθουσιώδεις κριτικές.[2]

Μετά από σπουδές στο Πολυτεχνείο του Αννοβέρου και στο Georgia Institute of Technology, έμαθε την γενική θεωρία της σχετικότητας από τον Τζόρτζ Γκάμοβ, έναν από τους θεμελιωτές της θεωρίας της Μεγάλης Έκρηξης. Ως καθηγητής ο Κλάινερτ επισκέφθηκε το Ινστιτούτο Τεχνολογίας στην Καλιφόρνια Caltech το 1972 όπου γνώρισε τον αμερικανό φυσικό Ρίτσαρντ Φαίνμαν. Ο Κλάινερτ χρησιμοποίησε τον φορμαλισμό των path integrals του Φαίνμαν για να λύσει το path integral του ατόμου του υδρογόνου.[3][4]

Αργότερα ο Κλάινερτ συνεργάστηκε με τον Φάινμαν [5] σε μερικές από τις τελευταίες εργασίες του αμερικανού φυσικού.[6] Η συνεργασία οδήγησε σε μια μέθοδο για την μετατροπή αποκλινουσών δυναμοσειρών της ασθενούς σύζευξης σε συγκλίνουσες με ισχυρή σύζευξη. Η λεγόμενη μεταβολική θεωρία διαταραχών αποδίδει επί του παρόντος την ακριβέστερη θεωρία των κρίσιμων εκθετών [7] οι οποίοι παρατηρούνται κοντά σε μεταβάσεις φάσεων δευτέρου βαθμού, όπως επιβεβαιώθηκε για το υπέρρευστο ήλιο σε πειράματα με δορυφόρους.[8] Στα πλαίσια της θεωρίας πεδίου των quarks βρήκε την προέλευση [9] της άλγεβρας των υπολειμμάτων Regge μια εικασία των N. Cabibbo, L. Horwitz, και Y. Ne'eman (βλ. p.232 στην αναφορά [10]). Με τον Κ. Μάκι εξιχνίασε την δομή της εικοσαεδρικής φάσης των οιονεί-κρυστάλλων (quasicrystalls).[11] Για υπεραγωγούς προέβλεψε το 1982 ένα τριπλό κρίσιμο σημείο στο διάγραμμα φάσεων μεταξύ υπεραγωγών τύπου I και τύπου II.[12] Οι προβλέψεις αυτές επιβεβαιώθηκαν το 2002 με υπολογιστικές προσομοιώσεις Μόντε Κάρλο.[13] Η θεωρία βασίζεται στην θεωρία πεδίου με αταξία (disorder field theory), την οποία ο Κλάινερτ ανέπτυξε στο βιβλίο του Gauge Fields in Condensed Matter (βλ. κάτω). Σε αυτήν την θεωρία οι στατιστικές ιδιότητες δινών με διακυμάνσεις ή γραμμών ατελειών περιγράφονται ως στοιχειώδεις διεγέρσεις με την βοήθεια πεδίων. Η θεωρία πεδίου με αταξία είναι μια παράλληλη εκδοχή της θεωρίας πεδίου με τάξη του Λεφ Ντ. Λαντάου για μεταβάσεις φάσεων.

Στο θερινό σχολείο στο Erice το 1978 πρότεινε το σπάσιμο υπερσυμμετρίας σε πυρήνες ατόμων,[14] η οποία έχει εν τω μεταξύ παρατηρηθεί πειραματικά.[15] Η θεωρία του περί συλλογικών κβαντικών πεδίων [16] και της δημιουργίας αδρονίων (hadronization) σε θεωρίες των quarks [17] έδωσε αφορμή για εξελίξεις στην φυσική της συμπυκνωμένης ύλης, στοιχειωδών σωματιδίων και της πυρηνικής φυσικής. Το 1986 εισήγαγε [18] την έννοια της δυσκαμψίας στην θεωρία χορδών, οι οποίες κανονικά διαθέτουν μόνο τάση. Με αυτόν τον τρόπο βελτίωσε σημαντικά τις φυσικές ιδιότητες των χορδών. Ο Ρώσος φυσικός Α. Πολυάκοφ πρότεινε ταυτόχρονα μια παρόμοια επέκταση, το αποτέλεσμα ονομάζεται η χορδή Polyakov-Kleinert. Με τον A. Chervyakov ανέπτυξε μια επέκταση της θεωρίας των συναρτησιακών κατανομών από γραμμικούς χώρους σε ημιομάδες ορίζοντας και τα γινόμενά τους (στην μαθηματική θεωρία ορίζονται μόνο γραμμικοί συνδυασμοί). Η επέκταση κατέστη δυνατή υπό την φυσική απαίτηση ότι τα ολοκληρώματα path integrals πρέπει να είναι αναλλοίωτα υπό την αλλαγή του συστήματος συντεταγμένων.[19] Η ιδιότητα αυτή είναι απαραίτητη για την ισοδυναμία της διατύπωσης των path integral και της θεωρίας του Schrödinger.

Ως εναλλακτική για την θεωρία χορδών, ο Κλάινερτ χρησιμοποίησε την αναλογία μεταξύ της μη-Ευκλείδειας Γεωμετρίας και της γεωμετρίας των κρυστάλλων με ατέλειες για να κατασκευάσει ένα μοντέλο του σύμπαντος το οποίο ονομάζεται Παγκόσμιος κρύσταλλος ή κρύσταλλος Kleinert και περιγράφει σε αποστάσεις στο μήκος του Planck αρκετά διαφορετική φυσική απ’ό,τι προβλέπει η θεωρία χορδών. Στo μοντέλο αυτό η μάζα δημιουργεί ατέλειες στον χωρόχρονο οι οποίες παράγουν καμπυλότητα και όλες τις συνέπειες της γενικής θεωρίας της σχετικότητας. Αυτή η θεωρία ενέπνευσε την Ιταλίδα καλλιτέχνη Laura Pesce να πλάσει γυάλινα γλυπτά με τίτλο "world crystal" (βλ. επίσης κάτω αριστερά στην ακόλουθη σελίδα this page).

Ο Κλάινερτ είναι ανώτερο μέλος του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού του προγράμματος International Relativistic Astrophysics Ph.D. (IRAP) το οποίο αποτελεί μέρος του διεθνούς δικτύου για αστροφυσική (ICRANet). Συμμετείχε επίσης στo έργο του Ευρωπαϊκού ιδρύματος Επιστημών Κοσμολογία στο Εργαστήριο.

Στα 60. γενέθλιά του ο Κλάινερτ τιμήθηκε με άρθρα (Festschrift) και ένα Festcolloquium με 65 συνεισφορές από διεθνείς συναδέλφους (π.χ. Y. Ne'eman, R. Jackiw, H. Fritzsch, R. Ruffini, C. DeWitt, L. Kauffman, J. Devreese, K. Maki,...).


References

  1. ↑ Kleinert H. (2009). «From Landau's Order Parameter to Modern Disorder Fields». In "Lev Davidovich Landau and his Impact on Contemporary Theoretical Physics", publ. in "Horizons in World Physics") 264. http://users.physik.fu-berlin.de/~kleinert/373/373.pdf. 
  2. ↑ Henry B.I. (2007). «Book Reviews». Australian Physics 44 (3): 110. http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/b5/reviews/picrithenry.doc. 
  3. ↑ Duru I.H., Kleinert H. (1979). «Solution of the path integral for the H-atom». Physics Letters B 84 (2): 185–188. doi:10.1016/0370-2693(79)90280-6. http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleiner_re65/65.pdf. 
  4. ↑ Duru I.H., Kleinert H. (1982). «Quantum Mechanics of H-Atom from Path Integrals». Fortschr. Phys 30 (2): 401–435. doi:10.1002/prop.19820300802. http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleiner_re83/83.pdf. 
  5. ↑ Kleinert H. (2004). «Travailler avec Feynman». Science (French edition) 19: 89–95. http://users.physik.fu-berlin.de/~kleinert/feynman/feynmanw-Dateien/FEYNMAN_CH11_30avr.pdf. 
  6. ↑ Feynman R.P., Kleinert H. (1986). «Effective classical partition functions». Physical Review A 34: 5080–5084. doi:10.1103/PhysRevA.34.5080. PMID 9897894. http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/159/159.pdf. 
  7. ↑ Kleinert, H., "Critical exponents from seven-loop strong-coupling φ4 theory in three dimensions". Physical Review D 60, 085001 (1999)
  8. ↑ Lipa J.A.; Nissen, J.; Stricker, D.; Swanson, D.; Chui, T. (2003). «Specific heat of liquid helium in zero gravity very near the lambda point». Physical Review B 68: 174518. doi:10.1103/PhysRevB.68.174518. http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/papers/lipa.pdf. 
  9. ↑ Kleinert H. (1973). «Bilocal Form Factors and Regge Couplings». Nucl. Physics B65: 77–111. doi:10.1016/0550-3213(73)90276-9. http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/45/45.pdf. 
  10. ↑ Ne'eman Y, Reddy V.T.N. (1981). «Universality in the Algebra of Vertex Strengths as Generated by Bilocal Currents». Nucl. Phys. B 84: 221–233. doi:10.1016/0550-3213(75)90547-7. http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/papers/neemredd.pdf. 
  11. ↑ Kleinert H., Maki K. (1981). «Lattice Textures in Cholesteric Liquid Crystals». Fortschritte der Physik 29: 219–259. doi:10.1002/prop.19810290503. http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/75/75.pdf. 
  12. ↑ Kleinert H. (1982). «Disorder Version of the Abelian Higgs Model and the Order of the Superconductive Phase Transition». Lett. Nuovo Cimento 35: 405–412. doi:10.1007/BF02754760. http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/97/97.pdf. 
  13. ↑ Hove J., Mo S., Sudbo A. (2002). «Vortex interactions and thermally induced crossover from type-I to type-II superconductivity». Phys. Rev. B 66: 064524. doi:10.1103/PhysRevB.66.064524. http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/papers/sudbotre064524.pdf. 
  14. ↑ Ferrara S., Discussion Section of 1978 Erice Lecture publ. in (1980). «The New Aspects of Subnuclear Physics». Plenum Press, N.Y., Zichichi A. Ed.: 40. http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/55/1978/supersnuc.pdf. 
  15. ↑ Metz A., Jolie J., Graw G., Hertenberger R., Gröger J., Günther C., Warr N., Eisermann Y. (1999). «Evidence for the Existence of Supersymmetry in Atomic Nuclei». Phys. Rev. Lett. 83: 1542. doi:10.1103/PhysRevLett.83.1542. http://prola.aps.org/pdf/PRL/v83/i8/p1542_1. 
  16. ↑ Kleinert H. (1978). «Collective Quantum Fields». Fortschritte der Physik 36: 565–671. doi:10.1002/prop.19780261102. http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/55/55.pdf. 
  17. ↑ Kleinert H., Lectures presented at the Erice Summer Institute 1976 (1978). «On the Hadronization of Quark Theories». Understanding the Fundamental Constituents of Matter, Plenum Press, New York, 1978 (A. Zichichi ed.): pp. 289–390. http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/53/53.pdf. 
  18. ↑ Kleinert H. (1989). «The Membrane Properties of Condensing Strings». Phys. Lett. B 174: 335. doi:10.1016/0370-2693(86)91111-1. http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/149/149.pdf. 
  19. ↑ Kleinert H., Chervyakov A. (2001). «Rules for integrals over products of distributions from coordinate independence of path integrals». Europ. Phys. J. C 19: 743–747. doi:10.1007/s100520100600. http://www.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleiner_re303/wardepl.pdf. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πρότυπο:Persondata

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χάγκεν_Κλάινερτ&oldid=2548844"