Τευτβέργα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τευτβέργα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση9ος αιώνας
Θάνατος11  Νοεμβρίου 875
Μετς
Χώρα πολιτογράφησηςΜέση Φραγκία
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΒασιλική σύζυγος[1]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΛοθάριος Β΄ της Λοθαριγγίας (855–869)[2][3]
ΓονείςΜπόζο ο Πρεσβύτερος[2][4]
ΑδέλφιαΧoύκμπερτ[5]
Boso van Italië[5]
ΟικογένειαΟίκος των Μποζονιδών
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΗγουμένη (από 864, Abbey Avenay)[6]

Η Τευτβέργα (Teutberge, ... - 11 Νοεμβρίου 875) μέλος του Οίκου των Μποζονιδών σύζυγος του Καρολίδη βασιλιά Λοθαρίου Β΄ ήταν κόρη του Μπόζο του πρεσβύτερου και αδελφή του Χούκμπερτ ηγούμενου στο αββαείο του Αγίου Μαυρικίου. Για πολιτικούς λόγους πιέστηκε να παντρευτεί τον Λοθάριο Β΄ της Λοθαριγγίας από την αυτοκρατορική δυναστεία των Καρολιδών, τον δεύτερο γιο του αυτοκράτορα Λοθαρίου Α΄.[7] Την εποχή του γάμου τους ο Λοθάριος Β΄ είχε ερωμένη την Βαλδράδα η οποία σύμφωνα με τον ιστορικό Μπαρόν Ερνούφ καταγόταν από ευγενή οικογένεια Κέλτικης καταγωγής,[8] ο αδελφός της Θίτγκοντ ήταν επίσκοπος του Τριρ και ο θείος της Γκαντέρ ήταν αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας,[9] σύμφωνα με τα Χρονικά του Νοβιάνς ήταν αδελφή του Γκαντέρ.[10] Σύμφωνα με τα Βίτα Σανκτί Ντεικόλι η Βαλδράδα ήταν συγγενής με τον Έμπερχαρντ Β΄, κόμη του Στρασβούργου από την οικογένεια των Ετιχονιδών.[11] Αμέσως μετά τον γάμο της πέθανε ο πεθερός της και ο σύζυγος της κληρονόμησε ολόκληρη την περιοχή δυτικά του Ρήνου που επεκτεινόταν από την Βόρεια Θάλασσα μέχρι τα βουνά του Ιούρα. Η Τευτβέργα δεν μπορούσε να του κάνει παιδιά και ο Λοθάριος ξεκινήσει έντονες προσπάθειες να ακυρώσει τον γάμο τους προκειμένου να παντρευτεί την ερωμένη του Βαλδράδα, προσπάθησε να κερδίσει την υποστήριξη των θείων του Καρόλου του Φαλακρού και Λουδοβίκου του Γερμανικού προκειμένου να πετύχει τον στόχο του για διαζύγιο αλλά ο Κάρολος αντιτάχτηκε.

Αποτυχημένες προσπάθειες του συζύγου της για διαζύγιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 857 ο Λοθάριος φυλάκισε την Τευτβέργα με την κατηγορία ότι είχε αιμομικτικές σχέσεις με τον αδελφό της Χούκμπερτ πριν τον γάμο τους, ο Λοθάριος συγκάλεσε Σύνοδο όλων των επισκόπων της Λοθαριγγίας υπό την προεδρία των επισκόπων Θίτγκοντ και Γκαντέρ συγγενών της Βαλδράδας επικύρωσε τις κατηγορίες του Λοθάριου.[12] Ο επίσκοπος Χούκμπερτ αδελφός της Τευτβέργας συνέλαβε την Βαλδράδα και την υπέβαλλε στο μαρτύριο της Αγνείας πείρα, ο Λοθάριος Β΄ αναγκάστηκε να αποκαταστήσει την Τευτβέργα (858).

Ο Λοθάριος συνέχισε τις προσπάθειες του να πετύχει τον σκοπό του εξασφαλίζοντας την υποστήριξη του αδελφού του Λοθαρίου Β΄ στον οποίο παραχώρησε εδάφη του, κέρδισε επιπλέον την υποστήριξη του κλήρου και κατόρθωσε να πετύχει την έκδοση του διαζυγίου με την Τευτβέργα προκειμένου να παντρευτεί την Βαλδράδα (862), η Σύνοδος του Μετς επικύρωσε την απόφαση (863). Η Τευτβέργα κατέφυγε στην αυλή του Καρόλου του Φαλακρού, έκανε έκκληση στον πάπα Νικόλαο Α΄ να ακυρώσει το αποτέλεσμα της Συνόδου του Μετς και τον γάμο του Λοθάριου με την Βαλδράδα, ο Λοθάριος απειλήθηκε με αφορισμό (865) και αναγκάστηκε να επαναφέρει στην αυλή του την Βαλδράδα. Ο Λοθάριος μετέβη στην Ιταλία προκειμένου να πετύχει την ανατροπή του πάπα Νικολάου Α΄ και την άνοδο του νέου πάπα Ανδριανού Β΄, στην ανατροπή αρρώστησε και πέθανε αιφνίδια από πυρετό στην Πιατσέντσα στις 8 Αυγούστου 869. Η Τευτβέργα αποσύρθηκε στο αβαείο του Αγίου Γκλόσσαιντ του Μετς μέχρι τον δικό της θάνατο στις 11 Νοεμβρίου 875. Ο νόθος γιος του Λοθαρίου Β΄ με την Βαλδράδα Ούγος δεν αναγνωρίστηκε και το βασίλειο του με την Συνθήκη του Μέερσεν διαιρέθηκε ανάμεσα στους θείους του Κάρολο τον Φαλακρό και Λουδοβίκο τον Γερμανικό.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Dictionary of Women Worldwide» (Αγγλικά) Gale, Yorkin Publications. Ντιτρόιτ. 2006. ISBN-13 978-0-7876-7585-1.
  2. 2,0 2,1 2,2 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 272-273. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  3. p71307.htm#i713063. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. 4,0 4,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. 5,0 5,1 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  6. Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 273 et 263n. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  7. Monumenta Germanica Historica, tomus I: Annales Lobienses, anno 855, p. 232
  8. https://archive.org/stream/histoiredewaldra00ernouoft#page/2/mode/2up
  9. https://archive.org/stream/histoiredewaldra00ernouoft#page/2/mode/2up
  10. Veterum Scriptorum: Annales Novienses, colonna 537.
  11. Monumenta Germanica Historica, tomus XV.2, Vita Sancti Deicoli, p. 679.
  12. Essay on the history of elections of Rome, the States-General of France and the Parliament of England. (Paris, 1789) T.1, pp. 212, 213: "He [Lothair II] forced, after several years of persecution, the queen, his wife, to appear before them [Assembly of bishops and lords met at Aix-la-Chapelle], and to them submit a declaration stating that recognizes not only guilty of incest with his own brother, Father Hucbert, who was married, but she acknowledges that she committed acts with her fornication against nature, and she certifies that she made all these confessions voluntarily and not coerced in any way. On this admission, so free and credible, this meeting is not the couch(?), slave of a despot, but led by the two archbishops of Cologne and Trier, condemns the unfortunate queen to be trapped forever in a cloister."

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Monumenta Germanica Historica, tomus I: Annales Lobienses, anno 855.
  • Veterum Scriptorum: Annales Novienses, colonna 537.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]