Τζαν Ντουντάρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Τζαν Ντιουντάρ)
Τζαν Ντουντάρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Can Dündar (Τουρκικά)
Γέννηση16  Ιουνίου 1961[1]
Άγκυρα
ΚατοικίαΓερμανία[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΤουρκία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςτουρκικά[3]
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ φιλοσοφίας
Σπουδέςσχολή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Άγκυρας
Τεχνικό Πανεπιστήμιο Μέσης Ανατολής
Ankara Atatürk Lisesi
TED Ankara College Foundation Schools
Πανεπιστήμιο της Άγκυρας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρθρογράφος
δημοσιογράφος
δημιουργός ντοκιμαντέρ
σεναριογράφος[4]
ΕργοδότηςΤζουμχουριέτ
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςbetrayal of secrets (etention)[5]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααρχισυντάκτης
ΒραβεύσειςCPJ International Press Freedom Awards (2016)
Lev Kopelev Prize (27  Νοεμβρίου 2017)[6]
επίτιμος πολίτης του Παρισιού (2016)
World Association of Newspapers' Golden Pen of Freedom Award[7]
Leuchtturm Prize (2016)[8]
Preis für die Freiheit und Zukunft der Medien (2016)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τζαν Ντουντάρ (γεν. 1961) είναι Τούρκος δημοσιογράφος και αρχισυντάκτης της εφημερίδας Τζουμχουριέτ.

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζαν Ντουντάρ γεννήθηκε στις 16 Ιουνίου του 1961 στην Άγκυρα. Σπούδασε στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του πανεπιστημίου της Άγκυρας. Συνέχισε τις σπουδές του στο London School of Journalism από όπου πήρε μεταπτυχιακό το 1988. Το 1996 πήρε διδακτορικό στις πολιτικές επιστήμες στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο Μέσης Ανατολής (Middle East Technical University), στην Άγκυρα. [9]Είναι παντρεμένος και έχει ένα παιδί.

Εργάστηκε δύο χρόνια (1983 -1985) στην εφημερίδα Χουριέτ. Από τον Ιανουάριο του 1999 μέχρι τον Απρίλιο του 2000 εργάστηκε στην εφημερίδα Σαμπάχ ενώ αργότερα στην Μιλλιέτ. [9]Έχει εργαστεί επίσης στις εφημερίδες Nokta, Haftaya Bakış, Söz και Tempo. Από το 1979 μέχρι το 1983 και από το 1989 μέχρι το 1995 συμμετείχε στις ενημερωτικές εκπομπές Yanki και 32. Gün αντίστοιχα. [10] Το 2008 έγραψε το σενάριο της ταινίας Μουσταφά, που αναφέρεται στον Κεμάλ Ατατούρκ και τον παρουσιάζει ως έναν κανονικό άνθρωπο με τις φοβίες του και τα πάθη του και όχι ως έναν ήρωα χωρίς ανθρώπινη διάσταση.

Τον Αύγουστο του 2013 ο Τζαν Ντουντάρ απολύθηκε από την εφημερίδα Μιλλιέτ εξαιτίας αυτών που έγραφε για τις διαδηλώσεις στο πάρκο Γκεζί, στην Κωνσταντινούπολη και για τις εξελίξεις στην Αίγυπτο.[11]

Στις 8 Φεβρουαρίου 2015 έγινε αρχισυντάκτης της εφημερίδας Τζουμχουριέτ, η οποία τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς βραβεύτηκε από την οργάνωση Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα (Reporters Without Borders Prize) «για την ανεξάρτητη και θαρραλέα άσκηση δημοσιογραφίας».

Λίγο αργότερα ο Ντουντάρ και ο επικεφαλής του γραφείου της Τζουμχουριέτ στην Άγκυρα, Ερντέμ Γκιούλ, συνελήφθησαν με τις κατηγορίες της κατασκοπείας, της αποκάλυψης εμπιστευτικών εγγράφων και της συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση, ύστερα από τη δημοσίευση από την εφημερίδα φωτογραφιών, που έδειχναν φορτηγά των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, της ΜΙΤ, να μεταφέρουν όπλα στους Ισλαμιστές αντάρτες, στη Συρία. [12]Μετά τη δημοσίευση αυτών των φωτογραφιών, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δήλωσε ότι αυτοί που δημοσίευσαν αυτές τις φωτογραφίες θα πληρώσουν βαρύ τίμημα γι’ αυτό.

Ο Ντουντάρ και ο Γκιούλ έμειναν στη φυλακή 92 ημέρες και τελικά αφέθησαν ελεύθεροι στις 26 Φεβρουαρίου 2016 αφού το Ανώτατο Δικαστήριο της Τουρκίας αποφάσισε ότι η κράτησή τους συνιστούσε «αδικαιολόγητη στέρηση της ελευθερίας».[13]

Περίπου δυόμιση μήνες αργότερα, στις 6 Μαΐου 2016, έγινε απόπειρα δολοφονίας κατά του Ντουντάρ, μπροστά στα δικαστήρια της Κωνσταντινούπολης, όπου ο Τούρκος δημοσιογράφος είχε προσέλθει για να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες που του αποδίδονταν, για τη δημοσίευση των προαναφερθέντων φωτογραφιών. Ο δράστης πυροβόλησε εναντίον του δύο φορές χωρίς να τον τραυματίσει και στη συνέχεια συνελήφθη.

Τελικά το δικαστήριο καταδίκασε τον Ντουντάρ και τον Γκιούλ σε φυλάκιση πέντε ετών και δέκα μηνών, για την κατηγορία της αποκάλυψης κρατικών μυστικών ενώ τους έκρινε αθώους για την κατηγορία της κατασκοπείας.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000030843. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. (Γερμανικά) tagesschau.de. www.tagesschau.de/ausland/duendar-tuerkei-interpol-101.html. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2018.
  3. CONOR.SI. 300853347.
  4. nm1561198. Ανακτήθηκε στις 14  Σεπτεμβρίου 2023.
  5. (Γερμανικά) tagesschau.de. www.wikidata.org/wiki/Q3478799. Ανακτήθηκε στις 2  Απριλίου 2018.
  6. «Lew-Kopelew-Preis an Can Dündar und Lew Gudkow vergeben». Ανακτήθηκε στις 26  Νοεμβρίου 2017.
  7. www.wan-ifra.org/articles/2017/06/05/golden-pen-of-freedom-awarded-to-turkish-journalist-can-duendar.
  8. netzwerkrecherche.org/stipendien-preise/leuchtturm/leuchtturm-2016-fuer-can-duendar/. Ανακτήθηκε στις 23  Ιανουαρίου 2019.
  9. 9,0 9,1 haberler.com, CAN DÜNDAR
  10. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  11. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  12. http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/turkey/12019905/Turkey-arrests-editors-over-reports-Ankara-supplied-weapons-to-Syrian-fighters.html
  13. http://www.hurriyet.com.tr/can-dundar-ve-erdem-gul-92-gun-sonra-serbest-40060550

Βιβλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μας συνέλαβαν! Μια μαρτυρία από τη φυλακή, Can Dündar (Εκδ. Κριτική, 2017) http://kritiki.gr/product/mas-sinelavan/