Φρουτοπία

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Φρουτοπία είναι ελληνική σειρά κόμικ που δημιούργησαν το 1983 ο συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας Ευγένιος Τριβιζάς και ο σκιτσογράφος Νίκος Μαρουλάκης. Ολοκληρώθηκε σε τρεις κύκλους με 50 τεύχη [1]. Το κόμικ της Φρουτοπίας εκδόθηκε από τις εκδόσεις Πατάκη και αργότερα η εβδομαδιαία εφημερίδα Ο Κόσμος του Επενδυτή το συμπεριέλαβε ως συνοδευτικό.[2][3] Επίσης, το κόμικ μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση, με πρεμιέρα το 1985

Το χρονικό της Φρουτοπίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φωτογραφια από την τηλεοπτική εκπομπή.

Γεωγραφικά και ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο ίδιο το κόμικ και το βιβλίο, η Φρουτοπία αναφέρεται ως «μια μακρινή χώρα που συνορεύει στα δυτικά με το Αβγατηγανιστάν, στα ανατολικά με το Πιπερού και στα βορειοδυτικά με τη Χώρα του Χασμουρητού. Η ιστορία της Φρουτοπίας είναι γεμάτη με πράξεις αφάνταστου ηρωισμού και κατάπτυστης προδοσίας, με υπέροχες θυσίες και ασίγαστα μίση, τολμηρές προσδοκίες και αποτρόπαιες δολοπλοκίες».[1] [4] Το 2010, στην Δ΄ έκδοση του βιβλίου γλώσσας της Δ΄ δημοτικού συμπεριλήφθηκε ένα απόσπασμα από το τεύχος 9 «Ο μανάβης και η σοπράνο».

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ξαφνική εξαφάνιση του Μανώλη του μανάβη σπέρνει τον πανικό μεταξύ των μανάβηδων της χώρας, οι οποίοι τρέπονται σε μαζική φυγή, φοβούμενοι την ίδια τύχη, ακολουθούμενοι από τους ανθρώπους. Το γεγονός σημαίνει την έναρξη μιας νέας εποχής για τα φρούτα και τα λαχανικά που παραμένουν στην Φρουτοπία, τα οποία κηρύσσουν την ανεξαρτησία τους, εκλέγουν τους δικούς τους εκπροσώπους σε διάφορα αξιώματα και αποφασίζουν την απαγόρευση εισόδου στην χώρα για όλους τους μανάβηδες, δίνοντας έτσι τέλος στην υποδούλωση. Οι μοναδικοί άνθρωποι στην Φρουτοπία είναι ο κύριος αστυνόμος και ο "δαιμόνιος δημοσιογράφος" Πίκος Απίκος, ο οποίος καλείται να ερευνήσει το μυστήριο της εξαφάνισης του Μανώλη του μανάβη, ως απεσταλμένος της εφημερίδας Τρέχα Γύρευε.[εκκρεμεί παραπομπή]

Τηλεοπτική μεταφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

«Ο χαμένος μανάβης», το πρώτο τεύχος της θρυλικής Φρουτοπίας.

Το κόμικ μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση το 1985, από την οικογένεια Σοφιανού, οπτικοποιημένο με μαριονέτες κουκλοθεάτρου και σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Η σειρά ξεκίνησε να προβάλλεται στις 8 Νοεμβρίου 1985,[3] από το κανάλι της ΕΡΤ τώρα επίσης παίζεται και στο ERTFLIX. Παρά το γεγονός ότι το φινάλε της Φρουτοπίας δεν προβλήθηκε ποτέ, λόγω περικοπών στην ζώνη προγράμματος κατά την οποία προβαλλόταν η σειρά,[5] προβλήθηκαν 3 κύκλοι, με συνολικά 48 επεισόδια, τα οποία επαναπροβλήθηκαν αρκετές φορές τα χρόνια που ακολούθησαν.[6]

Πολλοί γνωστοί Έλληνες ηθοποιοί δάνεισαν τις φωνές τους στους ήρωες της τηλεοπτικής μεταφοράς της Φρουτοπίας, όπως ο Δημήτρης Πιατάς, ο Δάνης Κατρανίδης, ο Σταύρος Ξενίδης, η Ντίνα Κώνστα, η Βάσια Τριφύλλη, η Άννα Παναγιωτοπούλου, ο Παύλος Χαϊκάλης, ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, ο Παύλος Κοντογιαννίδης, ο Τάσος Κωστής, ο Μιχάλης Μητρούσης, ο Τάσος Πεζιρκιανίδης, ο Θάνος Παπαδόπουλος και η Ματίνα Καρρά.[6] Στην αφήγηση ήταν ο γνωστός αφηγητής Κώστας Σκόκος. Την μουσική υπόκρουση της σειράς ερμήνευσε ο Φαίδων Σοφιανός και η Ήβη Σοφιανού, σε μουσική του Φαίδωνα Σοφιανού και στίχους της Ήβης Σοφιανού.

Αν και η σειρά γυρίστηκε με χαμηλό προϋπολογισμό, είχε πολύ πλούσια σκηνικά που απαιτούσαν ιδιαίτερα λεπτή δουλειά και εκτείνονταν για 800-900 τετραγωνικά[ασαφές]. Σαν αποτέλεσμα τα γυρίσματα διήρκεσαν 3 χρόνια - πολύ περισσότερο χρόνο απ' ό,τι είχε αρχικά υπολογιστεί [7].

Διεκδίκηση του όρου «Φρουτοπία» από την Coca Cola[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1994, η εταιρεία Coca Cola ξεκίνησε την παραγωγή ενός μη οινοπνευματώδους ποτού με την ονομασία "FRUTOPIA" και διεκδίκησε τον όρο "φρουτοπία" για χρήση ως εμπορικού σήματος για την σειρά αυτή προς διάθεση και στην Ελλάδα [8]. Κατόπιν δικαστικής διαμάχης σχετικά με τα πνευματικά δικαιώματα του όρου, στις 17 Σεπτεμβρίου 1997 η Διοικητική Επιτροπή Σημάτων του υπουργείου Εμπορίου αρνήθηκε την χρήση αυτή, αναγνωρίζοντας τον όρο "φρουτοπία" σαν πρωτότυπη δημιουργία του Ευγένιου Τριβιζά [9]. Ο ίδιος ο Τριβιζάς, σε συνέντευξή του σχετικά με την προσφυγή του στην δικαιοσύνη κατά της Coca Cola, δήλωσε ότι «Ένα από τα βάσιμα μοτίβα της Φρουτοπίας είναι η αντίσταση των φρούτων μιας μικρής χώρας εναντίον παντοδύναμων πολυεθνικών εταιρειών, της "Λεμονοστιφέν" και της "Κομποστάλ", οι οποίες σχεδιάζουν να τα κάνουν κομπόστες και αναψυκτικά. Επομένως, τόσο εγώ όσο και ο δαιμόνιος δημοσιογράφος Πίκος Απίκος θεωρήσαμε ότι δεν θα ήταν σωστό μια πολυεθνική εταιρεία να χρησιμοποιήσει τον τίτλο της Φρουτοπίας για εμπορικό σήμα των νέων της αναψυκτικών. Έτσι άλλωστε θα αντιδρούσε, αν ήταν στη θέση μου, και ο Θάνος το κολοκυθάκι, που ονειρεύεται να δείρει ένα μανάβη» [10].

Σημασία του έργου της Φρουτοπίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο τρόπος συγγραφής της Φρουτοπίας, όπως και πολλών άλλων έργων του Τριβιζά, επιτρέπει σε αναγνώστες όλων των ηλικιών να την απολαύσουν. Υπάρχουν επιρροές στην γραφή από την επικαιρότητα, οι οποίες αποδίδονται μέσα από αλληγορίες ή συμβολισμούς, ενώ συχνά αποκτούν και πολιτική διάσταση. Σύμφωνα με τον Τριβιζά «Πάντα θα υπάρχουν κολοκυθάκια που ονειρεύονται να δείρουν μανάβηδες, υπουργικά συμβούλια που απαρτίζονται από σπουδαία λάχανα, επίδοξοι καρπουζοκράτορες, βλίτα που επιδιώκουν να γίνουν υπουργοί παιδείας και υποβαθμισμένες γειτονιές, κατοικούμενες από λεμονόκουπες.»

Κατά καιρούς η Φρουτοπία έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για διάφορες πολιτιστικές δραστηριότητες, όπως τα «Καλλιστεία φρούτων» στο Πατρινό καρναβάλι του 2001 [11], η έκθεση «Από τη Φρουτοπία στο νησί των πυροτεχνημάτων» από το Μουσείο Γουναρόπουλου στην Αθήνα το 2013[12] και το Πολιτιστικό Ίδρυμα Τραπέζης Κύπρου στην Κύπρο το 2014[13] [14].

Ήρωες της Φρουτοπίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όπως παρακάτω:[15]

  • Ο Πίκος Απίκος, δημοσιογράφος και ο κεντρικός χαρακτήρας της Φρουτοπίας (Δημήτρης Πιατάς).
  • Ο Αιμίλιος το μήλο,αρχηγός της Φρουτοπίας (Δάνης Κατρανίδης).
  • Ο Θάνος το κολοκυθάκι, πρωταθλητής πυγμαχίας της Φρουτοπίας που όνειρό του είναι να δείρει ένα μανάβη (Φαίδων Σοφιανός).
  • Η Μαρουλίτα το μαρούλι, σύζυγος του Θάνου. Ιδρυτικό μέλος της ΗΜΑΜ (Ηρωικό Μυστικό Αντιμαναβικό Μέτωπο) (Ματίνα Καρρά).
  • Ο Φραγκίσκος το φραγκόσυκο, μέγας επιστήμονας και εφευρέτης, που η τρομερή του εφεύρεση, το τρομερό Φρουκτήνος, βγάζει τη μάνα από τους μανάβηδες και αφήνει μόνο τις βίδες. Ήταν ένας από τους βασικούς υπόπτους για την εξαφάνιση του Μανόλη του μανάβη. (Σταύρος Ξενίδης).
  • Η Πιπεριά η φαρμακόγλωσσα, γνωστή κουτσομπόλα της γειτονιάς, που δεν αφήνει κανέναν σε χλωρό κλαρί (φρούτα και μη). Ιδρυτικό μέλος της ΗΜΑΜ. (Ντίνα Κώνστα).
  • Ο Βλάσης το βλίτο, που δεν είναι και τόσο βλίτο όσο νομίζει (Μιχάλης Μητρούσης).
  • Ο Ανανίας το πεπόνι, που είχε χάσει την βούλα του και την βρήκε με την βοήθεια του Πίκου Απίκου (Χρήστος Δοξαράς).
  • Ο Βρασίδας το κρεμμύδι, με τα πολλά πουκάμισα, ερωτευμένος με την Μαρουλίτα και στην συνέχεια σύζυγος της Μάτας (Μιχάλης Μητρούσης).
  • Η Μάτα η παραγινωμένη ντομάτα, η οποία χρησιμοποίησε τη βούλα του Ανανία για να αρέσει στον Βρασίδα (Άννα Παναγιωτοπούλου).
  • Ο Φώντας το σκληρό καρύδι, αρχηγός του στρατού της Φρουτοπίας (Παύλος Χαϊκάλης).
  • Ο Αρχέλαος το λαχανιασμένο λάχανο, σωτήρας και έπειτα εθνικός ήρωας της Φρουτοπίας (Μιχάλης Μητρούσης).
  • Ο Λάμπρος το ραδίκι του βουνού, ξάδερφος του Αρχέλαου.
  • Η Βεατρίκη το Σπαράγγι, αρχικά προδότρια και στην συνέχεια σωτήρας της φρουτοπίας. (Βλ. Η τελική Αναμέτρηση). Ιδρυτικό μέλος της ΗΜΑΜ. (Βάσια Τριφύλλη).
  • Ο Αστυνόμος Κρυψίβουλος, ο μοναδικός άνθρωπος της Φρουτοπίας, που προσπαθεί να λύσει το μυστήριο της εξαφάνισης του Μανόλη μεταμφιεσμένος για να μην τον εξορίσουν τα φρούτα και που τελικά εξορίστηκε από τη Φρουτοπία. Στο τέλος έγινε επίτιμος πολίτης της Φρουτοπίας (Τάσος Κωστής).
  • Μανόλης Στραβοζυγαριάς, πρώην Μανάβης, εκατομμυριούχος, στη συνέχεια έμπορος βουρτσών και τέλος βιομήχανος ωτοασπίδων. Σύζυγος της Ευριδίκης Γιολάντα Ντεσιμπέλ (Παύλος Κοντογιαννίδης).
  • Ευριδίκη Γιολάντα Ντεσιμπέλ, γνωστή Σοπράνο, ιδρυτικό μέλος της Α.Α.Τ.ΣΟ. (Αδελφότητα Αποτυχημένων Τενόρων και Σοπράνο). (Βάσια Τριφύλλη)
  • Κουμάσης το Κούμαρο, διευθυντής του Τούτι-Φρούτι, του καναλιού της Φρουτοπίας (Κώστας Τριανταφυλλόπουλος).
  • Αριστομένης Σφιχτοχέρης, ιδιοκτήτης της εφημερίδας Τρέχα Γύρευε (Θάνος Παπαδόπουλος).
  • Ζαχαρίας Ζουπηχτός, ιδιοκτήτης της εταιρίας ΛΕΜΟΝΟΣΤΥΦΕΝ (Παύλος Χαϊκάλης).
  • Λουντμήλα το Μήλο, σύζυγος του Αιμίλιου.
  • 7 σπουδαία Λάχανα, η κυβέρνηση της Φρουτοπίας.
  • Λάκης ο Λωτός, πρώην προδότης και στην συνέχεια σωτήρας της Φρουτοπίας (Τάσος Πεζιρκιανίδης).
  • Φρουφρού η Φράουλα, τραγουδίστρια, γυναίκα του Φραγκίσκου (Ήβη Σοφιανού).
  • Φυστική Αστυνομία, τα όργανα τάξης της Φρουτοπίας.
  • Πέτρος το Πικραμύγδαλο, σύζυγος της Πέπης (Κώστας Σφυρικίδης).
  • Πέπη η Γλυκοπατάτα, γυναίκα του Πέτρου (Ράνια Οικονομίδου).
  • Εδουάρδος Φαλτσαδώρ, τενόρος, μέλος της Α.Α.Τ.ΣΟ.
  • Μερόπη, συνάδελφος του Πίκου Απίκου.
  • Δίδυμες Βρούβες, τα κορίτσια του Λάμπρου.
  • Ερετζούμ Τριανταμίας, σκουλήκι με αποστολή να φάει τον Αιμίλιο.
  • Γάιδαρος, το μεταφορικό όχημα του Πίκου Απίκου ως την Φρουτοπία, που στην συνέχεια έγινε το αντίθετο.
  • Ξενοδόχος, ιδιοκτήτης του Πανδοχείου Χαμένων Ταξιδιωτών.
  • Λεοπόλδος Ζουμ Μπαζούμ, εξωγήινος που στο τέλος αποδείχθηκε πως ήταν ο αστυνόμος Κρυψιβούλος.
  • Περίανδος Πέπσες, μέλος της εταιρίας Πελτέ Πλιτς.
  • Σοφός Αρουραίος, ο αναγνώστης των 3 χρησμών και ο μοναδικός κάτοικος των ερειπίων της αρχαίας Φρουτοπίας (Γιώργος Γεωγλερής).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «29 χρόνια από την εξαφάνιση του Μανώλη του μανάβη - Η Φρουτοπία ανήκει στα φρούτα της». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2016.  ΕΡΤOpen (Νοεμβρίου 9, 2014). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2016
  2. ↑ Χατζημαργαρίτη, Ειρήνη. «Φρουτοπία: ένα αγαπημένο κόμικ του Ευγένιου Τριβιζά - Artic.gr». Artic.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2016. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Ευγένιος Τριβιζάς: Ποζάρει για το TLIFE με τις αυθεντικές κούκλες της Φρουτοπίας!».  http://www.tlife.gr/ (Νοεμβρίου 10, 2014). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2016
  4. ↑ «Φρουτοπία: 30 χρόνια από την εξαφάνιση του Μανώλη του Μανάβη».  akous.gr (Νοεμβρίου 17, 2015). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2016
  5. ↑ «Μια ξενάγηση της «κυριακάτικης δημοκρατίας» στον μαγικό Πολυχώρο Mabrida». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020.  δημοκρατία news (Σεπτεμβρίου 28, 2014). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2016
  6. ↑ 6,0 6,1 «Φρουτοπία». retroDB. 
  7. ↑ «Φαίδων Σοφιανός:Συνέντευξη ή συναρπαστικό αφήγημα?».  http://www.tralala.gr/ (Απρ 22, 2010). Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2016
  8. ↑ «Γιατί δεν πίνουν Κόκα-Κόλα στη Φρουτοπία;».  Το Βήμα (Νοεμβρίου 29, 1998). Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2016
  9. ↑ «Ευγένιος Τριβιζάς. Ο καθηγητής εγκληματολογίας που θεωρεί το ελληνικό σχολείο βαρετό και εχθρό της δημιουργικότητας. Ανακάλυψε τη Φρουτοπία και είναι μόνιμος κάτοικος στο νησί των πυροτεχνημάτων (βίντεο)».  http://www.mixanitouxronou.gr/ (Σεπτεμβρίου 7, 2015). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2016
  10. ↑ «Τριβιζά, δεν κουράζεσαι ποτέ;».  Ελευθεροτυπία (Μαϊου 7, 2010). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2016
  11. ↑ ««Φρουτοπίας» καρναβάλι».  Ριζοσπάστης (Ιανουαρίου 13, 2001). Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2016
  12. ↑ «Από τη Φρουτοπία, στο νησί των πυροτεχνημάτων - Συναρπαστικό ταξίδι στους μαγικούς κόσμους του Ευγένιου Τριβιζά». [νεκρός σύνδεσμος] Ναυτεμπορική (Νοεμβρίου 21, 2013). Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2016
  13. ↑ ««Φρουτοπίας» καρναβάλι».  ρικnews (Νοεμβρίου 20, 2014). Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2016
  14. ↑ «Ο παραμυθάς Ευγένιος Τριβιζάς στην Κύπρο».  http://www.kathimerini.com.cy/ (Νοεμβρίου 19, 2014). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2016
  15. ↑ «Ποίοι είναι οι χαρακτήρες της φρουτοπιάς ;;». pamebolta.gr. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Φρουτοπία στο IMDb
  2. Φρουτοπία στο αρχείο της ΕΡΤ
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Φρουτοπία&oldid=10421004"