Χρήστης:Projethomere/πρόχειρο
Αυτή η σελίδα είναι το κύριο «πρόχειρο χρήστη» του Projethomere. Ένα «πρόχειρο χρήστη» είναι υποσελίδα της προσωπικής σελίδας του χρήστη στη Βικιπαίδεια. Εξυπηρετεί ως χώρος πειραματισμών και ανάπτυξης σελίδων και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα. Επεξεργαστείτε ή δημιουργήστε το δικό σας πρόχειρο εδώ ή κάνετε δοκιμές στο κοινόχρηστο Πρόχειρο Βικιπαίδειας. |
Χρήστης:Projethomere/πρόχειρο (αποσαφήνιση)
Ἀλλο θέμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ωκεανίδες
- Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου
- Μουσείο Καλούστ Γκιουλμπενκιάν
- en:Alpheus (deity)
- Κλάρος
- Κύλιξ
θέματα για διόρθωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τηθύς
- Νέμεσις
- Ευφροσύνη (μυθολογία)
- Αριστοφάνης ο Βυζάντιος infobox person
- Πτώον όρος
- Άγαλμα του Ολυμπίου Διός
Θέμα επεξεργασίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
en:Widener Library
fr:Liste des universités au Royaume-Uni
en:Category:Digital libraries by country
en:American Mathematical Society
en:External ray Εξωτερική ακτίνα Πύλη:Μαθηματικά
Διεθνής Μαθηματική Ένωση
en:Tate–Shafarevich group Ομάδα Τέιτ-Σαφάρεβιτς
Νέο θέμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην αριθμητική γεωμετρία, η Ομάδα Τέιτ-Σαφάρεβιτς Ш(A/K) μιας αβελιανής ποικιλίας A [1](ή γενικότερα ενός ομαδικού σχήματος) που ορίζεται πάνω σε ένα αριθμητικό σώμα K αποτελείται από τα στοιχεία της ομάδας Βέιλ-Σατελέ[2] , όπου είναι η απόλυτη ομάδα Γαλουά του K, που γίνεται τετριμμένη σε όλες τις συμπληρώσεις του K (δηλ. e., στις πραγματικές και μιγαδικές συμπληρώσεις καθώς και στα p-adic σώματα που προκύπτουν από το K συμπληρώνοντας ως προς όλες τις αρχιμήδειες και μη αρχιμήδειες αποτιμήσεις v). Έτσι, από την άποψη της συνομολογίας Γαλουά, η Ш(A/K)) μπορεί να οριστεί ως εξής
Η ομάδα αυτή εισήχθη από τους Σερζ Λανγκ και Τζον Τέιτ([3] ) και τον Ιγκόρ Σαφάρεβιτς([4]).Ο Κάσελς εισήγαγε τον συμβολισμό Ш(A/K), όπου Ш αντιστοιχεί στο κυριλλικό γράμμα «Sha», για τον Σαφάρεβιτς[5], αντικαθιστώντας τον παλαιότερο συμβολισμό TS ή TŠ.
Στοιχεία της ομάδας Τέιτ-Σαφάρεβιτς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεωμετρικά, τα μη τετριμμένα στοιχεία της ομάδας Τέιτ-Σαφάρεβιτς μπορούν να θεωρηθούν ως οι ομογενείς χώροι του A που έχουν Kv-ρητά σημεία για κάθε θέση v του K, αλλά κανένα K-ρητό σημείο. Έτσι, η ομάδα μετρά το βαθμό στον οποίο η αρχή Χάσε δεν ισχύει για ρητές εξισώσεις με συντελεστές στο πεδίο K. Ο Καρλ-Ερικ Λιντ έδωσε ένα παράδειγμα ενός τέτοιου ομογενούς χώρου, δείχνοντας ότι η καμπύλη γένους x4 − 17 = 2y2 έχει λύσεις στους πραγματικούς και σε όλα τα p-adic σώματα, αλλά δεν έχει ρητά σημεία[6]. Ο Ερνστ Σ. Σέλμερ έδωσε πολλά ακόμη παραδείγματα, όπως 3x3 + 4y3 + 5z3 = 0.[7]
Η ειδική περίπτωση της ομάδας Τέιτ-Σαφάρεβιτς για το πεπερασμένο ομαδικό σχήμα που αποτελείται από σημεία κάποιας δεδομένης πεπερασμένης τάξης n μιας αβελιανής ποικιλίας σχετίζεται στενά με την ομάδα Σέλμερ[8].
Η εικασία του Τέιτ-Σαφάρεβιτς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εικασία Τέιτ-Σαφάρεβιτς δηλώνει ότι η ομάδα Τέιτ-Σαφάρεβιτς είναι πεπερασμένη. Ο Καρλ Ρούμπιν το απέδειξε αυτό για κάποιες ελλειπτικές καμπύλες τάξης το πολύ 1 με μιγαδικό πολλαπλασιασμό.[9] Ο Βίκτορ Α. Κολυβάγκιν το επέκτεινε σε σπονδυλωτές ελλειπτικές καμπύλες πάνω σε ρητούς αριθμούς αναλυτικού βαθμού το πολύ 1 (Το θεώρημα της δομοστοιχειωτής μορφής έδειξε αργότερα ότι η υπόθεση της σπονδυλωτότητας ισχύει πάντα).[10]
Ζεύγος Κάσελς-Τέιτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αντιστοίχιση Κάσελς-Τέιτ είναι μια διγραμμική αντιστοίχιση Ш(A) × Ш(Â) → Q/Z, όπου A είναι μια αβελιανή ποικιλία και Â είναι η διπλή της. Ο Κάσελς την εισήγαγε για ελλειπτικές καμπύλες, όταν η A μπορεί να ταυτιστεί με την Â και η σύζευξη είναι μια εναλλασσόμενη μορφή.[11] Ο πυρήνας αυτής της μορφής είναι η υποομάδα των διαιρετών στοιχείων, η οποία είναι τετριμμένη αν η εικασία Τέιτ-Σαφάρεβιτς είναι αληθής. Ο Τέιτ επέκτεινε την αντιστοίχιση σε γενικές αβελιανές ποικιλίες, ως παραλλαγή της δυϊκότητας Τέιτ.[12] Μια επιλογή της πόλωσης στην A δίνει έναν χάρτη από την A στην Â, ο οποίος επάγει μια διγραμμική ζεύξη στην Ш(A) με τιμές στην Q/Z, αλλά σε αντίθεση με την περίπτωση των ελλειπτικών καμπυλών αυτή δεν χρειάζεται να είναι εναλλασσόμενη ή ακόμη και ασυμμετρική.
Για μια ελλειπτική καμπύλη, ο Κάσελς έδειξε ότι η αντιστοίχιση είναι εναλλασσόμενη και μια συνέπεια είναι ότι αν η τάξη τουШ είναι πεπερασμένη τότε είναι τετράγωνο. Για πιο γενικές αβελιανές ποικιλίες, για πολλά χρόνια θεωρούνταν μερικές φορές λανθασμένα ότι η τάξη της Ш είναι τετράγωνο όποτε είναι πεπερασμένη- το λάθος αυτό προήλθε από μια εργασία του Σουίνερτον-Ντάιερ,[13] ο οποίος παρέθεσε λανθασμένα ένα από τα αποτελέσματα του Τέιτ.[12]] Οι Πούνεν και Στολ έδωσαν μερικά παραδείγματα όπου η τάξη είναι δύο φορές τετράγωνο, όπως η Ιακωβιανή μιας ορισμένης καμπύλης γένους 2 πάνω στους ορθολογικούς, της οποίας η ομάδα Τέιτ-Σαφάρεβιτς έχει τάξη 2,[14] και ο Στάιν έδωσε μερικά παραδείγματα όπου η δύναμη ενός περιττού πρώτου που διαιρεί την τάξη είναι περιττή[15].
Δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Cassels, John William Scott (1962), «Arithmetic on curves of genus 1. III. The Tate–Šafarevič and Selmer groups», Proceedings of the London Mathematical Society, Third Series 12: 259–296, doi: , ISSN 0024-6115
- Cassels, John William Scott (1962b), «Arithmetic on curves of genus 1. IV. Proof of the Hauptvermutung», Journal für die reine und angewandte Mathematik 211 (211): 95–112, doi: , ISSN 0075-4102, http://resolver.sub.uni-goettingen.de/purl?GDZPPN002179873
- Cassels, John William Scott (1991), Lectures on elliptic curves, London Mathematical Society Student Texts, 24, Cambridge University Press, doi: , ISBN 978-0-521-41517-0, https://books.google.com/books?id=zgqUAuEJNJ4C
- Hindry, Marc; Silverman, Joseph H. (2000), Diophantine geometry: an introduction, Graduate Texts in Mathematics, 201, Berlin, New York: Springer-Verlag, ISBN 978-0-387-98981-5
- Greenberg, Ralph (1994), «Iwasawa Theory and p-adic Deformation of Motives», στο: Serre, Jean-Pierre; Jannsen, Uwe; Kleiman, Steven L., επιμ., Motives, Providence, R.I.: American Mathematical Society, ISBN 978-0-8218-1637-0
- Kolyvagin, V. A. (1988), «Finiteness of E(Q) and SH(E,Q) for a subclass of Weil curves», Izvestiya Akademii Nauk SSSR. Seriya Matematicheskaya 52 (3): 522–540, 670–671, 954295, ISSN 0373-2436
- Lang, Serge; Tate, John (1958), «Principal homogeneous spaces over abelian varieties», American Journal of Mathematics 80 (3): 659–684, doi: , ISSN 0002-9327
- Lind, Carl-Erik (1940). Untersuchungen über die rationalen Punkte der ebenen kubischen Kurven vom Geschlecht Eins (Διδακτορική διατριβή). 1940. University of Uppsala. 97 pp. MR 0022563.
- Poonen, Bjorn; Stoll, Michael (1999), «The Cassels-Tate pairing on polarized abelian varieties», Annals of Mathematics, Second Series 150 (3): 1109–1149, doi: , ISSN 0003-486X
- Rubin, Karl (1987), «Tate–Shafarevich groups and L-functions of elliptic curves with complex multiplication», Inventiones Mathematicae 89 (3): 527–559, doi: , ISSN 0020-9910
- Selmer, Ernst S. (1951), «The Diophantine equation ax³+by³+cz³=0», Acta Mathematica 85: 203–362, doi: , ISSN 0001-5962
- Shafarevich, I. R. (1959), «The group of principal homogeneous algebraic manifolds», Doklady Akademii Nauk SSSR 124: 42–43, ISSN 0002-3264 English translation in his collected mathematical papers
- Stein, William A. (2004), «Shafarevich–Tate groups of nonsquare order», Modular curves and abelian varieties, Progr. Math., 224, Basel, Boston, Berlin: Birkhäuser, σελ. 277–289, http://wstein.org/papers/nonsquaresha/final2.pdf
- Swinnerton-Dyer, P. (1967), «The conjectures of Birch and Swinnerton-Dyer, and of Tate», στο: Springer, Tonny A., επιμ., Proceedings of a Conference on Local Fields (Driebergen, 1966), Berlin, New York: Springer-Verlag, σελ. 132–157, https://books.google.com/books/?id=I983HAAACAAJ
- Tate, John (1958), WC-groups over p-adic fields, Séminaire Bourbaki; 10e année: 1957/1958, 13, Paris: Secrétariat Mathématique, http://www.numdam.org/item?id=SB_1956-1958__4__265_0
- Tate, John (1963), «Duality theorems in Galois cohomology over number fields», Proceedings of the International Congress of Mathematicians (Stockholm, 1962), Djursholm: Inst. Mittag-Leffler, σελ. 288–295, http://mathunion.org/ICM/ICM1962.1/
- Weil, André (1955), «On algebraic groups and homogeneous spaces», American Journal of Mathematics 77 (3): 493–512, doi: , ISSN 0002-9327
- Konstantinous, Alexandros (2024-04-25). «A note on the order of the Tate-Shafarevich group modulo squares». arXiv:2404.16785 [math.NT].
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- English - Greek Dictionary of Pure and Applied Mathematics Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
- Αγγλοελληνικό Λεξικό Μαθηματικής Ορολογίας - Πανεπιστήμιο Κύπρου
- A. Bondal, D. Orlov, Semi-orthogonal decomposition for algebraic varieties_, PreprintMPI/95–15, alg-geom/9506006
- Commutative Algebra: Expository Papers Dedicated to David Eisenbud on the ..
- Multiplicative Ideal Theory in Commutative Algebra: A Tribute to the Work of ...
- Recent Advances in Hodge Theory: Period Domains, Algebraic Cycles, and ...
- Lectures On Riemann Surfaces - Proceedings Of The College On Riemann Surfaces
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «AV -- J.S. Milne». www.jmilne.org. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2024.
- ↑ «Weil-Châtelet group - Encyclopedia of Mathematics». encyclopediaofmath.org. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2024.
- ↑ Lang & Tate 1958.
- ↑ Shafarevich 1959.
- ↑ «Igor Shafarevich - The Mathematics Genealogy Project». mathgenealogy.org. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2024.
- ↑ Lind 1940.
- ↑ Selmer 1951.
- ↑ Cassels, J. W. S. (1962). «Arithmetic on Curves of Genus 1 : III. The Tate-Šafarevič and Selmer Groups» (στα αγγλικά). Proceedings of the London Mathematical Society s3-12 (1): 259–296. doi:. http://doi.wiley.com/10.1112/plms/s3-12.1.259.
- ↑ Rubin 1987.
- ↑ Kolyvagin 1988.
- ↑ Cassels 1962.
- ↑ 12,0 12,1 Tate 1963.
- ↑ Swinnerton-Dyer 1967.
- ↑ Poonen & Stoll 1999.
- ↑ Stein 2004.
[[Κατηγορία:Αλγεβρική γεωμετρία]
[[Κατηγορία:Αντιμεταθετική άλγεβρα]
[[Κατηγορία:Αναλυτική γεωμετρία]
[[Κατηγορία:Αφηρημένη άλγεβρα]
[[Κατηγορία:Αναλυτική γεωμετρία]
[[Κατηγορία:Περιοχές των μαθηματικών] [[Κατηγορία:Γραμμική άλγεβρα] [[Κατηγορία:Συναρτησιακή ανάλυση]
[[Κατηγορία:Μαθηματικά προβλήματα]
[[Κατηγορία:Διάσταση]
[[Κατηγορία:Επιστήμη υπολογιστών]
[[Κατηγορία:Βελτιστοποίηση] [[Κατηγορία:Διαφορική γεωμετρία]
[[Κατηγορία:Περιοχές των μαθηματικών] [[Κατηγορία:Διάσταση] [[Κατηγορία:Γενική τοπολογία]
[[Κατηγορία:Άλυτα προβλήματα στα μαθηματικά] [[Κατηγορία:Ειδικές συναρτήσεις] [[Κατηγορία:Ζήτα και L-συναρτήσεις]
[[Κατηγορία:Μαθηματικοί οργανισμοί]
[[Κατηγορία:Μαθηματικά]
[[Κατηγορία:Άλυτα προβλήματα στα μαθηματικά]
[[Κατηγορία:Καναδοί μαθηματικοί]
[[Κατηγορία:Πίνακες (μαθηματικά)] [[Κατηγορία:Γραμμική άλγεβρα] [[Κατηγορία:Διακριτή γεωμετρία]
[[Κατηγορία:Φράκταλ] [[Κατηγορία:Δυναμικά συστήματα] [[Κατηγορία:Πληροφοριακά συστήματα]
{{authority control} {{Portal bar|Βιογραφίες|Μαθηματικά} {{DEFAULTSORT:Μιγαδική αναλυτική ποικιλία } [[Κατηγορία:Βραβεία μαθηματικών] [[Κατηγορία:Αναλυτική γεωμετρία] [[Κατηγορία:Ρώσοι μαθηματικοί] [[Κατηγορία:Μαθηματικοί του 19ου αιώνα]
[[Κατηγορία:Γάλλοι χημικοί]
[[Κατηγορία:Βραβεία Νόμπελ]
[[Κατηγορία:Βραβευμένοι με Νόμπελ Φυσικής]
|
|
|
|
[[Κατηγορία:Ιστότοπος-επέκταση] [[Κατηγορία:Ψηφιακές βιβλιοθήκες]
[[Κατηγορία: Κατηγορία:Γάλλοι εκδότες]
[[Κατηγορία:Εκδοτικοί οίκοι]
[[Κατηγορία:Μουσεία στο Παρίσι [[Κατηγορία:Νομισματικά μουσεία
[[Κατηγορία:Ιλιάδα
[[Κατηγορία:Ήφαιστος
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κατάλογος μεγαλύτερων βιβλιοθηκών
- Κατάλογος Εθνικών Βιβλιοθηκών
- Παγκόσμια Ψηφιακή Βιβλιοθήκη
- Europeana
- Ευρωπαϊκή Βιβλιοθήκη
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
{Authority control}}
Κατηγορία:Εθνικές βιβλιοθήκες]] [Κατηγορία:Βιβλιοθήκες στη Σαουδική Αραβία]]
|
[Κατηγορία:Ιστορικές βιβλιοθήκες]] [Κατηγορία:Τορίνο]]
Κατηγορία:Βιβλιοθήκες ανά χώρα]]
Κατηγορία:Ψηφιακές βιβλιοθήκες]]
Κατηγορία:Ερευνητικά κέντρα ανά χώρα]]
Κατηγορία:Πανεπιστήμια ανά χώρα]]
{commonscat}}
Άλλο θἐμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
List of national and state libraries
de:Liste der Nationalbibliotheken
es:Anexo:Bibliotecas nacionales