Τιτικάκα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 15°49′25″S 69°33′40″W / 15.823626°S 69.561104°W / -15.823626; -69.561104

Τιτικάκα
Η Τιτικάκα από το Πούνο, Περού
Χάρτης Λίμνης Τιτικάκα
ΧώρεςΒολιβία, Περού
Γεωγραφικό Μήκος-69.561104
Γεωγραφικό Πλάτος-15.823626
Τύπος λίμνηςΛίμνη του Βουνού
Εισροή27 ποταμοί
ΕκροήΠοταμός Ντεσακουαντέρα (Βολιβία),από Εξάτμιση
Λεκάνη Απορροής58,000 τετραγωνικά χιλιόμετρα
Χώρες ΛεκάνηςΒολιβία
Περού
Μέγιστο Μήκος190 χιλιόμετρα
Μέγιστο Πλάτος80 χιλιόμετρα
Έκταση8,372 τετραγωνικά χιλιόμετρα
Μέσο Βάθος107 μέτρα
Μέγιστο Βάθος281 μέτρα
Όγκος Νερού893 κυβικά χιλιόμετρα
Όχθη1,125 χιλιόμετρα
Ύψος Επιφάνειας3,812μέτρα
ΝησιάΠάνω από 42
Υπο-λεκάνεςΛίμνη Γουϊναϊμάρκα
ΠόλειςΚοπακαμπάνα (Βολιβία), Πούνο


Η λίμνη Τιτικάκα βρίσκεται στη Νότιο Αμερική σε οροπέδιο των Άνδεων, στα σύνορα της Βολιβίας και του Περού και σε υψόμετρο 3.812 μέτρων πάνω από τη θάλασσα. Είναι η σε μεγαλύτερο υψόμετρο πλεύσιμη λίμνη του κόσμου.[1] Σε όγκο νερού είναι επίσης η μεγαλύτερη στην Νότια Αμερική.[2][3]

Έχει συνολική επιφάνεια περίπου 8400 τετραγωνικών χιλιομέτρων και το βαθύτερο σημείο της εντοπίζεται στα 280 μέτρα περίπου. Εκτείνεται από βορειοδυτικά προς νοτιοανατολικά σε μήκος 190 χιλιομέτρων. Το πλατύτερο σημείο της έχει εύρος 80 χιλιομέτρων.

Το νερό της λίμνης είναι βρόχινο ή προέρχεται από την τήξη των πάγων στις οροσειρές που την περιβάλλουν.

Η λίμνη Τιτικάκα τροφοδοτείται από πέντε κυρίως ποταμούς που εκβάλλουν σε αυτήν, τους: Ράμις, Κοάτα, Ιλάβε, Ουανκανέ (Huancané) και Σούτσεζ. Στη λίμνη υπάρχουν ένα μεγάλο νησί και 41 μικρότερα νησιά, ορισμένα από τα οποία είναι τεχνητά.

Ο πληθυσμός γύρω απο τη λίμνη και στην ομώνυμη παραλίμνια πόλη διατηρεί ακόμη κάποιες από τις παραδόσεις των Ίνκας, με κύρια ασχολία την αλιεία και τη χειροτεχνία.

Το βολιβιανό Ναυτικό χρησιμοποιεί την λίμνη για την διεξαγωγή ασκήσεων, παρά το γεγονός ότι η Βολιβία είναι περίκλειστη χώρα.

Φωτογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Drews, Carl (13 Σεπτεμβρίου 2005). «The Highest Lake in the World». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2006. 
  2. Grove, M. J., P. A. Baker, S. L. Cross, C. A. Rigsby and G. O. Seltzer 2003 Application of Strontium Isotopes to Understanding the Hydrology and Paleohydrology of the Altiplano, Bolivia-Peru. Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology 194:281-297.
  3. Rigsby, C., P. A. Baker and M. S. Aldenderfer 2003 Fluvial History of the Rio Ilave Valley, Peru, and Its Relationship to Climate and Human History. Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology 194:165-185.