Πύλη:Αθλητισμός
|
 Ο Αθλητισμός είναι όλες οι μορφές ανταγωνιστικής φυσικής δραστηριότητας η οποία, μεσω πρόχειρης ή οργανωμένης συμμετοχής, σκοπεύει στην χρήση, την διατήρηση ή την βελτίωση της φυσικής ικανότητας και παρέχει ψυχαγωγία στους συμμετέχοντες. Υπάρχουν εκατοντάδες αθλήματα, από αυτά που απαιτούν μόνο δύο συμμετέχοντες, μέχρι αυτά των εκατοντάδων ταυτόχρονων συμμετεχόντων, είτε σε ομάδες είτε αγωνιζόμενοι ατομικώς . Ο αθλητισμός αναγνωρίζεται γενικώς ως δραστηριότητες οι οποίες βασίζονται στην φυσική αθλητικότητα ή στην φυσική επιδεξιότητα, με τους μεγαλύτερους μείζονες διαγωνισμούς όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες να παραδέχονται μόνο αθλήματα που συμφωνούν με αυτόν τον ορισμό και άλλους οργανισμούς όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης να χρησιμοποιούν ορισμούς αποκλείουν δραστηριότητες χωρίς φυσικά στοιχεία από την κατάταξη στα αθλήματα. Πάντως, ένας αριθμός ανταγωνιστικών, αλλά μη φυσικών, δραστηριοτήτων διεκδικεί αναγνώριση ως πνευματικά αθλήματα. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (μέσω της ARISF) αναγνωρίζει και το σκάκι και το μπριτζ ως καλής πίστεως αθλήματα και η SportAccord, ο διεθνής οργανισμός των αθλητικών ομοσπονδιών, αναγνωρίζει πέντε μη φυσικά αθλήματα, μολονότι περιορίζει τον αριθμό των πνευματικών παιχνιδιών τα οποία μπορούν να χαρακτηρισθούν ως αθλήματα. Τα αθλήματα κυβερνώνται συνήθως από ένα σύνολο κανόνων ή εθίμων, που εξυπηρετούν στην εξασφάλιση δίκαιου ανταγωνισμού και επιτρέπουν σταθερή ανακήρυξη του νικητή. Η νίκη μπορεί να καθοριστεί από φυσικά γεγονότα όπως το σκοράρισμα τερμάτων ή η διάβαση μίας γραμμής, ή από απόφαση κριτών οι οποίοι σημειώνουν στοιχεία της αθλητικής προσπάθειας, περιλαμβάνοντας αντικειμενικές ή υποκειμενικές μετρήσεις όπως η τεχνική εκτέλεση ή η καλλιτεχνική εντύπωση. Στον οργανωμένο αθλητισμό, κρατούνται καταγραφές των προσπαθειών και για δημοφιλή αθλήματα, αυτή η πληροφορία μπορεί να ανακοινωθεί ευρέως ή να αναφερθεί στα αθλητικά νέα. Επιπλέον, ο αθλητισμός είναι μία σημαντική πηγή ψυχαγωγίας για τους μη συμμετέχοντες, με τα θεατά αθλήματα να τραβούν μεγάλα πλήθη στα γήπεδα και να φτάνουν ακόμα περισσότερους θεατές μέσω της κάλυψης από τα μέσα. Τρέχοντα γεγονότα στον αθλητισμό · Περισσότερα για τον αθλητισμό
 O Εξοπλισμός ποδοσφαιριστή είναι ο τέταρτος κανόνας από τους Κανόνες του Παιχνιδιού (κανόνες ποδοσφαίρου) και αναφέρεται στον καθιερωμένο εξοπλισμό και την ενδυμασία των παιχτών στο άθλημα του ποδοσφαίρου. Ο κανόνας αυτός καθορίζει τον ελάχιστο εξοπλισμό τον οποίο μπορεί να χρησιμοποιεί ένας ποδοσφαιριστής. Επιπρόσθετα, απαγορεύουν τη χρήση οποιουδήποτε αντικειμένου που είναι επικίνδυνο είτε για τον ποδοσφαιριστή, είτε για κάποιο άλλο συμμετέχοντα. Διάφορες διοργανώσεις έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν μεμονωμένα περαιτέρω περιορισμούς, όπως η ρύθμιση του μεγέθους του λογότυπου που εμφανίζεται στις φανέλες των ποδοσφαιριστών ή σε περίπτωση που αγωνίζονται δύο ομάδες με τα ίδια ή παρόμοια χρώματα, η φιλοξενούμενη ομάδα οφείλει να χρησιμοποιήσει ενδυμασία διαφορετικού χρώματος. Γενικά, οι ποδοσφαιριστές αναγνωρίζονται από τον αριθμό που φέρουν στη στολή τους (πλάτη). Αρχικά, οι ποδοσφαιριστές μιας ομάδας φορούσαν αριθμούς από το 1 έως το 11 που αντιστοιχούσαν στις ποδοσφαιρικές τους θέσεις. Ωστόσο, στο επαγγελματικό επίπεδο η αρίθμηση αυτή δεν υφίσταται και κάθε ποδοσφαιριστής κατέχει ένα σταθερό αριθμό στο ρόστερ της ομάδας για όλη τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής περιόδου. Επίσης, τα επαγγελματικά σωματεία παρουσιάζουν συνήθως τα επώνυμα ή ψευδώνυμα των ποδοσφαιριστών τους στις φανέλες τους, πάνω (ή σπανιότερα από κάτω) από τον αριθμό κάθε ποδοσφαιριστή. Ο ποδοσφαιρικός εξοπλισμός έχει εξελιχθεί σημαντικά σε σχέση με τα πρώτα στάδια εμφάνισης του παιχνιδιού, όταν οι παίχτες φορούσαν συνήθως παχιές βαμβακερές φανέλες, φουφούλες (παντελόνι που έχει φουσκωτά μπατζάκια) και βαριά και άκαμπτα δερμάτινα παπούτσια. Στον 20ό αιώνα, τα υποδήματα έγιναν πιο ελαφριά και μαλακά και οι ποδοσφαιριστές φορούσαν κοντύτερα παντελονάκια. Επιπρόσθετα, με την αναβάθμιση στην κατασκευή ενδυμάτων και την ελευθερία εκτύπωσης στη στολή οι φανέλες κατασκευάζονταν με ελαφρύτερες, συνθετικές ίνες με όλο και πιο πολύχρωμα και πολύπλοκα σχέδια. Με την άνοδο της διαφήμισης κατά τον ίδιο αιώνα, τα λογότυπα των χορηγών άρχισαν να εμφανίζονται στις φανέλες και πανομοιότυπες, αυθεντικές στολές άρχισαν να παράγονται για πώληση στους φιλάθλους, παρέχοντας υψηλά ποσά εσόδων στις ποδοσφαιρικές ομάδες. (Διαβάστε το υπόλοιπο λήμμα...)
|
