Κατερίνα Μπρεσκόφσκι
Κατερίνα Μπρεσκόφσκι | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Catherine Breshkovsky (Αγγλικά) και Catherine Breshkovsky (Γαλλικά) |
Γέννηση | 13ιουλ. / 25 Ιανουαρίου 1844γρηγ.[1][2] ή 25 Ιανουαρίου 1844[1] Ivanovo |
Θάνατος | 12 Σεπτεμβρίου 1934[3][4][5] Horní Počernice |
Τόπος ταφής | Cemetery in Chvaly |
Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά[6] Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός[5] αριστοκράτης επαναστάτρια |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Workers' Party for the Political Liberation of Russia και Κόμμα των Σοσιαλεπαναστατών |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Nikolay Breshko-Breshkovsky |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | μέλος της Συντακτικής Συνέλευσης της Ρωσίας το 1918 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Κατερίνα Μπρεσκόφσκι (πραγματικό όνομα Εκατερίνα Κονσταντίνοβα Μπρέσκο – Μπρεσκόφσκαγια, Ρωσικά: Екатерина Константиновна Брешко-Брешковская, 13 Ιανουαρίου 1844 – 12 Σεπτεμβρίου 1934) ήταν μια Ρωσίδα σοσιαλίστρια, γνωστή ως Μπάμπουσκα, η Γιαγιά της Ρωσικής Επανάστασης.[7]
Επαναστατική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έφυγε από το σπίτι της σε ηλικία 26 ετών για να ενταχθεί στους οπαδούς του αναρχικού Μιχαήλ Μπακούνιν στο Κίεβο. Σαν επαναστάτρια Ναρόντνικ, φυλακίστηκε το 1874 στην Κατόργκα και εξορίστηκε στη Σιβηρία το 1878, κατά την οποία της πήρε συνέντευξη ο Τζορτζ Κέναν, ένας δημοσιογράφος που εργαζόταν για το περιοδικό Century, μαζί με τον καλλιτέχνη Τζορτζ Α. Φροστ, ο Κέναν αργότερα θα πει: “Όλα τα πρότυπά μου για το θάρρος, τη γενναιότητα, και την ηρωική αυτοθυσία έχουν φτάσει στο ανώτατο σημείο για πάντα, και έφτασαν από το χέρι μιας γυναίκας”.[8] Μετά την απελευθέρωσή της το 1896, δημιούργησε μια Σοσιαλ-Επαναστατική ομάδα και βοήθησε να οργανωθεί το Σοσιαλ-Επαναστατικό Κόμμα το 1901.
Διέφυγε στην Ελβετία και στις ΗΠΑ το 1900. Μετά την επιστροφή της στην Αυτοκρατορική Ρωσία το 1905, συνελήφθη και εξορίστηκε πάλι στη Σιβηρία. Μετά τη Φεβρουαριανή Επανάσταση του 1917, οι πολιτικοί κρατούμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι, και στην Μπρεσκόφσκι δόθηκε θέση στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Κερένσκι. Όταν οι Μπολσεβίκοι οργάνωσαν την Οκτωβριανή Επανάσταση, η Μπρεσκόφσκι αναγκάστηκε και πάλι να φύγει. Απεβίωσε στην Τσεχοσλοβακία.
Ο γιός της Νικολάι Μπρέσκο-Μπρεσκόφσκι έγινε συγγραφέας.
Μεταφρασμένα στα Αγγλικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Breshko-Breshkovskaia, Ekaterina Konstantinovna, 1844-1934; Blackwell, Alice Stone, 1857-1950 (1918). The little grandmother of the Russian revolution. Boston: Little, Brown and Co. σελ. 370. from Archive.org
- Ekaterina Konstantinovna Breshko-Breshkovskai︠a︡; Lincoln Hutchinson (1931). Hidden springs of the Russian revolution : personal memoirs of Katerina Breshkovskaia. Ca, USA: Stanford University Press.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век». (Ρωσικά) Writers of St. Petersburg. XX century.
- ↑ 2,0 2,1 «Историческая энциклопедия Сибири». (Ρωσικά) Historical Encyclopedia of Siberia. Νοβοσιμπίρσκ. 2009. ISBN-10 5-8402-0230-4.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Catherine-Breshkovsky. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6dz0v67. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /75906. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12314551d. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Rāmaprasāda Bismila; Malwinder Jit Singh Waraich (2007). Musings from the gallows : autobiography of Ram Prasad Bismil. Ludhiana : Unistar Books. σελ. 90. Autobiography of an Indian freedom fighter, who also participated in the Kakori train robbery.
- ↑ Ian Frazier (27 Σεπτεμβρίου 2011). Travels in Siberia. Farrar, Straus and Giroux. ISBN 978-0-374-27872-4.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (Russian) Breshko-Breshkovskaya's biography in the Historia est magistra vitae and the Commonwealth literary projects.
|