Φάιτ Λούντβιχ φον Ζέκεντορφ
| Φάιτ Λούντβιχ φον Ζέκεντορφ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Veit Ludwig von Seckendorff (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 20 Δεκεμβρίου 1626[1][2][3] Χερτσογκενάουραχ[4] |
| Θάνατος | 18 Δεκεμβρίου 1692[1][2][3] Χάλλε (Ζάαλε)[5] |
| Ψευδώνυμο | Der Hülffreiche[6] και Der Hilfreiche[6] |
| Παρατσούκλι | Der Hülfreiche[7] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[8] |
| Σπουδές | Ernestinum Gotha |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | νομικός οικονομολόγος πολιτικός ιστορικός[9] θεολόγος[10] |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Johann Quirin von Seckendorff |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Geheimrat |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φάιτ Λούντβιχ φον Ζέκεντορφ ή φον Ζέκεντορφ (20 Δεκεμβρίου 1626 – 18 Δεκεμβρίου 1692) ήταν γερμανός πολιτικός και λόγιος, μέλος της οικογένειας Ζέκεντορφ, η οποία πήρε το όνομά της από το χωριό Ζέκεντορφ μεταξύ Νυρεμβέργης και Λάνγκεντσεν. Η οικογένεια χωρίζεται σε έντεκα ξεχωριστούς κλάδους που κατοικούσαν σε όλη τη Πρωσία, τη Βυρτεμβέργη και Βαυαρία. Ο Ζέκεντορφ, γιος του Γιόαχιμ Λούντβιχ φον Ζέκεντορφ, γεννήθηκε στο Χέρτσογκεναουραχ κοντά στο Ερλάνγκεν.[11]
Το 1639, ο βασιλεύων σουηδός δούκας του Σαξ-Κόμπουργκ-Γκότα, ο Ερνέστος ο Ευσεβής, τον έκανε προστατευόμενο του. Εισήλθε στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου το 1642 και ο Ζέκεντορφ αφιέρωσε την ζωή του στην ιστορία και τη νομολογία. Για την τριτοβάθμια εκπαίδευση του φρόντισαν σουηδοί αξιωματικοί, πρώην σύντροφοι του πατέρα του, ο οποίος είχε ενεργό συμμετοχή στον τριακονταετή Πόλεμο και ο οποίος εκτελέστηκε στο Σαλτζβεντέλ στις 3 Φεβρουαρίου 1642, για σχέσεις με τους Ιμπεριαλιστές. Αφού ο Ζέκεντορφ τελείωσε το πανεπιστήμιο, ο Δούκας Ερνέστος τον διόρισε ως χόφγιουνκερ στην αυλή του Γκότα, όπου έθεσε τα θεμέλια για τη μεγάλη του συλλογή από ιστορικά υλικά και την εξοικείωση με τις κυριότερες σύγχρονες γλώσσες.[11]
Το 1652, ο Ζέκεντορφ διορίστηκε σε σημαντικές δικαστικές θέσεις και ανέλαβε σημαντικές υποθέσεις. Το 1656, έγινε δικαστής στο δουκικό δικαστήριο στο Ιένα και είχε πρωταγωνιστικό ρόλο σε πολλές ευεργετικές μεταρρυθμίσεις του δούκα. Το 1664, παραιτήθηκε από το αξίωμα υπό τον δούκα Ερνέστο, ο οποίος μόλις είχε γίνει καγκελάριος και με τον οποίο συνέχισε έχοντας άριστες σχέσεις. Εισήλθε στην υπηρεσία του Δούκα του Μαυρίκιου Τσάιτς (διοικητική υπηρεσία), με σκοπό την ελάφρυνση των επίσημων καθηκόντων του.[11]
Μετά το θάνατο του Μαυρίκιου στην 1681, ο Ζέκεντορφ αποσύρθηκε στο κτήμα του στο Μόισελβιτς στο Άλτενμπουργκ, έχοντας παραιτηθεί σχεδόν εξολοκλήρου από τα δημόσια αξιώματα. Αν και είχε συνταξιοδοτηθεί, κράτησε μια αλληλογραφία με τους σημαίνοντες ανθρώπους της εποχής. Ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τις προσπάθειες του πιετιστή Γιάκομπ Φίλιπ Σπένερ να πραγματοποιήσει πρακτική μεταρρύθμιση της γερμανικής εκκλησίας, αν και ήταν σχεδόν ο ίδιος πιετιστής. Το 1692, διορίστηκε καγκελάριος από το νέο Πανεπιστήμιο του Χάλλε, αλλά πέθανε λίγες εβδομάδες αργότερα.[11]
Τα κύρια έργα του ήταν τα εξής:
- Teutscher Fürstenstaat (1656 και 1678), εγχειρίδιο το γερμανικό δημόσιο δίκαιο
- Der Christen Stat (1685), εν μέρει απολογία για το Χριστιανισμό και, εν μέρει προτάσεις για την αναμόρφωση της εκκλησίας, όπως διατυπώθηκε στο Πενσέες του Πασκάλ και ενσωματώνει τις θεμελιώδεις ιδέες του Σπένερ
- Commentarius Historicus et apologeticus de Lutheranismo sive de Reformatione (3 τόμοι, Λειψία, 1692), με αφορμή τη Ιησουιτική Histoire du Luthéranisme του Μέμπουργκ (Παρίσι, 1680). Είναι το σημαντικότερο έργο του και εξακολουθεί να είναι απαραίτητο βιβλίο για κάθε ιστορικό της Μεταρρύθμισης ως μια πλούσια αποθήκη αυθεντικών υλικών.[11]
Οικονομικά συγγράμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ζέκεντορφ θεωρείται ευρέως ως ο "ιδρυτής" των αρχών της οικονομίας στη Γερμανία, του καμεραλισμού. Έχοντας επιβιώσει από τη φρίκη του τριακονταετή πολέμου και την συνακόλουθη οικονομική, πολιτική και ηθική κατάρρευση της κοινωνίας, ο Ζέκεντορφ συνέλαβε μια ολιστική επιστήμη της δημόσιας διοίκησης ικανή να αναδιαρθρώσει τα περισσότερα από 300 ανεξάρτητα γερμανικά πριγκιπάτα που αναγνωρίζονταν από την Ειρήνη της Βεστφαλίας. Η επιστήμη που οραματίστηκε ήταν τόσο θεωρητική όσο και πρακτική, καλύπτοντας όλες τις ανάγκες ενός μικρού πριγκιπάτου.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Richard Pahner, Veit Ludwig von Seckendorff und seine Gedanken über Erziehung und Unterricht (Leipzig, 1892), the best sketch of Seckendorff's life, based upon original sources.
- Theodor Kolde, "Seckendorf", in Herzog-Hauck's Realencyklopädie (1906).
- Erik S. Reinert, "A Brief Introduction to Veit Ludwig von Seckendorff (1626–1692)", European Journal of Law and Economics, May 2005, Volume 19, Issue 3, pp 221–230.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118760343. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6jn4k9x. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. seckendorff-veit-ludwig. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 6,0 6,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2007404595. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2020.
- ↑ www
.die-fruchtbringende-gesellschaft .de /files /fg _beacon .txt. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2015. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb15052971c. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4
Μία ή περισσότερες προτάσεις από το προηγούμενο κείμενο ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Seckendorf, Veit Ludwig von» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 24 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σσ. 569–570
|