Τακέσι Κιτάνο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τακέσι Κιτάνο
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
北野 武 (Ιαπωνικά)
Ψευδώνυμοビートたけし και マス北野
Γέννηση18  Ιανουαρίου 1947[1][2]
Αντάτσι
Χώρα πολιτογράφησηςΙαπωνία
ΣπουδέςAdachi Ward fourth junior high school, Tokyo Metropolitan Adachi High School και Πανεπιστήμιο Μέιτζι[3]
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου, ηθοποιός[4], τηλεοπτικός παρουσιαστής, κωμικός, παραγωγός, συγγραφέας, ζωγράφος[5], σκηνοθέτης[6] και σεναριογράφος
ΑδέλφιαMasaru Kitano (μεγαλύτερος αδελφός)
Σημαντικά έργαd:Q11442632, Το κάστρο του Τακέσι, d:Q11331132, d:Q10904031, d:Q11482921, WORLD GREAT TV, Violent Cop, A Scene at the Sea, Sonatine, Το ταξίδι του Κικουτζίρο, d:Q11270907, Kikujirō to Saki, Battle Royale και Takeshi no Chōsenjō
ΒραβεύσειςΔιοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων, Βραβείο Ασιατικού Κινηματογράφου καλύτερου σκηνοθέτη (2013)[7], βραβεία Μπλε Κορδέλας Α΄ Ανδρικού Ρόλου (1999), Χρυσός Λέων (1997), Αργυρός Λέων (2003), Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής, European Film Award for Best Non-European Film (1997)[8], Βραβεία Μπλέ Κορδέλας για τον Καλύτερο Σκηνοθέτη (1992), Βραβεία Μπλέ Κορδέλας για τον Καλύτερο Σκηνοθέτη (1997), Βραβεία Μπλέ Κορδέλας για τον Καλύτερο Σκηνοθέτη (1999), βραβεία Μπλε Κορδέλας Β΄ Ανδρικού Ρόλου (1986), Nikkan Sports Film Award for Best Director (1996), Nikkan Sports Film Award for Best Director (2003), Nikkan Sports Film Award for Best Newcomer (1989), Golden Arrow Award, Mainichi Film Award for Best Actor και The Order of the Rising Sun, Gold Rays with Rosette (2018)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τακέσι Κιτάνο (ιαπωνικά: 北野 武, Χέπμπορν: Kitano Takeshi, 18 Ιανουαρίου 1947) είναι Ιάπωνας κωμικός, προσωπικότητα της τηλεόρασης, σκηνοθέτης, ηθοποιός και σεναριογράφος. Αρχικά, έγινε γνωστός στη χώρα του για τις κωμικές εμφανίσεις του στην ιαπωνική τηλεόραση, όμως απέκτησε παγκόσμια φήμη για τις κινηματογραφικές του δουλειές. Με εξαίρεση τον κινηματογράφο, στις άλλες του εργασίες είναι περισσότερο γνωστός ως Μπιτ Τακέσι (ιαπωνικά: ビートたけし, Χέπμπορν: Bīto Takeshi) και Μπιτ Κιγιόσι (Beat Kiyoshi).

Ο Κιτάνο, ξεκίνησε να γίνεται διάσημος τη δεκαετία του 1970, με το κωμικό ντουέτο Two Beat. Κατόπιν, ακολούθησε σόλο καριέρα και πλέον θεωρείται ένας από τρεις σπουδαιότερους κωμικούς της χώρας.[9] Στον κινηματογράφο ξεκίνησε με μικρούς ρόλους, ενώ το 1989, έκανε και το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, με την ταινία Violent Cop,[10] ενώ 5 χρόνια αργότερα με το Sonatine (1993), τράβηξε και την παγκόσμια προσοχή. Στην Ιαπωνία, παρόλα αυτά, δε θεωρούταν σκηνοθέτης, έως και το 1997, όπου κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα, με την ταινία Hana-bi.

Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του έχει λάβει πολλά βραβεία και τιμές, ενώ είναι γνωστός για τον ιδιαίτερο και ιδιόμορφο κινηματογραφικό του κόσμο. Ο Ιάπωνας κριτικός κινηματογράφου, Ναγκαχάρου Γιονταγκάβα, τον ονόμασε «αληθινό διάδοχο» του Ακίρα Κουροσάβα.[11] Μερικά από τα θέματα με τα οποία ασχολείται στις δημιουργίες του είναι η Γιακούζα ή η αστυνομία, σε δραματική αφήγηση. Πολλοί κριτικοί, ωστόσο, χαρακτηρίζουν την υποκριτική στα έργα του ανέκφραστη, ενώ η κάμερα παραμένει αδρανής και στάσιμη για αρκετή ώρα, δημιουργώντας μακρόχρονα μονόπλανα, ενώ και το μοντάζ είναι απότομο και σφοδρό.[εκκρεμεί παραπομπή] Πολλά έργα του εκφράζουν μία μηδενιστική φιλοσοφία, όμως οι πρωταγωνιστές του αποδίδονται με χιούμορ και ευαισθησία.[εκκρεμεί παραπομπή]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Γαλλικά) Babelio. 17147.
  2. (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000022576. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. film/2010/feb/04/beat-takeshi-kitano-david-thomson.
  4. (Ρουμανικά) CineMagia. 11669. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  5. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  6. www.acmi.net.au/creators/7712.
  7. www.asianfilmawards.asia/nominees-and-winners/7th-afa-nominees-and-winners/7th-afa-nominees-winners/.
  8. www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-1997.76.0.html. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2019.
  9. «Sanma, Tamori, Takeshi to co-host NTV comedy specials». Japan Today. 4 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2015. 
  10. «"Beat" Takeshi: The Hollywood Flashback Interview». thehollywoodinterview.blogspot.com. 26 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2015. 
  11. Kirkup, James (23 Νοεμβρίου 1998). «Obituaries: Nagaharu Yodogawa». The Independent. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2009. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]