Ραζβάν Λουτσέσκου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ραζβάν Λουτσέσκου

Ο Λουτσέσκου με τον ΠΑΟΚ, το 2018.
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης17 Φεβρουαρίου 1969 (1969-02-17) (55 ετών)
Τόπος γέννησηςΒουκουρέστι, Ρουμανία
Ύψος1,83 μ.
ΘέσηΤερματοφύλακας
Ομάδες νέων
1981–1985Ντινάμο Βουκουρεστίου
1985–1987Σπόρτουλ Στουντεντσέσκ
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1987–1992Σπόρτουλ Στουντεντσέσκ24(0)
1992–1993Κρέμα Κάλτσιο3(0)
1993–1996Σπόρτουλ Στουντεντσέσκ81(0)
1996–1997Νατσιονάλ Βουκουρεστίου31(0)
1997–1998Σπόρτουλ Στουντεντσέσκ31(0)
1998–1999Νατσιονάλ Βουκουρεστίου23(0)
1999–2000Μπρασόβ13(0)
2000–2001Ραπίντ Βουκουρεστίου26(0)
2001–2002Μπάκαου10(0)
2002–2003Ραπίντ Βουκουρεστίου1(0)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
2004-2007Ραπίντ Βουκουρεστίου
2007-2009Μπρασόβ
2009-2011Εθνική Ρουμανίας
2011-2012Ραπίντ Βουκουρεστίου
2012-2014Ελ Τζαΐς
2014-2014ΦΚ Πετρόλουλ Πλοϊέστι
2014-2017Ξάνθη
2017-2019ΠΑΟΚ
2019-2021Αλ Χιλάλ
2021-ΠΑΟΚ
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ραζβάν Λουτσέσκου (γεννημένος στις 17 Φεβρουαρίου 1969) είναι Ρουμάνος επαγγελματίας προπονητής και πρώην ποδοσφαιριστής. Είναι ο σημερινός προπονητής του ΠΑΟΚ.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου του 1969 στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας. Γιος του σπουδαίου Μίρτσεα Λουτσέσκου[1], ο οποίος είχε λαμπρή καριέρα ως ποδοσφαιριστής αλλά και εξαιρετική σταδιοδρομία στους πάγκους, ο Ραζβάν από νεαρή ηλικία επέλεξε να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του και να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο, όπου καθιερώθηκε στη θέση του τερματοφύλακα. Φόρεσε τις φανέλες των Σπόρτουλ ΣτουντεντσέσκΝατσιονάλ ΒουκουρεστίουΦΚ ΜπρασόβΡαπίντ Βουκουρεστίου και Μπακάου, μετρώντας περισσότερες από 200 συμμετοχές στην πρώτη κατηγορία του ρουμανικού ποδοσφαίρου. Κρέμασε τα γάντια του σε ηλικία 34 ετών και έψαξε αμέσως να βρει τον νέο του ρόλο στο άθλημα.

Προπονητική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η καριέρα στην Μπρασόβ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε την προπονητική του σταδιοδρομία στην ρουμανική ομάδα ΦΚ Μπρασόβ, αναλαμβάνοντάς την στα μισά της σεζόν 2003-04 ως αντικαταστάτης του απολυθέντα Μάριους Λάκατους και κοουτσάροντάς την για τους υπόλοιπους 15 αγώνες της αγωνιστικής περιόδου.[2]

Η καριέρα στην Ραπίντ Βουκουρεστίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λουτσέσκου είχε ξεκινήσει μαθήματα προπονητικής ήδη από το 1999, αλλά αρχικά δούλεψε ως τεχνικός διευθυντής. Είδε όμως ότι του έλειπε ο αγωνιστικός χώρος και πήρε την απόφαση να ακολουθήσει τον ρόλο του προπονητή. Μετά από έναν χρόνο στην Μπρασόβ, η διοίκηση της Ραπίντ Βουκουρεστίου του έδωσε τα ηνία της ομάδας. Έμεινε τρία χρόνια και κατάφερε να κατακτήσει δύο φορές το Κύπελλο Ρουμανίας, οδήγησε την ομάδα διαδοχικά στην τρίτη, την δεύτερη και την τέταρτη θέση του πρωταθλήματος, ενώ την σεζόν 2005-06 έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του Κυπέλλου UEFA, παρά το κακό ξεκίνημα στην σεζόν, που τον είχε φέρει μία ανάσα από την πόρτα της εξόδου.[3]

Η επιστροφή στην Μπρασόβ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καλοκαίρι του 2007, κατόπιν ασυμφωνίας με τον πρόεδρο της Ραπίντ, αποχώρησε από την ομάδα και παρά τις προτάσεις που είχε από δυνατές ομάδες, αποφάσισε να αναλάβει ξανά την ΦΚ Μπρασόβ, η οποία είχε υποβιβαστεί στην δεύτερη κατηγορία. Στη διετία που παρέμεινε εκεί, κατάφερε να επαναφέρει την ομάδα στην πρώτη κατηγορία.[4]

H καριέρα στην Εθνική Ρουμανίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας τον επέλεξε για διάδοχο του Βίκτορ Πιτσούρκα στον πάγκο της εθνικής ομάδας της Ρουμανίας. Ο Λουτσέσκου αποδέχθηκε την πρόταση, αφήνοντας την ΦΚ Μπρασόβ στην ένατη θέση του πρωταθλήματος και ανέλαβε τα ηνία της εθνικής ομάδας. Στην εθνική Ρουμανίας παρέμεινε για δύο χρόνια. Αποχώρησε τον Ιούνιο του 2011 μετά από μία σπουδαία νίκη επί της Βοσνίας, που αύξησε πολύ τις πιθανότητες για συμμετοχή στο Euro 2012. Ο ίδιος ένιωσε πως οι άνθρωποι της ομοσπονδίας είχαν χάσει την εμπιστοσύνη τους σε αυτόν. Δεν άργησε να βρει νέα επαγγελματική ομάδα.[5][6]

Ξανά στην Ραπίντ Βουκουρεστίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επέστρεψε στη Ραπίντ Βουκουρεστίου και την οδήγησε μέσα σε λίγους μήνες στους ομίλους του Europa League, χωρίς να καταφέρει όμως να συνεχίσει παραπέρα. Η ομάδα τερμάτισε τέταρτη στο πρωτάθλημα, ενώ στο κύπελλο ηττήθηκε στον τελικό από την Ντινάμο Βουκουρεστίου με 1-0.[7]

Η καριέρα στην Ελ Τζάις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάιο του 2012 υπέγραψε διετές συμβόλαιο με την Ελ Τζαΐς, ομάδα του Κατάρ. Την πρώτη του σεζόν κατέκτησε το κύπελλο, οδήγησε την ομάδα στα νοκ άουτ του Πανασιατικού Πρωταθλήματος και αποχώρησε τον Ιανουάριο του 2014.[8]

Η καριέρα στην Πετρόλουλ Πλοέστι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δύο μήνες μετά η Πετρόλουλ Πλοϊέστι τον προσέλαβε, αλλά η παραμονή του εκεί αποδείχτηκε βραχύβια, καθώς αποχώρησε έξι μήνες αργότερα και αφού οδήγησε την ομάδα στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος και στα ημιτελικά του κυπέλλου.[9]

Η καριέρα στην Ξάνθη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 24 Σεπτεμβρίου του 2014 ήρθε στην Ελλάδα για να αναλάβει την ομάδα της Ξάνθης μέχρι το 2017, αγνοώντας τις συμβουλές του πατέρα του. Ένα χρόνο μετά ήρθε η δικαίωση. Η Ξάνθη υπό τις οδηγίες του έπαιξε εξαιρετικό ποδόσφαιρο και κατάφερε να φτάσει μέχρι τον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος για πρώτη φορά στην ιστορία της, ηττώμενη εκεί από τον Ολυμπιακό. Στο πρωτάθλημα η ομάδα τερμάτισε στην όγδοη θέση, πληρώνοντας το κακό της ξεκίνημα. Η επόμενη χρονιά δεν κύλησε όπως περίμεναν στην ομάδα της Ξάνθης. Η ομάδα υπό τον Λουτσέσκου δεν κατάφερε να βρει ρυθμό στο γήπεδο και έφτασε μέχρι και να κινδυνεύσει στις τελευταίες αγωνιστικές, εξασφαλίζοντας ωστόσο την παραμονή. Η κατάσταση όμως άλλαξε την επόμενη σεζόν και η ομάδα μπήκε από την αρχή δυνατά στην σεζόν. Η Ξάνθη αποκλείστηκε στο Κύπελλο Ελλάδας από τον μετέπειτα κυπελλούχο ΠΑΟΚ, ενώ στο πρωτάθλημα τερμάτισε στην έκτη θέση, τέσσερις βαθμούς πίσω από τον πέμπτο Πανιώνιο και την ευρωπαϊκή έξοδο.[10][11]

Η καριέρα στον ΠΑΟΚ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρά την επιθυμία της διοίκησης του ΑΟ Ξάνθης να συνεχίσει την συνεργασία μαζί του, ο Λουτσέσκου αποφάσισε να αποχωρήσει από τον σύλλογο και να αναζητήσει μια νέα πρόκληση στην καριέρα του. Ο Ρουμάνος τεχνικός υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με τον ΠΑΟΚ για δύο έτη, αντικαθιστώντας τον Αλεξάνταρ Στανόγεβιτς.[12] Στην πρώτη του σεζόν στον ΠΑΟΚ, η ομάδα παρά το γεγονός ότι αποκλείστηκε από την Έστερσουντ στα πλέι οφ του ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ, είχε μια πολύ καλή σεζόν στο πρωτάθλημα, διεκδικώντας μέχρι τέλους και τους δύο εγχώριους τίτλους .
Οι ελπίδες για την κατάκτηση του πρωταθλήματος ουσιαστικά εξανεμίστηκαν μετά από τους εντός έδρας αγώνες με αντιπάλους τους άμεσους συνδιεκδικητές, αρχικά τον Ολυμπιακό και αργότερα την ΑΕΚ, όπου η τελική έκβαση -λόγω των γεγονότων που έλαβαν χώρα στις δύο αναμετρήσεις- κρίθηκε στα αθλητικά δικαστήρια και επέφερε στον ΠΑΟΚ την ήττα και στα δύο παιχνίδια με 3-0 καθώς και την αφαίρεση 3 βαθμών από την τρέχουσα βαθμολογία (και δύο από αυτήν της προσεχούς σεζόν). Στο κύπελλο Ελλάδος ο ΠΑΟΚ προχώρησε με επιτυχία ως τον τελικό της διοργάνωσης, που διεξήχθη στο ΟΑΚΑ. Εκεί κατέκτησε το τρόπαιο με αντίπαλο την ΑΕΚ, νικώντας την με 2-0.[13]
Την σεζόν 2018-19 ο Λουτσέσκου οδήγησε αήττητο τον ΠΑΟΚ στον τρίτο του τίτλο πρωταθλήματος και πρώτο μετά από 34 χρόνια. Στις 21 Απριλίου 2019, μία αγωνιστική πριν το φινάλε, ο ΠΑΟΚ κατοχύρωσε και τυπικά την πρώτη θέση και το πρωτάθλημα Ελλάδας μετά την εντός έδρας νίκη επί του Λεβαδειακού. Στις 11 Μαΐου 2019 κατέκτησε με τον ΠΑΟΚ και το Κύπελλο Ελλάδας επικρατώντας της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ με 1-0 και οδηγώντας την ομάδα του στο πρώτο νταμπλ της ιστορίας της. Τελικά, αποχώρησε από την ομάδα στις 28 Ιουνίου 2019 για τη Σαουδική Αραβία και την ομάδα της Αλ Χιλάλ, η οποία διετέθη να πληρώσει τη ρήτρα αποδέσμευσης του. Τον Ιούνιο του 2019 αποχώρησε από την τεχνική ηγεσία του ΠΑΟΚ, μετά από διαφωνίες με τον πρόεδρο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδη και τον γιο του Γιώργο Σαββίδη.

H καριέρα στην Αλ Χιλάλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λουτσέσκου ανέλαβε την Αλ Χιλάλ τον Ιούνιο του 2019.[14][15] Ως προπονητής κατέκτησε τον πρώτο τίτλο AFC Τσάμπιονς Λιγκ για την ομάδα και τον πρώτο της ηπειρωτικό τίτλο σε 17 χρόνια στις 24 Νοεμβρίου 2019.[16] Κατέκτησε επίσης το νταμπλ στη Σαουδική Αραβία το 2020.[17]

Επιστροφή στον ΠΑΟΚ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λουτσέσκου, επέστρεψε το καλοκαίρι του 2021 στον ΠΑΟΚ, έπειτα από δύο χρόνια στην Σαουδική Αραβία, υπογράφοντας τριετές συμβόλαιο με απολαβές 1,7εκ. ετησίως. [18] Στο πρωτάθλημα της σεζόν 2021-22, η ομάδα του τερμάτισε δεύτερη με διαφορά 19 βαθμών από τον πρώτο Ολυμπιακό. Έφτασε μέχρι τον τελικό κυπέλλου, όπου ηττήθηκε από τον Παναθηναϊκό με 1-0. Παράλληλα, πραγματοποίησε μια αξιόλογη πορεία στο Κόνφερενς Λιγκ, φτάνοντας μέχρι τα προημιτελικά της διοργάνωσης, όπου αποκλείστηκε από την Μαρσέιγ με δύο ήττες. [19] Προηγουμένως, είχε αποκλείσει την Μίντιλαντ στην φάση των πλέι-οφ και την Γάνδη στην φάση των 16 της διοργάνωσης.

Την σεζόν 2022-23, ο Λουτσέσκου πραγματοποίησε την χειρότερη χρονιά του στον πάγκο του ΠΑΟΚ, τερματίζοντας στην 4η θέση της βαθμολογίας του πρωταθλήματος, ενώ έφτασε και πάλι στον τελικό κυπέλλου, όπου ηττήθηκε με 2-0 από την ΑΕΚ. Παράλληλα, το ευρωπαϊκό του ταξίδι τελείωσε πρόωρα, με αποκλεισμό από την Λέφσκι Σόφιας στον β' προκριματικό γύρο του Κόνφερενς Λιγκ. [20]

Την σεζόν 2023-24, ο Λουτσέσκου κατέκτησε το δεύτερό του πρωτάθλημα με τον ΠΑΟΚ και τέταρτο συνολικά του συλλόγου [21], τερματίζοντας δύο βαθμούς πάνω από την δεύτερη ΑΕΚ. Το πρωτάθλημα κρίθηκε στην τελευταία αγωνιστική, με τον ΠΑΟΚ να εξασφαλίζει τον τίτλο έπειτα από την εκτός έδρας νίκη του με 2-1 επί του Άρη. Στο κύπελλο, αποκλείστηκε στα ημιτελικά από τον Παναθηναϊκό, στην διαδικασία των πέναλτι. [22] Όσον αφορά τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ο Λουτσέσκου οδήγησε τον ΠΑΟΚ ξανά στα προημιτελικά του Κόνφερενς Λιγκ, όπου αποκλείστηκε από την Κλαμπ Μπρυζ. [23]Στο ενδιάμεσο, ο "δικέφαλος του βορρά" πέτυχε σπουδαίες νίκες επί της Άιντραχτ (για την φάση των ομίλων) [24] και της Ντιναμό Ζάγκρεπ (για την φάση των 16). [25]

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως παίκτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ραπίντ Βουκουρεστίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως προπονητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπρασόβ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Δεύτερη κατηγορία Ρουμανίας:2007-08

Ελ Τζαϊς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Qatari Stars Cup: 2012-13

ΠΑΟΚ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αλ Χιλάλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ατομικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. uefa.com (2015-04-28). «Member associations - News – UEFA.com» (στα αγγλικά). UEFA.com. http://www.uefa.com/memberassociations/news/newsid=2039054.html. Ανακτήθηκε στις 2017-11-30. 
  2. «Razvan Lucescu in 2003-2004». www.labtof.ro (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2017. 
  3. uefa.com. «Rapid appointment for Lucescu – UEFA.com». www.uefa.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2017. 
  4. uefa.com. «Răzvan Lucescu – UEFA.com». www.uefa.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2017. 
  5. «Romania appoint Lucescu - World Soccer» (στα αγγλικά). World Soccer. 2009-04-29. http://www.worldsoccer.com/news/romania-appoint-lucescu-281674. Ανακτήθηκε στις 2017-11-30. 
  6. uefa.com (2011-06-05). «Lucescu leaves Romania post - UEFA.com» (στα αγγλικά). UEFA.com. http://www.uefa.com/news/newsid=1639281.html. Ανακτήθηκε στις 2017-11-30. 
  7. «DINAMO a învins RAPID, scor 1-0, şi a câştigat CUPA ROMÂNIEI - GALERIE FOTO» (στα αγγλικά). Mediafax.ro. http://www.mediafax.ro/sport/dinamo-a-invins-rapid-scor-1-0-si-a-castigat-cupa-romaniei-galerie-foto-9664078. Ανακτήθηκε στις 2017-11-30. 
  8. «El Jaish 3-1 Al Jazira | AFC». www.the-afc.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2017. 
  9. «Former Romania coach Lucescu takes charge at Petrolul». Eurosport. 2014-03-11. http://www.eurosport.com/football/european-football/2013/former-romania-coach-lucescu-takes-charge-at-petrolul_sto4169887/story.shtml. Ανακτήθηκε στις 2017-11-30. 
  10. «Lucescu, Sa Pinto take Greek club coaching jobs» (στα αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-08-12. https://web.archive.org/web/20170812143125/https://sports.yahoo.com/news/lucescu-sa-pinto-greek-club-coaching-jobs-155619213--sow.html. Ανακτήθηκε στις 2017-11-30. 
  11. «Λουτσέσκου: Ο Ολυμπιακός άξιζε το Κύπελλο» (στα αγγλικά). http://www.sport24.gr/football/ellada/GreekCup/loytseskoy-o-olympiakos-aksize-to-kupello.3487537.html. Ανακτήθηκε στις 2017-11-30. 
  12. Τσώχος, Μιχάλης (2017-08-11). «ΠΑΟΚ: Τέλος ο Στανόγιεβιτς, νέος προπονητής ο Λουτσέσκου». CNN.gr. http://www.cnn.gr/news/sports/story/92887/paok-telos-o-stanogievits-neos-proponitis-o-loytseskoy. Ανακτήθηκε στις 2017-11-30. 
  13. «Δίκαια κυπελλούχος ο ΠΑΟΚ» Αρχειοθετήθηκε 2018-08-17 στο Wayback Machine., άρθρο της online έκδοσης της Εφημερίδας των Συντακτών efsyn.gr (ανακτήθηκε στις 2018-8-1)
  14. «Al Hilal name Romanian Lucescu as head coach». Asian Football Confederation. 30 Ιουνίου 2019. http://www.the-afc.com/competitions/afc-champions-league/latest/news/al-hilal-name-romanian-lucescu-as-head-coach. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2019. 
  15. Σάββας Τζιομπάνογλου. «ΠΑΟΚ: Τέλος ο Λουτσέσκου, πάει στην Αλ Χιλάλ». sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2019. 
  16. «Final - 2nd Leg: Al Dawsari, Gomis strikes seal Al Hilal title». Asian Football Confederation. 24 Νοεμβρίου 2019. https://www.the-afc.com/competitions/afc-champions-league/latest/news/final-2nd-leg-al-dawsari-gomis-strikes-seal-al-hilal-title. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2019. 
  17. «Razvan Lucescu - Honours». www.transfermarkt.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2021. 
  18. «ΠΑΟΚ: Ανακοίνωσε επίσημα τον Λουτσέσκου για τρία χρόνια». ProtoThema. 26 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2024. 
  19. Team, Onsports (14 Απριλίου 2022). «ΠΑΟΚ-Μαρσέιγ 0-1: Άδοξο φινάλε σε ένα θαυμάσιο ταξίδι! (videos+photos)». Onsports.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2024. 
  20. «ΠΑΟΚ - Λέφσκι 1-1: Ναυάγιο για τον Δικέφαλο, εκτός Ευρώπης από τον Ιούλιο, τελείωσε το ματς με εννέα παίκτες». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2024. 
  21. «Κατέκτησε το 4ο πρωτάθλημα της ιστορίας του ο ΠΑΟΚ: Η «χρυσή» βίβλος των πρωταθλητών | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2024. 
  22. «Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ 1-2 (6-5 πέναλτι): Ο Ντραγκόφσκι τον έστειλε στον τελικό μετά από απίστευτο θρίλερ στα πέναλτι! (vids) | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2024. 
  23. «ΠΑΟΚ – Μπριζ 0-2: Όνειρο ήταν και πάει... (highlights) | Novasports». https://www.novasports.gr/. 18 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2024.  Εξωτερικός σύνδεσμος στο |website= (βοήθεια)
  24. «Άιντραχτ - ΠΑΟΚ 1-2: Τεράστιος Δικέφαλος, θριάμβευσε στην Φρανκφούρτη και πέταξε απευθείας στους '16' του Conference». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2024. 
  25. «ΠΑΟΚ - Ντινάμο Ζάγκρεμπ 5-1: Παγκόσμιος Δικέφαλος, διαστημικός Κουλιεράκης και... στους 8 θα ειν' ωραία! (vids) | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2024.