Αυτισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μεταφρασμένο
Egmontaz (συζήτηση | συνεισφορές)
26.490 επεξεργασίες
μεταφορά παραπομπών και διόρθωση λάθους που έβγαζε αντίθετο νόημα
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
⚫
'''Ο Αυτισμός''' είναι μια διαταραχή ανάπτυξης του νευρικού συστήματος που χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, καθώς και από την περιορισμένη και επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά. Όλες αυτές οι ενδείξεις ξεκινούν πριν το παιδί γίνει τριών ετών.<ref name=DSM-IV-TR-299.00>{{cite book |title=Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders |edition=4th, text revision ([[DSM-IV-TR]]) |author=American Psychiatric Association |year=2000 |isbn=0890420254 |chapter=Diagnostic criteria for 299.00 Autistic Disorder |chapterurl=http://cdc.gov/ncbddd/autism/hcp-dsm.html |accessdate=2009-09-10 |publisher=<!--comment to foil Citation bot-->|location= <!--comment to foil Citation bot--> }}</ref> Ο Αυτισμός περιλαμβάνει πολλά μέρη του εγκεφάλου, το πως όμως συμβαίνει αυτό δε μας είναι απόλυτα κατανοητό.<ref name=Amaral>{{cite journal |journal=Trends Neurosci |year=2008 |volume=31 |issue=3 |pages=137–45 |title=Neuroanatomy of autism |author=[[David Amaral|Amaral DG]], Schumann CM, Nordahl CW |doi=10.1016/j.tins.2007.12.005 |pmid=18258309 }}</ref> Οι δύο άλλες διαταραχές του φάσματος του αυτισμού (ASD) είναι το σύνδρομο Asperger, το οποίο στερείται καθυστέρησης στη γνωστική ανάπτυξη και τη γλώσσα, και το PDD-NOS όπου διαγνώσκεται όταν δεν πληρούνται επαρκώς τα κριτήρια για τις άλλες δύο διαταραχές.<ref name=Johnson>{{cite journal |journal=Pediatrics |year=2007 |volume=120 |issue=5 |pages=1183–215 |title= Identification and evaluation of children with autism spectrum disorders |author= Johnson CP, Myers SM, Council on Children with Disabilities |doi=10.1542/peds.2007-2361 |pmid=17967920 |url=http://pediatrics.aappublications.org/cgi/content/full/120/5/1183 |laysummary=http://aap.org/advocacy/releases/oct07autism.htm |laysource=AAP |laydate=2007-10-29}}</ref>
{{βελτίωση}}
⚫
'''Ο Αυτισμός''' είναι μια διαταραχή ανάπτυξης του νευρικού συστήματος που χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, καθώς και από την περιορισμένη και επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά. Όλες αυτές οι ενδείξεις ξεκινούν πριν το παιδί γίνει τριών ετών. Ο Αυτισμός περιλαμβάνει πολλά μέρη του εγκεφάλου, το πως όμως συμβαίνει αυτό δε μας είναι απόλυτα κατανοητό. Οι δύο άλλες διαταραχές του φάσματος του αυτισμού (ASD) είναι το σύνδρομο Asperger, το οποίο στερείται καθυστέρησης στη γνωστική ανάπτυξη και τη γλώσσα, και το PDD-NOS όπου διαγνώσκεται όταν δεν πληρούνται επαρκώς τα κριτήρια για τις άλλες δύο διαταραχές.


Ο αυτισμός έχει μια ισχυρή γενετική βάση, αν και η γενετική του αυτισμού είναι πολύπλοκη και είναι ασαφές κατά πόσον το ASD εξηγείται περισσότερο από σπάνιες μεταλλάξεις, ή από σπάνιους συνδυασμούς των κοινών γενετικών παραλλαγών. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο αυτισμός συνδέεται στενά με παράγοντες που προκαλούν εκ γενετής ανωμαλίες. Οι γνώμες διίστανται σχετικά με τα άλλα προτεινόμενα περιβαλλοντικά αίτια, όπως βαρέα μέταλλα, φυτοφάρμακα ή εμβόλια παιδικής ηλικίας. Οι υποθέσεις σχετικά με τα εμβόλια είναι βιολογικά αληθοφανείς όμως υπάρχει έλλειψη πειστικών επιστημονικών αποδείξεων. Η επικράτηση του αυτισμού είναι περίπου 1 ή 2 ανά 1.000 άτομα. Η αναλογία των ASD είναι περίπου 6 ανά 1000, ενώ η αναλογία ανδρών-γυναικών είναι 4 προς 1.
Ο αυτισμός έχει μια ισχυρή γενετική βάση, αν και η γενετική του αυτισμού είναι πολύπλοκη και είναι ασαφές κατά πόσον το ASD εξηγείται περισσότερο από σπάνιες μεταλλάξεις, ή από σπάνιους συνδυασμούς των κοινών γενετικών παραλλαγών.<ref name=Abrahams>{{cite journal |journal=Nat Rev Genet |year=2008 |volume=9 |issue=5 |pages=341–55 |title=Advances in autism genetics: on the threshold of a new neurobiology |author=Abrahams BS, Geschwind DH |doi=10.1038/nrg2346 |pmid=18414403 |pmc=2756414 }}</ref> Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο αυτισμός συνδέεται στενά με παράγοντες που προκαλούν εκ γενετής ανωμαλίες.<ref name=Arndt>{{cite journal |journal=Int J Dev Neurosci |year=2005 |volume=23 |issue=2–3 |pages=189–99 |title=The teratology of autism |author=Arndt TL, Stodgell CJ, Rodier PM |doi=10.1016/j.ijdevneu.2004.11.001 |pmid=15749245 }}</ref> Οι γνώμες διίστανται σχετικά με τα άλλα προτεινόμενα περιβαλλοντικά αίτια, όπως βαρέα μέταλλα, φυτοφάρμακα ή εμβόλια παιδικής ηλικίας.<ref name=Rutter>{{cite journal |author=Rutter M |title=Incidence of autism spectrum disorders: changes over time and their meaning |journal=Acta Paediatr |volume=94 |issue=1 |year=2005 |pages=2–15 |pmid=15858952 |doi=10.1080/08035250410023124 }}</ref> Οι υποθέσεις σχετικά με τα εμβόλια είναι βιολογικά μη εξηγήσιμες και στερούνται πειστικών επιστημονικών αποδείξεων.<ref name=vaccines>Vaccines and autism:
*{{cite journal |journal= Can J Neurol Sci |year=2006 |volume=33 |issue=4 |pages=341–6 |title= Immunizations and autism: a review of the literature |author= Doja A, Roberts W |pmid=17168158}}
*{{cite journal |author= Gerber JS, [[Paul Offit|Offit PA]] |title= Vaccines and autism: a tale of shifting hypotheses |journal= Clin Infect Dis |volume=48 |issue=4 |pages=456–61 |year=2009 |pmid=19128068 |doi=10.1086/596476 |url=http://www.journals.uchicago.edu/doi/full/10.1086/596476 |laysummary=http://www.idsociety.org/Content.aspx?id=13336 |laysource=IDSA |laydate=2009-01-30}}
*{{cite journal |author=Gross L |title=A broken trust: lessons from the vaccine–autism wars |journal=PLoS Biol |volume=7 |issue=5 |pages=e1000114 |year=2009 |pmid=19478850 |doi=10.1371/journal.pbio.1000114 |url=http://www.plosbiology.org/article/info:doi/10.1371/journal.pbio.1000114 |pmc=2682483 }}
*{{cite journal |author= Paul R |title= Parents ask: am I risking autism if I vaccinate my children? |journal= J Autism Dev Disord |volume=39 |issue=6 |pages=962–3 |year=2009 |pmid=19363650 |doi=10.1007/s10803-009-0739-y}}</ref> Η επικράτηση του αυτισμού είναι περίπου 1 ή 2 ανά 1.000 άτομα. Η αναλογία των ASD είναι περίπου 6 ανά 1000, ενώ η αναλογία ανδρών-γυναικών είναι 4 προς 1.


Ο αριθμός των ατόμων που είναι γνωστό ότι έχει αυτισμό έχει αυξηθεί δραματικά από τη δεκαετία του 1980, εν μέρει λόγω των αλλαγών στη διαγνωστική πράξη. Το ερώτημα αν η πραγματική συχνότητα έχει αυξηθεί είναι άλυτο.
Ο αριθμός των ατόμων που είναι γνωστό ότι έχει αυτισμό έχει αυξηθεί δραματικά από τη δεκαετία του 1980, εν μέρει λόγω των αλλαγών στη διαγνωστική πράξη. Το ερώτημα αν η πραγματική συχνότητα έχει αυξηθεί είναι άλυτο.<ref name=Newschaffer>{{cite journal |author=Newschaffer CJ, Croen LA, Daniels J ''et al.'' |title=The epidemiology of autism spectrum disorders |journal=Annu Rev Public Health |year=2007 |volume=28 |pages=235–58 |pmid=17367287 |doi=10.1146/annurev.publhealth.28.021406.144007 |url=http://idea.library.drexel.edu/bitstream/1860/2632/1/2006175339.pdf |format=PDF |accessdate=2009-10-10 }}</ref>


Οι γονείς συνήθως παρατηρούν σημάδια στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού τους. Τα συμπτώματα συνήθως αναπτύσσονται σταδιακά, αλλά ορισμένα αυτιστικά παιδιά πρώτα αναπτύσσονται κανονικά και ύστερα οπισθοδρομούν. Αν και η απο νωρίς γνωσιακή παρέμβαση μπορεί να βοηθήσει τα αυτιστικά παιδιά να αποκτήσουν την ικανότητα να προσέχουν τον εαυτό τους καθώς και κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες, δεν υπάρχει καμία γνωστή θεραπεία. Δεν υπάρχουν πολλά παιδιά με αυτισμό που μπορύν να ζήσουν ανεξάρτητα μετά την ενηλικίωση τους, αν και μερικοί το καταφέρνουν. Μια αυτιστική κουλτούρα έχει αναπτυχθεί, με κάποια άτομα να αναζητούν θεραπεία και κάποια άλλα να πιστεύουν πως ο αυτισμός πρέπει να είναι ανεκτός ως διαφορά και να μην αντιμετωπίζεται ως διαταραχή.
Οι γονείς συνήθως παρατηρούν σημάδια στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού τους.<ref name=CCD>{{cite journal |journal=Pediatrics |year=2007 |volume=120 |issue=5 |pages=1162–82 |title=Management of children with autism spectrum disorders |author=Myers SM, Johnson CP, Council on Children with Disabilities |doi=10.1542/peds.2007-2362 |pmid=17967921 |url=http://pediatrics.aappublications.org/cgi/content/full/120/5/1162 |laysummary=http://aap.org/advocacy/releases/oct07autism.htm |laysource=AAP |laydate=2007-10-29 }}</ref> Τα συμπτώματα συνήθως αναπτύσσονται σταδιακά, αλλά ορισμένα αυτιστικά παιδιά πρώτα αναπτύσσονται κανονικά και ύστερα οπισθοδρομούν.<ref name=Stefanatos>{{cite journal |author= Stefanatos GA |title= Regression in autistic spectrum disorders |journal= Neuropsychol Rev |volume=18 |issue=4 |pages=305–19 |year=2008 |pmid=18956241 |doi=10.1007/s11065-008-9073-y}}</ref> Αν και η απο νωρίς γνωσιακή παρέμβαση μπορεί να βοηθήσει τα αυτιστικά παιδιά να αποκτήσουν την ικανότητα να προσέχουν τον εαυτό τους καθώς και κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες, δεν υπάρχει καμία γνωστή θεραπεία.<ref name=CCD/> Δεν υπάρχουν πολλά παιδιά με αυτισμό που μπορύν να ζήσουν ανεξάρτητα μετά την ενηλικίωση τους, αν και μερικοί το καταφέρνουν.<ref name=Howlin>{{cite journal |author= Howlin P, Goode S, Hutton J, Rutter M |title= Adult outcome for children with autism |journal= J Child Psychol Psychiatry |year=2004 |volume=45 |issue=2 |pages=212–29 |pmid=14982237 |doi=10.1111/j.1469-7610.2004.00215.x}}</ref> Μια αυτιστική κουλτούρα έχει αναπτυχθεί, με κάποια άτομα να αναζητούν θεραπεία και κάποια άλλα να πιστεύουν πως ο αυτισμός πρέπει να είναι ανεκτός ως διαφορά και να μην αντιμετωπίζεται ως διαταραχή.<ref name=Silverman>{{cite journal |journal=Biosciences |year=2008 |volume=3 |issue=3 |pages=325–41 |title= Fieldwork on another planet: social science perspectives on the autism spectrum |author= Silverman C |doi=10.1017/S1745855208006236}}</ref>

==Παραπομπές==
{{reflist|2}}


{{αποποίηση ιατρικά}}
{{αποποίηση ιατρικά}}


{{ιατρική-επέκταση}}
{{ιατρική-επέκταση}}
⚫
{{μεταφρασμένο|en|Autism}}

[[Κατηγορία:Ασθένειες]]
[[Κατηγορία:Ασθένειες]]


Γραμμή 20: Γραμμή 26:
{{Link FA|eu}}
{{Link FA|eu}}
{{Link FA|id}}
{{Link FA|id}}

⚫
{{μεταφρασμένο|en|Autism}}


[[ar:توحد]]
[[ar:توحد]]

Έκδοση από την 22:33, 25 Οκτωβρίου 2009

Ο Αυτισμός είναι μια διαταραχή ανάπτυξης του νευρικού συστήματος που χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, καθώς και από την περιορισμένη και επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά. Όλες αυτές οι ενδείξεις ξεκινούν πριν το παιδί γίνει τριών ετών.[1] Ο Αυτισμός περιλαμβάνει πολλά μέρη του εγκεφάλου, το πως όμως συμβαίνει αυτό δε μας είναι απόλυτα κατανοητό.[2] Οι δύο άλλες διαταραχές του φάσματος του αυτισμού (ASD) είναι το σύνδρομο Asperger, το οποίο στερείται καθυστέρησης στη γνωστική ανάπτυξη και τη γλώσσα, και το PDD-NOS όπου διαγνώσκεται όταν δεν πληρούνται επαρκώς τα κριτήρια για τις άλλες δύο διαταραχές.[3]

Ο αυτισμός έχει μια ισχυρή γενετική βάση, αν και η γενετική του αυτισμού είναι πολύπλοκη και είναι ασαφές κατά πόσον το ASD εξηγείται περισσότερο από σπάνιες μεταλλάξεις, ή από σπάνιους συνδυασμούς των κοινών γενετικών παραλλαγών.[4] Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο αυτισμός συνδέεται στενά με παράγοντες που προκαλούν εκ γενετής ανωμαλίες.[5] Οι γνώμες διίστανται σχετικά με τα άλλα προτεινόμενα περιβαλλοντικά αίτια, όπως βαρέα μέταλλα, φυτοφάρμακα ή εμβόλια παιδικής ηλικίας.[6] Οι υποθέσεις σχετικά με τα εμβόλια είναι βιολογικά μη εξηγήσιμες και στερούνται πειστικών επιστημονικών αποδείξεων.[7] Η επικράτηση του αυτισμού είναι περίπου 1 ή 2 ανά 1.000 άτομα. Η αναλογία των ASD είναι περίπου 6 ανά 1000, ενώ η αναλογία ανδρών-γυναικών είναι 4 προς 1.

Ο αριθμός των ατόμων που είναι γνωστό ότι έχει αυτισμό έχει αυξηθεί δραματικά από τη δεκαετία του 1980, εν μέρει λόγω των αλλαγών στη διαγνωστική πράξη. Το ερώτημα αν η πραγματική συχνότητα έχει αυξηθεί είναι άλυτο.[8]

Οι γονείς συνήθως παρατηρούν σημάδια στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού τους.[9] Τα συμπτώματα συνήθως αναπτύσσονται σταδιακά, αλλά ορισμένα αυτιστικά παιδιά πρώτα αναπτύσσονται κανονικά και ύστερα οπισθοδρομούν.[10] Αν και η απο νωρίς γνωσιακή παρέμβαση μπορεί να βοηθήσει τα αυτιστικά παιδιά να αποκτήσουν την ικανότητα να προσέχουν τον εαυτό τους καθώς και κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες, δεν υπάρχει καμία γνωστή θεραπεία.[9] Δεν υπάρχουν πολλά παιδιά με αυτισμό που μπορύν να ζήσουν ανεξάρτητα μετά την ενηλικίωση τους, αν και μερικοί το καταφέρνουν.[11] Μια αυτιστική κουλτούρα έχει αναπτυχθεί, με κάποια άτομα να αναζητούν θεραπεία και κάποια άλλα να πιστεύουν πως ο αυτισμός πρέπει να είναι ανεκτός ως διαφορά και να μην αντιμετωπίζεται ως διαταραχή.[12]

Παραπομπές

  1. ↑ American Psychiatric Association (2000). «Diagnostic criteria for 299.00 Autistic Disorder». Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (4th, text revision (DSM-IV-TR) έκδοση). ISBN 0890420254. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2009. 
  2. ↑ Amaral DG, Schumann CM, Nordahl CW (2008). «Neuroanatomy of autism». Trends Neurosci 31 (3): 137–45. doi:10.1016/j.tins.2007.12.005. PMID 18258309. 
  3. ↑ Johnson CP, Myers SM, Council on Children with Disabilities (2007). «Identification and evaluation of children with autism spectrum disorders». Pediatrics 120 (5): 1183–215. doi:10.1542/peds.2007-2361. PMID 17967920. http://pediatrics.aappublications.org/cgi/content/full/120/5/1183. Lay summary – AAP (2007-10-29). 
  4. ↑ Abrahams BS, Geschwind DH (2008). «Advances in autism genetics: on the threshold of a new neurobiology». Nat Rev Genet 9 (5): 341–55. doi:10.1038/nrg2346. PMID 18414403. 
  5. ↑ Arndt TL, Stodgell CJ, Rodier PM (2005). «The teratology of autism». Int J Dev Neurosci 23 (2–3): 189–99. doi:10.1016/j.ijdevneu.2004.11.001. PMID 15749245. 
  6. ↑ Rutter M (2005). «Incidence of autism spectrum disorders: changes over time and their meaning». Acta Paediatr 94 (1): 2–15. doi:10.1080/08035250410023124. PMID 15858952. 
  7. ↑ Vaccines and autism:
  8. ↑ Newschaffer CJ, Croen LA, Daniels J et al. (2007). «The epidemiology of autism spectrum disorders» (PDF). Annu Rev Public Health 28: 235–58. doi:10.1146/annurev.publhealth.28.021406.144007. PMID 17367287. http://idea.library.drexel.edu/bitstream/1860/2632/1/2006175339.pdf. Ανακτήθηκε στις 2009-10-10. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Myers SM, Johnson CP, Council on Children with Disabilities (2007). «Management of children with autism spectrum disorders». Pediatrics 120 (5): 1162–82. doi:10.1542/peds.2007-2362. PMID 17967921. http://pediatrics.aappublications.org/cgi/content/full/120/5/1162. Lay summary – AAP (2007-10-29). 
  10. ↑ Stefanatos GA (2008). «Regression in autistic spectrum disorders». Neuropsychol Rev 18 (4): 305–19. doi:10.1007/s11065-008-9073-y. PMID 18956241. 
  11. ↑ Howlin P, Goode S, Hutton J, Rutter M (2004). «Adult outcome for children with autism». J Child Psychol Psychiatry 45 (2): 212–29. doi:10.1111/j.1469-7610.2004.00215.x. PMID 14982237. 
  12. ↑ Silverman C (2008). «Fieldwork on another planet: social science perspectives on the autism spectrum». Biosciences 3 (3): 325–41. doi:10.1017/S1745855208006236. 

Πρότυπο:Αποποίηση ιατρικά

Πρότυπο:Μεταφρασμένο

Πρότυπο:Link FA

Πρότυπο:Link FA

Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αυτισμός&oldid=1764486"