Υπόθεση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η υπόθεση του Αντρέα Κελλάριου, που δείχνει τις πλανητικές κινήσεις σε έκκεντρες και επικυκλικές τροχιές.

Μια υπόθεση είναι μια προτεινόμενη εξήγηση για ένα φαινόμενο. Για να είναι μια υπόθεση επιστημονική υπόθεση, η επιστημονική μέθοδος απαιτεί να μπορεί κανείς να τη δοκιμάσει. Οι επιστήμονες βασίζουν γενικά τις επιστημονικές υποθέσεις σε προηγούμενες παρατηρήσεις που δεν μπορούν να εξηγηθούν ικανοποιητικά με τις διαθέσιμες επιστημονικές θεωρίες. Παρόλο που οι λέξεις "υπόθεση" και "θεωρία" χρησιμοποιούνται συχνά εναλλακτικά, μια επιστημονική υπόθεση δεν είναι το ίδιο με μια επιστημονική θεωρία. Μια υπόθεση εργασίας είναι μια προσωρινά αποδεκτή υπόθεση που προτείνεται για περαιτέρω έρευνα [1] σε μια διαδικασία που ξεκινά με μια εκπαιδευμένη εικασία ή σκέψη. [2]

Μια διαφορετική έννοια του όρου υπόθεση χρησιμοποιείται στην τυπική λογική, για να δηλώσει το προηγούμενο μιας πρότασης. Έτσι στην πρόταση "Αν P, τότε Q.", το P δηλώνει την υπόθεση (ή την προηγούμενη). Το Q μπορεί να ονομαστεί συνέπεια. Το P είναι η υπόθεση σε μια (πιθανώς αντίθετη) ερώτηση What If.

Το επίθετο υποθετικός, που σημαίνει «έχω τη φύση μιας υπόθεσης» ή «υποτίθεται ότι υπάρχει ως άμεση συνέπεια μιας υπόθεσης», μπορεί να αναφέρεται σε οποιαδήποτε από αυτές τις έννοιες του όρου «υπόθεση».


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Hilborn, Ray· Mangel, Marc (1997). The ecological detective: confronting models with data. Princeton University Press. σελ. 24. ISBN 978-0-691-03497-3. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2011. 
  2. "In general we look for a new law by the following process. First we guess it. ...", —Richard Feynman (1965) The Character of Physical Law p.156