Φράνκο Μοντιλιάνι

Φράνκο Μοντιλιάνι
Γέννηση	18 Ιουνίου 1918; Ρώμη, Ιταλία
Θάνατος	25 Σεπτεμβρίου 2003 (85 ετών); Κέμπριτζ, Μασαχουσέτη, ΗΠΑ
Ίδρυμα	Πανεπιστήμιο Κολούμπια; Κολλέγιο Μπαρντ; Πανεπιστήμιο του Ιλινόι στην Ουρμπάνα-Σαμπέιν; Πανεπιστήμιο Κάρνεγκι Μέλον; Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασσαχουσέτης
Σχολή/παράδοση	Νεοκεϋνσιανά οικονομικά
Σπουδές	Νέα Σχολή
Επηρεάστηκε από	Τζον Κέινς, Τζέικομπ Μάρσακ
Επηρέασε	Ζακ Ντρεζ, Ρόμπερτ Σίλερ, Ουίλιαμ Α. Μπαρνέτ
Συνεισφορές	Θεώρημα Μοντιλιάνι-Μίλερ; Υπόθεση του κύκλου ζωής; Μοντέλο MPS
Βραβεία	Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών (1985)

Ο Φράνκο Μοντιλιάνι (Franco Modigliani, 18 Ιουνίου 1918 – 25 Σεπτεμβρίου 2003) ήταν Ιταλοαμερικανός νεο-κεϊνσιανός οικονομολόγος, καθηγητής στο Μ.Ι.Τ., που βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών το 1985 «για τις πρωτοπόρες αναλύσεις του πάνω στην αποταμίευση και τις χρηματοπιστωτικές αγορές».

Ζωή και σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φράνκο Μοντιλιάνι γεννήθηκε στη Ρώμη, στο πανεπιστήμιο της οποίας και φοίτησε, αλλά εγκατέλειψε σε ηλικία 21 ετών την Ιταλία εξαιτίας της εβραϊκής καταγωγής του και των αντιφασιστικών του απόψεων. Κατέφυγε πρώτα στο Παρίσι με την οικογένεια της αρραβωνιαστικιάς του Σερένα, η οποία έγινε σύζυγός του το 1939, και στη συνέχεια στις ΗΠΑ. Από το 1942 ως το 1944 δίδαξε βοηθητικά στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και στο Κολέγιο Μπαρντ οικονομικά και στατιστική. Το 1944 απέκτησε το διδακτορικό του στις κοινωνικές επιστήμες (D.Soc.Sci.) από τη Νέα Σχολή Κοινωνικών Ερευνών, υπό την επίβλεψη του Τζέικομπ Μάρσακ. Ο Μοντιλιάνι έγινε Αμερικανός πολίτης το 1946 και το 1948 διορίσθηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι στην Ουρμπάνα-Σαμπέιν.

Η πραγματική συνεισφορά του ωστόσο στην οικονομική επιστήμη άρχισε όταν έγινε καθηγητής στη Μεταπτυχιακή Σχολή Βιομηχανικής Διοικήσεως (σημ. Tepper School of Business) του Πανεπιστημίου Κάρνεγκι Μέλον στη δεκαετία του 1950 και στις αρχές της επόμενης, με δύο σημαντικά επιτεύγματα:

Μαζί με τον Μέρτον Μίλερ διατύπωσαν το σημαντικό Θεώρημα Μοντιλιάνι–Μίλερ (1958), αποδεικνύοντας ότι, υπό ορισμένες παραδοχές, η αξία μιας εταιρείας δεν επηρεάζεται από το αν χρηματοδοτείται από πώληση μετοχών (equity) ή δάνεια.
Ο Μοντιλιάνι διετύπωσε επίσης την «υπόθεση του κύκλου ζωής» (life-cycle hypothesis), η οποία επιχειρεί να ερμηνεύσει το επίπεδο αποταμιεύσεων σε μία οικονομία. Πρότεινε ότι οι καταναλωτές θέλουν να διατηρούν ένα σταθερό επίπεδο καταναλώσεως σε όλη τη ζωή τους, π.χ. αποταμιεύοντας κατά τα έτη που εργάζονται και ξοδεύοντας από τα αποταμιευμένα κατά τα έτη που είναι συνταξιούχοι.

Το 1962 έγινε καθηγητής στο ΜΙΤ, όπου και παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του.

Ο Μοντιλιάνι έγραψε μαζί με τον Frank J. Fabozzi του Γέιλ τα συγγράμματα "Foundations of Financial Markets and Institutions" και "Capital Markets: Institutions and Instruments".

Μία συλλογή των δημοσιεύσεών του βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη Rubenstein στο Πανεπιστήμιο Ντιουκ^[1].

Απεβίωσε στο Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Modigliani, Franco· Abel, Andrew B.· Johnson, Simon (1980). The Collected Papers of Franco Modigliani. Cambridge, Mass.: MIT Press. ISBN 0-262-13150-1.
Modigliani, Franco· Fabozzi, Frank J. (1996). Capital Markets: Institutions and Instruments. Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall. ISBN 0-13-300187-3.
Modigliani, Franco· Fabozzi, Frank J.· Ferri, Michael G. (1998). Foundations of Financial Markets and Institutions. Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall. ISBN 0-13-686056-7.
Modigliani, Franco (2001). Adventures of an Economist. Λονδίνο, Νέα Υόρκη: Texere. ISBN 1-58799-007-5.
Modigliani, Franco· Muralidhar, Arun (2004). Rethinking Pension Reform. Λονδίνο: Cambridge University Press. ISBN 9780521676533.