Εκβιασμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο εκβιασμός είναι πράξη εξαναγκασμού που χρησιμοποιεί κυρίως την απειλή και την ψυχολογική πίεση, ακόμη και σωματική, για την τέλεση συγκεκριμένων πράξεων. Μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση απειλών σωματικής, ψυχικής ή συναισθηματικής βλάβης ή ποινικής δίωξης εναντίον του θύματος ή κάποιου κοντινού προσώπου.[1][2] Συνήθως γίνεται για προσωπικό όφελος και την εξόφληση δανείων ή μεριδίου από έκνομες δραστηριότητες, όπως διακίνηση ναρκωτικών.[3][4][5]

Στο ελληνικό ποινικό δίκαιο, ο εκβιασμός τιμωρείται, βάσει του άρθρου 385 του Ποινικού Κώδικα.[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Internet Archive, Inc (1996). Merriam-Webster's dictionary of law. Springfield, Mass. : Merriam-Webster. σελ. 53. ISBN 978-0-87779-604-6. 
  2. The American Heritage® Dictionary of the English Language, 4th edition. Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company. 2010. 
  3. «Blackmail». Merriam-Webster. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2011. 
  4. Burton's Legal Thesaurus. McGraw-Hill Professional. 2006. σελ. 233. ISBN 978-0-07-147262-3. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2011. 
  5. The encyclopedia of American law enforcement. Infobase Publishing. 2007. σελ. 78. ISBN 978-0-8160-6290-4. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2011. 
  6. Νόμος 4619/2019