Αυτάρκεια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η αυτάρκεια είναι όρος που περιγράφει οικονομικές πολιτικές που καθιστούν μία οντότητα να επιβιώνει χωρίς εξωτερική βοήθεια και διεθνές εμπόριο, δηλαδή μόνον με την εγχώρια παραγωγή. Η διαφορά της με την κλειστή οικονομία είναι ότι η κλειστή οικονομία δεν έχει καμμία επαφή με τον έξω κόσμο ενώ η αυτάρκης οικονομία έχει μεν περιορισμένες σχέσεις αλλά δύναται να επιβιώσει και δίχως αυτές.[1] Δεν έχει συγκεκριμένη ιδεολογική χροιά καθώς αρκετά καθεστώτα εφήρμοσαν στο παρελθόν τέτοιες πολιτικές, είτε κομμουνιστικά[2], είτε εθνικιστικά[3]. Δεν είναι απαραιτήτως οικονομική πολιτική μόνον ολοκληρωτικών καθεστώτων[4]. Επίσης μπορεί να εφαρμοσθεί αυτάρκεια σε συγκεκριμένους τομείς ώστε να ωθηθεί η εσωτερική παραγωγή.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Glossary of International Economics Αρχειοθετήθηκε 2007-12-12 στο Wayback Machine..
  2. Van Oudenaren, John (1991). «7: Economics». Détente in Europe: The Soviet Union and the West Since 1953Απαιτείται δωρεάν εγγραφή. Durham, North Carolina: Duke University Press. σελ. 255. ISBN 9780822311416. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2020. 
  3. Hettne, Björn (1993). «The concept of neo-mercantilism». Στο: Magnusson, Lars. Mercantilist Economics. Recent Economic Thought. 33. New York: Springer Science & Business Media (δημοσιεύτηκε 2012). σελ. 237. ISBN 9789401114080. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2020. 
  4. «Archived copy» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 22 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2020.