Αλεξάνδρεια η επί του Ύφαση
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0d/%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%82_%CF%80%CE%BF%CF%85_%CE%B9%CE%B4%CF%81%CF%8D%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B1%CE%BD_%CE%B1%CF%80%CF%8C_%CF%84%CE%BF%CE%BD_%CE%9C%CE%AD%CE%B3%CE%B1_%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF.svg/350px-%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%82_%CF%80%CE%BF%CF%85_%CE%B9%CE%B4%CF%81%CF%8D%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B1%CE%BD_%CE%B1%CF%80%CF%8C_%CF%84%CE%BF%CE%BD_%CE%9C%CE%AD%CE%B3%CE%B1_%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF.svg.png)
Η Αλεξάνδρεια η επί του Ύφαση ιδρύθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο δύο μήνες μετά τη Μάχη του Υδάσπη, τον Ιούλιο του 326 π.Χ. ανατολικά του ποταμού Ύφαση ή Μπέας, ο οποίος είναι ο ανατολικότερος στη Πενταποταμία της Ινδίας. Η πόλη οριοθετούσε το ανατολικότερο άκρο της αυτοκρατορίας. Στην πόλη εγκαταστάθηκαν πρώην στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, άγνωστης καταγωγής. [1] Ήταν χτισμένη κοντά στη σύγχρονη πόλη Αμριτσάρ.
Για τη ίδια την πόλη υπάρχουν λιγοστές ιστορικές αναφορές. Ωστόσο γνωρίζουμε ότι μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου η πόλη μαζί με τις υπόλοιπες Μακεδονικές κτήσεις της Ινδίας έγινε μέρος της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών. Το 304 π.Χ. η πόλη καταλήφθηκε από τον Ινδό βασιλιά Ανδρόκοττο. Το 180 π.Χ. τη πόλη καταλαμβάνει ο Δημήτριος Α΄ της Βακτρίας και γίνεται μέρος του Ελληνοϊνδικού βασιλείου.