Συριακές βουλευτικές εκλογές (2020)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Συριακές βουλευτικές εκλογές 2020
2016 ←
 19 Ιουλίου 2020
 → Επόμενες
Οι 250 έδρες στο Συριακό Κοινοβούλιο
Οι 126 έδρες χρειάζονται για την πλειοψηφία
Συμμετοχή 33,17%
  Κόμμα πλειοψηφίας Κόμμα μειοψηφίας Τρίτο κόμμα
 
Α.Σ.Ε.
Επικεφαλής Μπασάρ αλ Άσαντ Φάρις αλ-Σάαντ Σάφουαν αλ-Κούντσι
Κόμμα ΑΣΚ Μπάαθ Συριακό Κοινωνικό Εθνικιστικό Κόμμα Αραβική Σοσιαλιστική Ένωση
Συμμαχία Εθνικό Προοδευτικό
Μέτωπο 		Εθνικό Προοδευτικό
Μέτωπο 		Εθνικό Προοδευτικό
Μέτωπο
Προηγούμενες
εκλογές 		172 έδρες 7 έδρες 2 έδρες
Έδρες 167 3 3
Αλλαγή στις
έδρες 		Μείωση 5 Μείωση 4 Αύξηση 1
  Τέταρτο κόμμα Πέμπτο κόμμα Έκτο κόμμα
 
Επικεφαλής Φαγίζ Ίσμαηλ Χανίν Νϊμιρ Αμμάρ Μπακντάς
Κόμμα Σοσιαλιστικό Ενωτικό Κόμμα Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας – Μπακντάς
Συμμαχία Εθνικό Προοδευτικό
Μέτωπο 		Εθνικό Προοδευτικό
Μέτωπο 		Εθνικό Προοδευτικό
Μέτωπο
Προηγούμενες
εκλογές 		2 έδρες 1 έδρα 3 έδρες
Έδρες 2 2 2
Αλλαγή στις
έδρες 		Σταθερό Αύξηση 1 Μείωση 1
  Έβδομο κόμμα Όγδοο κόμμα
 
Επικεφαλής Γασάν Ότμαν
Κόμμα Κίνημα Εθνικής Σύμβασης Ανεξάρτητος
Συμμαχία Εθνικό Προοδευτικό
Μέτωπο


Προηγούμενες
εκλογές 		1 έδρα 62 έδρες
Έδρες 2 67
Αλλαγή στις
έδρες 		Αύξηση 1 Αύξηση 5
Απερχόμενος
Πρόεδρος του Κοινοβουλίου

Χαμούντα Σάμπα
ΑΣΚ Μπάαθ

Εκλεγμένος
Πρόεδρος του Κοινοβουλίου

Χαμούντα Σάμπα
ΑΣΚ Μπάαθ

Στις 19 Ιουλίου 2020 διεξήχθησαν βουλευτικές εκλογές στη Συρία, για να εκλεγούν τα 250 μέλη του Συριακού Κοινοβουλίου.[1] Οι εκλογές, που κανονικά διεξάγονται ανά τετραετία, αρχικά είχαν προγραμματιστεί για τις 13 Απριλίου αλλά αναβλήθηκαν δύο φορές λόγω της πανδημίας κορονοϊού.[2][3][4]

Η διοργάνωση των εκλογών έγινε με τον Συριακό εμφύλιο πόλεμο στο παρασκήνιο, που συνεχίζεται εδώ και εννέα χρόνια.[5] Το Αραβικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπάαθ του Μπασάρ αλ'Άσαντ κυβερνά τη χώρα από το 1963 που έγινε το Συριακό πραξικόπημα της 8ης Μαρτίου.[6][7]

Το επί πολλά χρόνια κυβερνών κόμμα Μπάαθ κέρδισε τις 167 από τις 250 έδρες.[8] Τα εννέα κόμματα που μπήκαν στο Κοινοβούλιο ήταν του Εθνικού Προοδευτικού Μετώπου. Οι 67 έδρες πήγαν σε ανεξάρτητους πολιτικούς. Από τα 250 μέλη που εκλέχτηκαν, οι 28 ήταν γυναίκες. Στο πρώτο συνέδριο του νέου Κοινοβουλίου, στις 10 Αυγούστου 2020, ο Χαμούντα Σάμπα επανεξελέγη Πρόεδρος της βουλής.[9]

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προηγούμενες εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις προηγούμενες εκλογές, της 13ης Απριλίου 2016, πλειοψήφησε η συμμαχία του Άσαντ που κέρδισε τις 200 από τις 250 έδρες. Τόσο η εγχώρια όσο και η εξωτερική αντιπολίτευση είχαν μποϊκοτάρει αυτές τις εκλογές, και η προσέλευση ψηφοφόρων ήταν μόνο 57,56%.[10][11] Ο ΟΗΕ δεν αναγνώρισε τα αποτελέσματα των εκλογών, επειδή εν μέσω του εμφύλιου πολέμου δεν γίνεται να χαρακτηριστούν οι εκλογές ως ελεύθερες και δίκαιες.[12]

Μάχη Βορειοδυτικής Συρίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Σεπτέμβριο του 2019, με την υποστήριξη των Ηνωμένων Εθνών συστάθηκε η Συριακή Συνταγματική Επιτροπή, μία συντακτική συνέλευση 150 μελών που εργάζεται στο πλαίσιο της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Συρία.[13][14] Η ΣΣΕ μετά από δύο συνεδριάσεις ανέστειλε τις εργασίες της, όταν τον Δεκέμβριο του 2019 η κυβέρνηση της Συρίας ενεπλάκη σε πολεμική επιχείρηση για την ανάκτηση κατεχόμενων εδαφών από την αντιπολίτευση, στο Κυβερνείο Ίντλιμπ.[15][16] Η διένεξη συνεχίστηκε μέχρι τον Μάρτιο του 2020. Στις 2 Απριλίου το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΣΠΑΔ) ανακοίνωσε την παύση πυρών στη «ζώνη αποκλιμάκωσης».[17] Στις αρχές του Ιουλίου το ΣΠΑΔ ανακοίνωσε ότι οι συγκρούσεις μεταξύ των φιλοκυβερνητικών δυνάμεων και των τζιχαντιστών στο κέντρο της Συριακής ερήμου άφησαν πολλές απώλειες.[18]

Νόμος του Καίσαρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 17 Ιουνίου 2020 οι ΗΠΑ έθεσαν σε ισχύ το Νόμο του Καίσαρα για την Προστασία των Πολιτών στη Συρία. Πρόκειται για μία σειρά κυρώσεων που προβλέπονται για το καθεστώς του Άσαντ και τους συνεργάτες του, με συμπεριλαμβανόμενες οικονομικές κυρώσεις και ταξιδιωτικούς περιορισμούς. Η «εκστρατεία οικονομικής και πολιτικής πίεσης» αποσκοπεί σε τερματισμό του «ατελέσφορου και κτηνώδους πολέμου».[19][20][21] Ο Νόμος του Καίσαρα οδήγησε σε κατάρρευση της Συριακής Λίρας, οικονομική κρίση και αποδυνάμωση της Συριακής οικονομίας, με αποτέλεσμα το κλείσιμο επιχειρήσεων και μεγάλη άνοδο στις τιμές των προϊόντων. Το κόστος διαβίωσης εκτοξεύτηκε στα ύψη. Στη βορειοδυτική Συριά οι αρχές ξεκίνησαν να αντικαθιστούν την καταρρέουσα Συριακή λίρα με τουρκικό συνάλλαγμα. Ο ΟΗΕ επιβεβαίωσε ότι μία αποστολή Τουρκικών χαρτονομισμάτων διοχετεύτηκε στην επαρχία Ιντλίμπ, στις 11 Ιουνίου, για προστασία από την οικονομική κατάρρευση.[22][23][24]

Τρέχουσες εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι τρέχουσες εκλογές είναι οι τρίτες από τότε που τέθηκε σε ισχύ το Συριακό Σύνταγμα του 2012,[25] ενώ η χώρα βρίσκεται στο δέκατο έτος του εμφυλίου που έχει αφήσει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρών, εκατομμύρια μεταναστών που αναζήτησαν άσυλο σε άλλες περιφέρειες της Συρίας ή στο εξωτερικό, και πολλές κατεστραμμένες υποδομές και οικισμούς.[26] Tο Κυβερνείο Ίντλιμπ βρίσκεται ακόμη στα χέρια της αντιπολίτευσης και ένα μεγάλο μέρος στα βόρεια της Συρίας βρίσκεται υπό Τουρκική κατοχή. Στην Αυτοδιοικούμενη ζώνη Βόρειας και Ανατολικής Συρίας προγραμματίστηκαν εκλογές μόνο στις περιοχές που βρίσκονταν στη δικαιοδοσία της Συριακής κυβέρνησης, στις πόλεις Αλ-Χασακά και Αλ-Κάμισλι.[27][28] Ο Συριακός Εθνικός Συνασπισμός της αντιπολίτευσης χαρακτήρισε τις τρέχουσες εκλογές ως «θέατρο του Ασαντικού καθεστώτος» με εκατομμύρια ξεριζωμένων και εξόριστων.[29]

Εκλογικό σύστημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα 250 μέλη του Συριακού Κοινοβουλίου εκλέγονται με άμεσες εκλογές, από τις 15 πολυεδρικές εκλογικές περιφέρειες της χώρας. Το εκλογικό σύστημα είναι απλό πλειοψηφικό με κλειστές λίστες. Δηλαδή, τα ονόματα των υποψήφιων εμφανίζονται ομαδοποιημένα κατά λίστες στα ψηφοδέλτια, και οι εκλογείς καλούνται να επιλέξουν μία λίστα γράφοντας ένα σταυρό προτίμησης δίπλα της, και χωρίς να μπορούν να ψηφίσουν μεμονωμένους υποψήφιους ή να αλλάξουν την σειρά προτεραιότητας στις λίστες.[30] Η προσέλευση στην ψηφοφορία δεν είναι υποχρεωτική. Δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι οι πολίτες της Συρίας ηλικίας άνω των 18 ετών.

Δικαίωμα υποψηφιότητας έχουν όλοι οι γραμματισμένοι πολίτες της Συρίας, ηλικίας άνω των 25 ετών. Σύμφωνα με τον νόμο της Συρίας, οι υποψήφιοι διακρίνονται σε δύο κατηγορίες:[31]

  • Κατηγορία Α: περιλαμβάνει τους αγρότες, τους εργάτες και όλους τους εργαζόμενους και επαγγελματίες που συνδέονται με συνδικάτα.
  • Κατηγορία Β: περιλαμβάνει όλους τους υπόλοιπους υποψήφιους, είτε είναι ανεξάρτητοι ή κομματισμένοι.

Τον Μάρτιο του 2020, 8.375 πολιτικοί είχαν υποβάλλει τις υποψηφιότητές τους για τις εκλογές.[32] Με το διάταγμα 76 του Προέδρου Ασάντ ορίστηκε ο αριθμός εδρών που θα διατεθούν σε υποψήφιους των δύο κατηγοριών, Α και Β, ανά περιφέρεια.[33] Οι επιτροπές που εξέτασαν τις αιτήσεις υποψηφιότητας ενέκριναν μερικές και απέρριψαν τις υπόλοιπες. Στις 12 Ιουλίου ανακοινώθηκε ότι εγκρίθηκαν οι 2.100 υποψήφιοι.[34] Στις εκλογές της 19ης Ιουλίου συμμετείχαν οι 1.656 υποψήφιοι, από τους οποίους οι 200 ήταν γυναίκες (12,08%).[35][36]

Περιφέρεια Έδρες[37] Κατηγορία
Α 		Κατηγορία
Β 		Πληθυσμός
(απ. 2011)[38] 		Αριθμός
υποψηφίων[34] 		Εκλογικά
κέντρα
Κυβερνείο της Δαμασκού 29 10 19 1.754.000 235 1089
Κυβερνείο Ριφ Ντιμάσκ 19 10 9 2.836.000 619 799
Χαλέπι (πόλη) 20 7 13 2.132.100 159 340
Κυβερνείο του Χαλεπίου 32 17 15 2.735.900 153 430
Κυβερνείο Χομς 23 11 12 1.803.000 102 920
Κυβερνείο Χάμα 22 13 9 1.628.000 122 853
Κυβερνείο της Λατάκειας 17 9 8 1.008.000 217 904
Κυβερνείο Ιντλίμπ 18 12 6 1.501.000 47 63
Κυβερνείο Ταρτούς 13 6 7 797.000 58 764
Κυβερνείο Αρ-Ράκκα 8 4 4 944.000 37 67
Κυβερνείο Ντέιρ αλ Ζορ 14 8 6 1.239.000 58 245
Κυβερνείο Αλ Χασακά 14 8 6 1.512.000 207 85
Κυβερνείο Νταράα 10 5 5 1.027.000 32 262
Κυβερνείο Ας Σουγουαΐντα 6 4 2 370.000 20 345
Κυβερνείο Κουνέιτρα 5 3 2 90.000 34 147
Σύνολο 250 127 123 21.377.000 2.100 7.313

Διεξαγωγή των εκλογών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 19 Ιουλίου, εκλογές διεξήχθησαν στο 70% της Συριακής επικράτειας. Δεν έγιναν εκλογές στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας που ελέγχεται από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, στο βορειοδυτικό τμήμα που ελέγχεται από τους Τούρκους,[39] και στις περιοχές του Συριακού Κουρδιστάν που δεν υπόκεινται στη δικαιοδοσία της Συριακής κυβέρνησης.[40][41][42] Δεν προβλέφθηκε δικαίωμα ψήφου για τα εκατομμύρια Σύριων που διέφυγαν και ζουν στο εξωτερικό λόγω του πολέμου.[43] Αυτή ήταν η πρώτη φορά που έγιναν βουλευτικές εκλογές στα κυβερνεία Αρ-Ράκκα και Αλ-Χασακά από τότε που άρχισε ο εμφύλιος, πριν από 10 χρόνια.[44] Οι διοργανωτές των εκλογών έλαβαν τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία από τον κορονοϊό, οι υπάλληλοι φορούσαν μάσκες, φρόντισαν να τηρηθούν οι αποστάσεις ασφαλείας μεταξύ των εκλογέων, και οι ψηφοφόροι θερμομετρήθηκαν πριν κατευθυνθούν προς τον θάλαμο ψηφοφορίας.[44] Την ημέρα των εκλογών άγνωστοι έβαλαν μπόμπα στο εκλογικό κέντρο της Μπούσρα Αλ-Χαρίρ, και άλλοι δύο βομβαρδισμοί έγιναν στη Δαμασκό.[45]

Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα αποτελέσματα άργησαν να ανακοινωθούν επειδή στο στα 5 από τα ~7.000 εκλογικά κέντρα διαπιστώθηκαν ανωμαλίες στη διεξαγωγή και χρειάστηκε να επαναληφθεί η ψηφοφορία.[46] Ψηφοφορία έγινε στο 70% της Συριακής επικράτειας. Η προσέλευση του κοινού ήταν χαμηλή, 33,17%, δηλαδή 6.224.687 εκλογείς ήρθαν να ψηφίσουν. Οι παρατηρητές πιστεύουν ότι η θανάσιμη πανδημία επηρέασε κατά πολύ την προσέλευση, και πρόσθεσαν ότι οι βομβαρδισμοί που έγιναν την ημέρα των εκλογών, η ένδεια του πολέμου και η πίστη ότι το Συριακό κοινοβούλιο δεν θα μπορέσει να λύσει τα προβλήματα ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν όλα αίτια της μικρής προσέλευσης.[45]

Το κυβερνών κόμμα ήρθε πρώτο, για άλλη μια φορά, κερδίζοντας τις 167 από τις 250 έδρες.[47][8] Εννέα κόμματα και 67 ανεξάρτητοι πολιτικοί μπήκαν στο Κοινοβούλιο. Από τα 250 μέλη που εκλέχτηκαν, οι 28 ήταν γυναίκες.

Κόμμα Συμμαχία Ψήφοι % Έδρες +/–
Αραβικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπάαθ ΕΠΜ 167 Μείωση 5
Συριακό Κοινωνικό Εθνικιστικό Κόμμα ΕΠΜ 3 Μείωση 4
Αραβική Σοσιαλιστική Ένωση ΕΠΜ 3 Αύξηση 1
Σοσιαλιστικό Ενωτικό Κόμμα ΕΠΜ 2 Σταθερό
Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας ΕΠΜ 2 Αύξηση 1
Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας – Μπακντάς ΕΠΜ 2 Μείωση 1
Κίνημα Εθνικής Σύμβασης ΕΠΜ 2 Αύξηση 1
Αραβική Δημοκρατική Ένωση ΕΠΜ 1 Αύξηση 1
Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Ενωτικό Κόμμα ΕΠΜ 1 Αύξηση 1
Ανεξάρτητοι ΕΠΜ 17 Αύξηση 5
Ανεξάρτητοι – 50 Σταθερό
Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια – – –
Σύνολο 6.224.687 250
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι/προσέλευση 33,17 – –
Πηγή: New Parline Αρχειοθετήθηκε 2020-07-24 στο Wayback Machine.


Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Newsroom (19 Ιουλίου 2020). «Συρία: Βουλευτικές εκλογές πάνω από τα χαλάσματα». CNN.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  2. ↑ «i24NEWS». www.i24news.tv. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  3. ↑ «Syria elections postponed over coronavirus». gulfnews.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  4. ↑ Libre.be, La (7 Μαΐου 2020). «Coronavirus : nouveau report des législatives à juillet en Syrie». LaLibre.be (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  5. ↑ «Συρία : Εκλογές σε μια ρημαγμένη χώρα από τον πόλεμο». in.gr. 19 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  6. ↑ «Syria 1945-1986 : politics and society : Hopwood, Derek, 1933- : Free Download, Borrow, and Streaming». Internet Archive (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  7. ↑ Rabinovi, Itamar (1972). Syria Under the Ba'th, 1963-66: The Army Party Symbiosis. Transaction Publishers. ISBN 978-0-7065-1266-3. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «Ruling Baath party wins Syria parliamentary elections». Ruling Baath party wins Syria parliamentary elections (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2020. 
  9. ↑ «New Parline: Syrian elections 2020». Parline: the IPU’s Open Data Platform (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2020. 
  10. ↑ «Συριακές Εκλογές: "Τι μέλλει γενέσθαι;" – Συνέντευξη με τον ειδικό σε θέματα Μέσης Ανατολής Άρεφ Αλομπέιντ». Politis Online. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  11. ↑ agencies, The New Arab &. «Damascus announces parliamentary polls on 13 April». alaraby (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  12. ↑ «Συρία: Βουλευτικές εκλογές στις 13 Απριλίου ανακοίνωσε ο Ασαντ | Kathimerini». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  13. ↑ «Constitutional Committee breakthrough offers 'sign of hope' for long-suffering Syrians». UN News (στα Αγγλικά). 30 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  14. ↑ «Constitutional Committee: Gateway To Resolution Or New Form Of Procrastination». Enab Baladi (στα Αγγλικά). 3 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  15. ↑ «100 hours of military operations in Aleppo and Idlib: nearly 6,000 air and ground strikes, 26 areas fall to regime forces, and over 60,000 civilians displaced • The Syrian Observatory For Human Rights». The Syrian Observatory For Human Rights (στα Αγγλικά). 29 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  16. ↑ «Syrian army 'recaptures' key town from opposition» (στα αγγλικά). BBC News. 2020-01-29. https://www.bbc.com/news/world-middle-east-51293327. Ανακτήθηκε στις 2020-07-21. 
  17. ↑ «Ceasefire violations: regime forces shell positions in Jabal Al-Zawiyah • The Syrian Observatory For Human Rights». The Syrian Observatory For Human Rights (στα Αγγλικά). 2 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  18. ↑ Capital.gr. «Συρία: Τουλάχιστον 50 νεκροί σε μάχες μεταξύ φιλοκυβερνητικών δυνάμεων και τζιχαντιστών του ΙΚ». Capital.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  19. ↑ «Η Ουάσινγκτον αρχίζει "εκστρατεία πίεσης" κατά του Μπασάρ αλ Άσαντ». www.sofokleousin.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  20. ↑ Epochi, rizospastis gr | Synchroni (18 Ιουνίου 2020). «rizospastis.gr - Νέες αμερικανικές κυρώσεις». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  21. ↑ «The United States is about to sanction Assad, Russia and Iran for Syrian war crimes». 
  22. ↑ Capital.gr. «Γιατί ο Ερντογάν 'ταΐζει' λίρες την Ιντλίμπ: Πόσο πιθανή είναι η προσάρτηση της βόρειας Συρίας». Capital.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  23. ↑ «Συρία: Το τουρκικό συνάλλαγμα ως «ασπίδα» στην Ιντλίμπ». m.naftemporiki.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  24. ↑ «Τουρκικό συνάλλαγμα αντικαθιστά την συριακή λίρα στην Ιντλίμπ». ΣΚΑΪ. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  25. ↑ Refugees, United Nations High Commissioner for. «Refworld | Syrian Arab Republic: Constitution, 2012». Refworld (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  26. ↑ «الأسد يؤجل انتخابات البرلمان السوري للمرة الثانية | MEO». web.archive.org. 6 Ιουνίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  27. ↑ «النظام السوري يحدد موعد انتخابات "مجلس الشعب" - عنب بلدي». web.archive.org. 1 Ιουλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  28. ↑ «36 طلب انسحاب من انتخابات مجلس الشعب من أصل 427 في الحسكة | تلفزيون الخبر ::اخبار سوريا::». web.archive.org. 29 Ιουνίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  29. ↑ «Syria goes to the polls as new sanctions hit war-ravaged economy» (στα αγγλικά). Reuters. 2020-07-19. https://www.reuters.com/article/us-syria-security-election-idUSKCN24K0FV. Ανακτήθηκε στις 2020-07-21. 
  30. ↑ «IPU PARLINE database: SYRIAN ARAB REPUBLIC (Majlis Al-Chaab), Electoral system». archive.ipu.org. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  31. ↑ «الفرق بين الفئة أ والفئة ب في انتخابات مجلس الشعب – سنمار سورية الاخباري». web.archive.org. 29 Ιουνίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  32. ↑ «اللجنة القضائية العليا للانتخابات: لجان الترشيح لانتخابات مجلس الشعب أنهت دراسة قانونية طلبات الترشح – S A N A». web.archive.org. 29 Ιουνίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  33. ↑ «الرئيس الأسد يصدر مرسوماً بتحديد الـ 13 من نيسان القادم موعداً لانتخاب أعضاء مجلس الشعب للدور التشريعي الثالث – S A N A». web.archive.org. 22 Μαρτίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  34. ↑ 34,0 34,1 «اللجنة القضائية العليا للانتخابات: 2100 مرشح و7313 مركزاً لانتخابات مجلس الشعب – S A N A». web.archive.org. 12 Ιουλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  35. ↑ «New Parline: Syria elections 2020». Parline: the IPU’s Open Data Platform (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2020. 
  36. ↑ bdrossman. «فتح صناديق الاقتراع أمام الناخبين في جميع المراكز الانتخابية لانتخاب أعضاء مجلس الشعب للدور التشريعي الثالث». S A N A (στα Αραβικά). Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2020. 
  37. ↑ «الرئيس الأسد يصدر مرسوماً بتحديد الـ 13 من نيسان القادم موعداً لانتخاب أعضاء مجلس الشعب للدور التشريعي الثالث – S A N A». web.archive.org. 22 Μαρτίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  38. ↑ «Population estimates on 31 December 2011» (στα Αραβικά). Central Bureau of Statistics. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2016. 
  39. ↑ «Syrian parliament vote issues postpone release of results - Politics». ANSAMed (στα Αγγλικά). 20 Ιουλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  40. ↑ «Syrian parliamentary elections kick off amid Assad participation - Xinhua | English.news.cn». www.xinhuanet.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  41. ↑ Welle (www.dw.com), Deutsche. «Syria holds parliamentary elections amid new sanctions, crippling economy | DW | 19.07.2020». DW.COM (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  42. ↑ Staff, Editorial (18 Ιουλίου 2020). «Syrian parliamentary elections will not be held in Syrian Kurdistan». Kurd Net - Ekurd.net Daily News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  43. ↑ Welle (www.dw.com), Deutsche. «Syria holds parliamentary elections amid new sanctions, crippling economy | DW | 19.07.2020». DW.COM (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  44. ↑ 44,0 44,1 Welle (www.dw.com), Deutsche. «Syria holds parliamentary elections amid new sanctions, crippling economy | DW | 19.07.2020». DW.COM (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  45. ↑ 45,0 45,1 «Syrian Parliament Elections: Modest Turnout, Lack of Confidence». Asharq AL-awsat (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2020. 
  46. ↑ «Syrian parliament vote issues postpone release of results - Politics». ANSAMed (στα Αγγλικά). 20 Ιουλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2020. 
  47. ↑ «The Syrian legislative elections: the ruling party reaps the majority of seats in the People's Assembly in the absence of effective opposition». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Συριακές_βουλευτικές_εκλογές_(2020)&oldid=10307364"