Τζον Μάρτιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζον Μάρτιν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		John Martin (Αγγλικά)
Γέννηση19  Ιουλίου 1789[1][2][3] ή 17  Ιουλίου 1789[4]
Χέιντον Μπριτζ[5][6][7]
Θάνατος17  Φεβρουαρίου 1854[1][2][3]
Ντάγκλας[5][6][8]
Αιτία θανάτουεγκεφαλοαγγειακή νόσος
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας (έως 1801)
Ηνωμένο Βασίλειο[9][5][6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[10][9][11]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[12][5][6]
χαράκτης[12][8][13]
εικονογράφος[12][14]
καλλιτέχνης[5][8][15]
καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[5][15]
οξυγράφος[5][15]
χαράκτης[8]
ακουαρελίστας[8]
τοπιογράφος[8][13][16]
history painter[8][13][16]
συγγραφέας[15]
αρχιτέκτονας[11]
Αξιοσημείωτο έργοBelshazzar's Feast
Manfred on the Jungfrau
The end of the world
Οικογένεια
ΑδέλφιαJonathan Martin[17]
William Martin
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Τζον Μάρτιν (αγγλικά: John Martin, 19 Ιουλίου 1789 – 17 Φεβρουαρίου 1854)[18] ήταν Άγγλος ζωγράφος και χαράκτης της ρομαντικής σχολής. Το κύριο χαρακτηριστικό των έργων του είναι οι επικές και επιβλητικές αναπαραστάσεις τοπίων και καταστροφικών γεγονότων με θέματα από την Βίβλο και την μυθολογία όπου οι ανθρώπινες φιγούρες εμφανίζονται μικροσκοπικές σε σχέση με το κύριο θέμα του έργου.[19][20][21]

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νεαρή ηλικία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1789 σε μια μικρή εξοχική οικία,[22] στο χωριό Χέιντον Μπριτζ (Haydon Bridge) στο Νορθούμπερλαντ (Northumberland). Ήταν ο 4ος γιος του Φένουικ Μάρτιν, ο οποίος ήταν εκπαιδευτής ξιφομαχίας. Μεγαλώνοντας, ο Τζον στάλθηκε από τον πατέρα του στο Νιούκασλ για να εκπαιδευτεί υπό την εποπτεία ενός κατασκευαστή αμαξών. Εκεί ήρθε σε γνωριμία με την εραλδική ζωγραφική, ωστόσο κάποια στιγμή δημιουργήθηκε κάποια διένεξη σχετικά με τον μισθό που έπαιρνε και αποχώρησε. Αργότερα τέθηκε υπό την εποπτεία του Ιταλού καλλιτέχνη Μπονιφάτσε Μούσο.[18]

Μαζί με τον δάσκαλο του, ο Μάρτιν μετακόμισε στο Λονδίνο το 1806, και παντρεύτηκε στην ηλικία των 19 ετών. Κέρδιζε τα προς το ζην παραδίδοντας μαθήματα ζωγραφικής και δημιουργώντας ελαιογραφίες, ενώ κατά τον ελεύθερο χρόνο του ασχολούνταν με την μελέτη της σχεδιαστικής προοπτικής και της αρχιτεκτονικής.[21]

Τα άλλα αδέρφια του ακολούθησαν διαφορετικές διαδρομές, ο Ουίλιαμ ο οποίος ήταν και ο μεγαλύτερος σε ηλικία έγινε επενδυτής, ο Ρίτσαρντ έγινε βυρσοδέψης αρχικά και κατόπιν στρατιώτης, ενώ ο Τζόναθαν έγινε ιερέας.

Πρώτα καλλιτεχνικά στάδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μάρτιν έστειλε τον πρώτο του πίνακα στην Βασιλική Ακαδημία το 1810, αλλά το έργο του δεν έγινε δεκτό. Το 1811 τον έστειλε ξανά και αυτή την φορά το έργο του εκτέθηκε στη Μεγάλη Αίθουσα υπό τον τίτλο A Landscape Composition με τον αριθμό εκθέματος 46. Κατόπιν ο Μάρτιν δημιούργησε αρκετούς πίνακες μεγάλων διαστάσεων, ανάμεσα τους και μερικές τοπιογραφίες, αλλά κυρίως επιβλητικές παραστάσεις με θεματολογία κυρίως από την Παλαιά Διαθήκη. Τα τοπία του αποτελούνταν από τραχιά χαρακτηριστικά, όπως κατά την περιοχή του Νορθούμπερλαντ από όπου ο Μάρτιν κατάγονταν.

  • A landscape composition / Σύνθεση τοπίου, 1810. Το πρώτο γνωστό έργο του Μάρτιν
    A landscape composition / Σύνθεση τοπίου, 1810. Το πρώτο γνωστό έργο του Μάρτιν
  • Sadak in Search of the Waters of Oblivion / Ο Σαντάκ σε αναζήτηση των νερών της λήθης, 1812. Το πρώτο χαρακτηριστικό έργο της τεχνοτροπίας για την οποία έγινε γνωστός αργότερα ο Μάρτιν
    Sadak in Search of the Waters of Oblivion / Ο Σαντάκ σε αναζήτηση των νερών της λήθης, 1812. Το πρώτο χαρακτηριστικό έργο της τεχνοτροπίας για την οποία έγινε γνωστός αργότερα ο Μάρτιν
  • Hyde Park / Χάιντ Παρκ, 1815
    Hyde Park / Χάιντ Παρκ, 1815
  • Joshua Commanding the Sun to Stand Still upon Gibeon / Ο Ιησούς του Ναυή διατάζει τον Ήλιο να μείνει ακίνητος πάνω από την Γιβεώνα, 1815
    Joshua Commanding the Sun to Stand Still upon Gibeon / Ο Ιησούς του Ναυή διατάζει τον Ήλιο να μείνει ακίνητος πάνω από την Γιβεώνα, 1815
  • The Bard / Ο βάρδος, 1817
    The Bard / Ο βάρδος, 1817

Επηρεάστηκε ιδιαίτερα από τα γραπτά του Τζον Μίλτον, και το 1816 απέκτησε ευρεία αναγνώριση με τον πίνακα Joshua Commanding the Sun to Stand Still upon Gibeon. Το 1818, κατάφερε να πουλήσει τον Fall of Babylon for £420 (περίπου 30.000 λίρες Αγγλίας το 2015), κάτι που του έφερε οικονομική άνεση και την ικανότητα να αγοράσει σπίτι στην εύπορη συνοικία Μαιρυλεμπόν του Λονδίνου, όπου διέμεναν πολλοί καλλιτέχνες, συγγραφείς, επιστήμονες και πολιτικοί.

Μετέπειτα σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1821 γνώρισε ιδιαίτερη καταξίωση με τον πίνακα Belshazzar’s Feast / Το συμπόσιο του Βαλτάζαρ, και κέρδισε ως βραβείο £200 από το Βρετανικό Ινστιτούτο.

Κατά τα επόμενα χρόνια δημιούργησε πλήθος πινάκων με θέματα από την Βίβλο, αλλά και γενικά φανταστικά θέματα καθώς και τοπία. Ασχολήθηκε επίσης με την δημιουργία σχεδιαγραμμάτων για την βελτίωση της πόλης του Λονδίνου, και εξέδωσε αρκετές μελέτες που ως θέμα είχαν την παροχή νερού, αποχέτευση, ναυτιλιακά ζητήματα, και σιδηροδρόμους.[23]

Χαμένος παράδεισος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την περίοδο 1832–1833 ο Μάρτιν έλαβε το ποσό των 2000 λιρών για την εικονογράφηση του έργου Χαμένος Παράδεισος του Τζον Μίλτον.

Τελευταία χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τα τελευταία 4 χρόνια της ζωής του ο Μίλτον δημιούργησε 4 από τα διασημότερα έργα του, The Great Day of His Wrath / Η μεγάλη μέρα της οργής Του (1851), Plains of Heaven / Οι πεδιάδες του παραδείσου (1851), Sodom and Gomorrah / Σόδομα και Γόμορα (1852), και το The Last Judgment / Η τελική κρίση (1853).

Προσβλήθηκε από εγκεφαλικό επεισόδιο καθώς ζωγράφιζε, και πέθανε στην ηλικία των 65 ετών στην νήσο του Μαν στις 17 Φεβρουαρίου 1854.

Σημαντικότερα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Έργο Διαστάσεις (εκ.) Πρωτότυπος τίτλος Απόδοση
1819 154,9 x 243,8 The fall of Babylon; Cyrus the Great defeating the Chaldean Η πτώση της Βαβυλώνας, Ο Κύρος ο Μέγας καθώς νικάει τους Χαλδαίους
1820 118,5 x 142 Ruins of an ancient city Ερείπια αρχαίας πόλης
1821 90,2 x 130,2 Belshazzar’s Feast Το συμπόσιο του Βαλτάζαρ

(επίσης γνωστό και ως Δείπνο του Βαλτάσαρ κατά το έργο του Ρέμπραντ)

1821 81,3 x 116,1 Destruction of Pompeii and Herculaneum Η καταστροφή της Πομπηίας και του Ηράκλειου
1837 238,1 x 185,4 Coronation of Queen Victoria Η στέψη της βασίλισσας Βικτώριας
1849 137,8 x 214 The Last Man Ο τελευταίος άνθρωπος
1851 197 x 303 The Great Day of His Wrath Η μεγάλη μέρα της οργής Του

(επίσης γνωστό και ως το End of the World/Τέλος του κόσμου)

1851 198,8 x 360,7 The Plains of Heaven Οι πεδιάδες του παραδείσου
1852 136,3 x 212,3 The Destruction of Sodom and Gomorrah Η καταστροφή των Σοδόμων και της Γόμορρας
1853 196,8 x 325,8 The Last Judgement Η τελική κρίση

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Martin, John» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 17 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 794 

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb124991233. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «John Martin». (Ολλανδικά) RKDartists. 52936.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00117798. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. ↑ 4,0 4,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/128391. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. portal.dnb.de/opac.htm?method=simpleSearch&cqlMode=true&query=nid%3D11878224X. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2019.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/nl/explore/artists/52936. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2019.
  7. ↑ americanart.si.edu/collections/search/artist/?id=6474. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2019.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. www.getty.edu/vow/ULANFullDisplay?find=&role=&nation=&subjectid=500023063. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2019.
  9. ↑ 9,0 9,1 (πολλαπλές γλώσσες) Virtual International Authority File. OCLC. Dublin. viaf.org/viaf/92133015/. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2019.
  10. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb124991233. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  11. ↑ 11,0 11,1 (Αγγλικά) SNAC. snaccooperative.org/ark:/99166/w6183hc5. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2019.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 (Αγγλικά) Library of Congress Authorities. Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. id.loc.gov/authorities/names/n50040933.html. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2019.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 034211373. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2019.
  14. ↑ «The Encyclopedia of Science Fiction». (Αγγλικά) The Encyclopedia of Science Fiction. martin_john. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2019.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 data.cerl.org/thesaurus/cnp00588626. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2019.
  16. ↑ 16,0 16,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. catalogue.bnf.fr/ark:/12148/cb124991233. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2019.
  17. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 9  Αυγούστου 2021. 500023063. Ανακτήθηκε στις 7  Φεβρουαρίου 2024.
  18. ↑ 18,0 18,1  «Martin, John» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 17 (11η έκδοση) 1911, σελ. 794 
  19. ↑ Feaver, William (2011-09-08). «John Martin: painting the apocalypse» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/artanddesign/2011/sep/08/john-martin-painting-the-apocalypse. Ανακτήθηκε στις 2016-10-14. 
  20. ↑ «John Martin». Tate. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2016. 
  21. ↑ 21,0 21,1 «John Martin (1789–1854) | Art UK Art UK | Discover Artists John Martin (1789–1854)». artuk.org. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2016.  horizontal tab character in |title= at position 33 (βοήθεια)
  22. ↑ «End of the world visions Viewspaper 14–15». The Independent (London). 19 September 2011. http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/art/features/end-of-the-world-visions-2357141.html. 
  23. ↑ «John Martin: Taking the train to the New Jerusalem? | Tate». www.tate.org.uk. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2016. 

Σχετική βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Adams, Max. The Prometheans: John Martin and the generation that stole the future . London, Quercus, 2010. ISBN 978-1-84916-173-2
  • Campbell, Michael J. "John Martin – Visionary Printmaker" (Campbell Fine Art / York City Art Gallery, 1992). The primary catalogue raisonne on the prints of John Martin. ISBN 0-9519387-0-3
  • Campbell, Michael J. & J. Dustin Wees "Darkness Visible. The Prints of John Martin" (Sterling & Francine Clark Art Institute, Williamstown, Massachusetts, 1896) ISBN 0-931102-20-0
  • Feaver, William. The Art of John Martin. Oxford University Press, 1975. ISBN 0-19-817334-2
  • Keisuki Otaki "John Martin" (Treville, Tokyo, 1995) ISBN 4-8457-1025-0
  • Morden, Barbara C. John Martin: Apocalypse Now!Northumbria Press, November 2010. ISBN 978-1-904794-99-8
  • Pendered, Mary L. "John Martin, Painter. His Life and Times" (Hurst & Blackett Ltd., 1923).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζον_Μάρτιν&oldid=9626858"